จำเอาไว้ ! เราไม่เคย 'เลิกกัน :)

      

          เวลา 18:00

 

         ห้องอาหาร ของ โรงแรม

 

        ตอนนี้ฉัน เฟย์ และฟาง ได้มาอยู่ที่ห้องอาหารที่อาจารย์นัดเรียบร้อยแล้ว พอลงมาก็พบว่าเพื่อนคนอื่นๆลงมาครบหมดแล้วด้วย ฉันกับเฟย์และฟางเดินหาโต๊ะนั่ง แต่ก็ไม่เจอโต๊ะว่างสักโต๊ะ ... จนเดินมาถึงโต๊ะสุดท้าย...

 

        "เฟย์ >< มานั่งกับเขื่อนมามะ ♥ ว่างสามที่พอดีเลย :3 "

 

        "เฟย์หาจนเมื่อยเลยอ่ะเขื่อน TT ทำไมคนเยอะเงี้ย"

 

        "มาๆๆๆ เขื่อนนวดให้ >< "

 

      ฉันกับฟางเดินตามเฟย์ไป ก่อนจะนั่งลงบนเก้าอี้ที่ว่างสองตัวที่ตั้งติดกัน แต่เหมือนฉันจะลืมดูไป... ข้างกายฉันตอนนี้มีโทโมะที่นั่งอยู่ และเขาเองก็มองฉันอยู่ก่อนแล้ว  

 

         ให้ตายเถอะ เปลี่ยนที่นั่งตอนนี้ยังทันไหมนะ..

 

      ฉันหันมามองยัยฟางจะถามเรื่องเปลี่ยนที่นั่ง แต่ก็ต้องชะงัก เมื่อเห็นว่ายัยฟางกำลังพยายามชวนเฮียป๊อบพูดอยู่ แต่เหมือนเฮียป๊อบจะเมินยัยฟางอย่างเห็นได้ชัด..

 

          "ป๊อบ ปูน่ากินเนอะ >< ฟางตักให้ไหม ^^ "

 

          "..."

 

          "เอ่อ.. โห ขนมนี้้น่าอร่อยอ่ะ หยิบให้ฟางหน่อยสิ ฟางอยากกิน >< "

 

          "..." 

 

          "ป๊อบ..."

 

            ผลักก !

 

        อยู่ๆเฮียป๊อบก็ลุกขึ้น แล้วเดินหนีออกไปไม่ฟังเสียงเรียกของยัยฟางเลยแม้แต่น้อย ฟางกระพริบตาถี่ๆเหมือนต้องการจะไล่น้ำตาที่เอ่อล้นขอบตาหวาน ก่อนเธอจะลุกขึ้นแล้วเดินไปอีกทางหนึ่งของโรงแรม

 

      เหลือเพียงยัยเฟย์กับเขื่อนที่นั่งนิ่ง ก่อนจะยิ้มเจื่อนๆ แล้วหาอะไรกินต่อไป ฉันได้แต่นั่งตัวเกร็ง ก่อนจะตัดสินใจย้ายไปนั่งเก้าอี้อีกตัวแต่ทว่า...

 

         ควับ !

 

        มือแกร่งของโทโมะมาคว้าที่ข้อมือฉันไว้ซะก่อน !

 

         "โทโมะ.."

 

         "ยังหนีฉันไม่พออีกเหรอไง?"

 

          "..."

  

          เขารู้... 

 

         "เธอจะหนีฉันไปถึงไหน เมื่อไหร่จะเลิกหนี ? รู้ไหม... การที่เธอทำแบบนี้ฉันรู้สึกไม่ดีเลย.."

 

            "..." เขาพูดอะไร ?

 

            "เวลาไม่มีเธอข้างกายแล้ว.. มันไม่มีความสุข.."

 

            "แต่นายบอกว่าเวลาอยู่กับฟาง นายมีความสุข.."

 

            "มันไม่เหมือนกัน... มันไม่เหมือนกันเลย...แก้วใจ " 

 

            "..." 

 

            "หึ... เธอทำอะไรกับ หัวใจ ฉันนะ.. ร้ายใช่เล่นนะเราน่ะ.. "

 

            "..." 

 

             นายต่างหาก... ที่ทำให้หัวใจฉันเป็นแบบนี้น่ะ มันทั้งเจ็บและท้อไปด้วยกัน แต่ในเวลาเดียวกันนั้น.. มันแฝงความสุขบางอยู่ด้วย 

 

           เขาต่างหากที่ร้ายกาจ... 

 

           เขามันคือปีศาจ ! 

 

           แต่ฉัน... ก็ดัน หลงรัก ปีศาจซะนี่.. ให้ตายเถอะ !! เขาทำฉันจะเป็นบ้าอยู่แล้ว...

 

 

---

 

 

ตอนหน้า จิ้น PF นะคะ ^^ ติดตามกันหน่อยนะ :)

 

ปล. เม้นท์ๆ ♥

 

พน. เค้าจะมา up ต่อนะ อาจจะช้าหน่อย รอกันหน่อยนะคะ ^^