พิสูจน์รัก จุมพิตหัวใจ..

9.3

เขียนโดย TKda

วันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 18.56 น.

  69 ตอน
  2251 วิจารณ์
  131.01K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 13.40 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

44) เวลาเหลือน้อยลงไปทุกที

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"นี่นายเหลืออีกกี่วันเราถึงจะกลับอ่ะ"ฟางถาม
 
 
 
 
 
"อีกวันนึงทำไมไม่อยากกลับหรือไง"ป๊อปปี้พูดเเล้วยักคอ้วให้
 
 
 
 
 
"ชั้นอยากกลับวันนี้เลยได้มั้ยเมื่อหี้ชั้นโทรหาแก้วเเล้วไม่รับสายตั้งหลายสายเเล้วชั้นเป็นห่วง"ฟางพูดเเล้วคิ้วขมวด
 
 
 
 
 
"ดูคิ้วจะผูกกันเป็นโบว์อยู่เเล้ว"ป๊อปปี้พูดก่อนจะใช้นิ้วโป้งทั้งสองข้างเเยกคิ้วฟางออกจากกัน
 
 
 
 
 
-///-
 
 
 
 
 
"อย่าเว่อร์น่า"ฟางหน้าแดงก่อนจะปัดมือป๊อปปี้ออกเบาๆ
 
 
 
 
 
"จะกลับวันนี้เลย?"ป๊อปปี้ถาม
 
 
 
 
 
"(--)(__)(--)(__)"ฟางรีบพยักหน้าทันที
 
 
 
 
 
"งั้นก็ไปเก็บของ"ป๊อปปี้พูดฟางจึงรีบขึ้นไปเก็บของทันที
 
 
 
 
 
"เเล้วนายไม่เก็บของหรอ"ฟางที่เก็บของเสร็จเเล้วลงมาที่ห้องรับเเขกก็ยังเห็นป๊อปปี้นั่งดดูทีวีสบายใจ
 
 
 
 
 
"ชั้นไม่ได้เอาอะไรมานิ เพราะที่นี่มันก็เหมือนบ้านหลังที่สองของชั้นมีของครบ"ป๊อปปี้บอก
 
 
 
 
 
"อ๋อ งั้นเรารีบไปกันเถอะ"ฟางพูดเเล้วเดินมาจูงมือป๊อปปี้
 
 
 
 
 
"เป็นห่วงเพื่อนขนาดนั้นเลย"ป๊อปปี้พูดก่อนจะปิดทีวี
 
 
 
 
 
"ห่วงสิ เนี่ยชั้นมาก็ยังไม่ได้บอกแก้วเลย เเล้วอีกอย่างถ้าผู้หญิงของน้องนายทำอะไรแก้วเหมือนที่ตบชั้นล่ะไม่ได้หรอกนะไม่ยอม"ฟางพูดป๊อปปี้ถึงกับส่ายหัวเบาๆ
 
 
 
 
 
"งั้นก็ไปสิ"ป๊อปปี้พูดก่อนจะเดินออกมาพร้อมฟางโดยที่เข็นกระเป๋าฟางมาให้ก่อนจะใส่ไว้หลังรถ
 
 
 
 
 
"นอนไปเลยก็ได้"ป๊อปปี้ที่เห็นฟางหาวหลายรอบก้พูด
 
 
 
 
 
"เดี๋ยวชั้นอยู่เป็นเพื่อนนายไง"ฟางพูดเเล้วยิ้มให้
 
 
 
 
 
"ง่วงก็นอนชั้นอยู่คนเดียวได้"ป๊อปปี้บอก
 
 
 
 
 
"ชั้นไม่ได้ง่วงขนาดนั้นหรอกน่า...ห่าววว"พูดจบฟางก็หาว
 
 
 
 
 
"นอนๆ"ป๊อปปี้พูดเเล้วจอดรถข้างทางทันที ก่อนจะปรับเบาะให้เอนราบเเล้วดันหัวฟางให้นอนลง
 
 
 
 
 
"ทำไรเนี่ยบอกว่าไม่เป็นไรไง"ฟางพูดเเล้วจะลุกขึ้นเเต่ป๊อปปี้กดไว้
 
 
 
 
 
"นอนไป"ป๊อปปี้ดุฟางเบือนหน้าหนีทันที ป๊อปปี้ส่ายหน้านิดๆก่อนจะถอดสูทไปห่มให้ฟางเพราะแอร์เย็นพอสมควร
 
 
 
 
 
"อะไร"ฟางถามทันที
 
 
 
 
 
"มันหนาวนอนไปเถอะ"ป๊อปปี้พูดก่อนจะหันมาขับรถต่อฟางอมยิ้มก่อนจะหลับตาลง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"อ้าวหนูแก้วเป็นยังไงบ้างค่ะ เเล้วนี้มือไปโดดนอะไรมาอีกค่ะ"ทันทีที่แก้วเดินเข้ามาป้าแม่บ้านก็เข้ามาถามทันที
 
 
 
 
 
"อุบัติเหตุนิดหน่อยค่ะไม่เป็นอะไรเเล้วค่ะ"แก้วพูดเเล้วยิ้ม
 
 
 
 
 
"ค่ะ เเล้วกินอะไรกันมารึยังค่ะ ป้าทำกับข้าวไว้ให้พอรู้ว่าหนูแก้วจะกลับมา"ป้าพูดเเล้วยิ้ม
 
 
 
 
 
"กะ ก็ดีค่ะกำลังอยากกินฝีมือป้าพอดีเลยค่ะ"แก้วพูดเเล้วยิ้ม
 
 
 
 
 
"ได้ข่าวมาว่าเธอพึ่งจะกินไอศครีมเเล้วก็ขนมมาเยอะเลยนะ"โทโมะเข้ามากระซิบ
 
 
 
 
 
"ป้าเค้าอุส่าห์ทำ นายก็ต้องมากินด้วยกันชั้นกินคนเดียวไม่หมดหรอก"แก้วพูดเเล้วรีบลากโทโมะมาโดยไม่ฟังคำตอบ
 
 
 
 
 
"ชั้นอิ่มเเล้วไม่กิน"โทโมะกระซิบแก้วเพราะไม่อยากให้ป้าแม่บ้านเสียกำลังใจที่ทำมาให้
 
 
 
 
"อ๋อ อยากกินต้มจืดหรอได้ค่ะๆ"แก้วแกล้งโทโมะก่อนจะตักซุบเเล้วจ่อปากโทโมะทันที โทโมะรีบขมวดคิ้วห้ามทันที ป้าแม่บ้านที่ยืนมองอยู่ก็อมยิ้มออกมาทันที
 
 
 
 
 
"กินสิค่ะ"แก้วพูดเเล้วยักคิ้วโทโมะจึงยอมกิน
 
 
 
 
 
"เอาอีกค่่ะ นี่ข้าว กินกับอย่างเดียวไม่มีข้าวได้ไงกัน"แก้วพูดเเล้วตักข้าวให้โทโมะ โทโมะมองหน้าป้าที่ยืนอมยิ้มอยู่จึงอ้าปากรับทันที
 
 
 
 
 
"เมื่อกี้เธอบอกว่าหิวนิ อ้าปาก"โทโมะตักหมูทอดมาก่อนจะเอียงคอเเล้วยักคิ้วให้แก้ว
 
 
 
 
 
เล่นงี้หรอ
 
 
 
 
 
"ชั้นว่านายยังไม่อิ่มอ่ะ มาๆชั้นป้อนดีกว่าเนาะๆ"แก้วพูดเเล้วรีบเเย้งช้อนจากมือโทโมะทันที
 
 
 
 
 
"อ้ามๆๆๆๆๆๆ อ้าปากสิ"แก้วพูดเเล้วยื่นช้อนจ่อปากโทโมะ โทโมะไม่มีทางเลือกจึงอ้าปากรับ
 
 
 
 
 
"ถ้างั้นเชิญตามสบายนะค่ะ ป้าไปทำความสะอาดก่อน"ป้าพูดเเล้วยิ้มก่อนจะเดินออกจากห้องอาหาร
 
 
 
 
 
"ไง อร่อยป่ะล่ะ ^^"แก้วพุดเเล้วยิ้มกวนๆมาให้โทโมะโทโมะจึงตักหมูยัดปากทันที
 
 
 
 
 
"แก้ว เอ่อ.."ที่ที่ถามป้าแม่บ้านก็รีบเข้ามาหาแก้วเเต่ต้องชะงักเมื่อตอนนี้แก้วกับโทโมะกำลังแกล้งกัน
 
 
 
 
 
"ฟาง"แก้วพุดก่อนจะวิ่งมากอดฟางฟางเองก็กอดตอบ
 
 
 
"แก้วเป็นยังไงบ้างช่วงที่ฟางไม่อยู่ อ๊ะ มือไปโดนอะไรมา"ฟางถามเเล้วจับมือแก้วขึ้นมา
 
 
 
"เดี๋ยวเล่าให้ฟังที่ห้อง"แก้วพุด
 
 
 
 
 
"ขึ้นห้องเลยมั้ย"ฟางพูดป๊อปปี้ที่เดินมาได้ยินกับโทโมะก็มองแก้วกับฟางเป็นตาเดียว
 
 
 
 
 
"พวกรายมองอะไรเนี่ย คิดอะไรทะลึ่งรึเปล่าเนี่ย-_-"ฟางพูดอย่างรู้ทัน ป๊อปปี้เเละโทโมะจึงทำหน้าตาลอยกัน
 
 
 
 
 
"ขึ้นห้องกันเถอะฟางมีเรื่องจะเล่าเยอะเเยะเลยนะ"ฟางพูดก่อนจะจูงมือแก้วให้ขึ้นไปชั้นบน
 
 
 
 
 
ห้องฟาง
 
 
 
 
 
"แก้วๆๆๆๆ แก้วรู้มั้ยว่าฟางมีความสึุขมากเลยอ่ะตอนนี้"ฟางพูดเเล้วยิ้มอย่างมีความสุข
 
 
 
 
 
"ไปเจออะไรดีๆมาอีกล่ะ ได้ข่าวว่าโดนนายนั่นอุ้มไปนิ ว่าเเต่ไปไหนกันอะ"แก้วถาม
 
 
 
 
 
"ไปทะเลมา"ฟางพูดเเล้วยิ้ม
 
 
 
 
"ทำไมต้องไปทะเลล่ะ"แก้วพูดงงๆ
 
 
 
"ก็เอ่อ..ฟางเคยพูดเล่นๆก่อนวันโดนตบอะว่าอยากไปทะเล ฟางก็ไม่คิดว่านายนั่นจะจำได้ตอนนั้นฟางแึค่พูดออกมาเฉยๆไม่ได้คิดอะไรเเต่นายนั่น.."ฟางพูดเเล้วหน้าแดง
 
 
 
"น่ารักไปนะนายนั่นน่ะ"แก้วพูดเเล้วใช้มือข้างที่ไม่เจ็บยีหัวฟาง 
 
 
 
"นี่ๆรู้มั้ยช่วงเวลาที่อยู่กับนายนั่นน่ะ นี่ๆดูๆ"ฟางพูดก่อนจะยื่นโทรศัพท์มาให้แก้วดูรูปปป๊อปปี้ที่แอบถ่าย
 
 
 
 
"นายนี่ทำอาหารเป็นด้วยหรอ"แก้วที่เห็นรู้ป๊อปปี้ทำอาหารก็ถาม
 
 
 
 
 
"นายนั่นบอกเป็นครั้งที่สอง"ฟางพูดเเล้วหน้าแดง
 
 
 
 
 
"หมวกหรอเนี่ย"แก้วถามทันทีที่ฟางเลื่อยนรูปไป
 
 
 
 
 
"นายนั่นซื้ออ่ะ นี่ๆ"ฟางพูดก่อนจะไปเอาหมวกในกระเป๋ามาให้แก้วดู
 
 
 
 
 
"น่ารักอะ"แก้วพูดเเล้วหมุนหมวกดู
 
 
 
 
 
"นายนั่นจำได้ด้วยนะว่าฟางชอบกระต่ายนายนั่นถึงซื้อมา ตลกนายนั่นเป็นบ้าเลย"ฟางพูดเเล้วนึกถึงตอนที่ป๊อปปี้บอกว่าอายตอนที่จ่ายเงิน
 
 
 
 
 
"เออ ทำไมฟางโทรมาตั้งหลายสายไม่รับ"ฟางถาม
 
 
 
 
 
"อ๋อ สงสัยโทรศัพท์อยู่ที่ห้องก่อนนายนั่นจะอุ้มไปโรงพยาบาลล่ะมั้ง"แก้วพูดเเล้วทำหน้าคิด
 
 
 
 
 
"ใครอุ้ม"ฟางถาม
 
 
 
 
 
"นายนั่นแหละ"แก้วพูดเเล้วหน้าแดง
 
 
 
 
 
"เเล้วเป็นอะไรทำไมถึงจ้องไปโรงพยาบาล"ฟางถามอีก
 
 
 
 
 
"กินกุ้ง"แก้วพูด
 
 
 
 
 
"ได้ไง ใครให้กิน!"ฟางถามทันที
 
 
 
 
 
"นายนั่นอีกแหละ เเต่ไม่เป็นไรเเล้วนี่ไงออกมาจากโรงพยาบาลเเล้วเนี่ย"แก้วพูดเเล้วยิ้ม
 
 
 
 
 
"แก้วพรุ่งนี้ตอนบ่ายพาฟางไปล้างรูปหน่อยน้า"ฟางพุด
 
 
 
 
 
"จะเอามาแปะไว้ในไดอาร์รี่อ่าดิ"แก้วพุด
 
 
 
 
 
"นั่นแหละๆ"ฟางพูดเเล้วยิ้ม
 
 
 
 
 
"เวลาของเรามันน้อยลงทุกทีเเล้วนะ"แก้วพูดเเล้วลูบผมฟาง
 
 
 
 
 
"น้อยที่ไหนอีกตั้งเกือบเดือนแน่ะ"ฟางพูดด้วยน้ำเสียงร่าเริงเเต่ดวงตาของเธอบ่งบอกได้ว่าเธอเองก็เสียดาย
 
 
 
 
 
"ปากกับตาไม่ตรงกันเลยนะ"แก้วพุดเเล้วยีหัวฟาง
 
 
 
 
"บ้าน่า วันนี้นอนห้องฟางมั้ย"ฟางถาม
 
 
 
 
 
"ก็ดีเหมือนกันเรื่องที่จะเล่ามีอีกเยอะเลย"แก้วพูดเเล้วนอนลงก่อนจะพูดคุยเรื่องต่างๆที่เกิดขึ้นกับโทโมะ ฟางเองก็เล่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
_________________________________________________________________________________________
 
 
เรื่องกำลังเศร้า 55555
 
 
ติดตามตอนต่อไปน้าาาา
 
 
เม้นกับเยอะๆน้าาาา
 
 
 
 

 
 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา