รักสุดท้ายของนายเพลย์บอย

Keaw part

เมื่อไม่มีสิทธิหวง ~~จะไม่หวงจะไม่ห่วงเธอสักวัน…~~~

โทรศัพท์ของฉันดังขึ้น ใครกันนะโทรมาไม่รู้เวล่ำเวลา คนจะหลับจะนอน ง่วงเว้ยยย!!!

เอะ!! ฟางนิ๊ ทำไมใช้เบอบ้านโทรมาล่ะ

“ฮัลโล”ฉันกรอกเสียงลงไปทันทีที่กดรับ

(ยัยแก้วๆฉันมีเรื่องจะบอกแกอ่ะ) เสียงยัยฟางเย็นชาสุดๆ

“เฮ้ยๆ ทำไมเสียงแกเย็นชางั้นอ่ะ ทะเลาะกะป๊อปเหรอ”ฉันถามไป

(ไม่ใช่ฉันที่จะทะเลาะ แกแล้วก็พวกที่เหลือด้วย)ยัยฟางบอก นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย

“ทำไมอ่ะ” ฉันถามด้วยความสงสัยโดยที่น้ำเสียยังงัวเงียอยู่ ก็มันง่วงนี่นา

(ก็พวกป๊อปปี้ โทโมะ เขื่อน เคนตะ จองเบหนีเที่ยวโดยที่ไม่บอกพวกเรานะสิ)ยัยฟางบอก

“เฮ้ย!!เป็นไปได้ไงอ่ะ ก็เมื่อกี้โทโมะเพิ่งโทรมาบอกฉันว่าเพิ่งถึงบ้านแล้วจะหนีเที่ยวได้ไงอ่ะ”ฉันถามพร้อสะบัดหัวไล่

ความง่วงออกไป

(มันเป็นไปแล้วย๊ะ แกไปอาบน้ำแต่งตัวซะ) ยัยฟางบอก

“แกจะไปไหนอ่ะ” จะให้แต่งตัวไปไหนกันดึกขนาดนี้แล้ว

(หึ ก็จะไป P ผับไงล่ะ ไปทำให้พวกพี่ป๊อปรู้ว่าพวกเราไม่ใช่ของเล่น) ยัยฟางพูด

“อ๋อ จริงด้วยจัดไปอย่าให้เสีย นัดรวมที่บ้านแกก็แล้วกัน”

(โอเคๆ บอกคนอื่นๆด้วยล่ะ ตู๊ดๆๆๆๆๆ) ยัยฟางพูดแล้วตัดสายไป

“หึ พวกนายนี่หาเรื่องอีกแล้วนะ” ฉันพูดแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปทันที แต่ก็ต้องเดินกลับออกมาส่ง ข้อความไปให้สามสาว

ที่เหลือ ก็คนมันขี้ลืมนิ

The and Keaw part

Fang part

“ฟางแล้วพวกเราจะแก้เผ็ดพวกผู้ชายยังไงดี”ยัยเฟย์ถามขึ้น ตอนนี้พวกเราอยู่ที่ผับของป๊อปปี้ โดยที่พวกเราเลือกนั่ง

ตรงที่สามารถมองเห็นโต๊ะของป๊อปปี้ได้อย่างชัดเจน แต่พวกเขายังไม่เห็นฉันเพราะพวกเขาเอานัวเนียกับผู้หญิงยังไงล่ะ

“พวกแกน่ะไม่รู้ แต่ฉันรู้เอาเป็นว่าวิธีใครวิธีมันล่ะกัน”ฉันพูด

“อืมๆ แล้วนี่พวกเรามานั่งตั้งนานพวกเขายังไม่เห็นอีกเหรอไง ไหนว่าหูตาไว”แก้วบ่น

“นั่นสิคั่งสาวอยู่นั่นแหละ เห็นแล้วแค้นน!!!”ฉันพูด

“หึงเหรอฟาง”ยัยเฟย์ถาม

“ก็ใช่น่ะสิ เฮ้ย มะ ไม่ใช่ ไม่/ด้หึงซะหน่อย ฉะ ฉันไปจัดการก่อนนะ”ฉันพูดแล้วรีบเดินออกมาจากโต๊ะทันทีโดยที่มือเสียง

ของยัยจินตามมา

”แหม คาสโนวี่เขินเป็นด้วยเหรอเนี่ย”

ตอนนี้สั้นหน่อยนะ พอดีตอนนี้ไรต์มีปัญหาหัวใจนิดหน่อยน่ะ ค่อนข้างสับสน เลยคิดไม่ค่อยออก

ขอโทดนะ