Forward love to you ช่วยรับความรักฉันที !

10.0

เขียนโดย praewpraew

วันที่ 4 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 17.25 น.

  2 ตอน
  8 วิจารณ์
  6,282 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 4 มีนาคม พ.ศ. 2557 17.53 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) โดนไล่ออกจากบ้าน ! , หาบ้านใหม่

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

           

บทที่ 1

 

 

            “ยัยแก้ว ! ต้องให้พ่อบอกแกอีกกี่รอบห๊า ! -____-;” เสียงพ่อของฉันบ่นหลังจากที่ฉัน

เดินเข้ามาในบ้าน

            “อะไรอีกล่ะพ่อ แก้วก็พาดอลล่าไปเดินเล่นแล้วนี่ไง >O<”      

            “ถ้าฉันไม่บอกแกก็ไม่พาดอลล่าไปหรอก ! แล้วนี่แกให้อาหารดอลล่ามั้งรึยังเนี่ย ? ”

            “อ๊ะ ! แก้วลืมไปเลย =__=;”

            “ยัยแก้ว นี่มันสามวันแล้วนะแกยังไม่ให้อาหารมันอีกหรอ !!” พ่อฉันตะโกนออกมา

            “โถ่พ่ออออ ! เดี๋ยวแก้วจะไปให้อาหารดอลล่าเดี๋ยวนี้แหละ” ฉันบอกพ่อแล้วหันหลัง

กำลังจะเดินไปหลังบ้านแต่พ่อก็เรียกฉัน

            “เดี๋ยว ! ไม่ต้องแล้วล่ะ” อ๊ะ ! พ่อพูดแบบนี้หมายความว่าไงเนี่ย ._.

            “หมายความว่าไงพ่อ =[]=”

            “ออกไปจากบ้านฉันซะ ! ” พ่อพูดพร้อมกับชี้นิ้วไปทางประตูบ้าน

            “อะไรนะพ่อ ! ” พะ…พ่อไล่ฉันออกจากบ้านหรอ ! ? =[]=

            “ฉันบอกให้แกออกไปจากบ้านฉันเดี๋ยวนี้ ! ” อะ…อะไรกัน พ่อรักหมามากกว่าฉันหรอ

เนี่ย ? TOT แล้วฉันก็โดนลุงดำลากออกมา อะไรกันลุง ! ลุงก็รักหมามากกว่าฉันหรอ T^T

ฉันต้องเดินไปเรื่อยๆอย่างไร้จุดหมายใช่สิ่ตอนนี้ฉันมีแต่ตัวเปล่าๆ อ๊ะไม่ๆ ! ฉันมีแต่ตัวกับเสื้อยืด

กางเกงยีนส์ขาสั้น เสื้อใน และกางเกงใน และโทรศัพท์อีกหนึ่งเครื่องอ่ะนะ -___- เงินก็ไม่มีสัก

บาท ให้ตายเถอะ =___= แต่ก็ยังดีที่ฉันเอาโทรศัพท์ใส่กระเป๋ากางเกงไว้พอดี ไม่งั้นก็คงไม่ต่าง

กับขอทานดีๆนี่เอง โอเค เมื่อไม่มีที่จะอยู่ฉันก็ต้องโทรหายัยแจมเพื่อนของฉันเพื่อไปขออาศัยอยู่

ด้วยแล้วล่ะ T^T

            “หมายเลขนี้ยังไม่เปิดให้ใช้บริการ..”  ยัยแจมเปลี่ยนเบอร์ ! -0- แล้วฉันจะติดต่อมันยัง

ไงเนี่ยยยย -*- ฟางก็อยู่ต่างประเทศ ฉันจะต้องไปเป็นขอทานจริงๆซะล่ะมั้ง .. T^T

            ฉันเลื่อนดูเบอร์ในโทรศัพท์ไปเรื่อยๆ อ๊ะ ! ใช่สิ่ ฉันไปอยู่กับพี่ป๊อปก็ได้นี่น่า > < รอด

แล้วโว้ยยยย

            “[ฮัลโหล]” เสียงพี่ป๊อปรับสายฉัน

            “เฮียยยยยย !!! ฉันแก้วเองนะ”

            “[อ้าว ! แกเองหรอว่ะ มีอะไร ? ]”

            “ฉันโดนพ่อไล่ออกจากบ้านอ่ะเฮีย T-T” ฉันบอกเฮียป๊อปด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ เดี๋ยวเฮียไม่

เชื่อน่ะ - -

            “[เห้ยยย !! จริงหรอว่ะ ? แกไปทำยังไงพ่อถึงไล่แกออกตากบ้าน แกท้องหรอ !? รึแก

ติดยา !? ]” หืมมม ฉันดูเลวขนาดนั้นเลยหรอ -*-

            “บ้าหรอเฮีย ! ฉันลืมให้ข้าวดอล่าร์มา 3 วัน พ่อไล่ฉันออกจากบ้านเฉยเลยอ่ะ =___=”

            “[หะ ? -0- แค่นี้หรอว่ะ ? ]” เสียงเฮียป๊อปดู งงๆ แน่สิ่ ตอนถูกไล่ออกจากบ้านฉันยัง

งง เลย -*-

            “เออดิ ฉันขอไปอยู่กับเฮียได้ป่ะ ฉันไม่มีที่ไปแล้ว *0*” ฉันทำเสียงอ้อนนิดๆ และทำ

สายตาวิ้งๆ แม้เฮียจะไม่เห็นก็ตาม *0*

            “[ตอนนี้ฉันอยู่ต่างจังหวัดว่ะ]” เฮือก ! แทบหยุดหายใจ ไม่นะ T^T

            “แล้วฉันจะไปอยู่ไหนล่ะเฮียยยยย ? T^T”

            “[แกก็อยู่กับฉันเนี่ยแหละ เดี๋ยวอาทิตย์นี้ฉันก็กลับแล้ว]”

            “แล้วฉันจะเข้าบ้านเฮียยังไงว่ะ ? -*-”

            “[เออน่า โทโมะเพื่อนฉันมันอยู่ เดี๋ยวแกก็อยู่กับมันไปก่อนล่ะกัน แค่นี้นะ]” แล้วไอเฮีย

ก็ตัดสายไป -*- ในเมื่อเฮียตัดสายไปแล้ว ฉันก็ต้องเดิน ! เดินไปบ้านเฮีย เหอะ - - เดินนะเดิน

ให้ตายเหอะ =[]=; ฉันคงเป็นลมตายพอดีอ่ะ

            เมื่อฉันเดินมาได้พักใหญ่ก็รู้สึกเหนื่อย ความจริงแล้วบ้านเฮียกับบ้านฉันมันก็ไม่ไกลมาก

นะ หมู่บ้านข้างๆกันนี่เอง แต่พอเดินไป ทำไมรู้สึกว่ามันไกลสุดยอดเลยว่ะ -*-

            ในที่สุดดด .. ก็ถึงสะที !! -__- เหนื่อยมากมาย นี่บ้านร้างรึเปล่าว่ะเนี่ย สภาพบ้านโทรม

สุดๆ นี่ฉันไม่ได้มาแค่ 4-5 ปี มันเก่าขนาดนี้เลยหรอ ? -0- ยังดีที่พอมีต้นไม้ให้ดูสดชื่นอยู่บ้าง

            หลังจากที่ฉันยืนบ่นอยู่ในใจสักพักก็มีผู้ชายคนหนึ่งออกมา เขาสูงหุ่นดีมาก หน้าขาว

เนียน จมูกโด่ง ผมสีน้ำตาลเข้มนี่อีกหล่อชะมัดเลยว่ะ -.,-

            “นี่เธอ !” เสียงผู้ชายคนนั้นตะโกนเรียกเธอ ใครเธอ ? ฉันหรอ ? ก็มีฉันคนเดียวนี่หว่า -*-

            “หะ ? เรียกฉันหรอ ”

            “เรียกหมามั้ง - -”

            “-0-” บอกตรงๆว่าเงิบไปนิดนึง - - หล่อแล้วอย่ากวนตีนได้มั้ยยย !

            “เธอชื่อแก้วใช่มั้ย ? ที่ป๊อปมันบอก” อ๊ะ ! งั้นเขาก็โทโมะเพื่อนเฮียน่ะสิ่ -.,-

            “อ่า..ใช่” ฉันไม่ค่อยจะกล้าพูดอะไรเท่าไหร่แล้วอ่ะ - -

            “เข้ามาสิ่ ป๊อปมันกลับวันอาทิตย์นู้น เธอก็อยู่กับฉันแค่สองคนก่อนแล้วกัน” หะๆ ? ว่าไง

นะ ? > < อยู่ด้วยกันแค่สองคนงั้นหรอออ ? -/-

            “อยู่แค่สองคนหรอ ?”

            “นี่ .. ” เขาทำหน้านิ่งใส่ฉัน มองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า แล้วพูดว่า

            “ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอกน่ะ” แล้วเดินเข้าบ้านไป … ไอบ้า -*- ยอมรับนะว่าฉันก็แอบคิด

น่ะ แต่ทำไมต้องมองฉันแบบนั้นด้วยล่ะ -//- เชอะ !แต่ก็ไม่เป็นไร นายหล่อฉันให้อภัย >///<

 

 ---------------------------------------------------------------------------------

สวัสดีเคิ้บบบบ แพรวแพรวนะฮะ -////- 555

ชื่อแพรวนะเจ้าาาา ! อายุ 14 ขวดค่าาา

ปีนี้ 15 และนะ รู้สึกแก่จัง -.- ฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยนะฮร้าาาา > <

ไว้แพรวจะมาอัพเรื่อยๆนะค่ะ แพรวเกรียนบาง บ้าๆบอๆบาง อย่าตกใจนะฮะ -////- 

ขอคอมเม้นต์ติชมบ้างน้ออออ จุ้ป <3 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา