Forward love to you ช่วยรับความรักฉันที !

 

บทที่ 2

 

            ตึ้ง ! ตุ้บ ! โครมมมม !!!

            “นี่เธอ - - ระวังหน่อยจะได้มั้ย ? ”

            “ฉันไม่อยากจะพูดนะ แต่บ้านนี้มันรกมากจริงๆ -*-” เสียง ตุ้บๆตับๆเมื่อกี้คือเสียงของฉัน

เดินเตะของที่วางระเกะระกะเต็มพื้น อย่าเรียกว่าวาง เรียกว่าโยนๆไว้จะดีกว่า -*- คือ .. แทบจะ

ไม่มีที่เดิน

            “แล้วไง ? ” โทโมะถามหน้านิ่ง

            “แล้วไงนะหรอ ? นายควรทำความสะอาดสะมั่งเซ่ ! -0-” ฉันเริ่มกล้าพูดนิดหน่อยแล้ว

ล่ะ -/-

            “ไม่ใช่หน้าที่ฉัน - -” โทโมะพูดแล้วเดินหนี

            “นี่ๆ ไม่รู้ล่ะพรุ่งนี้นายต้องช่วยฉันทำความสะอาด”

            “อะไรของเธอเนี่ย ? -0-”

            “ทำความสะอาดไงย่ะ -*-”

            “มันไม่เกี่ยวกับฉัน เธออยากทำก็ทำไปสิ่” เขาพูดแล้วจะเดินหนีอีกรอบ แต่ฉันก็วิ่งไปตั

ดหน้าเขาไว้

            “นี่มันก็บ้านนายนะ พรุ่งนี้นายต้องช่วยฉันทำ ห้ามปฎิเสท !”

            “เหอะ ! - - เออ ช่วยก็ช่วยว่ะ” เขาดูจนเอื่อมระอากับฉัน แต่ก็ดีแล้ว บ้านแบบนี้ฉันรับไม่

ได้จริงๆ =__=

            “ดีมาก ! พรุ่งนี้เจ็ดโมงเช้านะ” ฉันพูดจบและกำลังจะเดินขึ้นไปข้างบนแต่โทโมะก็ดึง

แขนฉันไว้ก่อน

            “เดี๋ยว ! เจ็ดโมงมันเช้าไปมั้ย ? สิบโมงค่อยทำ”

            “นี่นาย นายคิดว่าบ้านหลังนี้มันสะอาดมากนักหรอ ? ถึงใช้เวลาทำแปปเดียวเสร็จน่ะ เจ็ด

โมงนั่นแหละดีแล้ว - -” ฉันสะบัดแขนแล้วเดินขึ้นไปบนห้องตัวเอง

 

            O_O !

 

            ฉันว่าวันนี้ฉันคงต้องเริ่มทำห้องตัวเองอับดับแรกเลยล่ะ -__-;

 

            ก๊อกๆ !!

            หือออ ใครมาเคาะประตูห้องล่ะเนี่ย ฉันวางผ้าขี้ริ้วไว้บนพื้นและเดินไปเปิดประตู

            “อ้าวนายเองหรอ” ความจริงในบ้านนี้ก็มีโทโมะคนเดียวอ่ะ ฉันจะสงสัยไปทำไม -*-

            “สามทุ่มแล้วนะ เธอคิดจะกินข้าวกินปลาบ้างมั้ย ? - -”

            “ฉันทำความสะอาดห้องตัวเองอยู่นะ”

            “ไปกินข้าวก่อน”

            “ไม่ !” ฉันพูดและเดินไปทำความสะอาดห้องต่อ

            “นี่ แต่ที่กำลังทำอยู่มันห้องฉันนะ -_-” อืม ก็ใช่ไงห้องนาย หะ ?  ห้องนาย ? =[]=

            “หะ ? =[]= ทำไมไม่บอกฉันล่ะ”

            “ก็บอกอยู่นี่ไง ขอบใจที่ทำให้นะ ^^” เขาพูดและยิ้มกว้างให้ฉัน มันทำให้ฉันสตั้นส์ไป

5 วินาที นี่เป็นครั้งแรกเลยนะที่ฉันเห็นเขายิ้มอ่ะ ทำไมมัน …. ? มัน .. มันน่าหลงใหลขนาดนี้ เขาดู

ดีมากจนฉันไม่อยากละสายตาเลย

            “นี่เธอ !!”

