พิสูจน์รัก จุมพิตหัวใจ..

9.3

เขียนโดย TKda

วันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 18.56 น.

  69 ตอน
  2251 วิจารณ์
  131.28K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 13.40 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

18) อาการแปลกๆ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

 

 

 

 

 

เสียงเคาะประตูดังขึ้นมหน้าห้องของฟางเเละป๊อปปี้ ฟางที่นั่งอยู่บนโซฟากับป๊อปปี้ก็ลุกไปเปิดประตู ป๊อปปี้มองเล็กน้อยก่อนจะส่ายหน้าเบาๆ

 

 

 

 

 

"มาเช้าจริงๆเลยพิชชี่"ฟางที่มาเปิดประตูก็พูดขึ้น

 

 

 

 

 

"ปะ  ไปกินข้าวเช้ากันเนี่ยมีร้านอร่อยอยู่หน้ารีสอร์ทเลย"พิชชี่พูด

 

 

 

 

 

"แป๊ปปี้นึงนะ"ฟางพูดก่อนจะเข้ามาในห้องเเล้วพายายามดึงป๊อปปี้ให้ลุกขึ้นจากโซฟา

 

 

 

 

 

"ทำอะไรของเธอเนี่ย"ป๊อปปี้พูด ฟางก็พายายามดึงป๊อปปี้

 

 

 

 

 

"ไปกินข้าวกัน เดี๋ยวพิชชี่พาเที่ยวต่อ นายจะได้รู้ไงว่ามันมีความสุขเเล้วก็สนุกจริง"ฟางพูดเเล้วดึงป๊อปปี้จนป๊อปปี้ลุกขึ้น

 

 

 

 

 

"อะไรของเธอชั้นไม่ไป"ป๊อปปี้พูดเเล้วนั่งลง

 

 

 

 

 

"ไป จะได้ไม่ต้องมาพูดมาก เร็วๆ"ฟางพูดเเล้วพายายามดึงป๊อปปี้

 

 

 

 

 

"อยากไปก็ไปสิ"ป๊อปปี้พูดเเล้วพายายามสะบัดแขนออก

 

 

 

 

 

"ต้องไปเร็วๆ อย่าดื้อดิ เดี๊ยะ"ฟางพูดเเล้วทำท่าจะตี

 

 

 

 

 

"ฟาง"เสียงของพิชชี่เรียก

 

 

 

 

 

"แป๊ปนะ"ฟางพูดเเล้วดึงป๊อปี้จนป๊อปปี้ลุกขึ้นจนเซมาชนกัน ฟางเองรู้สึกใจเต้นรัวผิดปกติ

 

 

 

 

 

"ตัวหนักเป็นบ้า"ฟางพูดเเล้วมองไปทางอื่นก่อนจะจูงมือป๊อปปี้ออกมาจากห้อง พิชชี่ที่ยืนยิ้มรออยู่หน้าก็ค่อยๆหุบยิ้มลงก่อนจะมองไปที่มือฟางจับมือป๊อปปี้อยู่ก่อนจะมองหน้าป๊อปปี้เเล้วหันไปคุยกับฟาง

 

 

 

 

 

"ป่ะ ไปกันดีกว่า"ฟางพูดเเล้วยิ้ม

 

 

 

 

 

"โอเค นำไปเลย เย้"ฟางพูดเหมือนเด็กๆก่อนที่พิชชี่จะเดินนำไปโดยที่ฟางก็ลากป๊อปปี้ไปด้วย ป๊อปปี้ดูไม่ค่อบสบอารมณืนัก

 

 

 

 

 

"นี่เธอจะลากชั้นมาด้วยทำไมเเล้วมือน่ะปล่อยได้เเล้ว"ป๊อปปี้พูดก่อนจะมองไปที่มือ

 

 

 

 

 

"อุ้ยโทษที แหะๆ น่ากินเเต่ข้าวในรีสอร์ทน่าเบื่อไปกินข้างนอกบ้าจะเป็นไรไป"ฟางพุดก่อนจะเดินต่อไปเเต่ป๊อปปี้หยุดเดิน ฟางจึงหันมา

 

 

 

 

 

"เอ้า เดินเองดีๆไม่ชอบต้องจูงใช่ม๊ะห๊ะ"ฟางพูดก่อนจะเดินมาจับมือป๊อปปี้เเล้วลากไป

 

 

 

 

 

"ชั้นคนใช่ศัพท์ให้มันดีๆหน่อย"ป๊อปปี้บ่น ฟางหันมาเเลบลิ้นก่อนจะลากป๊อปปี้ต่อไป

 

 

 

 

 

"นี่ถึงเเล้ว"พิชชี่พูดพรางหันมาก็ต้องจิ๊ปากเพราะเห็นฟางยังไม่ปล่อยมือจากป๊อปปี้

 

 

 

 

 

"เดี๋ยวเราเข้าไปกันดีกว่า"พิชชี่พูดเเล้วจับมือฟางฟางตกใจเบาๆ

 

 

 

 

 

"เอ่อ"ฟางพูดเเล้วกระตุกมือป๊อปปี้ ป๊อปปี้มองงงๆก่อนจะมองไปที่มือพิชชี่จับฟางก็พอรู้ ป๊อปปี้เลยปัดมือพิชชี่ออก ก่อนที่ฟางจะยิ้มแหยๆให้พิชชี่ พิชชี่ไม่ค่อยสบอารมณ์นักก็เดินปึ้งปั้งเข้าร้อนไป

 

 

 

 

 

"ขอบคุณนะ"ฟางพูดป๊อปปี้ไม่ได้ตอบอะไรก่อนจะเดินเข้าร้านพร้อมป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"โอ้ย ซี๊ดด"แก้วที่กำลังจะเดินไปที่หน้าบ้านเเต่เพราะเจ็บเท้าทำให้ต้องร้องออกมา

 

 

 

 

 

"นี่จะไปไหนของเธอเนี่ย"โทโมะเดินเข้ามาก็พูดขึ้น

 

 

 

 

 

"อยากออกไปข้างนอกอยู่เเต่ในนี้ไม่มีอะไรทำเลยน่าเบื่อเป็นบ้า"แก้วพูดก่อนจะทำหน้าเซ็ง

 

 

 

 

 

"ขอเป็นแบบนี้เเล้วยังจะไปไหนของเธอ"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

"เดินเล่น"แก้วพูด

 

 

 

 

 

"เดี้ยงๆแบบนี้นะหรอ"โทโมะพูดก่อนจะส่ายหน้า

 

 

 

 

 

"ก็มันเบื่อ"แก้วบ่นอุบ

 

 

 

 

 

"เป็นไร ทีชั้นจะไปเธอไม่ให้ไปเเล้วทีนี้มาบ่น นอนไปเลย"โทโมะพุดก่อนจะดันตัวเเล้วนอนลง

 

 

 

 

 

"โหยมันน่าเบื่อ"แก้วพูดพร้อมเบ้ปาก

 

 

 

 

 

"แก้ว"เสียงของกวังดังขึ้นทำให้แก้วหันไปที่หน้าประตู

 

 

 

 

 

"กวัง"แก้วเรียกเบาๆ

 

 

 

 

 

"เป็นไงบ้าง"กวังเข้ามาเเล้วถาม

 

 

 

 

 

"ก็ไม่เป็นไรมากเเล้วละ"แก้วพูดยิ้มๆ

 

 

 

 

 

"ดีเเล้วละ แก้วอยู่เเต่ในบ้านแบบนี้เบื่อมั้ย"กวังถาม

 

 

 

 

 

"ถามว่าเบื่อมากเเค่ไหนจะดีกว่านะ -_-"แก้วพูดพร้อมทำหน้าเซ็งเเล้วมองหน้าโทโมะนิดนึง

 

 

 

 

 

"เดี๋ยวพาไปเดินเล่นมั้ย"กวังถาม

 

 

 

 

 

"ไม่ได้ยัยนี่ขาเจ็บอยู่"โทโทะพูด แก้วมองหน้าโทโมะก่อนจะทำหน้าเสียดาย

 

 

 

 

 

"จริงสิ เเต่เดี๋ยวชั้นประครองเองก็ได้ แก้วเบื่อคงอยากออกไปข้างนอก"กวังพูด

 

 

 

 

 

"ดีเลยๆ"แก้วพูดเเล้วยิ้ม

 

 

 

 

 

"เดี๋ยวพาไปดูดอกไม้ ดูมั้ยดูเเล้วสดชื่นดี"กวังพูด

 

 

 

 

 

"ไปๆๆๆ"แก้วพูดดีใจเหมือนเด็ก

 

 

 

 

 

"ไม่ใช้ไป"โทโมะเเย้ง

 

 

 

 

 

"จะไป"แก้วเเก้วเถียง

 

 

 

 

 

"กวังช่วยหน่อยสิ"แก้วพูดกวังจึงช่วยพยุงแก้วยืนขึ้น

 

 

 

 

 

"มานี่"โทโมะพูดพรางดึงแก้วมาจากกวัง

 

 

 

 

 

"เดี๋ยวชั้นพยุงเอง"โทโมะพูดแก้วใจเต้นรัวเเละรู้สึกว่าหน้าตัวเองมันร้อนๆ นี่เอาเป็นอะไรเนี่ย

 

 

 

 

 

"เดี๋ยวจะสร้างความลำบากให้คนอื่นอีก"โทโมะพูด แก้วจึงเบ้ปากให้โทโมะ ไอ้บ้า

 

 

 

 

 

"งั้นตามมาละกัน"กวังพุดก่อนจะเดินนำ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

___________________________________________________________________________________

 

 

 

ติดตามตอนต่อไปน้าาาา

 

 

 

เม้นเยอะๆน้า

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา