รักที่เป็นไปไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ครับ เดี๋ยวผมจะไปเดี๋ยวนี้ล่ะ”ป๊อปปี้ที่นั่งสงบสติตัวเองในห้องทำงานสักพักใหญ่แล้วรู้จากโบว์ว่า

พวกของฟางกลับไปแล้วก็ลุกขึ้นจะไปคุยธุระต่อ

 

 

 

 

 

แปะ  แปะ แปะ

 

 

 

 

“ตีบทแตกอีกครั้งสมกับเป็นบอสใหญ่ของเดอะ ซันจริงๆ”ทีเจเดินมาพร้อมกับตบมือเยาะๆ

 

 

 

“ได้งานธุรกิจไปแล้วนิ หวังว่าคงจะทำตามสัญญา”ป๊อปปี้พูดแล้วจ้องหน้าฟาง

 

 

 

“แน่นอน พวกชั้นคำไหนคำนั้น ไม่ฆ่าเมียแกก็ไม่ฆ่าไง”ทีเจพูดก่อนจะหันไปพยักหน้ากับมด

 

 

 

“ได้ธุรกิจของมังกรดำแล้ว ทำให้มังกรดำเสียหายหลายล้านแล้วเท่านี้ก็คงจะพอแล้วนะคะพี่

มด”มายด์เดินเข้ามาพร้อมโซ่แล้วพูด

 

 

 

 

 

“ยัง อีกไม่กี่วันจะมีการค้าและประมูลหุ้นของบริษัท KZ บริษัทที่มีชื่อเสียงทั้งการค้าทางทะเลและ

ทางต่างประเทศ เราต้องชนะการประมูล และถ้าพวกมังกรดำมาประมูลไม่ได้เราก็ไม่ต้องแข่งกับ

ใคร”มดพูดอย่างมีแผนการณ์

 

 

 

 

“ชั้นจะประมูลทุกอย่างให้ ขออย่างเดียวอย่าฆ่าฟางก็พอ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

“แหม ช่างเป็นการเสียสละความรักที่ยิ่งใหญ่ของบอสใหญ่เดอะ ซันจริง จริ๊ง ทีเมื่อกี้ล่ะผลักเมียซะ

ล้มเลย”ทีเจพูด

 

 

 

 

“แกจะเอายังไง ถ้าชั้นไม่เลือกที่จะทำแบบนี้ แกก็ฆ่าฟาง พอชั้นทำร้ายฟางเองแกก็พูดมาก จะเอา

ยังไงห้ะ”ป๊อปปี้กระชากคอเสื้อทีเจมาว่า

 

 

 

 

“นี่ จะมาโวยวายอะไรคะบอส มันคือสิ่งที่พวกเราต้องทำอยู่แล้ว ที่ต้องเอาทุกอย่างของมังกรดำมา

บอสลืมความแค้นทุกอย่างไปแล้วหรอที่พ่อนังเลดี้นั่นมันฆ่าแม่กับพ่อบุญธรรมบอสน่ะ”มดว่า ป๊อปปี้

นิ่งเงียบ

 

 

 

 

“เรื่องมันผ่านไปแล้ว เราก็แก้แค้นพวกเค้าแล้ว ชั้นทำฟางเสียใจไปแล้ว ต้องให้พวกมังกรดำตาย

หมดเลยรึไง”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

“ใช่ ถ้าเป็นอย่างงั้นได้ก็ดี จะได้ไม่มีคนมาสืบต่อรุ่นมันอีก”ทีเจพูด

 

 

 

 

“แต่พวกนายก็ทำสำเร็จแล้วไม่ใช่หรอที่ฆ่าลูกในท้องฟางเมื่อ3ปีก่อน ทั้งๆที่เป็นหลานพวกนายเอง

แท้ๆ”โซ่พูดมาอย่างเหลืออด

 

 

 

“มันไม่ใช่หลานชั้น มันก็แค่ผลผลิตของพวกที่รักสนุกแล้วไม่ได้ป้องกันแค่นั้น”ทีเจว่า

 

 

 

 

ผลัวะ

 

 

 

ป๊อปปี้ทนไม่ไหวชกหน้าทีเจล้ม

 

 

 

 

“ชั้นทำงานให้เดอะ ซันแลกกับพวกแกไม่ทำอะไรคนที่ชั้นรัก ดังนั้นก็รักษาคำพูดหน่อยละ

กัน”ป๊อปปี้ข่มอารมณ์โกรธแล้วเดินออกไปก่อนที่มายด์และโซ่จะเดินตามมา

 

 

 

 

“หึ ชั้นไม่ได้ทำร้ายฟาง แต่ชั้นไม่ได้บอกนิว่าใครจะทำร้ายฟาง”ทีเจพูดก่อนจะยิ้มกับมดอย่างมี

แผนการ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฮึก ฮือๆ”ฟ้านั่งร้องไห้อยู่ริมสระน้ำไม่หยุดตั้งแต่กลับมาจากบริษัทของเดอะ ซัน พลางมองไปที่น้ำ

ในสระ ทำไมเธอต้องเจอแต่ผู้ชายหลอกลวงเธอแบบนี้นะ ทั้งพี่เขื่อน ทั้งโซ่

 

 

 

 

“ฟ้าจะทำอะไรน่ะ อย่านะ”เขื่อนวิ่งเข้ามาห้ามแล้วกอดฟ้าไว้เมื่อเห็นฟ้าจะโดดลงสระน้ำ

 

 

 

 

“พี่เขื่อนปล่อยฟ้าค่ะ ปล่อย”ฟ้าพูดแล้วดิ้นเขื่อนอุ้มฟ้ามานั่งริมสระที่เก้าอี้เหมือนเดิม

 

 

 

 

“พี่จะปล่อยฟ้าได้ไง ในเมื่อฟ้าจะโดดน้ำฆ่าตัวตาย”เขื่อนพูด

 

 

 

 

“นี่พี่เขื่อนคิดว่าฟ้ะคิดสั้นโดดน้ำสระเนี่ยนะ ถ้าฟ้าจะโดดฟ้าคงไม่โดดน้ำในสระหรอกค่ะ”ฟ้าส่ายหน้า

 

 

 

 

“ฟ้าพี่เป็นห่วงเรานะ พี่รู้เรื่องจากเจ้ขนมจีนแล้วนะเรื่องที่เดอะ ซันมันทำอ่ะ”เขื่อนพูดทำให้ฟ้าซึมลง

ไป

 

 

 

 

“ช่างเถอะค่ะ ฟ้าจะได้รู้ว่าฟ้าไม่ควรเชื่อใครอีกไม่ได้อีกแล้ว”ฟ้าพูดนิ่งๆ เขื่อนจึงเอามือมากุมมือฟ้า

 

 

 

 

“ฟ้า ถึงแม้พี่จะพลาดแต่พี่ยังรักฟ้านะ ฟ้าเรากลับมาเริ่มใหม่กันนะ”เขื่อนพูด

 

 

 

 

“พี่เขื่อน ฟ้าพูดตรงๆนะคะ พี่ไม่สงสารเฟย์บ้างหรอ เฟย์เค้ารักพี่นะคะถึงได้ทำแบบนี้ การที่ฟ้าเลิก

กับพี่มาตั้ง3ปีแล้วมันทำให้ความรู้สึกที่เคยรักพี่มันพอแล้ว ฟ้าคิดว่าเราอาจจะมีความสุขในการเป็นพี่

เป็นน้องที่คอยห่วงใยกันดีกว่านะคะ”ฟ้าพูดออกมาจากใจและดูออกไม่ว่าเขื่อนจะร้ายกับเธอแค่ไหน

แต่เฟย์ก็ทนเธอได้เขื่อนได้มาตลอด

 

 

 

 

 

“งั้นพี่ก็อกหักน่ะสินะเฟย์”เขื่อนหัวเราะแห้งๆเศร้าลงไป

 

 

 

 

 

“อย่าเศร้าสิคะ ไหนๆก็กลับมาเป็นพี่น้องกันแล้ว ฟ้ากำลังเครียดไปเล่นน้ำกันเถอะ”ฟ้าพูดแล้วก็ดึง

เขื่อนกระโดดลงสระน้ำแล้วเล่นด้วยกันอย่างสนุกสนาน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรเนี่ยโทโมะ นายเอาลูกนายมาทำไม เดี๋ยวแม่เค้าก็ได้เอาพวกมาบุกเอาลูกเค้าคืน

หรอก”ขนมจีนเดินลงบ้านมาเห็นโทโมะอุ้มกั้มพ์มาหาขนมจีน

 

 

 

“ก็เพราะแม่เค้านี่ล่ะที่ให้ชั้นเอากั้มพ์มาเลี้ยงที่นี่ก่อน”โทโมะพูด

 

 

 

 

“กั้มพ์ไปเล่นกันเถอะ วันนี้อันดาเอาของเล่นมาจากโรงเรียนอันดาล่ะ”อันดาพูดแล้วจูงมือกั้มพ์ขึ้นไป

ขนมจีนเลยดึงมือโทโมะไปคุยทันที

 

 

 

 

“แล้วนี่มันเกิดเรื่องอะไรกันแน่ทำไมแก้วถึงมาฝากลูกไว้ที่นี่”ขนมจีนเปิดประเด็นถาม

 

 

 

“ชั้นก็งงเหมือนกัน ถามอะไรไม่ตอบบอกแค่ว่าขอให้จำไว้ว่าแก้วไม่เคยคิดจะทำร้ายชั้นเลย”โทโมะ

พูดเป็นจังหวะเดียวกับกั้งเดินเข้ามา

 

 

 

 

 

“กั้งทำไมหน้าไปโดนใครตบมาล่ะ แดงเชียว”ขนมจีนตกใจก่อนจะรีบลุกไปหาลูกประคบประคบกั้ง

 

 

 

 

“ก็ยัยเลาขาคนสวยของนายป๊อปปี้ตบมาน่ะสิพี่”กั้งพูดแล้วเอามือนวดแก้มตัวเอง

 

 

 

“แล้วนายไปทำอะไรเค้าล่ะถึงได้โดนตบแบบนี้”โทโมะมองแล้วถาม

 

 

 

 

“ก็ เอ่อ ก็ ช่างเถอะน่าพี่”กั้งนึกได้จะบอกว่าตัวเองดันไปจูบโบว์เข้าก็ชะงักก่อนจะเปลี่ยนเรื่องคุยไป

 

 

 

“แล้วตกลงเรื่องธุรกิจเราจะเอาไงต่อล่ะพี่”กั้งถามเมื่อขนมจีนเดินออกมามานั่งกับพวกตัวเอง

 

 

 

“ตอนนี้เราคงต้องเสียงานธุรกิจนี้ไปแล้ว แต่ทำไงได้เราจะทวงอะไรเค้าไม่ได้หรอก”ขนมจีนพูด

 

 

 

“แต่งานกระมูลไม่กี่วันข้างหน้านี้ยังไงเราจะปล่อยให้หลุดไม่ได้แล้วนะ”โทโมะพูดถึงงานประมูลครั้ง

ที่จะถึง

 

 

 

“คิดแล้วมันแค้นนัก นายป๊อปปี้นี่เลวเสมอต้นเสมอปลายจริงๆ”ขนมจีนพูดอย่างคับแค้นใจ

 

 

 

 

“แต่ชั้นข้องใจอย่างนึงถ้าเกลียด คิดร้ายแล้วจะช่วยชีวิตฟางทำไม”โทโมะยังข้องใจ

 

 

 

 

“เพราะว่าต้องการหลอกให้ตายใจอีกล่ะสิ นี่คงจะใช้ความรักของคุณน้องฟางเห็นเป็นของไม่มีค่า

แล้วเหยียบย่ำเล่นน่ะสิ”ขนมจีนตอบแทนฟาง

 

 

 

 

“แล้วฟางล่ะตอนนี้ไปไหนแล้ว”โทโมะมองหาฟางเพราะไม่เห็นฟางมาคุยกับพวกเขา

 

 

 

“อ้าว ไหนฟางบอกจะไปตามพี่กลับมาก็นึกว่าฟางจะมาพร้อมพี่ซะอีก”กั้งพูด ทุกคนมองหน้าตกใจ

ก่อนะรีบโทรหาฟาง แต่ไม่มีใครรับสาย

 

 

 

 

 

“ปิดเครื่องไปแล้วทำไงดี”ขนมจีนพูดอย่างตกใจ

 

 

 

“บางทีตอนนี้ฟางเค้าอยากจะพักก่อนก็ได้ งั้นรอสักพัก ถ้าค่ำกว่านี้ฟางไม่มาเราค่อยออกตามหา

ฟางกัน”โทโมะพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ด้านฟาง ที่ขับรถออกมากบ้านอย่างไม่รู้จุดหมาย แล้วเหม่อลอยมองด๔รถบนถนนเรื่อยๆ

 

 

 

 

“ว้าย”ฟางร้องเมื่อตัวเองขับรถคร่อมเลนส์ก่อนจะหักหลบรถได้ทันแล้วเลี้ยวไปจอดที่ปั๊มเพื่อตั้งสติ

ก่อนสายตาจะมาสะดุดที่สร้อยที่ป๊อปปี้ให้เธอเมื่อหลายอาทิตย์ก่อน แล้วนึกถึงตอนที่ป๊อปปี้ทำร้าย

เธออีกแล้วก็ร้องไห้ออกมา

 

 

 

 

 

“ทำไมถึงมาหลอกชั้นอีกแล้วป๊อปปี้ ไหนว่าจะไม่มีวันทำร้ายชั้นอีกไง แล้วนี่มันหมายความว่ายังไง

ฮือๆ”ฟางร้องไห้ออกมาไม่หยุดก่อนจะปล่อยให้น้ำตาไหลออกมาเรื่อยๆแล้วตั้งสติขับรถออกมา

เรื่อยๆอีกครั้งก่อนจะมาสุดๆร้านเหล้าเล็กๆที่ไม่โดดเด่นอะไรมาก ภาพที่เธอเจอป๊อปปี้เล่นดนตรีที่นี่

ก็ผุดเข้ามาในหัวก่อนจะลงจากรถมา

 

 

 

 

 

 

“เอาดราย มาร์ตินี่มา2”ฟางสั่งที่บาร์น้ำก่อนจะทอดมองไปที่เวทีที่ป๊อปปี้เคยร้องเพลงแล้วกระดกค๊

อกเทลสีสวยเข้าปาก2แก้วติดกัน

 

 

 

 

“โห คุณหนูครับ นี่แรงที่สุดในบรรดาค๊อกเทลเลยนะครับ เบาๆหน่อยมั้ย”บาร์เทนเดอร์สูงวัยเตือน

ฟาง

 

 

 

 

“พูดมากน่าลุง ชั้นมีเงินจ่ายน่าเอามาอีก”ฟางพูดแล้วก็ดื่มเอาๆจนตอนนี้หน้าตัวเองเริ่มแดงก่ำแต่ยัง

ไม่หยุดสั่ง

 

 

 

 

“นี่คิดว่าตัวเองเป็นในมานั่งในที่อโคจรแบบนี้แล้วไม่มีบอดี้การ์ดมาดูแลน่ะ”ป๊อปปี้เดินมานั่งข้างฟาง

แล้วพูด ฟางพอเห็นป๊อปปี้ก็เบือนหน้าหนีก่อนจะสั่งเหล้ามาจากบาร์เทนเดอร์

 

 

 

 

 

“ปล่อย น้า อย่ามายุ่ง”ฟางโวยวายเมื่อป๊อปปี้ยึดแก้วเหล้าตัวเองไป

 

 

 

 

“เป็นบ้าออะไรขึ้นมาน่ะ กลับบ้าน”ป๊อปปี้ดุก่อนจะกระชากฟางมาแนบลำตัว

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

ฟางสะบัดตัวแล้วตบหน้าชายหนุ่มทันที

 

 

 

 

 

“อย่ามายุ่งกับชั้น คุณภานุ จะไปไหนก็ไป”ฟางเปลี่ยนสรรพนามเรียกป๊อปปี้แล้วจะเดินหนีแต่ก็เซล้ม

ป๊อปปี้รีบประคองฟางไว้ทันที

 

 

 

 

 

“เมาแบบนี้อยากโดนลากขึ้นห้องไปรึไง”ป๊อปปี้มองฟางอย่างขัดใจเมื่อฟางดิ้นไม่ยอมตัวเอง

 

 

 

 

“อย่ามายุ่งกับชั้น ทำไม คราวนี้จะหลอกเอาอะไรจากมังกรดำอีกล่ะห้ะ ถึงได้มาหาน่ะ จะนอนกับชั้น

ครั้งนี้คุณจะเอาอะไรไปอีกห้ะ”ฟางโวยวายเสียงดังป๊อปปี้มองไปรอบๆที่คนเริ่มหันมาสนใจพวกเขา

แล้ว

 

 

 

 

“นี่ ไม่ต้องทอน”ป๊อปปี้ควักแบงค์พันมา3ใบให้บาร์เทนเดอร์ก่อนจะอุ้มฟางพาดบ่าแล้วออกจากร้าน

ไป

 

 

 

 

 

 

“ปล่อยช้าน ปล่อย”ฟางดิ้นโวยวายมาถึงรถ เมื่อถูกวางลงก็กัดที่หัวไหล่ป๊อปปี้แล้วจะวิ่งแต่ป๊อปปี้

ล๊อคตัวไปกอดฟางจากด้านหลังแน่นไม่ปล่อย

 

 

 

 

 

“กลับบ้านเดี๋ยวนี้”ป๊อปปี้สั่งฟางดิ้นเมื่อป๊อปปี้ไม่ปล่อยก็กัดเข้าที่แขนป๊อปปี้อยากแรงหวังว่าจะให้

ชายหนุ่มสะดุ้งแล้วปล่อยแต่ผิดคาดเมื่อป๊อปปี้ไม่ปล่อยแถมยังยอมให้ฟางกัดจนเลือดซึมไหลออก

มา

 

 

 

 

 

 

“ทะ ทำไมถึงปล่อยให้ชั้นกัดคุณแบบนี้”ฟางรู้สึกถึงคาวเลือดก็ปล่อยแล้วแทบสร่างเมาเมื่อเห็น

เลือดจากรอยกัดตัวเอง

 

 

 

 

 

 

“หายบ้าแล้วใช่มั้ยงั้นก็กลับ”ป๊อปปี้พูดจบก็พาฟางขึ้นรถตัวเองแล้วขับออกไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ขอโทษน้า เมื่อวานปั่นงานเลยไม่ได้อัพเรื่องนี้อ่ะ มาอัพแล้วยังไงก็เม้นกับโหวตเรื่องนี้ด้วย

น้าา เพราะพระเอกนางเอกเรื่องนี้เค้ารักกันแบบโหดๆจริงๆ อิอิ