หนี้แค้นแสนรัก

 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นสั่งข้าวขึ้นมาแล้วนะ ทานอะไรก่อนกลับบ้านละกัน”ป๊อปปี้พูดเมื่อฟางออกมาจากห้องน้ำแล้ว
เดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อจัดการตัวเองบ้าง ฟางเบี่ยงตัวหลบก่อนจะมองไปที่คราบเลือดของตัวเอง
ผสมกับน้ำสีขาวขุ่นบนเตียง เมื่อคืนเธอกับเขาคงเมาไม่ได้ป้องกัน ถ้าแบบนี้ก็มีหวังท้องน่ะสิ
 
 
 
ปังๆๆๆๆ
 
 
 
“อะไรอีกเนี่ย”ป๊อปปี้ออกมาโวยวายโดยที่ตัวเองถอดผ้าขนหนูออกแล้ว เหลือแต่ร่างเปลือยเปล่า
 
 
“กรี๊ดดดดด คนบ้า ชีเปลือย ทำไมไม่ใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยก่อนคะ”ฟางปิดตาแล้วพูดขึ้น
 
 
“เรื่องมากจัง อ่ะ มีอะไรก็ว่ามา”ป๊อปปี้พูดก่อนจะเดินไปใส่ผ้าเช็ดตัวตามเดิม
 
 
“เอ่อ เมื่อคืนคุณไม่ได้ใส่ถุงยางใช่มั้ยคะ”ฟางที่เห็นป๊อปปี้ไม่โป๊แล้วก็เอามือลงแล้วถาม
 
 
“ก็ แหงล่ะ เธอเล่นจัดการหมดทุกอย่างใครจะไปใส่ถุงยางทัน แล้วอีกอย่างนี่ห้องน้องสาวชั้นนะ จะ
ไปมีของแบบนั้นได้ไง”ป๊อปปี้พูดขึ้น
 
 
 
“แล้วถ้าฟางท้องล่ะคะ จะว่ายังไง พ่อต้องว่าฟางแน่ๆ ฮือๆ”ฟางร้องไห้ออกมาอย่างกังวลใจ
 
 
“นี่เธอ นอกจากจะเป็นลำยองแล้วเธอยังเป็นก๊อกน้ำตารึไง เอะอะร้องๆ เนี่ย”ป๊อปปี้ทำหน้าเซ็งๆ
 
 
 
“ก็ฟางกลัวท้องนิ ฮือๆ ฟางเสียความบริสุทธ์ไปแล้วกับคนที่ฟางไม่ได้รัก แล้วฟางต้องมาท้อง ฮือๆ
ฟางไม่ยอมนะคะ”ฟางร้องไห้โฮ
 
 
 
“โอ๊ยยยย นี่เธออายุ3ขวบรึไงห้ะ เงียบเลยนะ รอชั้นอาบน้ำก่อน เดี๋ยวพาไปซื้อยาคุม”ป๊อปปี้
โวยวายก่อนะกลับเข้าไปอาบน้ำต่อทันที
 
 
 
 
“นี่ชั้นไปนอนกับเด็ก3ขวบรึไง ชี้แยชะมัด”ป๊อปปี้บ่นอุบ
 
 
 
 
ซักพักใหญ่ป๊อปปี้ก็เดินออกมาจากห้องน้ำแล้วเห็นฟางนั่งดูทีวีอยู่ แล้วมองที่เตียงพบว่า ยัยนี่จัดการ
เปลี่ยนผ้าปูที่นอนใหม่ แล้วเอาเสื้อผ้าที่เขาส่งซักมาไว้ให้เขาแถมเอาข้าวที่เขาสั่งมาใส่จานไว้อย่างดี
 
 
 
“เอ้า ไม่กินข้าวซะล่ะ อุตส่าห์สั่งมาเผื่อ”ป๊อปปี้พูด
 
 
“เอ่อ คุณทานเถอะค่ะ แล้วก็ใส่เสื้อดีๆด้วย”ฟางแก้มแดงจัดเมื่อป๊อปปี้เปลี่ยนเสื้อผ้าหน้าตาเฉย
 
 
 
“ถ้าไม่กินชั้นจะแก้ผ้ามันเนี่ยล่ะ ไปกินข้าว”ป๊อปปี้พูดขู่ฟางจึงรีบวิ่งไปทานข้าวทันที ป๊อปปี้แอบมอง
อย่างพอใจที่ฟางไม่ดื้อ ก่อนจะแต่งตัวเสร็จแล้วมานั่งกินข้าวตรงข้ามฟาง ฟางตกใจเมื่อป๊อปปี้มานั่ง
ตรงข้ามก็รีบถือจานข้าวแล้วหันหนีเพราะยังเขินเรื่องเมื่อคืนอยู่
 
