พิสูจน์รัก จุมพิตหัวใจ..

9.3

เขียนโดย TKda

วันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 18.56 น.

  69 ตอน
  2251 วิจารณ์
  131.06K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 13.40 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

62) ผู้หญิงหอมแก้มผู้หญิง..ผิดตรงไหน ?

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เป็นไงบ้างหมอ"โทโมะถามหมอ(ผู้หญิง)ที่กำลังตรวจอาการแก้วอยู่อย่างร้อนรน

 

 

 

 

 

 

"ตอนนี้ร่างกายของเธอเริ่มมีปฏิกิริยาเเล้วค่ะ ไม่นานคงจะฟื้นขึ้นมาเเน่นอนค่ะ"หมอหันมาพร้อมเลื่อนผ้าที่ปิดปากลงเเล้วพูดก่อนจะยิ้มให้โทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

"เธอจะตื่นมาเเล้วใช่มั้ย รีบๆตื่นมากสักทีสิ นอนๆแบบนี้น่าเบื่อ"โทโมะวิ่งกรูผ่านหมอมาจับมือแก้วทันที ก่อนจะลูบผมแก้วมือสั่นๆ ดีใจที่เธอกำลังจะฟื้น

 

 

 

 

 

 

 

"พูดกับเธอให้มากๆ เธออาจจะได้ยินในสิ่งที่คุณพูดนะค่ะ"หมอพุด โทโมะไม่ได้ตอบอะไรได้เเต่สนใจแก้วที่กำลังนอนหลับอยู่

 

 

 

 

 

 

 

"เอ่อ..งั้นดิชั้นขอตัวก่อนนะค่ะ"หมอพุด

 

 

 

 

 

 

 

"..."เเต่ก็ไม่มีเสียงใดตอบฟางโทดมะ หมอจึงเดินออกไปพร้อมพยาบาลที่มาด้วย

 

 

 

 

 

 

 

"นี่รีบๆตื่นสิ ไม่ใช่มาหรอกให้ชั้นใจชื้นเเล้วหลับแบบนี้นะ"โทโมะพุดเเล้วลูบผมแก้วอย่างอ่อนโยน

 

 

 

 

 

 

 

".."

 

 

 

 

 

 

"นี่ชั้นพูดคนเดียวจนชั้นจะบ้าตายอยู่เเล้วนะ"

 

 

 

 

 

 

 

 

".."

 

 

 

 

 

 

 

"แก้ว.."ฟางที่เปิดประตูเข้ามาอย่างพรวดพราดก็ต้องชะงักเพราะเห็นโทโมะกำลังโน้มตัวจูบหน้าผากแก้วทำให้โทโมะเด้งตัวขึ้นมาทันที

 

 

 

 

 

 

 

"นี่ ยัยลิง ชั้นบอกเเล้วชั้นมั้ยว่าอย่าวิ่งมาแบบนี้ ถ้าล้มจะทำยังไง แขนก็ยังเดี้ยงๆอยู่"ป๊อปปี้โวยวายขึ้นมาตามหลังฟาง

 

 

 

 

 

 

 

"นี่ชั้นไม่ใช่ลิงนะ เเค่เป็นห่วงแก้วอ่ะ"ฟางหันไปหน้ามุ่ยใส่ป๊อปปี้ทันที ป๊อปปี้จึงผลักหัวฟางเบาๆไปทีนึงหมั่นไส้

 

 

 

 

 

 

 

 

"อ๊ะ เจ็บTT"

 

 

 

 

 

 

 

"เจ็บหรอขอโทษ"ป๊อปปี้พูดเเล้วเข้ามาดูหัวฟางทันที เขาว่าเขาผลักไปนิดเดียวเองนะ

 

 

 

 

 

 

 

"แฮร่ ล้อเล่นนน ไปดูแก้วที่กว่า"ฟางพูดเเล้วเเลบลิ้นให้ป๊อปปี้ก่อนจะวิ่งมาหาแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

"เมื่อกี้ เห็นนะ"ฟางแอบกระซิบกับโทโมะก่อนจะเดินไปดูแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

"นี่นะ ถ้านอนมากขนาดนี้ล่ะก็นะ ฟางจะงอนนะรู้มั้ย เดี๋ยวไม่ซื้อมิกกี้เมาส์ให้เลยเอาเดะ-3-"ฟางพูดเเล้วจับมือแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

"..."

 

 

 

 

 

 

 

"นี่ อย่าทำเป็นหูทวดลมสิ๊ ฟางพูดกับแก้วอยู่นะ"ฟางพูดเเล้วหน้างอใส่แก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

"..."

 

 

 

 

 

 

 

 

"งอนๆ โอเคไม่หน้างอก็ได้อ่ะนี่ ยิ้มๆๆ"ฟางพูดเเล้วยิ้มให้แก้ว หวังว่าเธอคงจะลืมตามามองบ้าง

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟอดดด

 

 

 

 

 

 

 

 

"คิดถึงนะ"ฟางหอมแก้มแก้วพร้อมน้ำตาที่ไหนออกมาข้างขวาฟางรีบปาดมันทิ้งทันที ป๊อปปี้กับโทโมะก็ได้เเต่มองอย่างเหวอๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟอดดดด

 

 

 

 

 

 

 

ฟางหอมแก้มแก้วอีกข้าง

 

 

 

 

 

 

 

"เค้าหอมสองรอบเเล้วนะเมื่อไหร่จะตื่ื่นมาหอมเค้าบ้างอ่ะ"ฟางพูดเเล้วหน้ามุ่ยใส่แก้ว

 

 

 

 

 

 

 

"นายวันนี้ชั้นนอนเฝ้าแก้วได้มั้ยอ่ะ"ฟางถามป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่ได้!!"ทันทีที่ฟางถามจบทั้งป๊อปปี้เเละโทโมะก็พูดพร้อมกับเสียงดัง ฟางมองหน้าป๊อปปี้ก่อนจะหันมามองหน้าโทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

"ทำไมอะ-_-"ฟางพูดหน่ายๆ

 

 

 

 

 

 

 

"นี่เธออย่าลืมสิวาเเขนเธอเจ็บอยู่"ป๊อปปี้รีบพุด

 

 

 

 

 

 

 

"ใช่ มานอนแบบนี้ถ้าแผลเธอไม่หายล่ะว่าไง"โทดมะช่วยพูดอีกแรง

 

 

 

 

 

 

 

"พวกนายเป็นอะไรเนี่ย-_- ชั้นจะเฝ้าเพื่อนมันไม่เป็นไรหรอกนายน่ะไปพักผ่อนได้ล่ะ"ฟางหันไปพูดกับโทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

"เพื่อนเค้าหอมแก้มกันหรือไง-_-"โทโมะพุดเเล้วมองหน้าสลับกับแก้วที่นอนอยู่

 

 

 

 

 

 

 

 

"อ้าว ทำไม ผิดหรือไง นายไม่เคยหอมแก้มเพื่อนหรือไง เออไม่น่าจะเคยหอมมาเฟียอย่างพวกนายไม่น่าทำอะไรแบบนี้เป็น เเล้วอีกอย่างนายเป็นผู้ชาย ผู้ชายหอมผู้ชายมันก็ดูไม่ดีหรอก"ฟางร่ายยาวพร้อมทำหน้าคิด

 

 

 

 

 

 

 

"เเล้วเธอเป็นผู้หญิงกับผู้หญิงหอมแก้วกันมันดูดีหรือไง"ป๊อปปี้ท้วง

 

 

 

 

 

 

 

"ดีดิ๊ ผู้หญิงกับผู้หญิงหอมกันเยอะเเยะ"ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

 

"พี่เอายัยนี่ออกไปเลย"โทโมะพุดพร้อมดึงฟางขึ้นมาอย่างเบาๆ ก่อนจะผลักฟางไปหาป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

"เห้ยอะไรอ่ะ-_-"ฟางหันมาวีนใส่โทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

"-_-"

 

 

 

 

 

 

 

"กลับได้เเล้ว"ป๊อปปี้พูดเเล้วดึงเเขนข้างที่ฟางไม่เจ็บออกจากห้องเเต่ฟางดึงตัวเพื่อยื้อไว้เพราะเเขนอีกข้างยังใช้ไม่ได้จึงใช้เท้ายื้อไว้ เหมือนเด็กๆ

 

 

 

 

 

 

 

"ไปเลยไป"โทโมะพุดพร้อมเดินเข้ามาดันหลังฟางให้ไปตามแรงดึงของป๊อปปี้จนฟางออกจากห้องไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

นอกห้อง

 

 

 

 

 

 

 

 

"นี่นายจะลากชั้นออกมาทำไมเนี่่ย-_-"ฟางพูดก่อนจะกันไปบิดลูกบิดเเต่เปล่าเพราะโทโมะล็อกว้จากข้างในเเล้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

"^^"ฟางหันหน้ามาหาป๊อปี้ก็ได้เเต่ยักคิ้วให้

 

 

 

 

 

 

 

 

"น้องนายบ้าไปแล้วหรือไงเนี่ย"ฟางพูดแล้วหน้ามุ่ย

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่ได้บ้า"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

 

 

"นายเองก็เหมือนกัน บ้าอะไรขึ้นมาเนี่ย ลากชั้นออกมาเเบบนี้เนี่ย"ฟางว่าป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

"เธอเป็นของใคร"ป๊อปปี้พูดเเล้วมองหน้าฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

"-_-"

 

 

 

 

 

 

 

 

"ว่าไง"

 

 

 

 

 

 

 

 

"ของ..นาย -/////-"ฟางตอบเเล้วหน้าแดงก่ำ

 

 

 

 

 

 

 

 

"เเล้วไปหอมคนอื่นทำไม"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

 

 

"เพื่อนน่ะย่ะ-/////-"ฟางพูดเเล้วกน้าแดง 

 

 

 

 

 

"เพื่อนก็ม่ได้ ไปกลับห้อง"ป๊อปปี้พูดก่อนจะจูงมือฟางเดินออกไป 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เธฮนี่มันยังไงไหนบอกว่ารักชั้นไงไปให้คนอื่นหอมทำไม"โทโมะพุดกับแก้วที่นอนหลับอยู่ 

 

 

 

 

 

"..."

 

 

 

 

 

"ยังจะมาเงียบไม่มีอะไรจะแก้ตัวใช่มั้ย"โทโมะยังคงพุดเหมือนแก้วกำลังฟังอยู่ 

 

 

 

 

 

"..."

 

 

 

 

 

"ชั้นว่าเเล้ว มานี่เลยยัยนั่นหอมเธอได้ยังไง ฟอดดด "โทโมะพุดก่อนจะก้มหน้าหอมแก้มแก้ว 

 

 

 

 

 

"..."

 

 

 

 

 

"อะไรนะ มีท้วงด้วยว่ายังมีอีกข้าง โอเคๆ ได้ๆ ฟอดดด"โทโมะพูดพร้อมหอมแก้วแก้วอีกข้าง 

 

 

 

 

 

"..."

 

 

 

 

 

 

"ตื่นขึ้นมา...หอมชั้นบ้างสิ้"โทโมะพูดเเล้วลูบผมแก้ว 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

___________________________________________________________________________

 

 

หวานๆหน่อยเนาะ 55555555 เห็นมีคนบอกป๊อป-ฟางหวานเเล้ว 5555555 โทโมะ-แก้วก็ขอหวานบ้าง

 

 

 

 

 

ยังไงก็เม้นเยอะๆนะ 5555555 โหวตด้วยจะดีมากมาย 5555><

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา