พิสูจน์รัก จุมพิตหัวใจ..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

พอถึงบริษัทฟางเเล้วแก้วก็หลีกออกมากจากโทโมะเเละป๊อปปี้รวมถึงสองสาวที่ตามมาแบบติดๆ

 

 

 

 

 

"แก้วฟางว่าเรามาวางแผนกันก่อนมั้ย"ฟางพูดขึ้น

 

 

 

 

 

"ก็ดีนะ เราทำแบบไม่มีแบบแผนกันมาเยอะเเล้ว แถมโดนตบทุกวันเเบบนี้มีหวังช้ำตายซะก่อน"แก้วพูด

 

 

 

 

 

"ฮ่าๆ เเล้วเอาไงอะ"ฟางขำเเล้วถาม

 

 

 

 

 

"อ้าว ฟางไม่ได้คิดไว้ก่อนเเล้วหรอ"แก้วพูด

 

 

 

 

 

"หึๆๆๆๆ"ฟางพูดพรางส่ายหัว

 

 

 

 

 

"โธ่ แก้วก็ไม่รู้ แก้วก็คิดว่าฟางคิดมาแล้ว"แก้วพูด

 

 

 

 

 

"แหะๆ"ฟางยิ้มแห้งๆ

 

 

 

 

 

"งั้นก็ไปตามสเต็ปของเราละกัน"แก้วพูด

 

 

 

 

 

"มันจะดีนะ"ฟางพูด

 

 

 

 

 

"มันจะดีแหละ คิดแผนได้ค่อยว่ากันอีกที แก้วว่าตอนนี้เรารีบไปดีกว่า ปล่อยให้อยู่ด้วยกันนานๆไม่ดี"แก้วพูด

 

 

 

 

 

"เนาะเดี๋ยวได้ดูหนะงสด ฮ่าๆ"ฟางพูดขำๆ

 

 

 

 

 

"ไม่ต้องมาขำ ไปกัน"แก้วพูดเเล้วกอดคอฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ห้องทำงานโทโมะ

 

 

 

 

 

"morning นะเฟย์"แก้วพูดพร้อมยิ้มอย่างเป็นมิตรให้กับเฟย์

 

 

 

 

 

"morning ค่ะ"เฟย์พูดแล้วยิ้มหวานกลับมาให้แก้ว ก่อนที่แก้วจะเดินเข้าไปในห้อง

 

 

 

 

 

"อ้าว แฟนนายไปไหนเเล้วล่ะ"แก้วพูดเเล้วมองไปรอบๆ โทโมะมองแก้วก่อนจะก้มทำงานต่อ

 

 

 

 

 

"ถามเเค่นี้หยิ่งรึไง"แก้วว่าโทโมะเงยหน้าขึ้นมามองอย่าเอาเรื่อง

 

 

 

 

 

"มันไม่ใช่เรื่องของเธอ"โทโมะพุดก่อนจะก้มหน้าก้มตาทำงานต่อ เออจริงมันไม่ใช่เรื่องของเธอ เห้ย ว่าเราเปล่าว่ะ เเต่ถ้ากลับไปแล้วชั้นจะยั่วโมโหใครว่ะเนี่ย เเล้วชาติไหนจะเลิกกัน เซ็ง

 

 

 

 

 

"ไปไหนก็ไป"โทโมะไล่

 

 

 

 

 

"ไม่ได้หรอกนะ ชั้นต้องดูเเลนาย"แก้วพูดเเล้วเม้มปากก่อนจะยักคิ้ว

 

 

 

 

 

"ไม่จำเป็นต้องมาดูแลชั้นมีพิมดูแลอยู่เเล้ว"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

"เเล้วไหนอ่ะ พิมของนาย"แก้วพูดเเล้วแกล้งมองหา

 

 

 

 

 

"หยุดพูดมากเเล้วออกไป"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

"ไม่ออก"แก้วพูดเเล้วหยิบนิตยสารขึ้นมาอ่าน

 

 

 

 

 

"นี่เมื่อไหร่เธอจะออกไปจากชีวิตชั้นสักทีห๊ะ"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

"เอิ่ม เมื่อไหร่ดีน่าาา"แก้วพูดเเล้วเอานิ้วชี้เเตะปากก่อนจะเดินมาที่โต๊ะทำงานโทโมะ

 

 

 

 

 

"นี่เธออย่ามากวนประสาทชั้นนะ"โทโมะพุดเเล้วจ้องหน้าแก้ว

 

 

 

 

 

"ก็เมื่อที่ชั้นไปจากนายนั่นแหละ"แก้วพูดเเล้วยักคิ้ว

 

 

 

 

 

"นี่เธอ"โทโมะพูดเเล้วชี้หน้าแก้ว

 

 

 

 

 

"อย่าชี้ใกล้นักสิ เดี๋ยวตาชั้นเหล่ทำไง"แก้วพูดเเล้วยักไหล่

 

 

 

 

 

"หึ้ย ชั้นละเบื่อเธอจริงๆ"โทโมะพูดแก้วเบ้ปาก

 

 

 

 

 

"อย่าพึ่งเบื่อกันสิ ชั้นมีอะไรให้นายค้นหาเยอะ"แก้วพูด โทโมะคิดแกล้งแก้วก็ลุกขึ้นมาจากโต๊ะทำงานก่อนจะเดินเข้ามาเชยคางแก้งขึ้นแก้วถึงกับตกใจ

 

 

 

 

 

"ที่ว่าเยอะน่ะ มีอะไรบ้างล่ะ"โทโมะพูดก่อนจะค่อยไก้มหน้าเข้ามาใกล้ คิดไไ เอาไงดียัยแก้วๆๆๆ แก้วคิดใจในก่อนจะหมุนตัวออกมา

 

 

 

 

 

"แหม อยากรู้ก็ลอกมาค้นดูเองสิ"แก้วพูดเเล้วหันหลังก่อนจะเดินออกมาจากห้อง

 

 

 

 

 

"ชิๆๆ ชีกอเอ้ย"แก้วบ่นเบาๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ห้องทำงานของป๊อปปี้

 

 

 

 

 

"อ้าว สวัสดีค่ะฟาง"ขนมจีนทักทายฟาง

 

 

 

 

 

"สวัสดีค่ะขนมจีน"ฟางพูดพรางยิ้มหวาน

 

 

 

 

 

"ฟางทานอะไรมารึยังค่ะ"ขนมจีนถาม

 

 

 

 

 

"เรียบร้อยค่ะ ฟางขอตัวเข้าไปข้างในก่อนนะค่ะ"ฟางพูด

 

 

 

 

 

"ค่ะ"ขนมจีนพูด ฟางจึงเปิดประตูเข้าไป

 

 

 

 

 

"นี่เธอจะเข้ามาทำไม"จินนี่พูด

 

 

 

 

 

"อ้าว ก็ชั้นเป็นผู้ติดตามคุณป๊อปปี้เค้าน่ะค่ะ"ฟางพูดเเล้วทำหน้าทะเล้น

 

 

 

 

 

"นี่เธอกล้าดียังไงมาเรียกชื่อเล่น"จินนี่ว่า ป๊อปปี้เองก็มองหน้าแบบไม่พอใจ

 

 

 

 

 

"อ้าววว อืมก็"ฟางอำอึ้งก่อนจะส่งสายตาปิ๊งๆให้ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

"นี่เธอ อ่อยเเฟนชั้นหรอ"จินนี่โวยวาย

 

 

 

 

 

"เปล๊า"ฟางปฏิเสธ

 

 

 

 

 

"วอนโดนตบเเล้วนะเธอ"จินนี่พูดพร้อมเดินมาหาเรื่อง

 

 

 

 

 

"อย่าดีกว่านะชั้นยังไม่ออกออกกำลังกายแต่เช้า"ฟางพูดจินนี่จึงฮึดฮัดไปนั่งตักป๊อปปี้ ฟางมองก็เบ้ปาก

 

 

 

 

 

"ป๊อปค่ะ พูดนังนั่นจะทำร้ายจินนี่สิค่ะ"จินนี่ค้องคอป๊อปปี้เเล้วหันมาชิใส่ฟาง ฟางจึงเเลบลิ้นใส่

 

 

 

 

 

"นี่เธอ หยุดทำกิริยาปัญญาอ่อนได้เเล้ว"ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

 

 

"เชอะ"ฟางพูดเเล้วเชิดกน้า ก่อนจะคิดอะไรออกเเล้วเดินตรงมาหาป๊อปปี้

 

 

 

 

 

"เข้ามาทำไม ออกไปนะ"จินนี่พูด ฟางจึงปัดขาจินนี่ออกจากการนั่งบนตักของป๊อปปี้ แต่ตัวเองขึ้นไปนั่งเเทน ป๊อปปี้ก็ตกใจเล็กน้อย

 

 

 

 

 

"ลงไปเดี๋ยวนี้"ป๊อปปี้พูด ฟางยิ่งได้ใจเอามือโอบคอป๊อปปี้

 

 

 

 

 

"อร๊ายยย นังบ้า ลงมานะย่ะ"จินนี่พูดเเล้วพายายามฉุกกระชากรากถูฟางจนล้มลงเเต่ไม่ได้ล้มคนเดียวเพราะฟางกอดคอป๊อปปี้เอาไว้ทำให้ทั้งคู่ล้มลงมาทับกับ

 

 

 

 

 

"อร๊ายยยยยย แก"จินนี่วีนใหญ่

 

 

 

 

 

"โอ้ย ป้าหนวกหู ออกไปซิ๊ไป๊ คนเค้ากำลังจะทำอะไรกันเสียมารยาท ไปๆๆๆๆๆ"ฟางไล่

 

 

 

 

 

"อร๊ายยยยยยยยย กรี๊ดดดดด"จินนี่กรี๊ดอย่างไม่พอใจก่อนจะเดินฮึดฮัดออกไป ตอนนี้ป๊อปปี้ยังคงนอนคร่อมฟางอยู่โดนที่ฟางยังคงกอดคอป๊อปปี้อยู่ฟางค่อยๆ คายมือออก ก่อนจะดันป๊อปปี้ออก

 

 

 

 

 

"นี่นายลุกออกไปนะ"ฟางพูดพร้อมผลักอกป๊อปปี้

 

 

 

 

 

"ก็ไหนเมื่อก้เธอบอกว่าเรากำลังจะทำอะไรกันไม่ใช่หรอ"ป๊อปปี้แกล้งแหย่ฟาง

 

 

 

 

 

"อะ อะไร"ฟางพูดตะกุกตะกัก

 

 

 

 

 

"หืม"ป๊อปปี้พูดเบาๆก่อนจะยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆ

 

 

 

 

 

"ไอ้บ้าไอ้ลามก"ฟางดันหน้าป๊อปปี้ออกจนป๊อปปี้พลิกตัวมานั่งก่อนจะรีบวิ่งออกมาจากห้อง

 

 

 

 

 

"หึ"ป๊อปปี้ยิ้มเล็กน้อย(น้อยมาก)เเล้วส่ายหัวเบาๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

_______________________________________________________________________________________

 

 

อ๊ากกกก ขอโทษน้าาา ที่หายไปอ่าาา เดี๋ยววันนี้จะอัพอีก ถ้าเม้นเยอะ นะนะ