 
 
“หันหน้ามาดิ อยากกินไก่”ป๊อปปี้พูดเพราะข้าวของฟางคือข้าวไก่กระเทียมไม่เหมือนของเขาเป็น
ข้าวผัด ฟางจึงค่อยๆหันมาก็ตกใจเมื่อป๊อปปี้ดึงฟางไปนั่งตัก
 
 
 
“ไหนว่าจะกินไก่ไงคะ ปล่อยฟางนะ”ฟางร้องตกใจ
 
 
 
“เอ้า ก็นี่ไงไก่ แต่เป็นไก่แช่เหล้านะ”ป๊อปปี้ยิ้มเจ้าเล่ห์ฟางรีบดิ้นหนีทันที
 
 
 
“ไม่เอานะๆๆๆ ฟางไม่มีทางทำเรื่องแบบเมื่อคืนดีแล้ว”ฟางร้องโวยวายซักพักป๊อปปี้ก็ปล่อยก่อนจะ
หัวเราะออกมา
 
 
“เธอนี่ตลกชะมัด แกล้งแค่นี้ก็ตัวสั่นละ”ป๊อปปี้พูดฟางจึงรีบลุกไปนั่งที่เดิมแล้วกินข้าวจนหมดเช่น
เดียวกับป๊อปปี้ก่อนที่ชายหนุ่มจะพาฟางเดินลงมาเพื่อจะกลับบ้านแล้วแวะที่ร้านขายยาเพื่อซื้อยาคุมให้ฟาง
 
 
 
“อ่ะ ยาคุมแล้วนี่น้ำ”ป๊อปปี้พูดก่อนี่ฟางจะกินยาคุมแล้วดื่มน้ำตาม
 
 
 
“เราจะกลับเป็นเหมือนเดิมใช่มั้ยคะ”ฟางถาม
 
 
 
“แน่นอน นี่เธอหวังอะไร ให้ชั้นยกยอเธอเป็นเมียออกหน้าออกตาหรอ”ป๊อปปี้ถาม
 
 
“เปล่านะคะ เอ่อ ฟางไม่ได้หวังเพราะฟางรู้ดีว่าฟางคือใคร คุณคือใคร”ฟางพูด
 
 
“รู้ตัวก็ดีแล้ว ว่าชั้นกับเธอแต่งงานกันเพราะคำสั่งย่า ต่อไปนี้ชั้นจะไม่เชื่อผู้หญิงหน้าไหนอีกแล้ว หึ เข้ามาหาชั้นเพียงแค่เงิน ผู้หญิง
สมัยนี้ไว้ใจไม่ได้”ป๊อปปี้พูดอย่างเจ็บปวดเมื่อนึกถึงหวาย ฟางลอบมองแล้วแอบสงสารป๊อปปี้
เหมือนกันที่ถูกหวายทิ้ง
 
 
 
 
 
“เป็นอะไรคะพี่เขื่อน เบื่อหรอที่มากับมีนเนี่ย”มีนถามเมื่อเห็นเขื่อนเหม่ออยู่ก็สะกิดถาม
 
“เปล่านี่จะ เดี๋ยวเราไปดูหนังกันมั้ย พี่อยากดูฮอบบิท2อ่ะ”เขื่อนชวน
 
 
“ไม่เอา มีนไม่ชอบอ่ะ พี่เขื่อน มีนอยากไปช้อปปิ้งวันนี้มันเซลล์วันสุดท้าย หนังอ่ะจะดูเมื่อไหร่ก็ได้
นี่คะช้อปปิ้งน่ะวันนี้วันสุดท้ายแล้วนะ”มีนโวยวาย
 
 
 
 
“ไปบังคับพี่เค้าทำไมละมีน ทำไมไม่ตามใจพี่เค้าล่ะ”เฟย์เดินเข้ามานั่งข้างๆมีน
 
 
“เฟย์”เขื่อนเรียกชื่อเฟย์เบาๆ
 
 
“แกมาได้ไงเนี่ย ไหนว่าแกไปสมัครงานหางานทำไง”มีนมอง
 
“ก็รอเค้าติดต่อกลับมาเลยบังเอิ้ญ บังเอิญว่าชั้นเห็นแกเช็คอินแล้วชั้นก็อยู่แถวนี้เลยแวะมาหาน่
ะ”เฟย์พูดแล้วยิ้มให้มีนก่อนจะหันไปสบตาเขื่อน
 
