รักสุดท้ายของนายเพลย์บอย

Keaw part
 
เมื่อไม่มีสิทธิหวง ~~จะไม่หวงจะไม่ห่วงเธอสักวัน…~~~
 
โทรศัพท์ของฉันดังขึ้น ใครกันนะโทรมาไม่รู้เวล่ำเวลา คนจะหลับจะนอน ง่วงเว้ยยย!!!
 
เอะ!! ฟางนิ๊ ทำไมใช้เบอบ้านโทรมาล่ะ
 
“ฮัลโล”ฉันกรอกเสียงลงไปทันทีที่กดรับ
 
(ยัยแก้วๆฉันมีเรื่องจะบอกแกอ่ะ) เสียงยัยฟางเย็นชาสุดๆ
 
“เฮ้ยๆ ทำไมเสียงแกเย็นชางั้นอ่ะ ทะเลาะกะป๊อปเหรอ”ฉันถามไป
 
(ไม่ใช่ฉันที่จะทะเลาะ แกแล้วก็พวกที่เหลือด้วย)ยัยฟางบอก นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย
 
“ทำไมอ่ะ” ฉันถามด้วยความสงสัยโดยที่น้ำเสียยังงัวเงียอยู่ ก็มันง่วงนี่นา
 
(ก็พวกป๊อปปี้ โทโมะ เขื่อน เคนตะ จองเบหนีเที่ยวโดยที่ไม่บอกพวกเรานะสิ)ยัยฟางบอก
 
“เฮ้ย!!เป็นไปได้ไงอ่ะ ก็เมื่อกี้โทโมะเพิ่งโทรมาบอกฉันว่าเพิ่งถึงบ้านแล้วจะหนีเที่ยวได้ไงอ่ะ”ฉันถามพร้อสะบัดหัวไล่
ความง่วงออกไป
 
(มันเป็นไปแล้วย๊ะ แกไปอาบน้ำแต่งตัวซะ) ยัยฟางบอก
 
“แกจะไปไหนอ่ะ” จะให้แต่งตัวไปไหนกันดึกขนาดนี้แล้ว
 
(หึ ก็จะไป P ผับไงล่ะ ไปทำให้พวกพี่ป๊อปรู้ว่าพวกเราไม่ใช่ของเล่น) ยัยฟางพูด
 
“อ๋อ จริงด้วยจัดไปอย่าให้เสีย นัดรวมที่บ้านแกก็แล้วกัน”
 
(โอเคๆ บอกคนอื่นๆด้วยล่ะ ตู๊ดๆๆๆๆๆ) ยัยฟางพูดแล้วตัดสายไป
 
“หึ พวกนายนี่หาเรื่องอีกแล้วนะ” ฉันพูดแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปทันที แต่ก็ต้องเดินกลับออกมาส่ง ข้อความไปให้สามสาว
ที่เหลือ ก็คนมันขี้ลืมนิ
 
The and Keaw part
 
Fang part
 
“ฟางแล้วพวกเราจะแก้เผ็ดพวกผู้ชายยังไงดี”ยัยเฟย์ถามขึ้น ตอนนี้พวกเราอยู่ที่ผับของป๊อปปี้ โดยที่พวกเราเลือกนั่ง
ตรงที่สามารถมองเห็นโต๊ะของป๊อปปี้ได้อย่างชัดเจน แต่พวกเขายังไม่เห็นฉันเพราะพวกเขาเอานัวเนียกับผู้หญิงยังไงล่ะ
 
“พวกแกน่ะไม่รู้ แต่ฉันรู้เอาเป็นว่าวิธีใครวิธีมันล่ะกัน”ฉันพูด
 
“อืมๆ แล้วนี่พวกเรามานั่งตั้งนานพวกเขายังไม่เห็นอีกเหรอไง ไหนว่าหูตาไว”แก้วบ่น
 
“นั่นสิคั่งสาวอยู่นั่นแหละ เห็นแล้วแค้นน!!!”ฉันพูด
 
“หึงเหรอฟาง”ยัยเฟย์ถาม
 
“ก็ใช่น่ะสิ เฮ้ย มะ ไม่ใช่ ไม่/ด้หึงซะหน่อย ฉะ ฉันไปจัดการก่อนนะ”ฉันพูดแล้วรีบเดินออกมาจากโต๊ะทันทีโดยที่มือเสียง
ของยัยจินตามมา
 
”แหม คาสโนวี่เขินเป็นด้วยเหรอเนี่ย”
 
 

 
ตอนนี้สั้นหน่อยนะ พอดีตอนนี้ไรต์มีปัญหาหัวใจนิดหน่อยน่ะ ค่อนข้างสับสน เลยคิดไม่ค่อยออก
ขอโทดนะ