พิสูจน์รัก จุมพิตหัวใจ..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อ๊ะนี่ยา"ป๊อปปี้ยื่นยาพร้อมน้ำให้ฟาง เมื่อทั้งคู่กินฌจ๊กเสร็จเรียบร้อยเเล้ว

 

 

 

 

 

"นี่นายไม่กินไม่ได้หรอชั้นก็หายเจ็บเเล้วด้วย"ฟางพุด

 

 

 

 

 

"โอ้ย เจ็บจิ้มทำไมเล่า"ฟางร้องเเล้วเอามือปัดมือป๊อปปี้ที่จิ้มมุมปากปออก ก่อนจะมองค้อนไปที่ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

"ไหนบอกว่าหายเจ็บเเล้ว อย่ามาโกหกชั้น ชั้นไม่ชอบ เจ็บก็คือเจ็บ"ป๊อปปี้พูดฟางชะงักทันทีก่อนจะหน้าเสีย ถ้านายรู้ว่าชั้นโกหกนายหลอกลวงนาย นายคงจะโกรธชั้นมากเลยสินะ 

 

 

 

"นี่ไม่ต้องมาทำหน้าเศร้า กินซะ"ป๊อปปี้พูดเเล้วยัดยาใส่มือฟาง ฟางจึงกินยาเเต่โดยดี

 

 

 

 

 

"เออนี่นาย ขออกไปเดินเล่นข้างนอกหน่อยนะ"ฟางพายายมจะไม่คิดเเล้วขอป๊อปปี้ออกไปข้างนอก

 

 

 

 

 

"ไปสิ ชั้นเองก็ว่าจะไปพอดี"ป๊อปปี้พูดฟางจึงพยักหน้าก่อนจะออกมาข้างนอกบ้านพักพร้อมป๊อปปี้

 

 

 

 

 

"ทำไมไม่เห็นมีคนเลย"ฟางมองซ้ายมองขวาก็เงียบได้ยินเเต่เสียงคลื่นที่ซัดน้ำ

 

 

 

 

 

"จะมีได้ไง นี่มันเกาะชั้น"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

"งั้นเกาะนี้ก็มีเเค่เราสองคนน่ะสิ"ฟางพูด

 

 

 

 

 

"ก็ใช่ เธอจะได้ไม่ต้งอายหน้าบวมๆของเธอไง"ป๊อปปี้พูดฟางกน้าแดงทันที

 

 

 

 

 

"ขอบคุณละกัน เเต่แดดค่อนข้างเเรงนะเนี่ย"ฟางพูดเเล้วเอามือหรี่ตามองข้างบน

 

 

 

 

 

"อะ"ป๊อปปี้พูดพร้อมสวมหมาวกสีชมพูลายกระต่ายให้ฟาง

 

 

 

 

 

"นายมีของเเบบนี้ด้วยหรอ นายเป็น.."ฟางที่หยิบหมวกมาจากหัวตัวเองก็คิดว่าป๊อปปี้คงจะตุ๊ดเป็นเกย์ที่ชอบออะไรหวานๆ

 

 

 

 

 

"หยุดคิดเลยนะ ชั้นไม่ได้เป็นอะไรทั้งนั้น ชั้นก็ซื้อมาเพื่อไว้"ป๊อปปี้ชี้หน้าฟางที่ทำหน้าคิดอะไรที่คงจะไม่ดีเเน่จึงพูดดักไว้

 

 

 

 

 

"ลายกระต่ายด้วยเนี่ยนะ"ฟางพูดเเล้วหรี่ตามองป๊อปปี้อย่างไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่

 

 

 

 

 

"ก็ชั้นจำได้ว่าเธอชอบกระต่ายเลยซื้อลายนี้มา นี่กว่าจะหาได้หลายร้านเหมือนกันนะเนี่ยไอ้หมวกติ๊กต๊องเนี่ย"ป๊อปปี้พูด ฟางที่ได้ยินก็หน้าแดงทันที นายจำสิ่งที่ชั้นชอบได้ด้วยหรอ เเต่เกือบซึ้งละถ้าไม่มีความว่าหมวกติ๊งต๊ิง -0-

 

 

 

 

 

"นายว่าหมวกนี้ติ๊งต๊องงั้นหรอ!"ฟางพูดเเล้วหน้ามุ่ยทันที

 

 

 

 

 

"มันติ๊งต๊องจริงมั้ยละ โตขนาดนี้เเล้วยังมาชอบอะไรติ๊งต๊อง ชั้นอายมากเลยนะตอนที่ไปจ่ายเงินเค้าน่ะ"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

"เเล้วทำไมละ เเล้วนายจะซื้ออะไรที่นายว่าติ๊งต๊องทำไมละ ถ้าอายนายจะซื้อมาทำไมละ ชิ"ฟางพูดเเล้วกอดอกห่อนจะหันไปทางอื่น

 

 

 

 

 

"ก็มันจำเป็นต้องซื้อ"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

"มันจำเป็นยังไง อายไม่ใช่หรือไง"ฟางพูดเเล้วเชิดหน้าใส่ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

"ก็เธอชอบลายนี่นิชั้นเลยต้องเเบกหน้าไปหาซื้อให้เนี่ย"ป๊อปปี้พูดก่อนจะเดินนำไป ฟางที่ได้ยินก็อึ้งก่อนจะหน้าแดงทันที

 

 

 

 

 

"ไอ้หมวกติ๊งต๊อง"ฟางมองหมวกที่ตัวเองถืออยู่ก่อนจะหน้าแดงเเล้วรีบใส่หมวกก่อนจะวิ่งตามป๊อปปี้ที่เดินไปก่อนเเล้ว

 

 

 

 

 

"นี่นายรอชั้นด้วยสินาย"ฟางพายามกึ่งวิ่งกึ่งเดินตามป๊อปปี้ที่สาเท้าเร็วมาก เรียกเเต่ป๊อปปี้ก็ไม่หันยังคงตั้งใจเดิน

 

 

 

 

 

"อ๊ะ ซี๊ดดด"ฟางที่วิ่งตามป๊อปปี้ก็เหยียบเปลือกหอยแถวนั้นเข้า

 

 

 

 

 

"นี่เธอ เดินไม่ดูตาม้าตาเรืออีกเเล้ว"ป๊อปปี้ได้ยินเสียงฟางร้องก่อนจะหันหลังกลับมากเเล้วรีบวิ่งมาหาฟางทันที

 

 

 

 

 

"ก็นายไม่รอชั้นอะ"ฟางพูด

 

 

 

 

 

"มีเลือดด้วย เธอนี่มันสุดยอดจริงๆ"ป๊อปปี้พูดก่อนจะช้อนตัวฟางขึ้น

 

 

 

 

 

"อ๊ะ นายจะอุ้มชั้นทำไมเล่า"ฟางพูดเเล้วหน้าแดงเมื่อป๊อปปี้อุ้มเธอขึ้นมา

 

 

 

 

 

"เดินไปก็เหยีบทราย แผลอาจจะเป็นบาทยักษ์ได้ เเล้วทำไมไม่ใส่รองเท้ามา"ป๊อปปี้พูดเเล้วเดินกลับไปที่บ้านพัก

 

 

 

 

 

"ก็เดินแบบไม่มีรองเท้ามันได้ฟิวมากกว่านิ "ฟางพุด

 

 

 

 

 

"ได้ฟิวเเล้วเจ็บตัวเเบบนี้เนี่ยนะ เลิกเหอะ"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

"ก็ถ้านายไม่เดินเร็วจนชั้นต้องวิ่งไม่ดูทางมันก็ไม่เป็นแบบนี้หรอก"ฟางพูด

 

 

 

 

 

"โทษชั้น"ป๊อปปี้พูดเเล้วมองหน้าฟางก่อนจะมองทางเเล้วเดินเข้าบ้านพัก

 

 

 

"ใช่ ชั้นโทษนาย"ฟางพูด

 

 

 

 

 

"สาเหตุทั้งหมดมันเป็นเพราะเธอนั่นแหละ ไม่ต้องมาพูดมาก"ฟางพูดก่อนจะอุ้มฟางเข้าไปในห้องน้ำชั้นล่าง

 

 

 

 

 

"เฮ้ยเข้ามาทำไรในห้องน้ำเนี่ย"ฟางตกใจก่อนจะตีอกกว้างของป๊อปปี้

 

 

 

 

 

"ล่างเเผลจากน้ำก่อนเลือดไหลเต็มไปหมดแบบนี้ จะใช่แอลกอฮอล์เลยมันจะเเสบเพราะเท้าเธอเองก็มีทรายอยู่"ป๊อปปี้พูดก่อนจะจับขาข้างที่ฟางเหยียบเปลือกหอยมาพาดไว้ที่เเขบอ่างเเล้วใช่น้ำจากฝักบัวเเล้วใช้มือลูบๆเท้าให้ฟาง

 

 

 

 

 

"นะ นายทำอะไร"ฟางจับมอป๊อปปี้ที่กำลังทำความสะอาดเท้าเธออยู่เเล้วหน้าเเดงทันที

 

 

 

 

 

"ล่างเเผลไง จับทำไมเนี่ยเกะกะ"ป๊อปปี้พูดก่องจะจับมือฟางออกเเล้วล่างเท้าให้ฟางต่อ

 

 

 

 

 

"เดี๋ยว นั่นมันเท้าชั้นนะ"ฟางพูดเเล้วจับมือป๊อปปี้อีกครั้ง ก่อนจะหน้าแดง

 

 

 

 

 

"รู้ไง"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

"ชั้นทำเองก็ได้"ฟางพูดเเล้วหน้าแดง

 

 

 

 

 

"เเขนสั้นๆแบบนี้เนี่ยนะ ไม่ถึงหรอก ชั้นทำเองจะสะดวกกว่า"ป๊อปปี้พูดเเล้วจับมือฟางออกเเล้วล่างเท้าให้ฟางต่อ

 

 

 

 

 

"นี่ นายว่าชั้นเเขนสั้นงั้นหรอ"ฟางพูดเเล้วตีป๊อปปี้เบาๆ เกือบซึ้งถ้าไม่มีคำเเขวะของนาย - -

 

 

 

 

 

"เธอนิ!"ป๊อปปี้พูดก่อนจะอุ้มฟาง

 

 

 

 

 

"อ๊ะ อุ้มอีกทำไมเล่า"ฟางพูดเเล้วหน้าแดง

 

 

 

 

 

"ไปทำแผลต่อ"ป๊อปปี้พูดก่อนจะอุ้มฟางมาที่ห้องรับเเขกเเล้ววางฟางไว้ที่โซฟางก่อนจะเดินไปเอากล่องยาสามัญกล่องไม่ใหญ่มากมา

 

 

 

 

 

"นายชั้นไม่เอาทิงค์เจอร์T^T"ฟางพูดเเล้วมองทิงค์เจอร์ในมือป๊อปปี้ที่กำลังจะเอามาทำแผลให้ฟาง

 

 

 

 

 

 

"เเต่เธอต้องเอา"ป๊อปปี้พูดก่อนจะล่างเเผลให้ฟาง

 

 

 

 

 

"อร๊ายยย ซี๊ดดดด เเสบอ่ะ นายไม่เอาเเล้ว TT__TT"ฟางพูดเเล้วงอเเง

 

 

 

 

 

"ทำเองเเท้ๆ เเปปเดียวจะเสร็จเเล้วน่า"ป๊อปปี้พูดเเล้วพายายามทำให้เยาที่สุด ฟางมองป๊อปปี้ที่กำลังตั้งใจทำแผลให้เธอก็หน้าแดงก่อนจะอมยิ้มออกม่ ในตอนนี้เหมือมันไม่เจ็บอีกเเล้ว

 

 

 

 

 

ชั้นจะแก้วช่วงเวลานี้ให้เป็นความทรงจำตลอดไป ชั้นจะเก็บความทรงจำดีๆแบบนี้ที่มีนายอยู่ จะเก็บมันไว้ตลอดไป

 

 

 

 

 

"อะ เสร็จเเล้ว ทำแผลนี่มันยากกว่าที่คิดอีกนะเนี่ย"ป๊อปปี้พูดด้วยความดีใจก่อนจะปาดเหงื่อ 

 

 

 

 

