รักสุดท้ายของนายเพลย์บอย

“ก็ใช่น่ะสิ เฮ้ย มะ ไม่ใช่ ไม่ได้หึงซะหน่อย ฉะ ฉันไปจัดการก่อนนะ”ฉันพูดแล้วรีบเดินออกมาจากโต๊ะทันทีโดยที่มือเสียง

ของยัยจินตามมา

 

”แหม คาสโนวี่เขินเป็นด้วยเหรอเนี่ย”

 

ฮึ่ย ไม่น่าหลุดปากเลย

 

“อ๊ะ “ ใครเดินชนฉันกันเนี่ย

 

“ขอโทษครับ O_o สวย!!! “ ผู้ชายคนหนึ่งเดินชนฉันก็กล่าวคำขอโทษแล้วก็อึ้งไปสักพักใหญ่

 

“คะ??”ฉัน

 

“เอ่อ ขอโทษครับ คุณ???”เขาเก็กหน้าขรึม

 

“เอ่อ ฟางค่ะ” ฉันตอบไป

 

“ผมพิชชี่ครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ” เขาแนะนำตัวให้ฉันรู้จัก

 

“เช่นกันค่ะ”ฉันพูดแล้วทำท่าจะเดินไปที่พี่ป๊อปทันที

 

“เอ่อ ฟางครับ ถ้าไม่รังเกียจคุณจะไปเต้นกับผมได้มั้ยครับ”พิชชี่คว้าแขนของฉันไว้ทำให้ฉีนต้องหันกลับมาเผชิญหน้าก

ลับเขา ฉันเริ่มจะรำคาญไอ้ทิชชู่นี่แล้วนะ ถึงจะหล่อก็เถอะคนยิ่งอารมณ์ไม่ดีอยู่

 

“ไม่ล่ะค่ะ พอดีฉันต้องรีบไปหาแฟนนะค่ะ”ฉันพูดแล้วหันหลังกลับไปทางโต๊ะของพี่ป๊อปแต่ก็ต้องชะงักเมื่อเห็นว่าพี่ป๊อป

กำลังควงยัยแบมมาที่ฟลอร์พอดี เอะ ฉันนึกออกแล้ว

 

“พิชค่ะ ฟางเปลี่ยนใจแล้วค่ะ เราไปเต้นกันดีกว่า”ฉันพูดแล้วลากพิชชี่ที่กำลังทำหน้างงสุดขีดกับการกระทำของฉันแต่ก็

ยอมทำตาม เกมส์ของฉันมันเริ่มขึ้นล่ะ

 

 

The and Fang part

 

 

Poppy part

 

 

“ป๊อปค่ะ แบมว่าเราไปเต้นกันดีกวามั้ยค่ะ”แบมที่นั่งข้างๆผมพูดขึ้น

 

“ก็ได้ครับ”ผมพูดแล้วลุกขึ้นตามแบมแล้วเดินไปที่ฟลอร์

 

   ผมกับแบมเดินมาถึงที่ฟลอร์ มีชายหญิงคู่หนึ่งยืนอยู่ ผู้ชายคนนั้นผมไม่รู้จักแต่ผู้หญิงน่ะ คุ้นมากแม้ว่าจะเห็นแต่ข้าง

หลังก็เถอะ เหมือนเคยเห็นที่ไหนเลย

 

“ป๊อปค่ะ เป็นไรไปค่ะ”แบมทักขึ้นเมื่อเห็นผมนิ่งไป

 

“เปล่าครับ”ผมตอบ

 

“ฟางครับ แล้วคุณมาเต้นกับผมแบนี้แฟนคุณไม่ว่าเหรอครับ” เสียงของคู่เต้นข้างหลังผมดังขึ้น ฟาง เหรอ ก็แค่คนชื่อ

เหมือนแหละน่า

 

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ก็แฟนฟางเหนีเที่ยวโดยที่ไม่บอกฟางนิ๊ค่ะ แล้วตอนนี้ก็กำลังอยู่กับผู้หญิงคนอื่นด้วย” เสียงหวานตอบ

กลับมาทำให้ผมผละจากแบมแล้วหันไปดูทันที

 

“ฟาง!!!O_o” เอาแล้วไง ไม่ใช่แค่คนชื่อเหมือน แต่หน้าตาก็เหมือน

 

“อ้าว พี่ป๊อปแหม เห็นจนได้” ฟางพูดด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแต่น้ำเสียงเยือกเย็น

 

“ป๊อปค่ะ มีอะไรเหรอค่ะ อ๋อ ยัยฟาง หึ” แบมเดินมาแล้วควงแขนผมเพื่อเยาะเย้ยฟาง ผมล่ะอยากบอกแบมจริงๆเลยว่า

เลเวลความแสบของฟางน่ะสูงกว่าของเธอตั้งเยอะ

 

“เอ่อ นี่มันอะไรกันครับฟาง”ผู้ชายที่ยืนอยุ่ข้างๆฟางถาม ถ้าผมเดาไม่ผิดฟางใช่ไอ้หน้าอ่อนนี่เป็นเครื่องมือแน่ๆ

 

“อ๋อ พอดีว่าฟางเจอคนหนีเที่ยวนะค่ะพิช”ฟางตอบ เอ๊ะ เธอจงใจทำให้ผมเสียหน้าใช่มั้ย

 

“ฟาง ฟางมาได้ยังไง”ผมพูด

 

“แล้วพี่ล่ะค่ะมาได้ยังไง”ฟางย้อนผม

 

“ก็เขาเบื่อเธอน่ะสิ เขาถึงต้องหนีมาเที่ยวแบบนี้”แบมพูดขึ้นมา จะพูดทำไมว่ะเนี่ย

 

“แบม!!”ผมเรียกชื่อเธอด้วยเสียงต่ำเพื่อขู่ให้เธอหุบปาก ผมเริ่มจะโมโหเมื่อไอ้พิชอะไรนั่นมันกุมมือฟางไว้

 

“โถ่ๆ แบมเธอนี่หน้าสงสารจังเลยนะ เป็นได้แค่ที่ระบายของแฟนคนอื่นเนี่ย”ฟางเดินเข้าไปหาแบมแล้วพูดเสียงดังทำให้

ผู้คนในบริเวณนั้นเริ่มหันมามอง

 

“นี่แก ยัยฟาง”แบมโกรธจนเลือดขึ้นหน้าพลางเงื้อมือจะตบฟาง

 

เพี๊ยยย!!!

 

“ป๊อป/พี่ป๊อป”ใบหน้าของผมหันไปตามแรงตบเพราะผมเอาตัวมาขวางระหว่างแบมกับฟางไว้ทำให้ผมถูกฝ่ามือแทนฟาง

 

“ปะ ป๊อป แบมขอโทษ แก๊!!! ยัยฟาง แกทำให้พี่ป๊อปต้องเจ็บตัว”แบมพูดแล้วพุ่งไปที่ฟาง

 

“หยุดได้แล้วแบม เลิกยุ่งกับฉันได้แล้ว ฟางกลับบ้านเรามีเรื่องต้องเคลียร์กัน”ผมสะบัดแบมออกแล้วลากฟางไปทันที

 

“ฟาง แล้วผมล่ะ คุณจะทิ้งผมไว้อย่างนี้เหรอ”ไอ้พิชรั้งเอวฟางไว้ ความอดทนของผมขาดผึง เมื่อกี้ก็จับมือ นี้ก็โอบเอวมาก

เกินไปแล้วนะ

 

พลั๊วะ!!

 

หมัดหนักๆของผมพุ่งไปกระแทกหน้าของไปพิชทันที

 

“ฟางแฟนฉัน แกอย่ายุ่ง”ผมพูดด้วยความโมโห

 

“เฮ้ ป๊อป เป็นไรมั้ยว่ะ”โทโมะกับพวกที่เหลือวิ่งเข้ามาสมทบกับผม

 

“ไม่เป็นไร พวกแกจัดการเรื่องของพวกแกไปเถอะ”ผมบอกไอ้โมะเมื่อเห็นว่าข้างหลังของพวกมันเป็นใคร

 

“จัดการ? จัดการไรว่ะ”ไอ้โมะถามพร้อมทำหน้างง

 

“จัดการเรื่องที่พวกนายหนีเที่ยวไง โอเคนะยัยฟาง”แก้วพูดออกมา

 

“อะ โอเค”ฟางตอบ

 

“แต่เธอกำลังจะไม่โอเค คืนนี้เคลียร์ยาวแน่”พอผมพูดจบก็อุ้มฟางพาดบ่าแล้วก็เดินออกจากผับไปทันที

 

“อร๊ายยย พี่ป๊อป ปล่อยฟางเดี๋ยวนี้น๊าาาา”ฟางร้องแล้วดิ้น

 

“เงียบบ!! ไม่งั้นเจอจูบแน่”ผมขู่

 

The and Poppy part

 

---

ตอนหน้า แก้วโมะ เฟย์เขื่อน จร๊าาาาา

อัพแล้วน๊าาา เม้น โหวตกันมั้งน๊าาาาา

ปัณหาหัวใจ ปล่อยๆไปเดี๋ยวมันก็หาย