ที่เดิมตรงนั้น

 
          หลังจากนั้นฟางก็เข้าไปปอาบน้ำแต่งตัว พอเสร็จร่างลางก็เดินออกมายืนที่หน้อห้องก็ได้บินเสียงร้องเพลงกันบเปียโนที่ด้านล่าง พวกนั้นคงเล่นเปียโนกันสินะ ฟางมองกล่องของขวัญในมือตัวเองแล้วนึกคิดว่าเขาคงไม่อยากได้ของขวัญของตัวเองเลยเอาไปเก็บไว้ที่เดมโดยวางไว้บนหมอน แล้วก็เดินลงไปแต่ก่อนที่เธอจะลงไปแน่นอนเธอต้องใช้เวลาในการเตรียมตัว เพื่อจะเจอกับเขาอีก 
 
 
 
" มาแล้ว จะไปกันเลยไหมอ่ะ " ฟางที่เดินลงมาด้วยชุดเดรสยาวแขนกุดสีชมอ่อนยาวเลยเข่าพร้อมกับปล่อยผมให้สยายเดินลงมาถามคนอื่นๆๆ
 
 
 
 
" กว่าจะลงมาได้น่ะเจ้าหญิง จะไปเลยก็ได้ นี่ก็ 10.30น. แล้วอ่ะ " โทโมะพูด
 
 
 
 
" เอองั้นไปกันว่าแต่แล้วนี่ไอ้ป๊อปไปไหนแล้วเนี่ย ฟางไปตามให้หน่อยดิ เขื่อนอยากเล่นเปียโนอ่ะ เนาะ " เขื่อนที่ถามหาป๊อปปี้แล้ว หันไปบอกฟางเล่นเอาฟางเหวอไปเลย 
 
 
 
 
" เขื่อนก็ไปตามสิฟางยังไม่ได้ทานข้าวเลยขอทานก่อนน่ะ " ฟางบอกพลางเดินไปที่ห้องครัว แต่
 
 
 
 
" ฟางใจร้ายยยย " เขื่อนที่ตะโกนออกมาเสียงอย่างน้อยใจ 
 
 
 
 
" โอ๊ยยย เขื่อนอ่ะก็อย่างนนี้ตลอดแหละก็ได้ฟางไปตามให้ แล้วเจอกันที่รถเลยละกัน " ฟางพูโจบก็เดินออกไป เพื่อจะไปตามป๊อปปี้ ส่วนพวกเขื่อนที่มองฟางเดินออกไปก็เฮ กันยกใหญ่
 
 
 
 
" ป๊อปฟางเสร็จแล้วไปกันเถอะ เดี๋ยวคุณป้ากับคุณลุงจะรอนาน " ฟางที่เดินออกมาตามป๊อปปี้ คิดว่าเขาคงอยู่ที่สวนแน่นอน เพราะพอเวลาเขามาบ้านเธอทีไรก็จะมาเดินเล่นที่นี่บ่อยๆๆ แล้วก็เป็นเหมือนเดิม เขามาเดินเล่นท่นี่อีกก
 
 
 
 
" อ๋ออ อืมม อ่ะป๊ฮปเห็นมันวางอยู่น่ะ " ป๊อปปี้ที่ตอนแรกยืนหันหลังแล้วหันมาหาฟางก็ส่งเสื้อคลุมให้ฟาง 
 
 
 
 
" เอ่อ ขอบใจน่ะ " ฟางพูโจบก็หันหลังกลับแล้วรีบเดินไปทันที ป๊อปปี้ที่มองตามแผ่นหลังร่างบางก็ิย้มนิดหนึงแล้วเดินตามไป
 
 
 
 
" เอาไงคะจะไปกันยังไงดี " ฟินที่พูโมาคนแรกหลังจากที่ตอนนี้ทุกคนอยู่ที่หน้าบ้าน 
 
 
 
