พิสูจน์รัก จุมพิตหัวใจ..

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"อ้าวป้าค่ะ ฟางเเล้วก็นายป๊อปปี้ไปทำงานเเล้วหรอค่ะ"แก้วที่ลงมาก็แปลกใจเพราะวันนี้ไม่เห็นป๊อปปี้เเละฟาง
 
 
 
 
 
"เปล่าค่ะ เเต่เห็นบอกว่าจะไม่อยู่บ้านอาทิตย์นึงเเล้วก็อุ้มหนูฟางออกไปเลย"ป้าเเม่บ้านพุด
 
 
 
 
 
"ห๊ะเเล้วอุ้มไปไหนค่ะ"แก้วถาม
 
 
 
 
 
"ป้าเองก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะคุณภาณุไม่ได้บอกไว้"ป้าเเม่บ้าพุด
 
 
 
 
 
"เเล้ว..."แก้วที่จะถามป้าต่อแต่ก็ถูกโทโมะเเย้ง
 
 
 
 
 
"ชั้นว่าเธอรีบๆกินข้าวเช้าเถอะ จะได้รีบไปทำงานมัวเเต่ถามมากอยู่ได้"โทโมะว่า
 
 
 
 
 
"อ้าวชั้นเป็นห่วงเพื่อนมันผิดตรงไหน"แก้วพูดเเล้วมองหน้าโทโมะ
 
 
 
 
 
"เพื่อนเธอน่ะ ไปกับพี่ชั้นไม่เป็นอะไรหรอก"โทโมะพุด
 
 
 
 
 
"ใช่ค่ะไม่เป็นอะไรหรอก"ป้าเเม่บ้านพูดเเล้วยิ้ม
 
 
 
 
 
"เเล้วเค้าออกปะ หมับ!.."แก้วที่กำลังจะเอ่ยปากถามป้าเเม่บ้านต่อเเต่ก็ถูกโทโมะตักไก่เเล้วยัดปากแก้วทันที
 
 
 
 
 
"ง่ำๆ อะ ไอ้บ้า ทำอะไรของนายเนี่ย"แก้วที่เคี้ยวไก่ที่โทโมะยัดใส่ปากมาจนหมดก็ตีที่เเขนโทโมะเเล้วต่อว่าทันที ป้าเเม่บ้านที่มองอยู่าก็ยิ้มในความน่ารักของทั้งคู่ เเละยิ้มที่โทโมะยังไม่เคยทำแบบนี้กับใคร
 
 
 
 
 
"ชั้นบอกให้เธอกินไง"โทโมะพุดเเล้วใช้ซ้อมที่ถืออยู่ชี้ไปที่จานของแก้ว
 
 
 
 
 
"ขอถามกะ หมับ!"แก้วที่กำลังจะถามป้าเเม่บ้านอีกครั้งก็ถูกโทโมะยัดไก่เข้าไปอีก เเต่คราวนี้ชิ้นให้ทำให้แก้วแก้มตุ่ยเเล้วเคี้ยวมัน
 
 
 
 
 
"ชั้นบอกว่าไงอย่าคุย กินข้าวไป"โทโมะพูดเเล้วใช้ซ้อมชี้หน้าแก้วก่อนจะตักไก่เเล้วกินช้อนที่แก้วกินมาเเล้ว
 
 
 
 
 
"O_O!!"แก้วที่มองโทโมะอยู่ก็ถึงกับตาโต ก่อนจะจะเเย่งซ้อมจากมือโทโมะมา
 
 
 
 
 
"ทำอะไรของเธอเนี่ย-_-"โทโมะพูดเเล้วมองแก้วไม่ค่อยพอใจ
 
 
 
 
 
"นะ นายกล้ากินต่อชั้นหรอ"แก้วถามเเล้วหน้าแดง อะไรเนี่ยยัยแก้วถามเองเขินเอง บ้าเอ้ย><
 
 
 
 
 
"เอ้าก็ก่อนเธอจะกินมันก็เป็นของชั้นนะ"โทโมะพูดแก้วยิ่งหน้าแดงเข้าไปอีก เเละสิ่งที่โทโมะพุดสร้างรอยยิ้มให้ป้าแม่บ้านที่ยืนอยู่
 
 
 
 
 
"พะ พูดอะไรของนายเล่า"แก้วพุดเเล้วตีบเเขนโทโมะเบาๆ
 
 
 
บะ เเบบนี้ก็เท่ากับว่า จุ จูบกันทางอ้อมน่ะสิ -//////-
 
 
 
 
 
"ชั้นขอซ้อมคืน"โทโมะพุดเเล้วกระดิกนิ้ว
 
 
 
 
 
"กะ ก็เอาไปสิ"แก้วพุดเเล้วยัดซ้อมใส่มือโทโมะก่อนจะก้มหน้าเเล้วตักอาหารใส่ปากอย่างไม่ยั้ง โทโมะมองแก้วก่อนจะยิ้มนิดๆ
 
 
 
 
 
เเค่นี้ทำเป็นเขิน
 
 
 
 
 
"นี่ กินช้าๆก็ำด้เดี๋ยวติดคอกันพอดี"โทโมะเตือน
 
 
 
 
 
"แค่กๆ"สิ้นสุดคำของโทโมะแก้วก็ลำลักทันที
 
 
 
 
 
"เอ้า น้ำๆ"โทโมะพูดพร้อมยื่นแก้วน้ำให้แก้ว แก้วจึงรีบรับมันเเล้วดื่มจนหมด
 
 
 
 
 
"ชั้นบอกเเล้วอย่ารีบๆ"โทโมะพุด
 
 
 
 
 
"เพราะนายนั่นแหละเเช่งชั้น"แก้วพูดก่อนจะวางแก้วนะลงเเต่ก็ต้องชะงักเพราะแก้วเธอยังวางอยู่ที่เดิม
 
 
 
 
 
"นายเอาแก้วน้ำใครมาให้ชั้นกิน"แก้วหันไปถามโทโมะเเล้วชูแก้วน้ำขึ้น
 
 
 
 
 
"ของชั้น"โทโมะพุดหน้าตาเชย เเต่แก้วที่ได้ยินกับหน้าแดงขึ้นมาทันที
 
 
 
 
 
ชะ ชั้นจะ จูบนายทางอ้อม สองรอบเเล้วนะ ไอ้บ้า ไม่กินเเล้ว ><
 
 
 
 
 
"เอ้าจะไปไหนน่ะ"โทโมะพุดเเล้วรีบลุกมาตามแก้วทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"อือออ"ฟางลืมตาตื่นขึ้นมาในตอนเช้าก่นจะรีบลุกขึ้นมาด้วยความตกใจ
 
 
 
 
 
"นี่ไม่ใช่ห้องชั้นนิ!!"ฟางพูดก่อนจะลุกขึ้นมาที่ระเบียง
 
 
 
 
 
"ทะเล"ฟางพูดเเล้วยิ้ม
 
 
 
 
 
"อ้าว ตื่นเเล้วหรอ"ป๊อปปี้ที่เ้ข้ามาในห้องก็เห็นฟางยืนอยู่ที่ระเบียงก็พูดขึ้น
 
 
 
 
 
"นะ นาย"ฟางหันไปมองหน้าป๊อปปี้ ป๊อปปี้มองเเล้วยักตอ้วให้ฟาง
 
 
 
 
 
"ทำไมเรามาอยู่ทีนี่อ่ะ"ฟางถามด้วยความสงสัย
 
 
 
 
 
"เห็นเธอบ่นไม่ใช่หรอว่าอยากมาทะเล ชั้นก็เลยพอมา"ป๊อปปี้พูด ฟางทำหน้าคิด
 
 
 
 
 
'อยากไปทะเลอะ'
 
 
 
 
 
ฟางนึกถึงวันที่อยู่กับป๊อปปี้ในห้องทำงานเเล้วเธอพูดไปเล่นๆ เพราะเเค่อยากจะทำลายความเงียบไปก็เท่านั้นไม่คิดว่าเขาจะเก็บรายละเอียดเธอเเบบนี้ฟางคิดก่อนจะหน้าแดงออกมาอย่างเห็นได้ชัด เเต่เอ๊ะ พามายังไง เเล้วตอนไหน เเล้วพามาสภาพหน้าชั้นที่เป็นแบบนี้เนี่ยนะ - -
 
 
 
 
 
"ละ เเล้วนายพาชั้นมาตอนไหน? เเล้วมายังไง? ทำไมชั้นถึงไม่รู้ตัว"ฟางยิงคำถามรัว
 
 
 
 
 
"เฮ้ ช้าๆ มาตอบเธอหลับ มารถสปอตสีดำ ที่ไม่รู้ตัวเพราะชั้นอุ้มเธอมาอย่างเบามือเเละนิ่มที่สุด"ป๊อปปี้ตอบคำถามฟางจนหมด ขอท้วงหน่อย - - นายจะบอกทำไมว่ารถสปอตสีดำ -0-
 
 
 
 
 
"ใครขับมา"ฟางถามอีก
 
 
 
 
 
"ชั้นสิจะมีใครละ"ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
"นายเนี่ยนะขับรถให้ชั้น"ฟางพูดอย่างไม่ค่อยเชื่อเพราะจากที่เธออยู่ๆมายังไม่เคยเห็นเขาขับรถเองเลย
 
 
 
 
 
"ใช่เพราะชั้นอยากมาแบบส่วนตัว"ป๊อปปี้พูด ฟางหน้าแดงเเปร๊ดทันที
 
 
 
 
 
"เเล้วนายพาชั้นมา หน้าชั้นยังไม่หายช้ำเลยนะ - -"ฟางพุด
 
 
 
 
 
"ก็ถือว่ามาพักผ่อน มาพักร่างกายด้วยไง"ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
"เเล้วงงานายละ"ฟางถาม
 
 
 
 
 
 
"เอ๊ะ เธอนี่ถามมากจริงๆ งานชั้นลาเเล้ว อาทิตย์นึง พอๆเลิกถามเเล้วไปกินข้าวจะได้กินยา เมื่อวานกินอะไรมาเนี่ย พูดมากเเต่เช้า"ป๊อปปี้บ่น
 
 
 
 
 
"เอ๊ะนี่นายว่าใคร!"ฟางพูดเเล้วชี้หน้าป๊อปปี้
 
 
 
 
 
"ว่าเธอนั่นแหละไปๆ ไปกินได้เเล้ว ตื่นก็สายเดี๋ยวก็กินยาไม่ตรงเวลา"ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
"8 โมงเนี่ยนะสาย ก็สายจริงๆ"ฟางพุดเเล้วเดินมานั่งตรงข้ามกับป๊อปปี้
 
 
 
 
 
"กินโจ๊กไปละกันเช้านี้เดี๋ยวเที่ยงชั้นจะทำให้กิน"ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
"ห๊ะ!! ขออีกที"ฟางถามป๊อปปี้กลับทันทีที่ได้ยินว่าจะทำให้กิน
 
 
 
 
 
"-_-ชั้นบอกว่าชั้นจะทำให้กินไง เพราะถ้าต้องออกไปซื้อมันไกล ชั้นขี้เกียจ เเล้วที่นี่ก็มีของครบ"ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
"O_O!!"ฟางยิ่งมองป๊อปปี้ด้วยความตกใจ
 
 
 
 
 
"เลิกทำหน้าตากินอึ่งเเบบนั้นได้ละ กินไปเร็วๆจะได้กินยา"ป๊อปปี้พูดฟางจึงส่ายหัวเพื่อให้สติกลับมาก่อนจะอมยิ้มเเล้วกินโจ๊กที่ป๊อปปี้เตรียมไว้ให้พร้อมป๊อปปี้ทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
______________________________________________________________________________________
 
 
 
อาจจะอัพช้าเเละอัพน้อย เเต่ก็อย่าว่ากันนะ 555555555
 
 
ขอหวานให้หวานนะ ^^
 
 
เม้นเยอะๆน้าาาาาา