Forward love to you ช่วยรับความรักฉันที !

 
บทที่ 2
 
            ตึ้ง ! ตุ้บ ! โครมมมม !!!
            “นี่เธอ - - ระวังหน่อยจะได้มั้ย ? ”
            “ฉันไม่อยากจะพูดนะ แต่บ้านนี้มันรกมากจริงๆ -*-” เสียง ตุ้บๆตับๆเมื่อกี้คือเสียงของฉัน
เดินเตะของที่วางระเกะระกะเต็มพื้น อย่าเรียกว่าวาง เรียกว่าโยนๆไว้จะดีกว่า -*- คือ .. แทบจะ
ไม่มีที่เดิน
            “แล้วไง ? ” โทโมะถามหน้านิ่ง
            “แล้วไงนะหรอ ? นายควรทำความสะอาดสะมั่งเซ่ ! -0-” ฉันเริ่มกล้าพูดนิดหน่อยแล้ว
ล่ะ -/-
            “ไม่ใช่หน้าที่ฉัน - -” โทโมะพูดแล้วเดินหนี
            “นี่ๆ ไม่รู้ล่ะพรุ่งนี้นายต้องช่วยฉันทำความสะอาด”
            “อะไรของเธอเนี่ย ? -0-”
            “ทำความสะอาดไงย่ะ -*-”
            “มันไม่เกี่ยวกับฉัน เธออยากทำก็ทำไปสิ่” เขาพูดแล้วจะเดินหนีอีกรอบ แต่ฉันก็วิ่งไปตั
ดหน้าเขาไว้
            “นี่มันก็บ้านนายนะ พรุ่งนี้นายต้องช่วยฉันทำ ห้ามปฎิเสท !”
            “เหอะ ! - - เออ ช่วยก็ช่วยว่ะ” เขาดูจนเอื่อมระอากับฉัน แต่ก็ดีแล้ว บ้านแบบนี้ฉันรับไม่
ได้จริงๆ =__=
            “ดีมาก ! พรุ่งนี้เจ็ดโมงเช้านะ” ฉันพูดจบและกำลังจะเดินขึ้นไปข้างบนแต่โทโมะก็ดึง
แขนฉันไว้ก่อน
            “เดี๋ยว ! เจ็ดโมงมันเช้าไปมั้ย ? สิบโมงค่อยทำ”
            “นี่นาย นายคิดว่าบ้านหลังนี้มันสะอาดมากนักหรอ ? ถึงใช้เวลาทำแปปเดียวเสร็จน่ะ เจ็ด
โมงนั่นแหละดีแล้ว - -” ฉันสะบัดแขนแล้วเดินขึ้นไปบนห้องตัวเอง
 
            O_O !
 
            ฉันว่าวันนี้ฉันคงต้องเริ่มทำห้องตัวเองอับดับแรกเลยล่ะ -__-;
 
            ก๊อกๆ !!
            หือออ ใครมาเคาะประตูห้องล่ะเนี่ย ฉันวางผ้าขี้ริ้วไว้บนพื้นและเดินไปเปิดประตู
            “อ้าวนายเองหรอ” ความจริงในบ้านนี้ก็มีโทโมะคนเดียวอ่ะ ฉันจะสงสัยไปทำไม -*-
            “สามทุ่มแล้วนะ เธอคิดจะกินข้าวกินปลาบ้างมั้ย ? - -”
            “ฉันทำความสะอาดห้องตัวเองอยู่นะ”
            “ไปกินข้าวก่อน”
            “ไม่ !” ฉันพูดและเดินไปทำความสะอาดห้องต่อ
            “นี่ แต่ที่กำลังทำอยู่มันห้องฉันนะ -_-” อืม ก็ใช่ไงห้องนาย หะ ?  ห้องนาย ? =[]=
            “หะ ? =[]= ทำไมไม่บอกฉันล่ะ”
            “ก็บอกอยู่นี่ไง ขอบใจที่ทำให้นะ ^^” เขาพูดและยิ้มกว้างให้ฉัน มันทำให้ฉันสตั้นส์ไป
5 วินาที นี่เป็นครั้งแรกเลยนะที่ฉันเห็นเขายิ้มอ่ะ ทำไมมัน …. ? มัน .. มันน่าหลงใหลขนาดนี้ เขาดู
ดีมากจนฉันไม่อยากละสายตาเลย
            “นี่เธอ !!”
            “หะๆ ? ” สะดุ้งเลย - -
            “ไปกินข้าววว”
            “ไม่อ่ะ ทำให้เสร็จก่อน”
            “แต่นี่มันห้องฉันนะ -.-”
            “ช่างเหอะ ทำไปแล้ว T^T”
            “มาเดี๋ยวช่วย” เขาเดินไปเอาไม้ถูบ้านมาถูพื้นห้อง ตอนนั้นยังไม่อยากจะทำเลย ตอนนี้
จะมาช่วย -*- อ่อออ … นี่มันห้องเขานี่น่า ลืมไป ชิส์ - -
            ฉันกับโทโมะช่วยกันทำความสะอาดห้องและจัดของให้เป็นระเบียบเรียบร้อยจนเสร็จ นี่ก็
5 ทุ่มกว่าแล้ว ฉันควรจะกินข้าวได้แล้วล่ะนะ -.- ท้องมันร้องไม่หยุดตั้งแต่สี่ทุ่มล่ะนี่น่า -/-
            “นาย ฉันหิวอ่ะลงไปกินข้าวกันเหอะ”
            “ไปดิ ฉันทำไว้แล้ว ป่านนี้มดกินแทนเธอไปแล้วแหละ - -“ โทโมะพูดเสร็จก็เดินลงบรรไดไป
            เมื่อฉันเดินเข้ามาในครัว ผิดคาด ตอนแรกคิดว่าจะสกปรกซะอีก สะอาดผิดกับหน้าบ้าน
เลยแฮะ แต่ก็ดีแล้วล่ะ ถ้าห้องครัวยังสกปรกอยู่ฉันก็คงกินอะไรไม่ลงเหมือนกัน -_-
            “อ่ะ ฉันเวฟให้แล้ว” เขาพูดและยื่นข้าวผัดมาตรงหน้าฉัน ตอนที่หิวนี่อะไรๆก็น่ากินไปหมดเลยแฮะ -.,-
            “เอ้อ วันนี้เธอคงต้องนอนห้องฉันแล้วแหละ”
            “หะ -0- ทำไมล่ะ” อย่าบอกนะว่านายพิศวาสฉันขึ้นมาน่ะ ฉันน่ารักจนนายอดใจไม่ไหว
เลยหรอ -///- บ้าน่ะ ถึงฉันจะชอบนายแต่ก็ใช่ว่าฉันจะยอมนายนะ ไม่มีทางย่ะ > < ////
            “นี่ ! เธอคิดไปถึงไหนแล้ว หยุดคิดเลย - -” แหม่ รู้ด้วยหรอว่าฉันคิดอะไรน่ะ > <
            “ถ้าเธออยากนอนห้องข้างๆฉัน ที่มันรกๆนั่นก็แล้วแต่” ง่ะ -0- มันคือความผิดฉันที่
ทำความสะอาดผิดห้องเองแหละนะ T^T โง่จริงยัยแก้ว
            “ใครจะไปนอนลงล่ะ -.-”
            “งั้นก็นอนห้องฉันไปก่อน อย่าเรื่องมาก ห้องไอป๊อปก็รกไม่ต่างกัน” บอกทีว่าที่นี้คือบ้าน
จริงๆน่ะ - - อยู่กันไปได้ยังไงงงง ? TT
            “อ่ะ อาบน้ำเสร็จแล้วลงไปบอกฉันข้างล่างด้วย ฉันจะรออยู่ห้องรับแขก” โทโมะพูดและ
โยนผ้าเช็ดตัวให้ฉัน
            “ย่ะ -.-” ฉันพูดและเดินเข้าห้องน้ำไป
            ในบ้านนี้มีอยู่สองห้องที่สะอาดคือห้องน้ำกับห้องครัวสิ่นะ นอกนั้นเละ - -  
            ผ่านไปพักใหญ่ฉันก็อาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ฉันเดินลงมาข้างล่างและเดินไปยังห้องรับแขก
เห็นโทโมะนอนหลับอยู่ที่โซฟา โดยเปิดทีวีทิ้งไว้ -.-
            “นี่นาย ฉันอาบน้ำเสร็จแล้ว” ฉันพูดและสะกิดโทโมะเบาๆ แต่ดูเหมือนโทโมะจะไม่ตื่นแฮะ
            “นี่ ! ตื่นนน” ฉันตะโกนเสียงดังใส่หูโทโมะ โทโมะขยับตัวนิดหน่อย แล้ว .. นอนต่อ -*-
            “ตื่นโว้ยยยยยยยย !!!!!!!!!” ฉันตะโกนสุดเสียง และ ..
            ตุ้บบ !!
            “โอ้ย !!” ถีบเขาลงจากโซฟา -.,-
            “อาบน้ำเสร็จแล้ว - -”
            “เธอถีบฉันทำไมยัยบ้า ! -*-” เขาดูหงุดหงิดนิดๆนะ คิคิๆ ^^
            “ก็ปลุกแล้วไม่ยอมตื่นอ่ะ นี่มันตี 1 แล้ว รีบไปอาบน้ำได้แล้ว”
            “ก็เธอมันอาบน้ำนานมาก ฉันรอจนหลับ ! - -”
            “ไปอาบไปพูดมาก ! -0-” ฉันพูดแล้วเดินไปนั่งที่โซฟาและเปลี่ยนช่องทีวีไปเรื่อยๆ
            “หึ !” โทโมะพูดเบาๆก่อนจะเดินขึ้นบันไดไป เชอะ ! - -
            ตอนตี 1 กว่าๆจะมีรายการอะไรให้ดูล่ะเนี่ย -_- พูดจบฉันก็กดปิดทีวีและเดินขึ้นห้องไป
            แอ๊ดดดด..
            “เห้ย !”
            “เห้ย !”
            คือ .. ฉันลืมไปเลยว่าโทโมะกำลังอาบน้ำอยู่ แล้วนายนี่ก็อยู่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวด้วย
-//////-
            “ยัยโรคจิต - -” หน้าฉันตอนนี้เหมือนคนโรคจิตรึไงหะ !? -///-
            “นี่นายจะบ้าหรอ ! ฉันคิดว่านายแต่งตัวเสร็จแล้ว -///-”
            “เธอมันโรคจิตจริงๆด้วย..”
            “บอกว่าไม่ใช่ไงล่ะ !! =/////=” ฉันรีบปฎิเสททันที
            “แล้วทำไมหน้าแดง ? ” โทโมะพูดแล้วเดินมาใกล้ๆฉัน พอฉันขยับหนีเขาก็ขยับเข้ามา
ใกล้ จนตอนนี้ฉันติดกำแพงแล้ว >/////<
            “เอ่อออ…มันร้อนน่ะ -/////-” ฉันหันหน้าหนีเขา ตอนนี้หน้าเราใกล้กันมากเลยนะ ใกล้
กันสุดๆ ยิ่งมองใกล้ๆเขายิ่งหล่อจนหาที่ติไม่ได้ -///-
            “ร้อนบ้านเธอสิ่ แอร์เย็นจะตาย -*-” เออว่ะ แอร์ก็เปิดอยู่นี่หน่า แล้วฉันหน้าแดงทำไม รึ
ฉันเป็นโรคจิตจริงๆ ไม่น่ะ >////<
            “ชั่งเหอะ !!” ฉันพูดแล้วผลักเขาออก เขาคิดจะฆ่าฉันด้วยความหล่อของเขารึไงนะ บ้า
จริง -/////- 
            “เธอนอนเตียงไปแล้วกัน เดี๋ยวฉันนอนพื้นเอง” นึกว่าเขาจะไล่ฉันไปนอนพื้นซะอีก -.-
            “แต่ผ้าห่มมีผืนเดียวนะ ต้องแบ่งกันห่ม”
            “นายห่มไปเหอะ -0-” ทำไมบ้านเฮียมันรันทดขนาดนี้ว่ะ =_=
            “ตอนกลางคืนมันหนาวนะ - -”
            “อืม ฉันขี้ร้อน ไม่เป็นไรหรอก” ฉันพูดและล้มตัวลงนอนบนเตียงของโทโมะ
            “หนาวแล้วอย่ามาง้อผ้าห่มล่ะ -.-”
            “ย่ะ ! -0-”
            ขณะนี้เป็นเวลาตี 3 แล้ว ฉันก็ยังนอนไม่หลับ มันหนาวอ่ะ =_= ไม่น่าปากดีพูดไปเลยว่ะ
            “ขอยืมผ้าห่มนิดนึงนะ ^^” ฉันพูดกับโทโมะที่นอนไม่รู้เรื่องอยู่ข้างๆเตียง หมอนี่นอน
ทับผ้าห่มอ่ะ ดึงไม่ขึ้น T^T
            ตุ้บ !
            ฉันออกแรงดึงมากเกินไป จนตัวเองตกลงมาจากเตียงทับโทโมะอยู่แบบนี้ -//- ขนาดนี้ก็
 ยังไม่ตื่นนะพ่อคุณ -___-++ ที่สำคัญอ่ะนะ จมูกฉันโดนแก้มเขานิดนึงด้วยแหละ > < ////// 
ให้ตายสิ่ -.,- เขาคงไม่รู้หรอกมั้ง ฉันค่อยดึงผ้าห่มใต้ตัวโทโมะออกและขึ้นไปนอนบนเตียงที่เดิม
            “แบ่งกันนะโทโมะ ^-^” ฉันพูดแล้วห่มผ้าพร้อมกับหลับลงอย่างสนิท ..
 
 
-------------------------------------------------------------------
แพรวอัพตอนที่สองแล้วนะจ้ะะะ. ^-^ 
แต่งเสร็จพอดีก็เลยอัพซะเลย -.,- 
ขอคอมเม้นต์ติชมบ้างน้ออออ จุ้ป <3