จำเอาไว้ ! เราไม่เคย 'เลิกกัน :)

      

         จังหวัด แม่ฮ่องสอน 

 

       ฉันรอเวลานี้มานานแล้วว !! >< ในที่สุด ก็มาถึงแม่ฮ่องสองจนได้ - - เพราะหลังจากที่ทรมารกับการนั่งๆนอนๆอยู่บนรถบัสนั่น ฉันก็แทบไม่ได้ทำอะไรเลย แค่ร้องเพลงจบไปเพลงเดียว ก็ทำเอาโทโมะมองฉันด้วยสายตาแปลกๆตลอดเวลา TT 

 

        "แก้ววว นอนกับฟางนะ TT ฟางไม่มีเพื่อนนอนอ่ะ อีกอย่าง... เค้าให้นอนห้องละ 2 คนด้วย ฟางไม่กล้านอนคนเดียว " อยู่ๆฟางก็มาจับมือฉันแล้วขอร้องอ้อนวอนด้วยสายตาอ้อนๆแสนน่ารักนั่น...

 

            "แล้วเฟย์..."

 

            "แก้ววว >< แกนอนกับใครอ่ะ ?" 

 

             - -' ถ้าฉันบอกว่าจะนอนกับฟาง แกจะวีนไหมละ ยัยเพื่อนบ้า ! 

 

            เหมือนเฟย์จะเดาท่าทางฉันออก เธอลากสายตามองมายังฟางที่จับมือฉันแน่น ก่อนจะหันมามองฉันอีกครั้ง แล้วสะบัดหน้าเดินหนีไปทันที..

 

             เฮ้อออ แบบนี้งอนชัวๆ - -' แต่จะให้ปฏิเสธฟางมันก็ยังไงๆอยู่ -o-

 

             แก้วใจเครียดหนักค่ะงานนี้ !!!

 

            "เอ่อ... ฟาง งั้น เรานอนด้วยกันสามคนเอาไหม ? ให้เฟย์มันนอนด้วย ^^ "

 

               "เอางั้นก็ได้จ้ะ ^^ "

 

            ฮูววว ~~~ -o- 

 

            .

            .

            .

 

           "เฟย์ๆ" ฉ้นเรียกยัยเพื่อนตัวดี โดยที่สะกิดไหล่มันเบาๆ แต่ยัยเฟย์ไม่ยักจะสนใจ แถมยังสะบัดบ๊อบใส่ซะงั้น - -'

 

           เฮ้อออ - -' ขี้งอนจริงเพื่อนฉัน

 

           "เฟย์ >< แกงอนไรฉันอ่าาา ?" 

 

           "เหอะ ยังจะมีหน้ามาถาม ! แกลืมฉัน แกมีเพื่อนใหม่แล้ว -^- ! "

 

           "- -' ใครว่าล่ะ แกเป็นเพื่อนรักฉันสุดๆแล้วนะเว้ย" 

 

           "โกหก ! แกไปหลงยัยฟาง ยัยนางฟ้านั่น ! "

 

        "ฉันไม่ได้หลง ฟางเขาแค่ไม่มีเพื่อนนอน เลยให้ฉันไปนอนด้วยเท่านั้นเอง"

 

           "แล้วแกก็ไป โดยทิ้งให้ฉันต้องนอนคนเดียว ! " ยัยเฟย์ตวาดออกมา พร้อมหันมามองฉันด้วยสายตาน้อยใจ ที่มีน้ำตาเอ่อล้นออกมา

 

           ให้ตายเถอะ... ฉันทำเพื่อนร้องไห้เหรอเนี่ยย = = !  

 

         "ฉันไม่ได้จะทิ้งแก แต่แกมานอนกับฉันกับฟางก็ได้ นอนกันสามคนไง เพราะยังไงฉันก็ไม่ทิ้งแกเด็ดขาด" ฉันพูด พร้อมจับมือของยัยเฟย์ไว้แน่น 

 

           "..."

 

       "ยังไงแกก็เป็นเพื่อนรักของฉันนะเฟย์... ถ้าได้ขึ้นชื่อว่า เพื่อน สำหรับฉันแล้ว แกก็ยังเป็น เพื่อนรัก ของฉันเสมอ และ ตลอดไป "

 

          "..."

 

          "ไม่ว่ายังไง แกก็จะเป็นเพื่อนฉันเสมอ... ฉันสัญญา"

 

          "แกพูดแล้วนะ...?" เฟย์ถามออกมาเสียงสั่น

 

          "ฉันพูดแล้ว และจะไม่คืนคำ !"

 

          "ฮึก แกก็เป็นเพื่อนรักของฉันเหมือนกัน แก้ว ! " ว่าแล้ว ยัยเฟย์ก็โผลเข้ากอดฉันอย่างแรง จนฉันเซไปนิดหน่อย แต่ก็สวมกอดยัยเพื่อนขี้น้อยใจนี้ตอบ

 

          .

          .

          .

 

         ห้อง 403 ของ โรงแรม

 

       ตอนนี้ฉัน ยัยเฟย์ และ ยัยฟาง ได้เข้ามาอยู่ในห้องพักเรียบร้อยแล้ว แต่บังเอิญว่าในห้องนั้นมีเตียงแค่สองเตียง แถมยังเป็นเตียงสำหรับนอนคนเดียวอีกต่างหาก - -' มองไปยังเพื่อนทั้งสอง ก็ต้องถอนหายใจออกมา

 

         ก็ดูแต่ละคนสิ ลูกคุณหนูทั้งนั้น - -' 

 

         "แก้วนอนพื้นเอง เฟย์ ฟาง นอนบนเตียงเถอะ " ฉันพูดขึ้น ก่อนจะจัดข้าวของไปด้วย

 

          "จะดีเหรอแก้ว ? " ฟางถาม

 

           "นั่นสิ แกจะนอนได้เหรอ ?" ยัยเฟย์ถามอีกคน

 

           "เอาเป็นว่าฉันนอนได้น่ะ พวกแกก็ไปอาบน้ำแต่งตัวเถอะ อาจารย์นัดหกโมงเย็นที่ห้องอาคารนะ "

 

         "อ่อ จ้ะๆ " ฟางตอบ ก่อนจะถือผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำไป เหลือแต่ยัย เฟย์ที่จัดข้าวของเป็นเพื่อนฉันอยู่ข้างๆ

 

             "เอาตรงๆ ฉันเป็นไม่ชอบยัยนางฟ้านี่เลย -^- " อยู่ๆยัยเฟย์ก็พูดขึ้นมา

 

             "ทำไม ? "

 

             " เฟค - -' "

 

             " แก อคติ - -' "

 

          " ฉันไม่ได้อคติ ฉันเป็นไม่ชอบยัยนี่จริงๆนี่ ทำตัวอ่อนหวาน น่าสงสารอยู่ได้ ! ยัยนั่นไม่ใช่หรือไง ทำให้แกกับโทโมะเลิกกันน่ะ "

 

            "...."

 

         "ถ้าไม่มียัยนั่นสักคน เรื่องไม่เกิดขึ้นหรอก " ว่าแล้วยัยเฟย์ก็ลุกขึ้นไปอีกมุมหนึ่งของห้องทันที

 

         ถ้าอย่างที่ยัยเฟย์พูดเป็นจริง... ถ้าไม่มีฟางสักคน โทโมะคงจะไม่บอกเลิกฉัน โทโมะก็คงจะรักฉันคนเดียว.. เป็นของฉันคนเดียว.. 

 

          เป็นความคิดที่ไม่ดีเลยแฮะ แต่ฉันก็อดเห็นด้วยไม่ได้อยู่ดี 

 

---

 

เฟย์เริ่มไม่ชอบฟาง แถมยังพูดเป่าหูแก้วอีกต่างหาก >< อยากรู้ว่าเป็นยังไงต่อไป ติดตามตอนต่อไปนะคะ :)

 

ปล. เม้นท์ ๆ