สาวน้อยวุ่นวาย กับ นายหมาป่า
10.0
Namsaisai_loveu
แชร์นิยายฟิคชั่น
9)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“แหม่ๆๆ ตื่นมาหวานกันแต่เช้านะคะ” เฟย์ตะโกนใส่ฟางป๊อป
“นี่เฟย์ อย่าไปแซวเค้าดิ” แก้วว่าเฟย์
“เอ๊า ผิดเหรอเนี่ย”
“ไปหาโต๊ะกินอาหารเช้าเลยป่ะ”
“ชิ” เฟย์แลบลิ้นใส่แก้ว
“มันร้อยไม่ได้อ่ะฟาง” ป๊อปปี้มองเปลือกหอยอย่างท้อแท้
“ได้สิ นี่! นายใจเย็นๆได้ไม๊” ฟางตบบ่าป๊อปปี้
“มันไม่ได้...”
“ใจร้อนแบบนี้จะไปทำอะไรได้ ม่ะ!” ฟางนวดหัวให้ป๊อปปี้
“ห๋า เธอทำ...ไรเนี่ย”
“ผ่อนคลายไง ใจเย็นๆๆๆๆ” ฟางยิ้มให้ป๊อปปี้
“เย็นแล้วล่ะ” ป๊อปปี้ยิ้ม
“งั้นฟังชั้นนะ มันจะมีรูอยู่ นายก็สอดด้ายเข้าไป เสร็จแล้วจับปลายไว้ @#$%^&*()_UYTR$#@#$%^&*()_(^%$@@#$%^&*())(*&^%$#@#$%^&*())(*&^%$#@#$%^&*”
“ฮุ้ววว เสร็จ” ป๊อปปี้มองผลงานอย่างภูมิใจ
“ทำอันเดียวเหรอ” ฟางถาม
“อื้ม อันเดียวก็พอ”
ตอนกลางวัน
“ทุกคนหลับกันอีกแล้วเหรอเนี่ยยย” ฟางเดินวนไปมาในห้อง หลังจากทานข้าวเช้าแล้วเล่นน้ำ
ทะเล จากนั้นหาขนมมากินในห้อง ทุกคนก็หลับกันหมด ยกเว้นเธอ “เอ๊ะ! นั่นมัน....” ฟางมอง
ต่ำลงไปที่ชั้นล่างสุดที่มีสวนดอกไม้ “สุดยอดไปเลย ชั้นจะไปหาแกนะ ดอกไม้ ฮิฮิ” ฟางหยิบ
หมวก (ใครไม่รู้) ไปข้างนอกทันที
“สวยอ่ะ ><” ฟางถ่ายรูปไปด้วย
“น้องครับๆ” เสียงพนักงานคนหนึ่งรียกฟาง
“คะ..”
“ตรงนั้นเข้าไปไม่ได้นะ มันอันตราย”
“ห๋า ยังไงคะ?”
“ก็เพิ่งมีงูเลื้อยเข้าไปอ่ะ พี่ว่าน้องออกมาเหอะ” พนักงานยิ้ม
“ว๊ากกกกก” ฟางรีบกระโดดออกจากตรงนั้นจนเซไปโดนพนักงาน
“ไม่มีไรละล่ะ”
“เอ่อ ขอบคุณที่บอกนะคะ คุณ...”
“ผม แบงค์ ครับ”
“อ่าห้ะ คุณแบงค์ ขอบคุณมากค่ะ” ฟางยิ้มให้แบงค์
“เห้ยแบงค์ คุยกับลูกค้าได้ไงวะ” เพื่อนของแบงค์เดินมา
“เอ่อ..เราแค่บอกคุณเค้าว่าตรงนั้นมันอันตรายหน่ะ” แบงค์ตอบ
“ชื่อไรอ่ะน้อง น่ารักจริงงง” เพื่อนแบงค์ถามฟาง
“ฟางค่ะ”
“เห้ย! กราฟ ไหนบอกอย่าคุยกับลูกค้าไง” แบงค์ดึงกราฟออกจากฟาง
“เอ่อ..อย่ามีเรื่องกันเลยค่ะ ฟางไม่เข้าไปแล้ว” ฟางยิ้ม
“ฟางรู้ไม๊ว่าฟางน่ารักมากเลยนะ อ่ะนี่” กราฟเด็ดดอกไม้แถวๆนั้นให้ฟาง
“เอ่อ ขอบคุณค่ะ” ฟางรับดอกไม้มางงๆ
“มีอะไรถามพี่ได้นะ พี่ทำงานในห้องอาหารหน่ะ” กราฟว่า
“ค่ะ งั้นฟางขอตัวนะคะ ^_^”
“ครับคนสวย”
“ล้าลานานานา” ฟางเดินฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดี
ปึก!
“ขอโทษค่ะ คือ....อ้าว ป๊อปปี้” ฟางเงยหน้าขึ้น
“ไปไหนมา”
“สวนดอกไม้หน่ะ” ฟางเอาดอกไม้โบกไปมา
“ออกไปคนเดียวได้ยังไง ไม่ปลอดภัย”
“ก็ทุกคนมัวแต่นอนอ่ะ ฟางเบื่อก็เลยเดินออกมา ไม่เห็นเป็นไรเลยนี่ บ่นจริงๆเลยป๊อปอ่ะ” ฟาง
ควงแขนป๊อปปี้
“ใครให้เธอเรียกชื่อไม่เป็นทางการกับชั้น แล้วใครให้...ควงแขน” ป๊อปปี้มองฟางดุๆ
“เอ่อ..ขอโทษละกัน” ฟางถอยห่างจากป๊อปปี้
“ฟาง...”
“ขอตัวนะ” ฟางกระแทกเสียงเบาๆแล้ววิ่งจากไป
‘นึกว่าเราจะสนิทกันได้เหมือนคู่อื่น ชั้นคิดมากไปเองอีกแล้วสินะ’
เป็นงายยยยยย สนุกไม๊คะะะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