 
“ก็ดี ชั้นจะได้มีเพื่อนช่วยกันช้อปปิ้ง เอาล่ะพี่เขื่อนทานเสร็จแล้วเนาะ ไปกันเถอะ”มีนพูดก่อนจะ
เดินไปกับเฟย์แล้วมีเขื่อนเดินตาม2สาวเดินช้อปปิ้งกันไปเรื่อยๆ
 
 
 
“ทำไมทำหน้าเบื่อโลกแบบนี้ล่ะคะ มาเที่ยวกับมีนไม่สนุกรึไง”เฟย์ที่จ่ายเงินแล้วเดินมานั่งข้างเขื่อน
ที่รอมีนลองชุดอยู่
 
 
“สนุกสิ สนุกจะตาย”เขื่อนพูดแล้วพยายามนั่งห่างๆเฟย์เพราะกลัวมีนมาเห็น
 
“เมื่อวานเฟย์โทรหาทำไมพี่ไม่รับสายคะ พี่คิดจะทิ้งเฟย์หรอ”เฟย์พูดทันที
 
“พี่ก็อยู่กับมีนน่ะสิ แล้วพี่ก็ไม่อยากทำผิดกับมีน”เขื่อนพูดแล้วเขยิบตัวออกห่างเฟย์
 
 
“จะเขยิบหนีทำไมละคะ มีนลองชุดอยู่ไม่มีใครเห็นหรอก”เฟย์พูดก่อนจะเบียดตัวเองเข้าใกล้เขื่อน
 
“ไม่เอานะเฟย์ เรื่องคืนนั้นมันผิดพลาดทางเทคนิคนิดหน่อย”เขื่อนบอก
 
“ผิดตรงไหนละคะ คืนนั้นเราเองน่ะพอใจกันทั้ง2ฝ่าย”เฟย์พูดแล้วยิ้มให้เขื่อน
 
“แต่พี่คบกับมีนอยู่นะถึงพี่จะเจ้าชู้พี่ก็คบทีละคนนะเวลามีแฟน”เขื่อนพูด เฟย์ยิ้มนิดนึง
 
 
 
“เฟย์ พี่เขื่อน อะไรกันคะเนี่ย”มีนเดินเข้ามาคล้องแขนแล้วมองเฟย์ทันที
 
 
 
“อ๋อ ขอบคุณนะคะพี่เขื่อนที่ให้เฟย์ยืมโทรศัพท์ พอดีว่ามือถือชั้นบอดน่ะแก คิดมาก”เฟย์ยิ้มก่อน
จะคืนมือถือให้เขื่อนซึ่งเขาก็งงว่าเฟย์เอาไปตอนไหน แต่พอเปิดมือถือตัวเองต้องตกใจเมื่อรูปในมือ
ถือที่เฟย์ส่งมาให้คือรูปที่เขาและเฟย์นอนกอดกันบนเตียงใต้ผ้าห่มทั้งคู่
 
 
ตึง
 
 
‘ห้ามทิ้งเฟย์ ไม่งั้นรูปนี้เฟย์จะส่งเข้าเครื่องมีนแน่’
 
 
เขื่อนกำมือถือแน่นแล้วหงุดหงิดที่สลัดเฟย์ไม่หลุดสักที ก่อนที่2สาวจะเดินไปเที่ยวต่อโดยที่เขื่อน
ยอมตามใจมีน เอาว่ะ ถือซะว่าทำดีให้แฟน
 
 
 
“เดี๋ยวชั้นมานะแก”เฟย์หายเดินไปที่ห้องน้ำเขื่อนจงสบโอกาสจะพามีนหนีเฟย์
 
“ไปไหนคะพี่เขื่อน รอเฟย์ไปเข้าห้องน้ำก่อน”มีนพูดเมื่อเขื่อนจูงมือมีนเดินดุ่มๆหนีเฟย์
 
 
 
“เอ่อ พี่อยากอยู่กับมีน2คนนี่จ้ะนานทีเราอยู่กัน2ต่อ2น้า”เขื่อนรีบพูด ซักพักมือถือเขื่อนก็ดังพบว่า
เฟย์ส่งข้อความไลน์มา
 
 
‘ถ้าพี่หนีเฟย์ รูปนี้จะส่งให้มีนแน่นอน ลองดูสิอย่าคิดว่าเฟย์ไม่กล้า’เฟย์ส่งข้อความขู่ชายหนุ่มจึง
หมดโอกาสหนีเฟย์ไปไหนไม่ได้เลย
 
 
 
 
“แล้วแกไปไหนต่อเนี่ย”มีนถามเมื่อเห็นเฟย์เดินกลับมาหาเธอและเขื่อน
 
 
“ก็คงกลับหอเลยอ่ะแกเมื่อยกับหางานมาทั้งวันละ พี่เขื่อนช่วยไปส่งเฟย์ด้วยได้มั้ยคะ เฟย์เสียดาย
ค่าแท๊กซี่”เฟย์ยิ้มเยาะก่อนจะนั่งรถกับมีนและเขื่อนกลับด้วยกัน
 
 
“จะเอาไงกันแน่ พี่ไม่ยอมคบซ้อนหรอกนะ”เขื่อนพูดทันทีที่ส่งมีนที่บ้านแล้วเหลือกัน2คนกับเฟย์
 
“พี่ได้เฟย์แล้วเฟย์ไม่ยอมเสียตัวฟรีๆหรอกนะ เฟย์จะทำทุกอย่างให้พี่ไม่ทิ้งเฟย์ เพราะเฟย์ไม่ใช่ผู้
หญิงขายตัว”เฟย์ว่าก่อนจะหยิบตั๋วหนังมา2ใบ
 
 
 
“ได้ยินว่าอยากดู ไปดูสิคะ”เฟย์พูดแล้วยิ้มๆพร้อมกับชูตั๋วฮอบบิท2ใบ เขื่อนถอนหายใจแต่ก็ยอม
ไปดูหนังกับเฟย์เพราะตัวเองอยากดูเรื่องนี้จริงๆ
 
 
 
 
 
“โทโมะขา เดี๋ยววันนี้ไปเที่ยวกับแบมนะ เพื่อนๆของแบมน่ะบ่นหาโทโมะใหญ่เลย”แบมอ้อนโทโมะ
เมื่อชายหนุ่มกลับมาถึงบ้าน
 
 
“วันนี้ชั้นกลับมาเหนื่อยๆอ่ะแบม เลยไม่อยากไปไหนเลย”โทโมะพูดก่อนจะมานั่งลงข้างพิม
 
 
“ใช่แบม อย่าไปบังคับคุณโทโมะเลยนะคืนนี้ไงก็งดเที่ยวๆหน่อยเถอะ มันอันตราย”พิมช่วยพูด
 
 
“ไม่เอา ใช่สิ เดี๋ยวนี้แบมมันเก่าแล้วนิ ใครจะไปสดๆซิงๆแบบนังแก้วล่ะ”แบมว่าแล้วี้ไปที่แก้วที่เดิน
มา
 
 
“อ้าวนี่ มันจะมากไปละนะชั้นอยู่เฉยๆมาว่าชั้นทำไมเนี่ย”แก้วโวยวาย
 
 
“ไม่รู้ล่ะ ชั้นจะว่าเพราะชั้นเกลียดแก”แบมว่าก่อนจะผลักแก้ว แก้วโมโหจึงผลักแบมตอบจนแบมล้ม
 
 
 
“ชั้นก็เกลียดแก เกลียดทุกอย่างที่นี่ เกลียดๆๆๆ”แก้วว่ากลับก่อนจะมองโทโมะที่เข้าไปประคองแบ
มอย่างหงุดหงิด
 
 
 
“นี่อยู่เฉยๆยังจะก่อเรื่องอีกนะเธอน่ะ”โทโมะที่ประคองแบมไปนั่งข้างพิมก็ว่าแก้วทันที
 
“แล้วไง อยากให้ชั้นอยู่ที่นี่ก็ต้องทนนิสัยชั้นได้ ถ้าทนไม่ได้ก็ไม่ต้องทน”แก้วว่า
 
 
“นั่นน่ะสิ ทนไม่ได้ก็ไม่ต้องทน”โทโมะพูดยิ้มๆก่อนจะจัดการช้อนตัวแก้วอุ้มพาดบ่าแล้วเดินออก
บ้านทันที
 
 
“ไอ้บ้าจะพาชั้นไปไหนน่ะ ปล่อยนะๆๆๆ”แก้วร้องโวยวาย
 
 
 
“เธอพูดเองไง และตอนนี้ชั้นเองทนเธอต่อไปไม่ได้แล้ว ชั้นจะปราบพยศเธอเอง”โทโมะพูดบก็
สตาร์ทรถออกไปทันที
 
 
 
 
เมื่อนางเอกทั้ง3คนมีลุคที่ไม่เหมือนกัน พระเอกทั้ง3คนต้องมีวิธีจัดการแต่ละคนไม่เหมือน
กันเนาะ หึๆ
 
อยากรู้เป็นไงก็เม้นกับโหวตเยอะๆนะจ้ะ