รักที่เป็นไปไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่นะคะคือรายละเอียดงานที่บอสต้องการไปพัฒนาหมู่บ้านชาวประมงที่นั่น”โบว์เอาเอกสารให้ฟาง

อ่าน

 

 

 

“อะไรเนี่ย นี่กะจะไปอยู่เป็นเดือนๆเลยหรอ”ฟางอ่านรายละเอียดก็พูดอย่างตกใจ

 

 

 

“เห็นมั้ย ตุ๊ดชะมัด โดนเฮียว่านิดว่าหน่อยก็ทำเป็นหนีออกทะเลไปละ”ฟลุ้คยังไม่เลิกแขวะป๊อปปี้

 

 

 

 

“เฮีย คอยดูนะ ฟางจะพาป๊อปปี้กลับมาให้ได้ เอามาตอกหน้าเฮียพิสูขน์ให้เห็นเลยว่าเค้ากับฟางรัก

กันมาก”ฟางพูด

 

 

 

“จะเชื่อใจได้เรอะ เผลอๆอาจจะหลอกฟางเป็นครั้งที่3”ฟลุ้คยังไม่ปักใจเชื่อ

 

 

 

 

“ฟลุ้ค ให้โอกาสว่าที่น้องเขยฟลุ้คหน่อยสิ ทำอย่างตัวเองไม่เคยไปขอเค้าที่พ่อแม่เค้าอ่ะ”แอปเปิ้ล

พูด

 

 

 

 

“ใคร ใครน้องเขย ฟลุ้คไม่มีน้องเขยขี้แพ้แบบนั้น”ฟลุ้ครีบพูด

 

 

 

 

“ได้ แล้วเฮียจะได้รู้ว่าน้องเขยของเฮียน่ะรักฟางจริงและไม่มีวันแพ้อะไรง่ายๆหรอก”ฟางรีบพูดก่อน

จะโทรไปจองเรือไปที่เกาะทันที

 

 

 

 

“นี่คุณฟางแน่ใจนะคะว่าจะไม่ให้เราไปด้วยน่ะ”ฟ้าถามเมื่อมาส่งฟางที่ท่าเรือ

 

 

 

“พี่โซ่คนนี้เค้าแอบหัวดื้อนะ ไม่มีกองหนุนเนี่ยระวังไม่กลับนะ”โซ่พูด

 

 

 

 

“แหม ก็ไม่ได้ทะเลาะอะไรกันสุกหน่อย ป๊อปปี้กลับอยู่แล้วแน่นอน”ฟางพูดยิ้มๆ

 

 

“ให้เวลา3วันนะฟาง ถ้าไม่กลับ พวกพี่ไปตามจริงๆด้วยล่ะ”โทโมะพูดขณะที่อุ้มกั้มพ์อยู่

 

 

 

 

“แน่นอนค่าว่ากลับก่อน3วันแน่ๆ ละเจอกัน”ฟางพูดแล้วนั่งเรือมาที่หมูบ้านชาวประมงที่เกาะที่เธอ

เคยมาทำกิจกรรมกับพวกป๊อปปี้ ฟางเดินไปเรื่อยๆแล้วมองเห็นคนงานกำลังก่อสร้างซ่อมแซม

หมู่บ้านชาวประมงให้ดูดีก็ยิ้ม เพราะโบวืบอกว่า ป๊อปปี้นำเงินของเดอะ ซันส่วนหนึ่งมาช่วยปรับปรุง

 

 

 

 

 

 

“แม่หนูคนนั้นนิตาเฒ่า ที่เคยมาพักบ้านเรากับผัวนิ”เสียงของยายทำให้ฟางหันไปไหว้ยายและตาที่

เดินมาหาฟาง

 

 

 

 

“ตา ยาย เป็นยังไงบ้างจ้ะ สบายดีมั้ย”ฟางถามก่อนจะช่วยถือของไปส่งตายายที่บ้าน

 

 

 

 

“ก็เรื่อยๆตามประสาชาวเลนั่นล่ะอิหนู ว่าแต่ผัวเรานี่เก่งนะ มาช่วยพัฒนาหมู่บ้านชาวประมงเล็กแบบ

นี้ให้ดูดีขึ้นเป็นกองเลย”ตาพูดแล้วยิ้มก่อนจะหาน้ำให้ฟางดื่ม“แล้วนี่เจ้าของโครงการเค้าไปไหนแล้ว

หรอจ้ะตา ยาย”ฟางถามถึงป๊อปปี้

 

 

 

 

“เห็นว่าจะไปอาบน้ำแถวน้ำตกนี่ล่ะลูกจะไปตามก็ได้นะ”ยายพูด ฟางรับคำก่อนจะเดินไปที่บริเวณ

น้ำตกเพื่อตามหาป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

 

 

 

“นี่มันอะไรกันน่ะ”เมื่อฟางมาถึงน้ำตกพบว่ามีผ้าถุงของผู้หญิงคนหนึ่งวางพาดกับเสื้อผ้าป๊อปปี้และ

เมื่อมาถึงโขดหินก็ต้องช้อคเพราะภาพที่เธอเห็นคือป๊อปปี้ที่กำลังอาบน้ำอยู่กำลังกอดกับร่างเปลือย

เปล่าของสาวคนหนึ่ง

 

 

 

 

 

“ฟะ ฟาง มันไม่ได้เป็นอย่างที่คิดนะฟาง”ป๊อปปี้รีบใส่เสื้อผ้าแล้ววิ่งตามมา ฟางร้องไห้ออกมาก่อน

จะสะบัดมือป๊อปปี้ออก

 

 

 

 

 

“ทำชั้นเสียใจเป็นครั้งที่3แล้วนะ นี่น่ะหรอบอกว่ารักชั้น คนหลอกลวง”ฟางร้องไห้ก่อนจะตบหน้า

ป๊อปปี้หันแล้วเดินกลับบ้านไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่คิดดีแล้วหรอว่าจะไปอยู่ที่นั่น”เจฟถามเฟย์ที่นั่งทานเค้กที่ร้านกาแฟแห่งหนึ่งขณะที่พวกเขานัด

กันมาเจอกันบ่อยๆ

 

 

 

 

“อื้อ คิดดีแล้วล่ะ อยู่ที่นี่ไปก็เจ็บเปล่าๆ ไปอยู่กับพ่อกับแม่ที่สิงค์โปร์ดีกว่า พอลูกโตก็จะได้เลี้ยงอยู่

ที่นั่นยาวเลย”เฟย์พูดเพราะเมื่อเดือนก่อนหลังจากที่เธอถอนหมั้นกับเขื่อนแล้วพ่อแม่ของเฟย์ก็ย้าย

ไปทำงานที่สิงคโปร์ ทำให้เฟย์ไม่ได้บอกว่าเธอตั้งท้องได้3เดือนแล้ว เลยคิดว่าไปบอกที่โน่นจะดี

กว่า

 

 

 

 

“แต่ถ้าเฟย์ไปเราต้องเหงาแย่เลย”เจฟพูดแล้วมองหน้าเฟย์ เฟย์ส่ายหน้าเล็กน้อย

 

 

 

 

“เอ้า เหงาก็ไปหาสิ เป็นช่างกล้องใหญ่สะพายกล้องไปหาที่สิงค์โปร์ไงไม่เห็นยากเลย”เฟย์พูดแล้ว

ยิ้มกับเจฟก่อนจะเดินออกมาซื้อของกับเจฟต่อ“แล้วนี่จะหลบหน้าพี่เขื่อนของเธออีกนานแค่ไหน

เนี่ย”เจฟถามต่อ

 

 

 

 

“ก็คงจนกว่าจะทำเรื่องขายบ้าน ย้ายอะไรพวกนี้ให้เสร็จเรียบร้อยก่อนน่ะแล้วค่อยบินไป”เฟย์ตอบ

 

 

 

“นี่ถ้าเป็นหลานสาวของจองเป็นนางแบบเลยนะ”เจฟพูดเล่นกับเฟย์แล้วต้องชะงักเมื่อเห็นเขื่อนมา

ยืนตรงหน้าเฟย์

 

 

 

 

“เอ่อ พี่เขื่อนมีอะไรรึเปล่าคะ”เฟย์ถามเขื่อน

 

 

 

“เฟย์มีอะไรจะบอกพี่รึเปล่า”เขื่อนพูดแล้วมองไปที่ท้องเฟย์ที่เฟย์สวมชุดเดรสตัวโคร่งอำพรางหุ่น

ซึ่งปกติเฟย์มักจะชอบใส่เสื้อผ้ารัดรูปเห็นสัดส่วน

 

 

 

 

“อ้อ จริงสิคะเฟย์ว่าเฟย์จะย้ายไปอยู่กับพ่อแม่ที่สิงคโปร์น่ะค่ะ พี่เขื่อนจะได้ไม่ต้องทนเห็นหน้าเฟย์

อีกแล้วนะคะ พี่จะได้ไปเริ่มใหม่กับฟ้าไง”เฟย์พูดแล้วฝืนยิ้มอย่างเจ็บปวด

 

 

 

 

 

 

“พี่จะไปหาฟ้าทำไม ฟ้ามีโซ่อยู่แล้วนิ”เขื่อนพูดลอยๆ

 

 

 

 

“พี่เขื่อน โอเคใช่มั้ยคะ”เฟย์ถามด้วยความเป็นห่วง เขื่อนไม่พูดอะไร

 

 

 

 

 

“มันคงโอเคกว่าถ้าเฟย์บอกว่าเฟย์ท้องกับพี่”เขื่อนที่เงียบอยู่นานก็พูดขึ้นเฟย์และเจฟมองหน้ากัน

ตกใจ

 

 

 

 

“พี่เขื่อนไม่ต้องห่วงนะคะ เฟย์ไม่เรียกร้องอะไรจากพี่หรอก เฟย์รู้ตัวดีว่าเด็กในท้องเกิดจากความ

ผิดพลาด เฟย์จะเลี้ยงลูกเองนะคะเฟย์จะไม่เรียกร้องอะไรพี่เลย”เฟย์พูดเสียงสั่นพยายามกลั้นน้ำตา

ไว้แล้วพาเจฟเดินหนีแต่เขื่อนรั้งแขนเฟย์ไว้

 

 

 

 

 

“แล้วเคยคิดมั้ยว่าถ้าลูกเกิดมาแล้วเค้าถามถึงพ่อล่ะเธอจะตอบยังไง รึว่าดีใจอยากให้เพื่อนชายคน

สนิทของเธอเป็นพ่อเด็กจนตัวสั่น”เขื่อนพูดอย่างหัวเสียเพราะเขาหงุดหงิดอย่างไม่มีสาเหตุที่เห็น

เฟย์ไปไหนมาไหนกับเจฟจนไม่ไปเทียวหาเขาที่แก้งค์เสือขาวแล้ว

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

เฟย์น้อยใจเขื่อนแล้วตบหน้าเขื่อนหันทันที

 

 

 

 

“พี่เขื่อน เฟย์รักพี่เขื่อนแค่คนเดียว การที่เฟย์มีเพื่อนชายแล้วสนิทไปไหนมาไหนด้วยกัน พี่เขื่อน

ต้องยัดเยียดเฟย์ให้เจฟเลยหรอคะ ไม่รักกันไม่พอพี่ยังต้องทำแบบนี้หรอ”เฟย์พูดอย่างน้อยใจก่อน

จะเดินพาเจฟหนีไปทันที

 

 

 

“เฟย์ เอ่อ โธ่ โว้ย”เขื่อนพยายามจะเรียกเฟย์แต่ต้องหงุดหงิดตัวเองที่ไม่พูดดีๆกับเฟย์เลย

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรนะคะ พายุเข้า เรือพากลับไม่ได้”ฟางร้องตกใจเมื่อเธอเก็บกระเป๋าแล้วฝนตกหนักก่อนที่คน

ขับเรือจะวิ่งมาบอกว่ามีพายุมรสุมเข้ามาทำให้กลับฝั่งไม่ได้3-4วัน

 

 

 

 

“งานนี้ถ้าฝนตกหนักแบบนี้เนี่ยเราก็คงต้องอยู่เกาะนี้นานเป็นเดือนๆสิคะเจ้านาย”เสียงใสๆของเนยผู้

หญิงที่ฟางเจอเมื่อกี้นี้กับป๊อปปี้ ฟางหันขวับไปมองผู้หญิงคนนั้นที่ยืนเบียดข้างป๊อปปี้ก็รีบเบือนหน้า

หนี

 

 

 

 

 

“เนยไปคุยกับเจ้าของไซด์งานทีสิเดี๋ยวพี่จะคุยธุระกับตายายหน่อย”ป๊อปปี้บอกเนย เนยยิ้มหวาน

รับคำก่อนจะกางร่มวิ่งกลับไปที่ที่พักคนงาน

 

 

 

 

 

“เรียกแทนตัวเองว่าพี่ด้วย หวานกันจังเลยนะคะคุณภานุ”ฟางพูดแล้วเบือนหน้าหนีป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

 

“ฟางคือเมื่อกี้ป๊อปอธิบายได้นะ คือป๊อปกับเนยเราไม่ได้มีอะไรกันเลยนะ”ป๊อปปี้พยายามไปจับมือ

ฟางแล้วพูดแต่ฟางสะบัดมือป๊อปปี้ออก

 

 

 

“ไม่มีอะไรกัน ถ้าฟางไปช้ากว่านี้คงจะขึ้นคร่อมกันแล้วล่ะสิ”ฟางพูดก่อนจะตบหน้าป๊อปปี้ไปทีนึง

 

 

 

 

 

“เอ่อ พ่อป๊อป อิหนูตาว่าใจเย็นๆก่อนนะ สงบสติอารมณ์ก่อนนะ”ตารีบเข้าไปห้ามฟางและป๊อปปี้

ทันที

 

 

 

 

 

“ตาก็ดูสิคะ บอกว่ารักฟางๆ แล้วนี่อะไรกัน ฟางถูกยิงนอนโรงพยาบาลไม่เคยจะไปเยี่ยมพอออกมา

เห็นว่าทำงานหนักที่เกาะก็ตามา ไม่คิดเลยว่าจะหาเศษหาเลยไกลถึงเกาะนี้ นี่กลัวคนของมังกรดำ

จะตามหาเจอรึไงห้ะ”ฟางโมโหจัดรีบเข้าไปทุบตีป๊อปปี้ต่อ ตากับยายรีบแยกฟางและป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

 

 

“ฟาง ฟังชั้น ชั้นไม่ได้มีอะไรจริงๆนะ ชั้นมีเธอคนเดียวนะเธอเชื่อใจชั้นหน่อยสิ”ป๊อปปี้พยายามพูด

 

 

 

 

“ขอโทษนะ พอดีว่าฟางเชื่อในสิ่งที่ฟางเห็น เราคงต้องคิดกันแล้วล่ะว่าเราจะคบกันต่อไปดีมั้ย”ฟาง

พูดจบก็เดินปึงปังขึ้นบ้านตายายไป

 

 

 

 

 

“เอาไงต่อไปดีวะ”ป๊อปปี้กุมขมับกับเรื่องที่เกิดขึ้น ทำไมมันจะบังเอิญแบบนี้นะ

 

 

 

 

 

 

กะจะจบสวยๆคนเม้นน้อยเลยเปลี่ยนบทให้ทะเลาะกันซะเลย5555

 

 

ล้อเล่นๆ กลัวรีดเดอร์จะเบื่อบทหวานๆช่วงตอนจบเลยเปลี่ยนนิดๆหน่อยๆให้สมกับที่

นางเอกกับพระเอกเรื่องนี้เค้าโหดกันมาตั้งแต่ต้นเรื่องไง

 

 

 

เม้นกับโหวตเยอะๆนะ เพราะพูดจริงๆ เรื่องนี้ใกล้จบแล้ว แต่จะจบยังไง ไม่บอกหรอ