 
"เอ้า เราก็ไปกับพี่ไงจร๊ยัยตัวแสบ ไป " ฟางที่เดินมาโอบใหล่น้องสาวของตัวเองก่อนที่จะเดินนำไปที่รถของตัวเอง 
 
 
 
 
" เอ่อ ฟางฟาง แก้วว่าน่ะ เราไปรถป๊อปกับโทโมะเนี่ยแหละประหยัดน้ำมันไง เนาะ เขื่อนโมะเฟย์ " แก้วพูด พลางหันไปขอความช่วยเหลือจากเขื่อน เฟย์ โทโฒะ 
 
 
 
" ใช่ เออ แล้วอีกอย่างน่ะ คุณพ่อกับคุณแม่ก็เอารถแล้วอีกคัน อ่ะพี่ฟาง เด๋วขากลับเราค่อยกลับพร้อม คุณพ่อคุณแม่ก็ได้ " เฟย์ที่พูดช่วยอีกแรง 
 
 
 
 
" ก็ฟางว่าฟางจะ.. " ฟางที่พูโยังไม่จบ
 
 
 
 
" พี่ฟางไปกับพี่ป๊อปเนี่ยแหละคะ ประหยัดน้ำมันดีน้าาาา น้าาาา ฟินมีเรื่องจะคุยกับพี่ป๊อปเยอะเลยไปกันเถอะคะ  " ฟินที่เห็นว่าฟงกำลังจะแย้งเฟย์ก็เลยแย้งก่อนเลยพร้อมกับลากฟางไปขึ้นรถป๊อปปี้ บนรถไม่มีการสนทนาระหว่างป๊อปปี้และฟางเลย มีก็แต่ฟินกับป๊อปปี้ ที่คุยกันเพลิน ส่วนฟางนัะ้นก็แน่นอน เข้าสู่ห้วงนิทราไปแล้ว 
 
 
 
 
" 555 ใช่พี่ฟางว่าไหมคะ  พี่ฟาง พี่ฟา.. อ้าวหลับอีกละ พี่สาวฟินเนี่ยจริงๆๆเลย " ฟินที่กำลังจะขอความคิดเห็นจากฟางพอหันมาเรียกพี่สาวอีกครั้งก็เห็นว่าพี่สาวนั้น หลับไปแล้ว ร่างสูงที่รับหน้าที่เป็นคนขับหันมามองร่างบางแล้วยิ้ม เธอยังขี้เซาเหมือนเดินเลย ซินะ 
 
 
 
 
" สงสัยพี่ป๊อปจะขับรถนิ่มน่ะคะเอาสะพี่ฟางหลับสนิทเลยอ่ะ เนี่ยฟินแกล้งตั้งหลายครั้งแล้วไม่เห็นยักตื่น ทีพี่เฟย์น่ะ แค่ครั้งเดียวก็เอาสะพี่ฟางตื่นมาโวยวายแทบไม่ทันแหน่ะ 55 " ฟินที่เห็นป๊อปปี้ยิ้มให้พี่สาวก็แอยเซว ไม่ได้ 
 
 
 
" หืมไม่หรอกพี่สาวเราหน่ะขี้เซาจะตายเราก็รู้ดีนิ หึอย่างกับเด็ก โตแล้วแท้ๆๆหึ" ป๊อปปี้ตอบพลางส่ายหน้าแล้วขับรถไปแล้วก็แอบมองร่างบางเป้นบางครั้ง 
 
 
 
 
" เย้ ถึงแล้ว อ๊ะ คุณพ่อคุณแม่ งั้นเดี๋ยวฟินขอไปหาคุณพ่อกับคุณแม่ก่อน่ะคะ ฝากปลุกพี่ฟางด้วย นะคะ " ฟินพูดจบก็เปิดประตูวิ่งไปหาพ่อแม่ของตัวเองที่ยืนอยู่กับพ่อแม่ของป๊อปปี้
 
 
 