            “หะๆ ? ” สะดุ้งเลย - -

            “ไปกินข้าววว”

            “ไม่อ่ะ ทำให้เสร็จก่อน”

            “แต่นี่มันห้องฉันนะ -.-”

            “ช่างเหอะ ทำไปแล้ว T^T”

            “มาเดี๋ยวช่วย” เขาเดินไปเอาไม้ถูบ้านมาถูพื้นห้อง ตอนนั้นยังไม่อยากจะทำเลย ตอนนี้

จะมาช่วย -*- อ่อออ … นี่มันห้องเขานี่น่า ลืมไป ชิส์ - -

            ฉันกับโทโมะช่วยกันทำความสะอาดห้องและจัดของให้เป็นระเบียบเรียบร้อยจนเสร็จ นี่ก็

5 ทุ่มกว่าแล้ว ฉันควรจะกินข้าวได้แล้วล่ะนะ -.- ท้องมันร้องไม่หยุดตั้งแต่สี่ทุ่มล่ะนี่น่า -/-

            “นาย ฉันหิวอ่ะลงไปกินข้าวกันเหอะ”

            “ไปดิ ฉันทำไว้แล้ว ป่านนี้มดกินแทนเธอไปแล้วแหละ - -“ โทโมะพูดเสร็จก็เดินลงบรรไดไป

            เมื่อฉันเดินเข้ามาในครัว ผิดคาด ตอนแรกคิดว่าจะสกปรกซะอีก สะอาดผิดกับหน้าบ้าน

เลยแฮะ แต่ก็ดีแล้วล่ะ ถ้าห้องครัวยังสกปรกอยู่ฉันก็คงกินอะไรไม่ลงเหมือนกัน -_-

            “อ่ะ ฉันเวฟให้แล้ว” เขาพูดและยื่นข้าวผัดมาตรงหน้าฉัน ตอนที่หิวนี่อะไรๆก็น่ากินไปหมดเลยแฮะ -.,-

            “เอ้อ วันนี้เธอคงต้องนอนห้องฉันแล้วแหละ”

            “หะ -0- ทำไมล่ะ” อย่าบอกนะว่านายพิศวาสฉันขึ้นมาน่ะ ฉันน่ารักจนนายอดใจไม่ไหว

เลยหรอ -///- บ้าน่ะ ถึงฉันจะชอบนายแต่ก็ใช่ว่าฉันจะยอมนายนะ ไม่มีทางย่ะ > < ////

            “นี่ ! เธอคิดไปถึงไหนแล้ว หยุดคิดเลย - -” แหม่ รู้ด้วยหรอว่าฉันคิดอะไรน่ะ > <

            “ถ้าเธออยากนอนห้องข้างๆฉัน ที่มันรกๆนั่นก็แล้วแต่” ง่ะ -0- มันคือความผิดฉันที่

ทำความสะอาดผิดห้องเองแหละนะ T^T โง่จริงยัยแก้ว

            “ใครจะไปนอนลงล่ะ -.-”

            “งั้นก็นอนห้องฉันไปก่อน อย่าเรื่องมาก ห้องไอป๊อปก็รกไม่ต่างกัน” บอกทีว่าที่นี้คือบ้าน

จริงๆน่ะ - - อยู่กันไปได้ยังไงงงง ? TT

            “อ่ะ อาบน้ำเสร็จแล้วลงไปบอกฉันข้างล่างด้วย ฉันจะรออยู่ห้องรับแขก” โทโมะพูดและ

โยนผ้าเช็ดตัวให้ฉัน

            “ย่ะ -.-” ฉันพูดและเดินเข้าห้องน้ำไป

            ในบ้านนี้มีอยู่สองห้องที่สะอาดคือห้องน้ำกับห้องครัวสิ่นะ นอกนั้นเละ - -  

            ผ่านไปพักใหญ่ฉันก็อาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ฉันเดินลงมาข้างล่างและเดินไปยังห้องรับแขก

เห็นโทโมะนอนหลับอยู่ที่โซฟา โดยเปิดทีวีทิ้งไว้ -.-

            “นี่นาย ฉันอาบน้ำเสร็จแล้ว” ฉันพูดและสะกิดโทโมะเบาๆ แต่ดูเหมือนโทโมะจะไม่ตื่นแฮะ

            “นี่ ! ตื่นนน” ฉันตะโกนเสียงดังใส่หูโทโมะ โทโมะขยับตัวนิดหน่อย แล้ว .. นอนต่อ -*-

            “ตื่นโว้ยยยยยยยย !!!!!!!!!” ฉันตะโกนสุดเสียง และ ..

            ตุ้บบ !!

            “โอ้ย !!” ถีบเขาลงจากโซฟา -.,-

            “อาบน้ำเสร็จแล้ว - -”

            “เธอถีบฉันทำไมยัยบ้า ! -*-” เขาดูหงุดหงิดนิดๆนะ คิคิๆ ^^

            “ก็ปลุกแล้วไม่ยอมตื่นอ่ะ นี่มันตี 1 แล้ว รีบไปอาบน้ำได้แล้ว”

            “ก็เธอมันอาบน้ำนานมาก ฉันรอจนหลับ ! - -”

            “ไปอาบไปพูดมาก ! -0-” ฉันพูดแล้วเดินไปนั่งที่โซฟาและเปลี่ยนช่องทีวีไปเรื่อยๆ

            “หึ !” โทโมะพูดเบาๆก่อนจะเดินขึ้นบันไดไป เชอะ ! - -

            ตอนตี 1 กว่าๆจะมีรายการอะไรให้ดูล่ะเนี่ย -_- พูดจบฉันก็กดปิดทีวีและเดินขึ้นห้องไป

            แอ๊ดดดด..

            “เห้ย !”

            “เห้ย !”

            คือ .. ฉันลืมไปเลยว่าโทโมะกำลังอาบน้ำอยู่ แล้วนายนี่ก็อยู่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวด้วย

-//////-

            “ยัยโรคจิต - -” หน้าฉันตอนนี้เหมือนคนโรคจิตรึไงหะ !? -///-

            “นี่นายจะบ้าหรอ ! ฉันคิดว่านายแต่งตัวเสร็จแล้ว -///-”

            “เธอมันโรคจิตจริงๆด้วย..”

            “บอกว่าไม่ใช่ไงล่ะ !! =/////=” ฉันรีบปฎิเสททันที

            “แล้วทำไมหน้าแดง ? ” โทโมะพูดแล้วเดินมาใกล้ๆฉัน พอฉันขยับหนีเขาก็ขยับเข้ามา

ใกล้ จนตอนนี้ฉันติดกำแพงแล้ว >/////<

            “เอ่อออ…มันร้อนน่ะ -/////-” ฉันหันหน้าหนีเขา ตอนนี้หน้าเราใกล้กันมากเลยนะ ใกล้

กันสุดๆ ยิ่งมองใกล้ๆเขายิ่งหล่อจนหาที่ติไม่ได้ -///-

            “ร้อนบ้านเธอสิ่ แอร์เย็นจะตาย -*-” เออว่ะ แอร์ก็เปิดอยู่นี่หน่า แล้วฉันหน้าแดงทำไม รึ

ฉันเป็นโรคจิตจริงๆ ไม่น่ะ >////<

            “ชั่งเหอะ !!” ฉันพูดแล้วผลักเขาออก เขาคิดจะฆ่าฉันด้วยความหล่อของเขารึไงนะ บ้า

จริง -/////- 

            “เธอนอนเตียงไปแล้วกัน เดี๋ยวฉันนอนพื้นเอง” นึกว่าเขาจะไล่ฉันไปนอนพื้นซะอีก -.-

            “แต่ผ้าห่มมีผืนเดียวนะ ต้องแบ่งกันห่ม”

            “นายห่มไปเหอะ -0-” ทำไมบ้านเฮียมันรันทดขนาดนี้ว่ะ =_=

            “ตอนกลางคืนมันหนาวนะ - -”

            “อืม ฉันขี้ร้อน ไม่เป็นไรหรอก” ฉันพูดและล้มตัวลงนอนบนเตียงของโทโมะ

            “หนาวแล้วอย่ามาง้อผ้าห่มล่ะ -.-”

            “ย่ะ ! -0-”

            ขณะนี้เป็นเวลาตี 3 แล้ว ฉันก็ยังนอนไม่หลับ มันหนาวอ่ะ =_= ไม่น่าปากดีพูดไปเลยว่ะ

            “ขอยืมผ้าห่มนิดนึงนะ ^^” ฉันพูดกับโทโมะที่นอนไม่รู้เรื่องอยู่ข้างๆเตียง หมอนี่นอน

ทับผ้าห่มอ่ะ ดึงไม่ขึ้น T^T

            ตุ้บ !

            ฉันออกแรงดึงมากเกินไป จนตัวเองตกลงมาจากเตียงทับโทโมะอยู่แบบนี้ -//- ขนาดนี้ก็

 ยังไม่ตื่นนะพ่อคุณ -___-++ ที่สำคัญอ่ะนะ จมูกฉันโดนแก้มเขานิดนึงด้วยแหละ > < ////// 

ให้ตายสิ่ -.,- เขาคงไม่รู้หรอกมั้ง ฉันค่อยดึงผ้าห่มใต้ตัวโทโมะออกและขึ้นไปนอนบนเตียงที่เดิม

            “แบ่งกันนะโทโมะ ^-^” ฉันพูดแล้วห่มผ้าพร้อมกับหลับลงอย่างสนิท ..

 

 

-------------------------------------------------------------------

แพรวอัพตอนที่สองแล้วนะจ้ะะะ. ^-^ 

แต่งเสร็จพอดีก็เลยอัพซะเลย -.,- 

ขอคอมเม้นต์ติชมบ้างน้ออออ จุ้ป <3