พิสูจน์รัก จุมพิตหัวใจ..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ห้องทำงานของโทโมะ

 

 

 

 

 

"เฟย์มีใครอยู่ในห้องบ้าง"แก้วที่มาถึงก็ถามเฟย์เบาๆ

 

 

 

 

 

"ตอนนี้คุณวิศวอยู่คนเดียวค่ะ คุณพิมพึ่งจะไปเข้าห้องน้ำเมื่อกี้"เฟย์พูด

 

 

 

 

 

"หรอ งั้นดีเลย"แก้วพูดยิ้มๆ

 

 

 

 

 

"เอ่อ ระวังตัวด้วยนะค่ะ"เฟย์พูด

 

 

 

 

 

"ขอบคุณนะค่ะ"แก้วพูดเเล้วเปิดประตูเข้าไป

 

 

 

 

 

แอ๊ดดด

 

 

 

 

 

"มาเเล้วหรอครับพิม ทำไมเร็วจังละ"โทโมะพูดเเล้วก้มหน้าดูแฟ้มต่อ แก้วไม่ได้พูดอะไรได้เเต่เดินเข้ามาหาชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

"มีอะไรรึเปล่าพะ เธอ"โทโมะจะพุดชื่อพิมเเต่กับเจอแก้วที่ยืยยิ้มอยู่

 

 

 

 

 

"ไง"เเก้วพูดพร้อมยิ้มเเล้วยักคิ้ว

 

 

 

 

 

"ยังมีหน้ากลับมาอีกนะเธอ"โทโมะพูดเเล้วลุกขึ้น

 

 

 

 

 

"จะรีบไปไหนละ"แก้วพูดพร้อมรั้งเเขนโทโมะไว้ทำให้โทโมะหันมา

 

 

 

 

 

"ปล่อยมือชั้นเดี๋ยวนี้"โทโมะพุด

 

 

 

 

 

ฟึ่บ

 

 

 

 

 

แก้วดึงโทโมะเข้ามาทำให้ตอนนี้แก้วตัวชิดผนังเเล้วก็มีโทโมะมาทับไว้

 

 

 

 

 

แอ๊ดดดดด

 

 

 

 

 

"ว๊ายย โทโมะทำอะไรน่ะ"พิมที่เข้ามาเห็นทั้งคู่เหมือนกำลังจูบกันก็ร้องอย่างตกใจเเล้วเข้ามาดึงโทโมะออกมาทันที เเล้วก็ได้เเต่ยิ้ม

 

 

 

 

 

เพี๊ยะ

 

 

 

 

 

"กล้ามานะที่กลับมา"พิมตบหน้าแก้วจนหันไปตามแรงตบ

 

 

 

 

 

"นี่เธอ"แก้วกุมหน้าตัวเองเเล้วพูด

 

 

 

 

 

"ออกไป"โทโมะไล่

 

 

 

 

 

"ไม่ออก"แก้วพูดเเล้วทำหน้ายียวน

 

 

 

 

 

"แก นังหน้าด้านแกเเย่งผัวชั้น"พิมพุดอย่างไม่แคร์เเล้วจะเข้ามาตบแก้วอีกครั้งเเต่แก้วต่อยซะก่อน

 

 

 

 

 

พลั่ก!

 

 

 

 

 

"หยุดบ้าสักที เธอน่ะมันเก่าเเล้ว"แก้วที่ต่อยหย้าพิมก็เข้ามาเกาะเเขนโทโมะ

 

 

 

 

 

"นี่เธอทำอะไร ปล่อยชั้นเดี๋ยวนี้"โทโมะพูดเเล้วสลัดแขนออกจากแก้ว คิดว่าชั้นอยากจับนักรึไง ไอ้หื่นเอ้ย

 

 

 

 

 

"แหม เมื่อกี้ไม่เห็นพูดเเบบนี้เลยนะค่ะ"แก้วแกล้งพูดเเล้วเดินเข้ามาหาโทโมะอีก

 

 

 

 

 

"แก อร๊ายยยย นังหน้าด้าน กรี๊ดดดดด"พิมที่ล้มอยู่กับพื้นก็กรี๊ดอย่างเหลืออด เฟย์ที่อยู่หน้าห้องทำงานถึงกับอุดหู

 

 

 

 

 

"มันเกิดอะไรขึ้นเนีาย"เฟย์พูดพร้อมมองเข้ามาให้ห้อง

 

 

 

 

 

"แหม คุณก็ต้องเข้าใจนะค่ะ ว่าของเก่าใครๆก็เบื่อ"แก้วแกล้งพูดเเล้วเข้าใกล้โทโมะอีก

 

 

 

 

 

"นี่เธอ ออกไป"โทโมะพูดเเล้วสะบัดออกจากการกุมเเขนของแก้ว

 

 

 

 

 

"ทำไมรีบไล่กันจังละค่ะโทโมะ"แก้วพูดเเล้วเดินเข้ามาอีก

 

 

 

 

 

"ออกไป ชั้นบอกให้ออกไป"โทโมะพดเสียงดังเเล้วเข้าไปพยุงพิม เฟย์จึงเข้ามา

 

 

 

 

 

"เอ่อ เกิดอะไรขึ้นหรอค่ะ"เฟย์พูดขึ้น

 

 

 

 

 

"เอาตัวผู้หญิงคนนี้ออกไปเดี๋ยวนี้"โทโมะสั่ง

 

 

 

 

 

"เอ่อค่ะ แก้วเฟย์ว่าออกก่อนเถอะนะ"เฟย์พูดเเล้วดึงแขนแก้ว แก้วก็ไม่ยอมไป

 

 

 

 

 

"แก้วเฟย์ขอละนะ"เฟย์พูด แก้วจึงยอมใจอ่อนเเล้วเดินออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"มันเกินอะไรขึ้นค่ะ"เฟย์ที่ลากแก้วออกมาก็พูดขึ้น

 

 

 

 

 

"อ๋อไม่มีอะไรหรอกค่ะ"แก้วตอบ

 

 

 

 

 

"ปากแก้วมันมีเลือด"เฟย์พูดเเล้วชี้ไปที่มุมปาก

 

 

 

 

 

"หืออ ตบซ้ำที่เดิม"แก้วพูดเเล้วมองเลือดที่มือที่จิ้มมุมปากมา

 

 

 

 

 

"เดี๋ยวเฟย์ว่า เก้วน่าจะทำแผลก่อนนะ"เฟย์พูด

 

 

 

 

 

"ไม่เป็นไรหรอกเฟย์ แค่นี้เองจิ๊บๆจะตาย"แก้วพุด

 

 

 

 

 

"เเล้วแก้วจะเอายังไงต่อละ ทำแบบนี้คุณโทโมะคงจะโกรธแก้วเเย่เลยนะ"เฟย์พุด

 

 

 

 

 

"หึ"แก้วได้เเต่ยิ้ม

 

 

 

 

 

"แก้วยิ้มอะไร"เฟย์ถาม

 

 

 

 

 

"อ๋อเปล่า งั้นเดี๋ยวแก้วกลับบ้านก่อนดีกว่า"แก้วพุด

 

 

 

 

 

"งั้นให้เฟย์ไปส่งมั้ย"เฟย์พูด

 

 

 

 

 

"ไม่เป็นไรหรอกเฟย์ เดี๋ยวแก้วจะไปหาฟางน่ะ"แก้วพูดเเล้วยิ้มก่ิอนจะเดินไปที่ห้องทำงานของป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

"อ่าวฟางทำไมมาอยู่ตรงนี้ละ"แก้วที่เดินผ่านหน้าบริษัทก็เห็นฟางยืนอยู่เลยเข้าไปทัก

 

 

 

 

 

"รอแท๊กซี่อะแก้วมาก็ดีเลยกลับพร้อมกับเลยมั้ย"ฟางพุด

 

 

 

 

 

"ก็ดีนะ อ๊ะแท๊กซี่มาพอดีเลย"แก้วพุดเเล้วโบกรถก่อนจะเข้าไปนั่งด้านหลังกับฟาง

 

 

 

 

 

"หน้าแก้วดูช้ำๆนะ มีเลือดด้วยอะ"ฟางพุดแบบตกใจ

 

 

 

 

 

"ไม่เป็นไรหรอก"แก้วพุด

 

 

 

 

 

"ไม่เป็นไรได้ไง ใครทำแก้วเนี่ยบอกฟางมาเดี๋ยวนี้นะ"ฟางพูด

 

 

 

 

 

"ยัยบ้าแฟนนายโดโซะนั่นน่ะสิ ตบแก้วซ้ำที่เดิมมันเลยช้ำจนเลือดออกแบบนี้"แก้วพูด

 

 

 

 

 

"อย่าให้ฟางเจอนะ ฟางจะต่อยคืนให้เลย ว่าเเต่งานแก้วเป็นยังไงบ้างเนี่ย"ฟางถามถึงงาน

 

 

 

 

 

"แก้วไม่รู้อะ เเต่ว่าวันนี้แก้วทำให้ยัยนั่นวีนขึ้นมาได้ ไม่นานก็น่าจะเลิกละมั้ง^^"แก้วพูดเเล้วยักคิ้ว

 

 

 

 

 

"งานแก้วนี่ราบรื่นดีแหะ เเต่ของฟางน่ะสิมันดูเฟย์ห่วงกันยังไงไม่รู้ แหะๆ"ฟางพุดเเล้วยิ้มแห้งๆ

 

 

 

 

 

"เอาหน่าเดี๋ยวฟางก็ทำได้ ฟางเก่งจะตาย"แอก้วพูดเเล้วเเตะบ่าฟาง ฟางจึงยิ้มให้แก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

____________________________________________________________________________________

 

มาอัพเเล้วน้าาาาา

 

 

เม้นกันเยอะๆน้าาาา

 

 

ติดตามตอนต่อไปนะค่ะ