"นี่นายเหนื่อยขนาดนั้นเลยหรอ -0- เหงื่อตกเลยมานี่เช็ดให้"ฟางพูดก่อนจะเอามือป๊อปปี้ออกเเล้วหยิบผ้าเช็ดหน้ารูปกระต่ายของตัวเองมาเช็ดหน้าให้ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

"เหนื่อยสิ ไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี ถ้าชั้นทำเเล้วเธอเจ็บละจะว่าไง"ป๊อปปี้พูดฟางชะงักนิดนึงเเล้วหน้าแดงก่อนจะก้มหน้าเเล้วเช็นหน้าป๊อปปี้เเบบไม่มอง

 

 

 

 

 

"เฮ้ นี่เธอจะเช็ดหน้าชั้นหรือเธอจะเช็ดคอชั้นกันเเน่เนี่ย"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

"อ๊ะ เอ่อ ขะ ขอโทษ"ฟางพูดเเล้วเงยหน้าขึ้นมา

 

 

 

 

 

"ชั้นว่าเธอไม่ได้ชอบกระต่ายธรรมดาเเล้วละ -_-"ป๊อปปี้ที่เหลือบไปมองผ้าเช็ดหน้าที่ฟางกำลังเช้ดอยู่ก็พูดขึ้น

 

 

 

 

 

"ทำไมละชั้นชอบของชั้นนี่นา"ฟางพูดเเล้วเก็บผ้าเช็ดหน้า

 

 

 

 

 

"เเบบนี้เรียกคลั่งเธอ-_-"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

"จะว่างั้นก็ได้ก็ชั้นคลั่งเเล้วมันทำไมเล่า"ฟางพุดก่อนจะลุกเเต่ถูกป๊อปี้ฉุดให้นั่งลงเหมือนเดิม

 

 

 

 

 

"ไม่ต้องเดินมาก เดี๋ยวเจ็บเเผลที่เท้า นั่งอยู่นี่จะเอาออะไรบอกชั้น"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

"ไม่ได้จะเอาอะไร"ฟางพูดเเล้วมองหน้าไปทางอื่น

 

 

 

 

 

ชั้นจะหนีนายแหละไอ้บ้า ทำชั้นเขินอยู่ได้ -//////-

 

 

 

 

 

"สิบเอ็ดโมงกว่าเเล้วนี่ ชั้นไปทำอาหารดีกว่า"ป๊อปปี้พูดเเล้วจะลุกข้นเเต่ฟางรั้งมือไว้

 

 

 

 

 

"ชั้นว่า ชั้นทำเองก็ได้นะ"ฟางพุดเกรงใจ

 

 

 

 

 

"นั่งรออยู่นี่เดี๋ยวชั้นไปทำเอง เจ็บเท้าอยู่ ยืนมากๆเดี๋ยวเเผลมันก็หายยากหรอก"ป๊อปปี้พูดเเล้วจับมือฟางออกก่อนจะเดินไปที่ครัวโดยที่ฟางเองก็แอบตามไปห่างๆ ฟางมองป๊อปปี้ตั้งเเต่เตรียมวัสดุ เเล้วลงมือทำก็ทำให้เธอยิ้มออกมา 

 

 

 

มาเฟียเเบบนายมีโมเมนเเบบนี้ด้วยหรอ เอ๊ะ ถ่ายเก็บไว้ดีกว่า ครั้งนึงนายเคยทำอาหารให้ชั้นกิน ฟางคิดก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเเล้วแอบถ่ายป๊อปปี้ตอบทำอาหาร

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ไม่รู้ว่ามีกี่คนที่เห็นโมเมนนี้ของนายนะ เเต่ชั้นชอบจังโมเมนนี้ นายดูอบอุ่นจัง

 

 

 

 

 

 

"อ้าวมายืนตรงนี้ตั้งเเต่เมื่อไหร่ ชั้นสั่งเธอเเล้วไำม่ใช่หรือไงว่าให้นั่งรอ เธอนี่มันซนจริงๆ"ป๊อปปี้ที่ทำอาหารเสร็จใส่จานเรียบร้อยกะจะยกออกไปวางที่โต๊ะอาหารให้ฟางเเต่กับเจอเจ้าตัวยืนอยู่ที่ประตู

 

 

 

 

 

"เธอขัดคำสั่งชั้นอีกเเล้วนะ"ป๊อปปี้พูดเเล้วมองหน้าฟาง

 

 

 

 

 

"อะ เอ่อ คะ คือ ชั้นขอโทษ"ฟางพูดเเล้วก้มหน้าก่อนจะนึกถึงตอนที่ไปเชียงใหม่กับป๊อปปี้ ที่เคยสัญญาว่าจะทำตามที่ป๊อปปี้สั่งทุกอย่าง เเต่ราก็บอกว่าจะพายายามนิ ไม่ผิดมาก -0-

 

 

 

 

 

"ไหนเธอบอกว่าจะทำตามที่ชั้นสั่งทุกอย่าง"ป๊อปปี้พูดเเล้วมองหน้าฟาง

 

 

 

 

 

"ชั้นบอกว้าพายายามนะ -0-"ฟางแก้

 

 

 

 

 

"เถียงขอ!"ป๊อปปี้เอ็ดฟาง

 

 

 

 

 

"ขอโทษค่า ToT เเต่จริงๆชั้นก็อยากจะทำตามคำสั่งนายนะ เเต่มันเดินตามาเเล้วห้ทำไงอ่ะ-3-"ฟางพูดแก้วตัวขุ่นๆ

 

 

 

 

 

"แก้วตัวไม่ค่อยเนียนเลยนะยัยกระต่ายติ๊งต๊อง-_-"ป๊อปปี้ว่าก่อนจะเดินมาหาฟางเเล้วใช้ศอกสะกิดฟาง

 

 

 

 

 

"กระต่ายติ๊งต้อง -O- อะไรสะกิดทำไม"ฟางพูดเเล้วมองหน้าป๊อปปี้

 

 

 

 

 

"จับไว้เดี๋ยวเดินไปเซล้มชั้นไม่ถนัดจะช่วย ชั้นถือจานอยู่เนี่ยเห็นมั้ย"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

"ขะ ขอบคุณ"ฟางพูดเเล้วหน้าแดงที่ป๊อปปี้เป็นห่วงเธอแบบนี้ ก่อนจะเกาะเเขนป๊อปปี้เเล้วเดินกระเพกๆไปที่โต๊ะอาหารพร้อมกัน

 

 

 

 

 

"เที่ยงพอดี รีบจินจะได้กินยา"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

"นายนี่เป็นพ่อศรีเรือนที่ดีเลยนะเนี่ย"ฟางพูดเมื่อตักอาหารเข้าปากคำเเรกก็พูดชมป๊อปปี้

 

 

 

 

 

"หรอ ชั้นก็พึ่งเคยทำเป็นครั่งที่สองเนี่ยแหละ ดีนะที่เธอกินได้เนี่ย"ป๊อปปี้พูดเเล้วมองข้าวผัดที่ตัวเองทำ

 

 

 

 

 

"ถึงชื่อมันจะเป็นข้าวผัดเเต่ผัดอร่อยมากอะ ว่าเเต่ครั้งเเรกนายทำให้มใครกินอะ"ฟามถาม 

 

 

 

"ครอบครัวน่ะ ตอนนั้นมันยังเด็ก เเล้วก็ไม่ได้ทำอีกเลยจนถึงวันนี้"ป๊อปปี้พูด ฟางยิ่งรู้สึกดีที่เธอได้ชิมฝีมือป๊อปปี้ เเต่เมื่อกีี้เค้าพูดว่าครอบครัวอย่างเดียวนิ เเสดงว่ายัยป้าจินนี่ต้องยังไม่เคยกิน -/////- คิดเองเขินเอง บ้าไม่คิดๆ กินดีกว่า

 

 

 

 

 

"เดี๋ยวพรุ่งนี้ชั้นทำให้นายกินมั่งนะ ถือว่าขอบคุณที่ทำแผลให้ชั้นเเล้วก็ทำอาหารให้ชั้น"ฟางพูดเมื่อกินข้าวผัดของป๊อปปี้จนหมดจาน ป๊อปปี้มองหน้าฟางอย่างไม่ค่อยไว้ใจ

 

 

 

 

 

"ไม่ต้องมองหน้าชั้ยแบบนั้นก๋ได้นะ-0- กินได้ย่ะ"ฟางพูด

 

 

 

 

 

"หรอ อือ ก็ดีชั้นก็ขี้เกียจทำ"ป๊อปปี้พูดก่อนจะเอาจานไปเก็บโดยที่เก็บจานของฟางเเล้วสั่งให้นั่งรออยู่นี่

 

 

 

 

 

"อ่ะ ยา"ป๊อปปี้พูดพร้อมยื่นยาใหเฟาง

 

 

 

 

 

"เเล้วทำไมคราวนี้มันสองเม็ดอะ-0-"ฟางพุดเพราะปกติเขาให้เธอกินเเค่เม็ดเดียว

 

 

 

 

 

"ก็วันนี้เธอทำเเผลเพิ่มก็ต้องกินเพิ่ม"ป๊อปปี้พูด เออมีเหตุผลแฮะ สองก็สอง

 

 

 

 

 

"อืม ขอบคุณนะ"ฟางพูดเเล้วหยิบยาจากมือป๊อปปี้มาเเล้วกินมัน

 

 

 

 

 

"วันนี้ไม่ต้องออกจากบ้านละเธอน่ะ ไปนอนพักผ่อนไป"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

"ก็ดีนะ กินเเล้วง่วงพอดีเลย"ฟางพุดเเล้วลุกขึ้นอย่างเร็วลืมว่าตัวเองเจ็บเท้าอยู่ทำให้เซเเต่ป๊อปปี้รีบมารับไว้ทัน

 

 

 

 

 

"จะรีบลุกทำไม เท้าเจ็บอยู่เเท้ๆ"ป๊อปปี้ดุฟาง

 

 

 

 

 

"ผิดอีกเเล้ว T^T"ฟางพูด

 

 

 

 

 

"เดี๋ยวชั้นพยุงไป ค่อยไเดินไม่ต่อยทิ้งน้ำหนักข้างนั้นมาก เดี๋ยวมันจะปวดแผลเอา"ป๊อปปี้พูดฟางพยักหน้าเเล้วทำตามที่ป๊อปปี้บอกก่อนทั้งคู่จะมาถึงห้อง

 

 

 

 

 

"นายชั้นวานอะไรนายหน่อยสิ"ฟางพูดเมื่อนั่งลงบนเตียงเเล้ว

 

 

 

 

 

"อะไร"ป๊อปปี้ถาม

 

 

 

 

 

"ไปเอาหมวกกระต่ายของขาย เอ๊ะ ไม่ใช่ของชั้นที่นายซื้อมา เอามาให้หน่อยสิ น้าๆๆๆๆ"ฟางพูด

 

 

 

 

 

"แป๊ปนึงละกัน"ป๊อปปี้พูดเเล้วเดินออกจากห้องไป สั่งง่ายดีเเฮะ ><

 

 

 

"อะ เดี๋ยวชั้นจะลงไปข้างล่างละกัน ถึงเวลากินข้าวกินยาจะมาปลุก"ป๊อปปี้พูดเเล้วยื่นหมวกให้ฟางก่อนจะสั่ง ฟางพยักหน้า ป๊อปปี้จึงเดินออกจากห้องไปทันที

 

 

 

 

 

ฟางมองหมวกก่อนจะถ่ายรูปเก็บไว้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"บางทีหมวกนี่ก็ติ๊งต๊องจริงไแหละ ซื้อมาซะเเบ๋วเลยตาบ้า"ฟางพูดก่อนจะเก็บโทรศัพท์เเล้ววางหมวกที่ป๊อปปี้ซื้อให้ไว้ที่หัวเตียงเเล้วก็หลับไปในที่สุด...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

_________________________________________________________________________________

 

 

 

 

ตอนนี้เป็นตอนพิเศษของป๊อปฟางนะ

 

 

 

ถ้าชอบก็เม้นเยอะๆ โหวตเเยะๆ 5555555

 

 

 

ขอบคุณทุกคอมเม้นน้าาา เป็นไปได้ก็อยากจะกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันสักทีสองที 555555