รักที่เป็นไปไม่ได้

 
 
 
 
 
 
 
 
“ฮึก ฮือๆ หลับให้สบายนะมายด์ จากนี้ไปเธอก็ได้อยู่กับคนที่เธอรักแล้ว”แก้ววางดอกไม้ให้มายด์
หลังจากเผาศพมายด์เมื่อวันก่อนแล้วนำอัฐิมาวางไว้คู่กับอัฐิของกราฟที่วัด
 
 
 
“มายด์เค้าคงได้เจอกราฟแล้วสินะคะ”โบว์เมื่อทุกคนทำบุญให้มายด์กับกราฟเสร็จ กั้งรีบเดินไปกุม
มือโบว์ไว้
 
 
 
 
“พี่ชายไม่เหงาแล้วแต่น้องชายของกราฟกำลังเหงานะ”กั้งหันมายิ้มให้โบว์
 
 
 
 
“งานศพเพื่อนโบว์เพิ่งพ้นไปยังจะมาเล่นอีกนะพี่กั้ง”โบว์ดุกั้งเมื่อเดินออกมาจากวัดกับแก้ว โทโมะ
กั้มพ์ โซ่และฟ้า
 
 
 
“ใครว่าพี่เล่นอ่ะโบว์ พี่จริงจังนะ”กั้งพูด โบว์หันขวับไปมองกั้งก่อนจะมองที่แก้วและโซ่
 
 
 
“กั้มพ์ครับเราไปดูปลาตรงนั้นกับพ่อกับแม่ดีกว่าเนาะ”แก้วพูดแล้วอุ้มลูกหนีไปอีกทางกับโทโมะ
 
 
 
 
“อยากกินไอติมอ่ะฟ้า ตรงนั้นมีรถเข็นไอติมไปส่งหน่อยสิ”โซ่จูงมือพาฟ้าไปซื้อไอติมอีกทาง
 
 
 
 
“เอ่อ โบว์ไปกินไอติมกับคุณโซ่ดีกว่า”โบว์จะเดินหนีแต่กั้งรั้งไว้ไม่ให้โบว์ไป
 
 
 
 
“โบว์อย่าพึ่งไปดิ นี่พี่พูดจริงๆนะโบว์จะไม่ให้โอกาสพี่เลยหรอคะ พี่อ่ะชอบโบว์จริงๆนะ พี่สัญญาว่า
จะดูแลโบว์อย่างดีเลยนะ แล้วจะไม่แกล้วโบว์อีกด้วย น้า โบว์น้า ให้โอกาสพี่นะคะ”กั้งรีบอ้อนโบว์
โบว์ไม่ตอบมองไปทางอื่นแล้วแอบอมยิ้ม
 
 
 
 
“1.เวลาได้เงินเดือนจากมังกรดำส่วนของพี่กั้งพี่ต้องเอามาให้โบว์70เปอร์เซน
2.พี่กั้งห้ามขึ้นเสียงกับโบว์ ห้ามเอ็ดโบว์ต่อหน้าลูกน้อง
และ3.ถ้าโบว์จับได้ว่าพี่มีกิ๊ก พี่ตาย”โบว์หันมาสั่งกั้งทันที
 
 
 
“สั่งซะขนาดนี้ให้พี่ไปขอแม่เลยมั้ยจ้ะ”กั้งแซวโบว์
 
 
 
 
“โบว์ชอบงานแต่งริมทะเล แหวนของเป็นแหวนเพชร2กะรัตขึ้นไป เงินค่าสินสอดโบว์อยาก
ได้10ล้าน ถ้าแต่งแล้วขอแยกบ้านไปอยู่ต่างหากนะ เอาบ้านเดี่ยวไม่เอาทาวน์เฮ้าส์เพราะครอบครัว
โบว์เป็นครอบครัวใหญ่แยกมาอยู่ดีกว่า”โบว์พูด
 
 
 
 
“โบว์จ๋า เอ่อ ขนาดนี้พี่เกรงว่าจะได้แค่แหวนแต่งงานไปก่อนอ่ะ”กั้งฟังรายละเอียดละอ้าปากค้าง
 
 
 
“งั้นอย่าหวังจะเห็นขาอ่อนโบว์”โบว์พูดเชิดๆ
 
 
 
 
“แต่พี่ชอบโบว์จริงๆนะ พี่รู้ว่าลำพังสมบัติพี่กราฟให้น่ะไม่ได้มีมากมายเท่าที่โบว์อยากได้ แต่พี่บอก
เลยนะ พี่จะกัดฟันสู้อดออมเก็บเงินไปขอโบว์นะ”กั้งพูด
 
 
 
 
“ไม่ต้องเก็บตังค์แบบนั้นก็ได้ค่ะ โบว์ล้อเล่น แค่นี้นี้ก็รู้แล้วว่าชอบจริงๆ”โบว์พูดแล้วยิ้มด้วยความเขิน
กั้งยิ้มดีใจก่อนจะกุมมือโบว์ไว้ไม่ปล่อย
 
 
 
 
 
 
“เรียบร้อยไปคู่นึงแล้ว เหลือก็แค่คู่นั้นอ่ะโทโมะ”แก้วแอบดูกั้งกับโบว์แล้วชี้ไปที่ฟ้าและโซ่อีกฝั่ง
 
 
 
“ใครว่าคู่เราเรียบร้อยอ่ะแก้ว เราน่ะยังไม่ได้แต่งงานกันเลยนะ”โทโมะพูด
 
 
 
“ทำไม จะขอแก้วแต่งงานที่วัดเนี่ยนะ”แก้วเหล่มองโทโมะแล้วพูดยิ้มๆ
 
 
 
“ก็ดีนะแก้วให้พระในโบสถ์เป็นพยานว่าวันนี้ผมมาขอแก้ว กั้มพ์ครับ กั้มพ์อยากให้พ่อแต่งงานกับแม่
มั้ยครับ”โทโมะรีบถามกั้มพ์ที่ตัวเองกำลังอุ้มอยู่ทันที
 
 
 
 
“แต่งงาน เย้ๆ ถ้าแต่งแล้วพ่อโทโมะกับแม่แก้วจะได้อยู่ด้วยกันงั้นกั้มพ์อยากให้แต่งๆ”กั้มพ์พูด
อย่างดีใจ โทโมะจึงเอากั้มพ์ก่อนจะคุกเข่าแล้วควักแหวนแล้วขอแก้วแต่งงาน
 
 
 
 
 
“ไหนๆเรื่องร้ายๆก็ผ่านไปแล้ว แก้วแต่งงานกับผมนะ ผมพร้อมจะดูแลแก้วกับลูกแล้ว”โทโมะพูด
 
 
 
“สวมสิคะ รออะไรอ่ะ”แก้วพูดโทโมะดีใจรีบสวมแหวนให้แก้วทันที ก่อนจะกอดกัน3พ่อ แม่ ลูก
อย่างมีความสุข
 
 
 
 
 
 
“นั่นแน่ๆ พี่โทโมะ เห็นผมขอน้องโบว์เป็นแฟนหน่อยก็รีบขอพี่แก้วแต่งงานเลยนะๆ”กั้งและโบว์เดิน
มาหาโทโมะกับแก้วที่กอดกับกั้มพ์อยู่
 
 
 
“ก็เรื่องร้ายๆผ่านไปแล้วไง พี่เลยอยากจะดูแลคนที่พี่รักให้ดีที่สุด ไม่ให้แก้วกับลูกต้องเป็นอะไรอีก
ต่อไปแล้ว”โทโมะพูดยิ้มๆแก้วมองตาโทโมะเยิ้ม
 
 
 
 
“พอเลยครับ2คู่นั่นน่ะ เดี๋ยวค่อยไปสวีตบ้านใครบ้านมัน ตอนนี้เกิดเรื่องแล้ว”โซ่เดินมาพูดกับทุกคน
 
 
 
“เกิดอะไรขึ้นน่ะโซ่ ฟ้า”แก้วถามอย่างตกใจ
 
 
 
 
“คืองี้ค่ะ ตั้งแต่ที่เฮียฟลุ้คกับพี่แอปเปิ้ลพี่ชายพี่สะใภ้คุณฟางมาอ่ะค่ะ เค้าโกรธพี่ป๊อปมากเกี่ยวกับ
เรื่องทำร้ายจิตใจคุณฟาง ตอนนี้ติดต่อพี่ป๊อปไม่ได้เลยค่ะ”ฟ้าพูดอย่างร้อนใจ
 
 
 
 
“หา แล้วนี่ฟางฟื้นรึยังอ่ะ จะได้มาช่วยพูดกับคุณฟลุ้ค”โทโมะเองก็ตกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น
 
 
 
“ยังเลยค่ะ เออ เอางี้มั้ยคะ เราไปที่โรงพยาบาลก่อนนะคะ”ฟ้าพูดก่อนที่ทุกคนจะมาที่โรงพยาบาล
แล้วต้องตกใจเมื่อเห็นฟลุ้คชกหน้าป๊อปปี้ล้มคว่ำ
 
 
 
 
 
 
 
“ออกไป คุณภานุคุณกลับไปดีกว่าผมไม่มีวันให้คุณเข้าไปเยี่ยมน้องผมหรอก”ฟลุ้คพูดแล้วปาดอก
ไม้ที่ป๊อปปี้เตรียมมาให้ฟางใส่ป๊อปปี้ โซ่และแก้วเห็นก็รีบวิ่งไปประคองป๊อปปี้ขึ้นมา
 
 
 
 
“ฟลุ้ค เค้าว่ายอมๆให้คุณภานุเข้าไปเถอะนะ น้องฟางเองก็ยังไม่ฟื้น และอีกอย่างก็มีคุณปู่มีทุกคน
อยู่คุณป๊อปคงไม่ทำอะไรฟางหรอก”แอปเปิ้ลช่วยพูด
 
 
 
 
 
“ผมยืนยัน แม้เมื่อก่อนผมจะเคยทำร้ายฟาง แต่ตอนนี้ผมไม่มีทางทำร้ายฟางแน่นอน”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
“ทำเป็นพูดดี กับอีกแค่กับพูดลมๆของแก ชั้นไม่เชื่อ น้องชั้น หลานชั้นต้องแท้งเพราะเดอะ ซันชั้น
ไม่ยอมให้เข้าไป”ฟลุ้คตะคอกว่าป๊อปปี้ แล้วง้างหมัดจะชกป๊อปปี้อีกครั้ง แต่ป๊อปปี้ไม่มีท่าทีจะหลบ
ไปเลย
 
 
 
 
“พอแล้วครับคุณฟลุ้ค ที่นี่โรงพยาบาลนะครับ ยอมให้ป๊อปปี้เข้าไปด้านในเถอะครับ ยังไงซะพวก
เค้าก็รักกันนะ”โทโมะเดินเข้ามาช่วยพูดให้ฟลุ้คใจอ่อน
 
 
 
 
“ชั้นเป็นภรรยาของโทโมะเค้า และนี่ป๊อปปี้ก็เหมือนเป็นพี่ชายแท้ๆของชั้น ชั้นจะเข้าไปเยี่ยมฟาง
และต้องพาป๊อปปี้เข้าไปด้วย ถ้าไม่เห็นแก่ชั้นก็เห็นแก่โทโมะเถอะค่ะ”แก้วพูด ฟลุ้คมองแล้วฮึดฮัด
ก่อนจะยอมให้ป๊อปปี้เข้าไปเยี่ยมฟาง
 
 
 
 
 
“วันนี้ป๊อปมาเยี่ยมฟางอีกแล้วนะ ฟาง ป๊อปจัดดอกไม้มาให้ฟางเองกับมือเลยนะ ฟางตื่นขึ้นมาดู
หน่อยสิ”ป๊อปปี้กุมมือฟางแล้วพูด ทุกคนมองดูทั้งคู่ด้วยความสงสาร ผิดกับฟลุ้คที่มองป๊อปปี้อย่าง
ไม่ไว้ใจ
 
 
 
 
 
“เยี่ยมแล้ว เห็นหน้าแล้วก็รีบๆออกไปซะสิ”ฟลุ้คออกปากไล่ป๊อปปี้ ทุกคนเหวอทันที ป๊อปปี้ซึมลง
ไปก่อนจะเดินออกไปข้างนอกห้องโดยมีฟลุ้คเดินตามมา
 
 
 
 
“ถ้าเป็นไปได้พรุ่งนี้ไม่ต้องมาแล้วนะ”ฟลุ้คพูดขึ้น ป๊อปปี้หันไปมองฟลุ้คอย่างตกใจ
 
 
 
 
“ทำไมล่ะครับคุณฟลุ้ค ผมรักน้องสาวของคุณมากและรักออกมาจากใจ ถ้าเลือกเจ็บแทนได้ผมก็ขอ
เป็นคนเจ็บแทนฟางดีกว่าให้ฟางต้องมานอนสลบแบบนี้”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
“ตอนนี้ล่ะทำเป็นพูดดี คุณรู้ตัวบ้างมั้ยว่าตลอดเวลาตั้งแต่ฟางรู้จักกับคุณน่ะ เคยมีครั้งไหนมั้ยที่ฟาง
ไม่เสียใจ”ฟลุ้คพูด ป๊อปปี้นิ่งลงไป นึกถึงตอนที่เขาหลอกฟางครั้งแรก ข่มขืนฟาง และทำร้ายจิตใจ
สารพัดก็นิ่งเงียบไม่ตอบฟลุ้ค
 
 
 
 
 
“น้องผมต้องเจ็บช้ำและเสียน้ำตาเพราะคุณมามากพอแล้ว ผมขอล่ะนะ คุณช่วยออกไปจากชีวิตน้อง
ผมซะ เพราะน้องผมคือเลดี้แห่งมังกรดำ เค้ามีคู่ที่เหมาะกับเค้าและไม่มีทางทำให้ฟางเสียใจเหมือน
กับที่คุณทำแน่ๆ”ฟลุ้คพูด ป๊อปปี้อึ้ง
 
 
 
 
 
 
 
“ฟลุ้คคะ คุณภานุ ฟางฟื้นแล้วค่ะ”แอปเปิ้ลวิ่งมาบอกฟลุ้คและป๊อปปี้ด้านนอก ทุกคนรีบวิ่งไปหาฟาง
แต่ฟลุ้คขวางไม่ให้ป๊อปปี้เข้าไปในห้อง
 
 
 
“เมื่อกี้พูดจริงๆ คุณกลับไปได้แล้วคุณภานุ”ฟลุ้คมองหน้าป๊อปปี้อย่างเอาเรื่อง ชายหนุ่มจึงยอมถอย
ออกมาแล้วเดินจากไป
 
 
 
 
 
 
“ถ้ามันเป็นอย่างที่พี่เธอพูด ชั้นก็ยอมถอยออกมาดีกว่านะ เลดี้ของชั้น”ป๊อปปี้แอบเดินกลับมามอง
ฟางผ่านจากช่องกระจกที่ฟางฟื้นแล้วพูดคุยยิ้มแย้มกับคนในครอบครัว
 
 
 
 
 
 
 
“เอ แล้วนี่มีใครเห็นป๊อปปี้มั้ยคะ ป๊อปปี้เป็นยังไงบ้าง ฟางฟื้นแล้วฟางไม่ยักจะเห็นป๊อปเลย แล้วนี่ก็
จะออกจากโรงพยาบาลแล้ว”ฟางถามหาป๊อปปี้เมื่อเตรียมตัวจะออกจากโรงพยาบาล แก้ว โบว์และ
โซ่มองหน้ากันไม่กล้าบอก
 
 
 
 
 
“จะไปสนใจอะไรฟาง เค้าก็ไปทำธุระของเค้าน่ะสิ เราเตรียมตัวกลับบ้านกันดีกว่านะ”ฟลุ้คเปลี่ยน
เรื่องคุย
 
 
 
 
 
“เฮียฟลุ้ค มีอะไรรึเปล่าคะ เพราะฟางสังเกตหลายทีละ เวลาที่ฟางถามอะไรเกี่ยวกับป๊อปปี้เฮียต้อง
ปึงปัง ทำท่าไม่พอใจแบบนี้อ่ะ”ฟางพูดแล้วจับผิดฟลุ้ค“นี่ฟาง เฮียพูดจริงๆนะ เฮียไม่ชอบหมอ
นั่น”ฟลุ้คพูด
 
 
 
 
“ทำไมล่ะคะเฮีย ป๊อปปี้ก็เป็นคนดีออก”ฟางพูด
 
 
 
 
“ดีบ้าอะไรล่ะ หมอนั่นเป็นบอสเดอะ ซัน มันทำฟางเสียใจมาแล้วกี่ครั้งฟางลืมไปแล้วหรอว่ามันทำ
อะไรฟางบ้าง แล้วอย่าคิดว่าเฮียไม่รู้นะเรื่องที่ฟางแท้งลูกเพราะพวกมัน”ฟลุ้คพูด
 
 
 
 
“ที่คุณพูดนั่นมันก็คือพวกเดียวของชั้น ชั้นรู้ค่ะว่าป๊อปปี้เค้าเคยทำร้ายจิตใจและร่างกายฟางมาแค่
ไหน แต่คุณรู้มั้ยคะว่าจริงๆแล้วเค้ารักฟางมาก เค้าเคยยอมแต่งงานกับชั้นเพื่อไม่ให้ฟางต้องถูกพวก
ญาติของเค้ามาทำร้าย แต่พวกนั้นกลับคำทำร้ายฟางจนต้องแท้งลูก แต่สุดท้ายเค้าก็เลือกฟางนะคะ
เค้าอยากลาออกจากตำแหน่งบอสใหญ่ของเดอะ ซันเพื่อจะได้รักกับฟาง แต่ดันมีเรื่องซะก่อน นาย
พ่อขอร้องให้ป๊อปปี้ดูกิจการต่อไป ทำให้ป๊อปปี้ต้องดำรงตำแหน่งบอสของเดอะ ซันเหมือนเดิม”แก้ว
ที่เหลืออดพูดขึ้น
 
 
 
 
 
“และอีกอย่างนะ ผมเป็นคนดูแลน้องฟางตลอดเวลา ผมดูแววตาที่ป๊อปปี้มีให้ฟางผมก็รู้แล้วล่ะเค้ารัก
น้องสาวของผมคนนี้มากแค่ไหน ถ้าเลือกตายแทนได้ เค้าก็ยินดีจะทำ”โทโมะช่วยพูดอีกแรง
 
 
 
 
“นะคะคุณฟลุ้ค เห็นแก่ความรักของคุณฟางกับพี่ป๊อปปี้เถอะค่ะ เค้าผ่านอะไรร้ายๆมาด้วยกันขนาดนี้
แล้ว จะใจดำกับเค้าไม่เกินไปหน่อยหรอคะ”ฟ้าเข้ามาช่วยพูด
 
 
 
“ป้ะป๋า อาป๊อปปี้เป็นคนดีจริงๆนะคะ อาป๊อปปี้ยังสัญญาเลยว่าจะดูแลน้าฟางและจะขอน้าฟาง
แต่งงาน”อันดาเดินไปเขย่ามือฟลุ้คแล้วพูด ฟางได้ยินทุกคนช่วยพูดเรื่องป๊อปปี้ก็น้ำตาซึม
 
 
 
 
 
 
“ว่านิดว่าหน่อยก็ทำเป็นหนี นี่นะคนที่น้องสาวชั้นจะฝากชีวิต”ฟลุ้คพูดแล้วนั่งลงอ่านหนังสือพิมพ์
 
 
 
 
“ติดต่อพี่ป๊อปไม่ได้เลยอ่ะแก้วเอาไงดี”โซ่พูดกับแก้วเมื่อพยายามโทรหาป๊อปปี้
 
 
 
 
“เอ่อ ทุกคนคะ ไม่ต้องตามหาบอสหรอกค่ะ ตอนนี้บอสต้องไปทำธุระด่วนนิดหน่อยเลยมาหาเลดี้ไม่
ได้แต่บอสฝากดอกไม้มาให้นะคะ”โบว์เดินเข้ามาพร้อมกั้งพร้อมกับเอาดอกไม่มาให้ฟาง
 
 
 
 
 
“แล้วป๊อปปี้ไปทำธุระด่วนที่ไหนหรอคะ”ฟางถามต่อ
 
 
 
“ก็ที่หมู่บ้านชาวประมงที่เป็นเกาะที่เราเคยไปด้วยกันยังไงล่ะคะ”โบว์ตอบ ฟางยิ้มออกทันที 
 
 
 
 
 
ฟลุ้คเปิดใจแล้ว แต่ตอนหน้าฟางไปตามป๊อปปี้กลับมาแล้วจะมีอุปสรรคอะไรมั้ยต้องดู55
 
 
ไหนๆเรื่องนี้จะจบแล้วขอเม้นกับโหวตเยอะๆน้าาา