 
" ทิ้งงานไว้ให้พี่เลยน่ะยัยตัวแสบ " ป๊อปปี้ พูดพลางมองฟินที่วิ่งลงรถไป แล้วก็หันมามงร่างบาง อีกครั้ง เธอดูสวยขึ้นกว่าเดิมเป็นกอง ผมจากที่เคยฟู ตอนนี้ก็โดนยืดตรง ตัดสั้นทำสีผมให้เข้ากับรูปหน้าอย่างลงตัว ผิวขาวอมชมพู ยังเหมือนเดิม 
 
 
 
" ขอบคุณนะที่ยังใส่มันไว้เสมอ " ป๊อปปี้ที่กำลังสำรวจร่างบางที่นอนหลับอยู่ก็เห็นที่คอของร่างบางว่ามันเป็นสร้อยที่มีแหวนและแน่นอนมันเป็นวงเดียวกับที่อยู่ที่นิ้วของเขา แล้วเขาก็มากระซิบที่ข้างหูของฟาง อย่างเบา 
 
 
 
" ฟาง ตื่นเถอะ ฟาง " ป๊อปปี้ที่สะกิดฟาง และเขย่า ร่างบางก็ให้เสียงตอบกลับมาเพียง อือออ 
 
 
 
 
" ไม่ตื่นใช่ไหม " ป๊อปปี้ที่กำลังจะเข้าไปโขมยหอมแก้มร่างบางเพราะเป้นประจำที่เธอนอนหลับแล้วเขาจะใช้วิธีนี้ปลุกเพราะมันจะได้ผลเสมอ แต่เขาก็ต้องหยุดชะงักเพราะเพลงที่เขาเปิดอยู่ทำเอาเขาถึงกับชะงัก  รู้ไหมว่าใจสั่น อย่าทำให้หวั่นไหว  หากที่จริงเราเป็นเค่เพื่อนกัน   
 
 
 
" ขอโทษน่ะ " ป๊อปปี้เอ่ยออกมาเบาเบา เขาอยากขอโทษร่างบางที่ทำให้เธอต้องเจ็บ เพราะเขา ไม่ใช่ว่าเขาไม่เจ็บ เขาก็เจ็บไม่แพ้เธอเหมือนกันที่ต้องบอกเลิกเธอ แต่เขาไม่อยากให้ร่างบางต้องมาคอยเป้นห่วงเขา มาเอาใจใส่เขา เพราะเขามีงานที่ต้องทำและรับผิดชอบอีกมากมาย จึงไม่ค่อยมีเวลามาหาร่างบางเลย เราสองคนต่างมีหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ เวลาที่พักยังจะไม่ค่อยมี ถ้าเรายังคบกันต่อไป มันก็อาจจะทำให้ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งค้างใจไปมากกว่า เลิกกันไป ก็ยังเปผ็นเพื่อนกกัน ได้นิ 
 
 
 
"อือออ" ฟางค่อยๆๆขยับตัวพร้อมกับค่อยๆๆลืมตา ก็เห้นป๊อปปี้ที่อยู่ตรงหน้าเขามองเธอเหมือนที่เธอมองเขา ทั้ง2 คน สบตากันแล้วตกไปอยู่ภวังค์ แต่แล้ว
 
 
 
 
" ไอ้ป๊อป  ไอ้ป๊อปโว้ย!! " เขื่อนที่เดินมาเคาะกระจบเรียกป๊อปปี้เล่นเอาทั้ง2 คน ออกจากภวังค์ทันที
 
 
 
 
" มีไรว้ะ ไอ้เขื่อน " ป๊อปปี้ที่เปิดประตูออกมาแล้วถามเขื่อนอย่างไม่สบอารมณ์
 
 
 
 
" เป็นอะไรของเมิงเนี่ย ไปไปแม่แม่เข้าให้มาตาม ว่าแต่ทำไรกันว้ะ ไม่ยอมลงมาอั่นแน่อั่นแน่ " เขื่อนแซวป๊อปปี้กับฟาง ฟางที่ได้ยิ้นก็รีบเฉไฉเดินนำไปก่อน 
 
 
 
 
" ทำบ้าอะไรละก็ฟางหลับกูก็ปลุกไง เมิงนี่คิดลึกละ ไปไป เดี๋ยวไม่ทันวะ " ป๊อปปี้พูดจบก็เดิน ตามฟางไปทันที เขื่อนมองป๊อปปี้ที่เดินออกไปก็ยิ้ม อย่านึกว่าเขาไม่รู้ว่าเมื่อกี้เกิดอะไรขึ้น เขารู้เขาเลยจะมาแกล้ง เพื่อนรัก เลนเล่น แต่ผลที่ออกมาก็คือเพื่อนรักของเขาอารมณ์เสียไปทันทีเลย 
 
 
 
 
" อ้าวมากันพอดีมาลูก " แม่ป๊อปปี้กวักมือเรียกป๊อปปี้กับฟางที่เดินมาพร้อมกัย ให้ไปนั่งข้างๆๆ โดยที่อีกข้างหนึ่งเป็นแม่ของฟาง ส่วนคุณพ่อของทั้ง2 คน อยู่ถัดไป 
 
 
 
 
" อ้าว เจนมาด้วยหรอ " ป๊อปปี้ที่เดินเข้ามาเห็นเจนก็ทักขึ้น 
 
 
 
 
" แหมพี่ป๊อป เจนจะ้ขาวัดบ้างไม่ได้หรอ อย่าพูโมากนั่งเลย " เจนพูดจบก็ดึงป๊อปปี้ให้นั่งข้างตัวเองทันที เฟย์กับแก้วเห็นก็หงุดหงิดแทนเพื่อนสาว แต่ก็ทำอะไร่ได้ ฟางที่เห็นว่าป๊อปนั่งขางเจนก็เลี่ยงไปน้งกับเฟย์กับแก้วแต่ 
 
 
 
 
" หนูฟางมานั่งกับป้าสิลูก " แม่ป๊อปปี้เรียกฟางมานั่งข้างตัวเองฟางนั้นก็เลยเดินไปนั่งข้างคุณแม่ของป๊อปปี้แแทน หลังจากนั้น ทุกคนก็ถวายเพลพระ แล้วก็กรวดน้ำ ถวายสังฆทานกันเสร็จ พ่อแม่ของฟางกับป๊อปปี้ ตกลงกันว่าจะไปเที่ยวอัมพวา สักหน่อยเลยออกไปก่อนปล่อยให้พวกเด็กๆๆไปเลี้ยงอาหารเด็กกำพร้ากันเอง 
 
 
 
 
" อืมงั้นเหมือนเดิมแล้วกันเนาะ ไปเลยผีดิบนายขับ " แก้วที่พูดก่อนที่จะเดินไปที่รถทันที 
 
 
 
 
" อะไรวะ " โ?โฒะ ที่พูดแบบงง ก็เดินตามไป ตามไปด้วยเขื่อน เฟย์ ส่วนฟินฟางปีอปปี้ก็เดินไปที่รถของป๊อปเหหมือนกันแต่ 
 
 
 
 
" พี่ป๊ฮปรอเจนด้วยเจนไปด้วย " เจนที่วิ่งมาแล้วก็มาเกาะแขนป๊อปปี้อย่าอ้อนๆๆ ฟินมองแล้วไม่ค่อยพอใจ 
 
 
 
 
" จะไปด้วยหรอ แล้วตอนแรกมาไงเนี่ย " ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
" ก็มากับเพื่อน่ะแหละแต่เพื่อนลับไปมหดแล้ว พี่ป๊อปจะไปไหนต่อหรือเปล่าละ เจนไปด้วยวันนี้ว่างทั้งวัน " เจนพูดพลางยิ้มหวานให้ป๊อปปี้ ฟางมองภาพนั้นแล้วต้องเบือนหน้าหนี 
 
 
 
 
" อืม ไปสิพี่จะไปเลี้ยงอาหารเด็กกำำพร้าที่บ้านเด็กกำพร้าหน่ะ งั้นไปกันเถอะ " ป๊อปปี้ตองแล้วเดินไปขึ้น รถส่วนฟินก็เช่นกัน ส่วนฟางกับเจนที่ยืนมองหน้ากันว่าใครจะนั่งหน้า 
 
 
 
 
" เอ่อ เจนนั่งหน้าเถอะเดี๋ยวฟางจะไปนั่งข้างหลังกับยัยฟินเอง ฟางง่วงอ่ะ " ฟางพูโจบก็เดินไปขึ้นรถทันที ตามมาด้วยเจน 
 
 
 
 
" อ้าววพี่ฟางทำไมมานั่งตรงนี้ละ พี่ไม่ไปนั่งที่ของพี่ละ  " ฟินเน้นคำว่าที่ของพี่เสียงเข้ม ๆๆ 
 
 
 
 
" นี่เราหน่ะ ไม่ต้องเลย เมื่อเช้าพี่ยังไม่ได้คิดบัญชีเลยน่ะ ไปบอกแม่ได้ไงว่าพี่ไม่อาบน้ำนอนอ่ะ " ฟางพูโพลางจ้องหน้าน้องสาวอย่างเอาเรื่อง ส่วนเจนกับป๊อปก็นั่งฟัง 2 ศรีพี่น้องทะเลาะกัน 
 
 
 
 
" อ้าวว ก็พี่ฟางมาแย่งตุ๊กตาของฟินไปก่อนเองน่ะ " ฟินพูด
 
 
 
 
" ของฟินที่ไหน ของพี่ต่างหาก  เราน่ะมั่ว " ฟางไม่ยอมจบ 
 
 
 
 
" โหพี่ฟาง พี่ฟางก็มีตุ๊กตาตั้งเยอะอ่ะ แค่ตุ๊กตาหมีพูห์ตัวเดียวเอง ที่คอนโดพี่ฟางก็มีเป็นสิบไม่ใช่หรอ แล้วอีกอย่างนะฟินเห็นว่าพี่ฟางไม่ค่อยกลับมานอนบ้านไง เดี๋ยวเจ้าหมีพูห์จะเหงาเลยเอาไปนอนกอดแทนพี่ฟางไปแต่ไม่ต้องเป็นห่วงน่ะ ก่อนที่ฟินจะเอาไปนอนกอดอ่ะ ฟินชีดน้ำหอมของพี่ฟางแล้วรับรองไม่มีกลิ่นอื่นแทรกแน่นอน  " ฟินที่จงใจพูดให้ได้ยินกันชัดๆๆ
 
 
               ฟางที่ได้ยินก็อ้ำอึ้งเพราะไม่รู้ว่าจะแก้ตัวยังไงดี ไอ้เจ้าตัวแสบก็เล่นบอกไปสะหมดเปลือกเลย ตุ๊กตาตัวนั้น ป๊อปปี้เป็นคนซื้อให้เธอ เป็นของขวัญ แต่ไม่ใช่แค่ตัวเดียวหรอก มีอีกหลายตัวแต่เธอก็เอาไปเก็บไว้ที่คอนโดมากกว่า  ส่วนป๊อปปี้ที่ได้ยินดังนั้นก็มองฟางผ่านกระจกหลังก็เห็นว่าร่างบางนั่งหน้าแดงอยู่ เธอคนเขินมาก ทำเอาเขายิ้มออกมา เหมือนกัน ถ้าให้เดาตุ๊กตานั่นก็คงเป็นของที่เขาซื้อมาให้ เจนที่เห็นว่าป๊อปปี้ยิ้ม มองไปที่กระจก เธอก็เศร้าลงมาทันทีแต่พลางนึกในใจ ถ้าเขายังไม่ได้ประกาศว่าเขานั้นมีคนรักอยู่แล้วเธอก็สิทธิเหมือนกัน