พิสูจน์รัก จุมพิตหัวใจ..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อืม อ๊ะ O_O!!"แก้วที่ลืมตาขึ้นมาต้องตาโตด้วยความตกใจเพราะตอนนี้เธออยู่ในอ้อมกอดของคนที่นอนกับเธอเมื่อคืนเเล้วเธอเองก็กอดเขาด้วย

 

 

 

 

 

"นายกอดชั้นอ่ะ!!"แก้วยันตัวเองให้ลุกขึ้นก่อนจะพูดด้วยความตกใจด้วยสีหน้าที่แดงซ่าย

 

 

 

 

 

"อะไรของเธอเนี่ย"โทโมะงัวเงียยันตัวเองขึ้นมานั่งก่อนจะหันไปถามแก้ว

 

 

 

 

 

"นายข้ามเขตมากกอดชั้นทำไม!"แก้วถามก่อนจุกุมหน้างุดด้วยความเขิน

 

 

 

 

 

"มองดีๆใครกันเเน่ข้ามเขต-_-"โทโมะพูดเเล้วชี้ไปที่หมอนข้างที่อยู่ข้างหลังแก้ว แก้วหันหน้าไปมองก่อนจะตาโต

 

 

 

 

 

O_O!! งะ งั้น มะ เมื่อคืนชั้นเป็นคนข้ามเขตอ่าดิ้ ><

 

 

 

 

 

">////////<"แก้วได้เขินหน้าแดง

 

 

 

 

"เขินทำไมทำเหมือนไม่เคยนอนกับชั้นงั้นแหละ"โทโมะพูดก่อนจะงัวเงียเดินเข้าไปในห้องน้ำ

 

 

 

 

 

"นี่แน่ะๆ นายใช่มั้ยสั่งให้ไปกอดเค้าอ่ะ"แก้วตีไปที่อกข้างซ้ายก่อนจะบิดไปบิดมาด้วยความเขิน

 

 

 

 

 

"หึ"โทโมะที่เข้ามาในห้องน้ำกระตุกยิ้มมุมปากในกระจกก่อนจะล่างหน้าแปรงฟันเเล้วออกมา

 

 

 

 

 

"นายวันนี้ชั้นออกจากโรงพยาบาลเเล้วใช่มั้ย"แก้วถามโดยไม่สบตาโทโมะเพราะยังเขินเรื่องที่เกิดขึ้น

 

 

 

 

 

"หมอบอกจะดูอาการมือเธอคืนนึงก็ได้ ชั้นว่าเธอควรนอนที่นี่อีกคืน"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

"ไม่เอา อยู่เดี๋ยวเจ็บตัวเอง กลับบ้านดีกว่า ชั้นไปอาบน้ำก่อนละกัน"แก้วพูดเเล้วจะรีบวิ่งไปอาบน้ำแต่ถูกโทโมะรั้งไว้

 

 

 

 

 

"มีเสื้อผ้าหรือไง เสื้อผ้าตัวก่อนมาโรงพยาบาบาลชั้นให้คนเอากลับบ้านไปแล้ว"โทโมะพุด

 

 

 

 

 

"ละ เเล้วชั้นจะเอาอะไรใส่ละ"แก้วหันมาถาม

 

 

 

 

 

"โทรบอกเฟย์ อะ"โทโมะพูดเเล้วยื่นโทรศัพท์ตัวเองให้แก้ว

 

 

 

 

 

"ขอบคุณ"แก้วพูดก่อนจะมานั่งที่เตียงเเล้วกดเบอร์โทรหาเฟย์

 

 

 

 

 

"ฮัลโหลเฟย์...เอาชุดมาให้แก้วหน่อยสิ...เข้าไปที่ห้องแก้วเลยค่ะ...เอามาให้ที่โรงพยาบาลนะค่ะ อ๋อเเล้วแก้วขอกางเกงขายาวนะค่ะ เสื้อยังไงก็ได้...ค่ะ ขอบคุณค่ะ"แก้วคุยโทรศัพท์ก่อนจะตัดสายไป

 

 

 

 

 

"อะ เฟย์บอกอีก 20 นาทีจะมาเเล้วนายไม่อาบน้ำหรือไง"แก้วยื่นโทรศัพท์ให้โทโมะก่อนจะถาม

 

 

 

 

"อาบ งั้นชั้นจะอาบก่อนเเล้วกันเฟย์มาเเล้วเธอค่อยอาบ"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

"เเล้วนายมีเสื้อผ้าหรือไง"แก้วถาม

 

 

 

 

 

"ในตู้เสื้อผ้าไง นี่มันห้องพิเศษของชั้นนะ"โทโมะพุดก่อนจะเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าเเล้วหยิบเสื้อผ้ามาก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไปอีกรอบ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"( ..)(.. )( ..)(.. )"ฟางตื่นขึ้นมาก็พบว่ายังอยู่ในอ้อนกอดของป๊อปปี้ก่อนจะมองซ้ายมองขวาเเล้วพายายามจับเเขนป๊อปปี้ที่กำลังกอดรัดเธออย่างเบามือที่สุด

 

 

 

 

 

"อือ!"ป๊อปปี้ที่รู้สึกตัวว่าเหมือนเเขนตัวเองขยับก็กระชัดกอดฟางมากขึ้น

 

 

 

 

 

"เอาใหม่ๆ"ฟางพูดเบาๆก่อนจะพายายามจับเเขนป๊อปปี้อีกครั้ง

 

 

 

 

 

"เเขนหนักT^T"ฟางพูดก่อนจะค่อยๆเอามือป๊อปปี้ไปกอดหมอนข้างเเทนเเล้วค่อยๆลุกออกจากเตียงเเต่กลับมีมือนึงมาขับข้อมือไว้

 

 

 

 

 

หมับ!

 

 

 

 

 

"หมอนข้างเดินได้"ป๊อปปี้ละมือออกมาก่อนจะดึงฟางที่กำลังลุกออกจากเตียงให้มาปะทะกับอกกว้างของตัวเองเหมือนเดิม

 

 

 

 

 

"หมอนข้างบ้านนายดิเดินได้อะ"ฟางพึมพำก่อนจะพายายามยพเเขนป๊อปปี้ออกอีกครั้งเเต่ดูเหมือนว่าครั้งนี้ป๊อปปี้จะกอดแน่นกว่าทุกครั้ง

 

 

 

 

 

"อึ้บ!"

 

 

 

 

 

หมับ! หมับ!

 

 

 

 

 

ฟางที่กำลังจะยกแขนป๊อปปี้ออกได้เเล้วเท้ๆ ป๊อปปี้กับกอดแน่นขึ้นพร้อมทั้งเอาขามาพาดฟางอีก

 

 

 

 

 

"มันตื่นยังวะเนี่ย"ฟางพูดเเล้วดิ้นเพราะคิดว่าป๊อปปี้คงแกล้งเธอ

 

 

 

 

 

"อยู่เฉยๆ!"ป๊อปปี้ดุทั้งที่หลับตา

 

 

 

 

 

"ตื่นเเล้วก็ปล่อยชั้นสิ"ฟางพูดเเล้วตีอกป๊อปปี้เบาๆ

 

 

 

 

 

"..."

 

 

 

 

 

"ไปกอดหมอนข้างดิ๊"ฟางพูดเเล้วเย่าป๊อปปี้สองครั้ง

 

 

 

 

 

"หมอนข้างไม่นุ่ม"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

"-//////-"ฟางถึงกับสะอึกเล็กน้อยก่อนจะหน้าแดงออกมาอย่างเห็นได้ชันฟางค่อยๆเงยหน้าขึ้นมามองป๊อปปี้

 

 

 

 

 

"^^"ป๊อปปี้ยิ้มเล็กน้อยเเล้วยักคิ้วก่อนจะหลับตาอีกครั้ง

 

 

 

 

 

"นี่นายปล่อยชั้น ชั้นจะไปทำกับข้าวเเล้ว"

 

 

 

 

 

"ไม่"

 

 

 

 

 

"เอาขาออกไป"ฟางสั่ง

 

 

 

 

 

"ไม่"

 

 

 

 

 

"เอาเเขนออกไป"

 

 

 

 

 

"ไม่"

 

 

 

 

 

"จะทำยังนายถึงจะปล่อยชั้น T^T"

 

 

 

 

 

"นิ่งคิสสิ"ป๊อปปี้ลืมตาขึ้นมาก่อนจะพูด

 

 

 

 

 

"อะไรนิ่งคิส-_-"ฟางพูดเเล้วมองหน้าป๊อปปี้ที่ตอนนี้ทำปากจู๋ๆ

 

 

 

 

 

"อี๋ ไอ้บ้า"ฟางพูดเเล้วตีปากป๊อปปี้เบาๆ

 

 

 

 

 

"ถ้าไม่ทำก็นอนท่านี้แหละทั้งวันชั้นไม่ได้เดือดร้อนอยู่เเล้ว"ป๊อปปี้พูดเเล้วหลับตาลง

 

 

 

 

 

เอาไงดีเนี่ย -//////- ไอ้บ้านี่มาทำตัวติ๊งต๊อง ><!! เอาก็เอา

 

 

 

 

 

จุ๊บ

 

 

 

 

 

ฟางเงยหน้าขึ้นมาจุ๊บแก้วของป๊อปปี้ก่อนจะพายายามกิ้นเพื่อนจะหนี

 

 

 

 

 

"ไม่ใช่ตรงนี้ตรงนี้ๆ"ป๊อปปี้พูดเเล้วใช่นิ้วชี้ปากตัวเองฟางถือโอกาสที่ป๊อปปี้เผลอผลักป๊อปปี้เเล้วลุกออกมาได้

 

 

 

 

 

"นี่ๆๆๆ จุ๊บๆๆๆ"ฟางลุกออกมาก่อนจะหยิบกระต่ายที่ป๊อปปี้คีบให้มาจุ๊บปากป๊อปปี้เเทนก่อนจะเเลบลิ้นเเล้ววิ่งลงไปข้างล่าง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"นี่นายชั้นอยากไปกินไอศครีมอ่ะไปห้างก่อนกลับได้มั้ย"แก้วที่อาบน้ำเเต่งตัวเสร็จก็ถามโทโมะทันที

 

 

 

 

 

"ทำไมต้องไปห้าง ไปแค่ร้านไอศครีมเเถวนี้ก็ได้"โทโมะพุด

 

 

 

 

 

"อยากไปเปิดเล่นด้วย"แก้วบอก

 

 

 

 

 

"เเล้วไหนใครบอกอยากกลับบ้าน"โทโมะพูดเเล้วเหล่มองแก้ว

 

 

 

 

 

"ไปห้างก่อนไง เอ่อ ชั้นลืมไปนายเคยบอกไม่ชอบไปห้างนิ ชั้นไปเดินคนเดียวก็ได้นะ เดี๋ยวนายเเค่ไปส่งเเล้วชั้นกลับเองก็ได้ หรือจะให้ชั้นไปเองก็ได้นะ"แก้วพูดเเล้วยิ้มเล็กน้อย

 

 

 

 

 

"ไม่ต้องอะไรทั้งนั้นเดี๋ยวชั้นจะไปด้วยนี่แหละ"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

"O_O!! นายไม่ชอบไปไม่ใช่หรอ"แก้วตาโตก่อนจะพูด

 

 

 

 

 

"จะไปไม่ไป"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

"ไปๆๆๆๆ"แก้วพูดเเล้วจะเดินมาหยิบกระเป๋าบนเตียงเเต่โทโมะหยิบไปก่อน

 

 

 

 

 

"เดี๋ยวชั้นถือให้"โทโมะพุดเเล้วเดินนำไป แก้วจึงรีบเดินตามไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

"อร่อยอะ"แก้วพูดเเล้วตักไอศครีมทานอีกจนครีมเละที่มุมปาก

 

 

 

 

 

"โตเเล้วยังกินเหมือนเด็กอนุบาล"โทโมะพูดก่อนจะหยบทิชชู่มาเช็ดมากให้แก้ว

 

 

 

 

 

O_O!!

 

 

 

 

 

"ขะ...ขอบคุณ"แก้วพูดก่อนจะเบือนหน้าไปทางอื่นเเต่ต้องสะดุดตาเพราะเห็นผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแฟนของโทโมะกำลั่งหัวเราะหยอกล้อกับผู้ชายแปลกหน้าอยู่ร้านอาหารตรงข้างนี่

 

 

 

 

 

"เอ้ากินสิ"โทโมะพุดเพราะเห็นแก้วจ้องเขม็งไปนอกร้านก่อนจะหันไปมองตาม

 

 

 

 

 

"พิมงั้นหรอ"โทโมะพูดด้วยเสียงเรียบเฉย

 

 

 

 

 

"เห้ย นายมองตั้งเเต่เมื่อไหร่อะ"แก้วตกใจก่อนจะรีบหันมาหาโทโมะเเล้วโกงตัวไปจับหน้าโทโมะให้หันมามองหน้าตัวเองทันทีเพราะไม่อยากให้โทโมะเสียใจ นี่ชั้นกำลังทำบ้าอะไรเนี่ยเป็นแบบนี้ก็ดีเเล้วไม่ใช่หรือไง

 

 

 

 

 

"เอามืออกไป เดี๋ยวชั้นจะปัดให้ซ้นเลย"โทโมะขู่เเก้วจึงรีบดึงมืกลับเเล้วนั่งที่ทันที โทโมะมองไปที่พิมตอนนี้เดินออกมายืนหน้าร้านเเล้วก็หอมแก้วผู้ชายที่มากับเธอโทโมะที่มองถึงกับกำมือแน่นด้วยความโกรธ

 

 

 

 

 

"เอ่อ...อย่าดูเเล้วนายเจ็บก็อย่าไปดูสิ"แก้วพูดเเล้วจับมือโทโมะ

 

 

 

 

 

"หึ เกลียดคนโกหกหลอกลวงที่สุด ทำมาหึงหวงชั้นเเต่มีกิ๊กเนียนะ"โทโมะพูดเเล้วมองพิมเเละผู้ชายคนนั้นเดินออกไป เเต่แก้วที่ได้ยินตำว่าโกหกก็สะอึกเเล้วค่อยๆชักมือกลับทันที

 

 

 

 

 

"เค้าคงไม่ได้ตั้งใจหรอกมั้ง"แก้วพูดเเล้วก้มหน้า

 

 

 

 

 

"อะไรของเธอ ไม่ได้ตั้งใจอะไร ถ้าชั้นไม่มาเห็นเองกับตาชั้นจะรู้มั้ยว่าชั้นกำลังโดนสวมเขา"โทโมะพูดนิ่งเฉย

 

 

 

"นายไม่เสียใจหรอ"แก้วถาม

 

 

 

 

 

"เสียใจอะไร ชั้นเกลียดผู้หญิงคนนั้น"โทโมะพุด

 

 

 

 

 

"นายอกหักนะ"แก้วบอก

 

 

 

 

 

"นี่หรอที่เรียกว่าอกหัก เค้าว่าเจ็บกันเเต่ชั้นไม่เห็นจะรู้สึกแบบนั้นเลย กลับดีใจที่ชั้นจะไม่ต้องยุ่งเดี่ยวกับผู้หญิงโกหกแบบนั้น ตอนนี้ไม่มีคำว่าเจ็บหรือเสียใจ มีเเต่คำว่าเกลียดให้ผู้หญิงคนนั้นเท่านั้น นี่เธอจำไว้นะห้ามโกหกชั้นเด็ดขาด"โทโมะพุดก่อนจะหันมาสั่งแก้วแก้วถึงกับนิ่งทันที

 

 

 

 

 

"อะ อื้อ"แก้วพุดเเล้วกินไอศครีมต่อเเบ้วมองไปนอกร้านด้วยสายตาลำบากใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

__________________________________________________________________________________________

 

 

 

 

อู้ คู่นั่นเค้าเลิกกันเเล้วคู่นี้ยังไม่เลิกเลยทำให้เกลียดเลยนิ 5555555

 

 

เรื่องกำลังเข้าที่เเล้วว 5555

 

 

เม้นกันเยอะๆน้าาาา