รักแค่เธอเท่านั้น...
เขียนโดย 
Phat_thida
วันที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 20.02 น.
แก้ไขเมื่อ 12 เมษายน พ.ศ. 2557 19.09 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
12) ดูออก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย"เมื่อเฟย์ได้ยินเรื่องราวทั้งหมดถึงกับปวดหัว
"ฉันควรจะให้เฟรมได้สิ่งที่เค้าต้องการเพียงสักครั้ง"ฟางบอกอย่างเศร้าๆ
"สิ่งที่เฟรมต้องการมันทำให้แกเจ็บนะยัยฟาง"
"ฉันไม่เป็นไรหรอกน่า"พูดบอกแล้วยิ้มกลบเกลื่อนความเศร้าของเธอ
"แล้วถ้าป๊อปเค้ารู้เค้าจะมีความสุขหรอ แกลองคิดดีๆสิตอนนี้ป๊อปเค้าก็คิดว่าเฟรมเป็นแกไปแล้วถ้าป๊อปรู่ความจริงว่าเฟรมไม่ใช่แกอ่ะ เค้าจะรู้สึกยังไง"เฟย์บอก
"แต่เฟรมคือน้องสาวของฉันนะเฟย์"ฟางบอกถึงแม้ว่าเธอจะต้องเจ็บปวดก็ตาม
"ก็ได้ถึงฉันพูดอะไรไปตอนนี้ก็คงไม่มีประโยชน์ แต่เรื่องที่เฟรมถูกแทงแกไม่ใช่คนแทงใช่ไมฟาง"เฟย์ถาม
"คือฉัน..."
"ใครเป็นคนแทงล่ะฟาง"เฟย์ยังคงถาม "....."ฟางไม่ยอมตอบ
"บอกฉันมาสิฟางว่าใครเป็นคนแทงเฟรมกันแน่"เฟย์ยังคงตื้อ
"คุณครับหมดเวลาเยี่ยมแล้วนะครับ เชิญคุณออกไปได้แล้วครับ"ตำรวจนายนึงบอก
"เอ่อ เดี๋ยวค่ะคุณตำรวจ ฟางแกบอกฉันมาสิ"เฟย์ยังคงตื้อฟาง แต่ยังไงฟางก็ไม่ยอมบอกจนเฟย์หมดหนทาง
"คุณตำรวจคะขอฉันคุยอีก5นาทีนะคะ"เฟย์อ้อนวอนตำรวจ
"คงไม่ได้ครับ"ตำรวจบอกสั้นๆ
"ค่ะ"
ณ โรงพยาบาล
"ป๊อปนะป๊อปเมื่อไหร่จะมาหาเฟรมบ้างนะ!"เฟรมบอกอย่างโมโห
ก๊อกๆๆ
"พี่ป๊อปมาแน่เลย เข้ามาได้ค่ะ"เฟรมบอกก่อนจะแกล้งทำเป็นนอนหันหลังให้อย่างเหนื่อล้า
"ป๊อปไม่มาเยี่ยมฟางบ้างหรอคะตั้งแต่ที่ตำรวจมาหาฟาง"เมื่อพูดจบ เฟรมหันหลังกลับมาก็พบว่า
"พี่ทาม!"เธอเห็นเช่นนั้นทำเอาเธอตกใจมาก
"ฟางไม่เป็นไรใช่ไม พี่เพิ่งรู้ข่าวพี่ตกใจมากเลย"ทามไทบอกก่อนจะเข้าไปกุมมือเธอ
"ฟางไม่เป็นไรค่ะ เอ่อ พี่ทามมาทำไมไม่บอกฟางเลยล่ะคะ"เธอถาม
"พี่แค่คิดว่าไม่จำเป็นที่พี่ต้องบอกฟางก่อน แล้วนี่เฟรมอยู่โรงพักแล้วใช่ไม"
"ค่ะ เฟรมอยู่โรงพัก"
"อืม แล้วนี่ฟางกินอะไรบ้างแล้วยัง"เขาถาม
"ฟางไม่หิว เลยไม่ได้กิน"
"นั้นเดี๋ยวพี่ไปซื้อของมาให้กินดีกว่านะ"ทามไทบอก
"พี่ทามคะ!ฟางว่าฟางอยากพักผ่อนพี่ออกไปได้แล้วนะคะ"เธอบอกอย่างรำคาญเขา
"ถ้าฟางอยากพักผ่อน ฟางก็พักเถอะเดี๋ยวพี่เฝ้าเธอเอง"
"แต่ฟางอยากอยู่คนเดียว พี่ทามออกไปจากห้องฟางได้แล้วนะคะ!"เธอเผลอตะคิกใส่ชายหนุ่ม
"ได้ พี่ออกไปก็ได้ แต่พี่ขอบอกอะไรเธอหน่อย"ทามไทเดินไปใกล้ๆเธอ
"ถ้าจะแกล้งว่าเป็นฟางล่ะก็ ช่วยเนียนๆหน่อยนะเฟรม"เขาบอกเฟรมถึงกับชะงัก
"พี่พูดเรื่องอะไรพี่ทาม"
"พี่ไม่รู้หรอกนะว่าทำไมเธอต้องเปลี่ยนชือกับฟาง เพราะท่าทางเธอพี่ก็รู้แล้วว่าเธอไม่ใช่ฟาง"เขาพูดก่อนจะเดินออกจากห้องไป
"อ้ายยย"เฟรมรู้สึกโมโห กำมือแน่น
ณ บ้านจิระคุณ
"นี่ลูกจะต้องแต่งงานกับหนูฟางหนะหรอ!"แม่ป๊อปปี้ตกใจ
"ครับ ผมคิดว่าผมควรทำอย่างนี้ครับแม่"ป๊อปปี้บอก
"นี่ลูกกำลังทำอะไรตาป๊อป แล้วลูกแน่ใจได้ยังไงว่าฟางคือฟางจริงๆ"
"ก็เพราะเรื่องนี้หน่ะสิครับ ผมจึงต้องแต่งงานกับเธอ"
"คุณป๊อปคะ ที่คุณป๊อปพูดแบบนี้คุณกำลังจะทำอะไรคะ"น้อมถาม
"เดี๋ยวป้าน้อมก็รู้เองครับ แต่ตอนนี้ผมจจะไปโรงพัก"
"นั้นแม่ไปด้วยตาป๊อป"แม่ของป๊อปปี้บอกก่อนจะออกไปพร้อมน้อม
โรงพัก
"ผมขอพบนางสาวธนิดา นีระสิงห์ หน่อยครับ"เขาบอกกับทางเจ้าหน้าที่ตำรวจ
"เชิญครับ แต่คุณมีเวลาเยี่ยมเพียง15นาทีเท่านั้นนะครับ"ตำรวจบอกเขา ก่อนจะเดินนำไปหาธนิดา
"คุณธนิดา มีคนมาขอพบคุณ"
"เฟรม"เขาเรียกชื่อเธอ
"ป๊อป!"ฟางตกใจ
จบไปอีกหนึ่งตอน เม้นๆ 
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
