พิสูจน์รัก จุมพิตหัวใจ..

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ซี๊ด โอ้ย ฟางเบาๆ"แก้วร้องเเละสะดุ้งทันทีที่ฟางชุบแอลกอล์ฮอเเล้วมาเเตะที่มุมปาก
 
 
 
 
 
"ที่แบบนี้ละมาร้องนะ"ฟางว่า
 
 
 
 
 
"โอ้ยเบาเบ๊า T^T"แก้วพุดเเล้วทำท่าจะร้องไห้
 
 
 
 
 
"โอเคๆ เเต่นี่ก็เบาสุดๆแล้วนะ"ฟางพูดเเล้วเเต้มต่อแก้วก็ได้เเต่ร้องครวญคราง
 
 
 
 
 
"เสียงอะไร"โทโมะที่เข้ามาก็ได้ยินเสียงคนร้องมาจากห้องรับเเขกจึงเดินเข้ามาดู ก็เจอฟางที่กำลังทำแผลให้แก้ว
 
 
 
 
 
"อะ อ้าวคุณ"ฟางพูดเเล้วมองไปที่โทโมะแก้วจึงหันขวับมามองทันที โทโมะไม่ได้พูดอะไรต่อได้เเต่เดินออกไปทันที
 
 
 
 
 
"ฟางวันนี้แก้วไม่กินข้าวนะ"แก้วพูดขึ้น
 
 
 
 
 
"ทำไมละ"ฟางถาม
 
 
 
 
"เจ็บปาก ฮ่าๆ ซี๊ดโอ้ย"แก้วพูดขำๆเเต่ก็ต้องหยุดเพราะเจ็บเเผล
 
 
 
 
 
"งั้นเดี๋ยวฟางจะให้คนเอานมอุ่นขึ้นไปให้นะ"ฟางพุด
 
 
 
 
 
"โอเค งั้นเดี๋ยวแก้วขึ้นห้องก่อนเลยละกัน จะอาบน้ำด้วย"แก้วพูดเเล้วเดินขึ้นห้องไป ไม่นานนักก็ได้เวลาทานอาหาร
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"อ้าวคุณฟางทำไมวันนี้มาคนเดียวละค่ะ คุณแก้วละค่ะ"แม่บ้านถามฟางทันทีที่นั่งเก้าอี้เสร็จ
 
 
 
 
 
"อ๋อแก้วเค้าไม่ค่อยสบายน่ะค่ะ ฟางรบกวนช่วยเอานมอุ่นๆ ไปให้แก้วที่ห้องได้มั้ยค่ะ"ฟางพูดเเล้วยิ้มหวาน
 
 
 
 
 
"หึ ทำยังกับบ้านนี้เป็นบ้านของเธอ ใช้คนนู้นคนนี้ไปทั่ว"ป๊อปปี้แขวะฟาง ฟางจึงหันขวับไปมองป๊อปปี้ทันที
 
 
 
 
 
"เพื่อนเธอนี่มันสำออยจริงๆ"โทโมะพุดถึงแก้วทำให้ฟางหันขวับไปทางโทโมะทันที
 
 
 
 
 
 
ปั้ง!
 
 
 
 
 
"ที่เพื่อนชั้นต้องเป็นแบบนี้เพราะคนของนายไม่ใช่หรือไง"ฟางโมโหจนลุกขึ้นเเล้วทุบโต๊ะดังปั้ง
 
 
 
 
 
"นี่เธออย่ามานิสัยทรามๆของเธอมาใช้กับที่นี่"ป๊อปปี้ว่าฟางทันที
 
 
 
 
 
"แต่ขอโทษทีนะค่ะ ถ้าใครไม่ดีมาชั้นก็จะไม่ดีตอบ"ฟางพุดเเล้วสะับัดหน้าหนีก่อนจะเดินขึ้นห้องไป โทโมะและป๊อปปี้ไม่ได้สนใจอะไร ก้มหน้าทานข้าวกันจนเสร็จ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
หน้าห้องแก้ว
 
 
 
 
 
 
ก๊อกๆๆๆๆ
 
 
 
 
 
ฟางเคาะประตูรัว
 
 
 
 
 
"แป๊อปนึงนะค่ะ อ้าวฟางไม่กินข้าวหรอ"แก้วที่มาเปิดประตูเมื่อเป็นฟางจึงทักเเต่ฟางได้แต่ฮึดฮัดเเล้วเดินดิ่งเข้ามานั่งที่เตียง
 
 
 
 
 
"เป็นอะไรฟาง"แก้วถาม
 
 
 
 
 
"โมโหคนเว้ยย"ฟางพุด
 
 
 
 
 
"ใจเย็นๆสิ เเล้วใครทำให้โมโห"แก้วถามต่อ
 
 
 
 
 
"ก็นายสองคนนั่นน่ะสิแขวะๆๆๆๆอยู่ได้"ฟางพูดเเล้วล้มตัวลงนอน
 
 
 
 
 
"เอาหน่า เดี๋ยวเราก็ทนอยู่อีกไม่นานหรอก"แก้วพุด
 
 
 
 
 
"เฮ้อ นอนดีกว่า ไม่กงไม่กินละข้าวเนี่ย อ๋อเดี๋ยวจะมีคนเอานมมาให้แก้วนะ ฟางไปดีกว่า ฝันดี"ฟางร่ายยาวก่อนจะเดินออกไป
 
 
 
 
 
ก๊อกๆๆ
 
 
 
 
 
"เข้าไปนะค่ะ"เสียงแม่บ้านพูด
 
 
 
 
 
"เชิญค่ะ ไม่ได้ล็อกประตู"แก้วพูดแม่บ้านจึงเปิดประตูเข้ามา
 
 
 
 
 
"ขอบคุณมากนะค่ะ"แก้วพูดเมื่อแม่บ้านวางนม แม่บ้านยิ้มก่อนจะเดินออกไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
22.02 น.
 
 
 
 
 
"อ๊ะ อ๊ะ"เสียงครางของใครคนนึงดังเข้ามาในห้องของแก้ว ทำให้แก้วตื่นขึ้นมา
 
 
 
 
 
"เสียงอะไรวะ"แก้วพูดเเล้วเดินออกมานอกห้อง
 
 
 
 
 
"นี่มันห้องนายโดโซะนี่หว่า"แก้วพูดเเล้วเอาหูแนบประตู
 
 
 
 
 
"พะ พิม ไม่ไหวเเล้ว"เสียงของพิมครางงเสียงดังออกมา จนแกก้วรีบดึงหน้าออกจากประตูแทบไม่ทัน
 
 
 
 
 
"อี๋ พกมาบ้านด้วนหรอเนี่ย ทุเรศ"แก้วพูดก่อนจะตัดสินใจเดินเข้าห้องเเต่ก็ต้องชะงักเมื่อเห็นฟางออกมาเเล้วหน้าแดงๆ
 
 
 
 
 
"ฟาง"แก้วเรียกชื่อฟาง ฟางจึงรีบเข้ามากอดเเล้วเเล้วเอาหน้าซุกอกแก้ว
 
 
 
 
 
"แก้วๆๆๆๆๆ ฟางได้ยินอ่ะแก้ววว"ฟางพูด แก้วถึงกับอ๋อเลยทีเดียว เพราะคงจะได้ยินเหมือนกัน
 
 
 
 
 
"แก้วก็ได้ยิน"แก้วพูด
 
 
 
 
 
"นายสองคนนั้นถึงกับพากันมานอนที่บ้านแบบนี้เลยหรอเนี่ย อี๋"ฟางพุดเเล้วขนลุก
 
 
 
 
 
"ฟางอย่าพูดสิ แก้วไม่อยากคิดนะ"แก้วพุด
 
 
 
 
 
"แก้วแก้วดันอยู่ข้างห้องหมอนั่นด้วยอะ เข้าไปก็ต้องได้ยินอีกสิ แก้วนอนห้องฟางนะ"แก้วพูด
 
 
 
 
 
"ห้องฟางก็ติดกับห้องหมอนั่นนะ ได้ยินเหมือนกัน"ฟางพุด
 
 
 
 
 
"แก้วมีที่อุดหูสองอัน นอนห้องแก้วก็เเล้วกันเอามั้ย"แก้วพุด
 
 
 
 
 
"อือๆ ไปเถอะ ฟางขนลุกจะเเย่"ฟางพุดเเล้วรีบวิ่งเข้าห้องแก้วพร้อมลากแก้วไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
รุ่งเช้า
 
 
 
 
 
ฟางเเละแก้วเดินออกมาจากห้องพร้อมๆกัน ก่อนจะลงไปที่โต๊ะอาหารก็เห็น พิมเเละจินนี่นั่งอยู่ด้วย
 
 
 
 
 
"นี่อะไรกันค่ะ ถึงกับมานอนที่นี่เลยหรอค่ะ"จินนี่โวยวายขึ้นมาทันทีที่เห็นฟาง
 
 
 
 
 
"แม่ผมเป็นคนจัดการน่ะ"ป๊อปปี้พูด ฟางกับแก้วก็ได้เเต่ยักคิ้วเเล้วนั่งลงทานข้าวเช้าร่วมโต๊ะกับป๊อปปี้ โทโมะ พิม จินนี่
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"โทโมะค่ะ เย็นนี้เราไปทานข้าวนอกบ้านกันนะค่ะ"พิมพูดเเล้วเกาะเเขนโทโมะตั้งเเต่หน้าบ้าน
 
 
 
 
 
"ครับ"โทโมะรับคำ ก่อนจะขึ้นรถ
 
 
 
 
 
"อ๊ะ นี่เธอ ลงมาเดี๋ยวนี้นะ"พิมต้องโวยวายเพราะแก้วเเย่งขึ้นไปนั่งข้างโทโมะก่อน
 
 
 
 
 
"นี่เธอ"โทโมะจะพูดเเต่แก้วไม่สนใจหยิบ Mp3 เเล้วเสียบหูทันที
 
 
 
 
 
"ลงมาเดี๋ยวนี้นะ"พิมพูดเเล้วจะดึงเเล้วลงเเต่แก้วดึงกลับมาก่อนเเล้วปิดประตู
 
 
 
 
 
"ถ้าอยากจะไปด้วยกัน เชิญข้างหน้านะค่ะ"แก้วพูดเเล้วเลื่อนกระจกขึ้น พิมก็ได้เเต่กรี๊ด ก่อนจะเข้ามานั่งหน้าข้างคนขับ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ลงไป"ป๊อปปี้พูดเพราะเห็นฟางเข้าไปนั่งในรถเเล้วเรียนร้อย
 
 
 
 
 
"ไม่ลง"ฟางพูดพร้อมรัดเข็มขัดนิรภัย
 
 
 
 
 
"ป๊อปปี้ค่ะ ยัยนี่ไปทำงานกับป๊อปแบบนี้ทุกวันเลยหรอค่ะ"พิมพุดเเล้าเกาะเเขนป๊อปปี้
 
 
 
 
 
"ใช่ค่ะ"ฟางตอบแทนเเล้วยักคิ้ว
 
 
 
 
 
"นี่หล่อน หล่อนเป็นเเค่ผู้อาศัย ไปนั่งข้างคนขับสิย่ะ"จินนี่พูดเเต่ฟางทำเป็นหูทวนลม
 
 
 
 
 
"อร๊ายนี่ ได้ยินที่ชั้ยพูดมั้ย"จินนี่กรี๊ดฟางเอามือมาอุดหูทันที
 
 
 
 
 
"ผมว่าเรารีบไปกันเถอะมันจะสาย"ป๊อปปี้พูดเเล้วเข้าไปนั่งข้างฟางอย่างอารมณ์เสีย ตามมาด้วยจินนี้ ตอนนี้ทั้งสามคนเบียดกันนั่งของหลัง ป๊อปปี้ได้แต่ส่ายหน้า
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
___________________________________________________________________________________
 
 
อัพเเล้วนะค่ะ
 
 
เม้นกันเยอะๆนะค่ะ
 
 
ขอบคุณทุกๆคอมเม้นนะค่ะ