พิสูจน์รัก จุมพิตหัวใจ..

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"นี่จะไปไหนน่ะ"ป๊อปปี้ร้องทักเมื่อเห็นฟางที่เต่งตัวธรรมดาเเล้วทำท่าจะออกไปจากห้อง
 
 
 
 
 
 
 
"ไปลาแก้วไง"ฟางหันมาพูด
 
 
 
 
 
 
 
"จะลาทำไมเดี๋ยวก็มา เธอนี่่ปล่อยให้เพื่อนเธออยู่กับน้องชั้นบ้างก็ได้"ป๊อปปี้รีบพูดทันที
 
 
 
 
 
 
 
"ก็ห่วงเพื่อนผิดมากนักหรือไง"ฟางพูดเเล้วหน้ามุ่ย
 
 
 
 
 
 
 
"ไม่ต้องมาทำหน้าแบบนั้น เเล้วนี่ไปได้เเล้ว ชั้นลางานมาหลายวัน ไม่รู้มีงานอะไรสำคัญบ้างหรือเปล่า"ป๊อปปี้พูดเเล้วเดินออกมาจากห้องพร้อมฟาง
 
 
 
 
 
 
 
"มีงานเเล้วทำไมไม่ไปทำล่ะ"ฟางถาม
 
 
 
 
 
 
 
"ไม่ว่าง"ป๊อปปี้ตอบ
 
 
 
 
 
 
 
"ไม่ว่างอะไร ชั้นเห็นนายมานั่งบ่นๆ ชั้นอยู่ได้จนออกจากโรงพยาบาลเนี้ย-_-"ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
 
"ไม่ว่างต้องมาดูเเละเธอไงล่ะ ยัยโง่"ป๊อปปี้พูดเเล้วส่ายหน้า
 
 
 
 
 
 
 
"..o////o.."
 
 
 
 
 
 
 
"มันเเต่เขินอยู่ได้เดิรเร็วๆหน่อย"ป๊อปปี้พูดเเล้วจูงมือฟางไปขึ้นลิฟต์
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"นี่นาย"แก้วพูดเเล้วมองหน้าโทโมะที่นั่งพิงหัวเตียงอยู่ข้างๆ กำลังดูรายการอยู่
 
 
 
 
 
 
 
"ห๊ะ"โทโมะพูดเเล้วหันมามองหน้าแก้ว
 
 
 
 
 
 
 
"เมื่อวานเหมือนนายจะพูดอะไรสักอย่างอะ"แก้วพูดสิ่งที่คาใจมาทั้งคืน
 
 
 
 
 
 
 
".."โทโมะเงียบ
 
 
 
 
 
 
 
"เงียบทำไมอ่ะ นายมีอะไรจะบอกชั้นงั้นหรอ"แก้วถามอย่างต้องการคำตอบ
 
 
 
 
 
 
 
"ชั้นก็แค่จะพูดในสิ่งที่เธอเคยพูดไงล่ะ"โทโมะพุดเเล้วเบือนหน้าหนี ทิ้งให้แก้วนั่งงงอยู่
 
 
 
 
 
 
 
"ชั้นพูดไปตั้งเยอะนะ"แก้วพุด
 
 
 
 
 
 
 
".."โทดมะนิ่งเงียบเอาเเต่ดูทีวีต่อ
 
 
 
 
 
 
 
"นี่นาย บอกมานะ"แก้วพูดเเล้วตีเเขนโทโมะเบาๆ
 
 
 
 
 
 
 
"ชั้น.."
 
 
 
 
 
 
 
".."
 
 
 
 
 
 
 
"ชั้นหิวเเล้ว เธอล่ะ นี่ก็จะได้เวลากินยาเเล้ว อยากกินอะไรล่ะ เดี๋ยวสั่งคนไปซื้อให้"โทโมะเลี่ยงที่จะไม่ตอบคำถามแก้วเเล้วเปลื่ยนเรื่องคุยทันที
 
 
 
 
 
 
 
"ไม่กินอะไรทั้งนั้นแหละ"แก้วพุดเสียงเเข็งเเล้วจ้องหน้าโทโมะอย่างเคืองๆ
 
 
 
 
 
 
 
"เป็นอะไรอีกล่ะ"โทโมะถาม
 
 
 
 
 
 
 
"ทำอะไรค้างไว้ล่ะ"แก้วพูดเเล้วค้อนใส่โทโมะ
 
 
 
 
"ชั้นไปทำเธอค้างตอนไหน ชั้นยัง.."โทโมะพูดหยุด
 
 
 
 
 
 
 
"ไอ้บ้า ชั้นไม่ได้หลายถึงเเบบนั้น นายนี่มันหื่นจริงๆ"แก้วหันมาพูดดักคอโทโมะทันที ทำเอาโทโมะถึงกลับยิ้มออกมาเลยทีเดียว แก้วที่เห็นโทโมะยิ้มก็สะบัดน้าใส่ทันที
 
 
 
 
 
 
 
"นี่อย่าทำแบบนี้"โทโมะพุด
 
 
 
 
 
 
 
".."
 
 
 
 
 
 
 
"อย่ามาเงียบใส่ชั้นนะ"โทโมะพูดอีก
 
 
 
 
 
 
 
".."
 
 
 
 
 
 
 
"เออ ชั้นยอมเเล้ว อยากฟังก็หันหน้ามา"โทโมะพูดแก้วรีบหันหน้ากลับมาทันที
 
 
 
 
 
 
 
"ว่ามา"แก้วพูดเเล้วยิ้มหร้อมยักคิ้ว
 
 
 
 
 
 
 
"กอดชั้นก่อนสิ"โทโมะพูด
 
 
 
 
 
 
 
"อะไรนะ"แก้วมองโทโมะเเล้วเลิกคิ้ว
 
 
 
 
 
 
 
"กอดชั้นก่อน ไม่งั้นชั้นไม่พูด"โทโมะพุด 
 
 
 
 
 
"มีแบบนี้ด้วยหรอ หึ้ย ถ้าไม่อยากรู้ไม่ทำหรอกนะ"แก้วพุดเเล้วดึงโทโมะมากอดเขินๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
".."โทโมะเงียบเเล้วเริ่มกอดแก้วเเน่นขึ้นเรื่อยๆ พร้อมหลับตาอยู่พักนึง
 
 
 
 
 
 
 
".."แก้วเงียบเเล้วรับสัมผัสของโทโมะก่อนจะหลับตาลงเช่นกัน
 
 
 
 
 
 
 
"ฟังสิ่งที่ชั้นจะบอกดีๆนะ"โทดมะลืมเปลือกตาขึ้นมาเเล้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
".."แก้วเงียบเเล้วลืมตาฟังในสิ่งที่โทโมะจะพูด
 
 
 
 
 
 
 
"ชั้นเเค่จะบอกเธอว่า.."โทโมะพูดเเล้วหยุดไปก่อนจะเลื่อนหน้ามาที่ข้างหูของแก้ว
 
 
 
 
 
 
 
"ชั้นรักเธอ"โทโมะพูดราวกับกระซิบไปที่ข้างหูของแก้ว
 
 
 
 
 
 
 
"..O//////O.."แก้วถึงกกับอึ้งตาโตในสิ่งที่โทโมะพูดออกมาทันที ถึงเเม้ว่าเสียงนี้มันจะเบา เเต่ภายในห้องที่เงียบเเบบนี้มันทำใหได้ยินทุกถ้อยคำชัดเจนมากๆ
 
 
 
 
 
 
 
"เเล้วเธอล่ะ"โทโมะกระซิบข้างหูแก้วอีก
 
 
 
 
 
 
"กะ..ก็บอกไปเเล้ว"แก้วพูดเเล้วหน้าแดงซ่าน
 
 
 
 
 
 
 
"จำไม่ได้"โทโมะแกล้ง
 
 
 
 
 
 
 
"ชั้นกะ..ก็รักนายเหมือนกันไอ้บ้า"แก้วพูดเเล้วกอดโทดมะแน่นขึ้นแก้เขิน
 
 
 
 
 
 
 
"ยัยติ๊งต๊อง"โทโมะพูดเเล้วกอดแก้วตอบพร้อมลูบผมแก้วอย่างอ่อนโยน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"นี่นายไปไหนคอนโดไม่ใช่ทางนี้"ฟางท้วงเมื่อป๊อปปี้ไม่ได้ขับไปที่คอนโดเธอ
 
 
 
 
 
 
 
"ใครบอกชั้นจะให้เธอไปพักที่คอนโด"ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
 
"หมายความว่าไง"ฟางพูดเเล้วมองหน้าป๊อปปี้ ซึ่งเองเองก็รู้ว่าทางนี้มันทางไปบ้านของเขา
 
 
 
 
 
 
 
"กลับไปพักที่บ้านชั้น เหมือน เดิม"ป๊อปปี้พูดเน้นสองคำสุดท้าย
 
 
 
 
 
 
 
"มะ..ไม่ไป"ฟางร้องห้ามเพราะไม่อยากจะให้แม่ป๊อปปี้มาดุ มาว่าอีก
 
 
 
 
 
 
 
"ไม่ทันเเล้วล่ะ สาวน้อย ลงมา"ป๊อปปี้พูดพร้อมลงมาจากรถเเล้วยื่นมือให้ฟางจับ
 
 
 
 
 
 
 
"ไม่เอา"ฟางพูดเเล้วถอยหนี
 
 
 
 
 
 
 
"จะลงดีๆ หรือจะให้ใช้กำลัง"ป๊อปปี้พูดขู่
 
 
 
 
 
 
 
"TT"
 
 
 
 
 
 
 
"นับ 1"
 
 
 
 
 
 
 
"T^T"
 
 
 
 
 
 
 
"นับสอง"
 
 
 
 
 
 
 
"T_T"
 
 
 
 
 
 
 
"นับ.."
 
 
 
 
 
 
 
"ลงเเล้ว"ฟางพูดเเล้วขยับมานิดๆ ก่อนจะลงมาจากรถ
 
 
 
 
 
 
 
"มาสิ"ป๊อปปี้พูดเมื่อเดินมาเเล้วเเต่ฟางยังยืนอยู่ที่เดิมไม่เดินตามมา
 
 
 
 
 
 
 
".."ฟางเอาเเต่ส่ายหน้าไปมาอย่างกลัวๆ
 
 
 
 
 
 
 
"นี่จะเข้าก็เข้ามาสิมายืนส่ายหัวเหมือนผีอยู่ได้"แม่ที่ได้ยินเสียงเถียงกันตรงประตูบ้านก็เดินมาดู
 
 
 
 
 
 
"=[]="
 
 
 
 
 
 
 
"ยืนเซ่ออยู่ทำไมล่ะ ผู้ใหญ่สั่งยังจะมาเสียมารยาทอีกมานี่"ป๊อปปี้พูดเเล้วดึงฟางเข้ามาในบ้าน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
____________________________________________________________________________
 
 
 
มาอัพเเล้วน้าาาาาาใครที่ค้างว่าโทโมะจะบอกอะไร ก็รู้เเล้วน้าาา ><
 
 
 
ทำไมแม่ถึงให้ฟางเข้าบ้านก็ต้องมาดูกัน 5555555
 
 
 
เม้นเยอะๆน้าาาาา