หนี้แค้นแสนรัก

9.6

เขียนโดย Chapond

วันที่ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.29 น.

  63 ตอน
  696 วิจารณ์
  199.38K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 22.40 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

15) ทำอะไรลงไป

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
ปี้บๆ
 
 
 
เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นทำให้เขื่อนงัวเงียเอามือไปปิดนาฬิกาก่อนจะพลิกตัวมานอนกอดหมอนข้าง
ก่อนจะชะงักเมื่อรู้สึกว่าหมอนข้างที่เขากอดตอนนี้มันแปลกๆเหมือนร่างคน
 
 
 
“เห้ยย”เขื่อนตกใจเมื่อพบว่าตัวเองกอดสาวน้อยคนหนึ่งก่อนจะมองสภาพตัวเองกับสาวน้อยคนนี้
เปลือยเปล่าทั้งคู่
 
 
“พี่จะเสียงดังทำไมเนี่ย เฟย์ง่วงนะ”เฟย์งัวเงียตื่นขึ้นมา
 
 
“เอ่อ น้องใช่น้องที่เป็นเพื่อนมีนรึเปล่าเนี่ย”เขื่อนถามเพราะจำได้ว่าผู้หญิงคนนี้ที่เมื่อคืนเขาเจอที่
ผับเป็นเพื่อนของมีนคนที่เขากำลังกิ๊กอยู่
 
 
 
“อือ แล้วไง”เฟย์ตอบหน้าตาเฉย
 
 
“ได้ไงอะไรล่ะน้อง พี่กำลังกิ๊กกับเพื่อนน้องนะ แล้วนี่ โธ่ พี่กันมานอนกับน้องเนี่ย ตายๆ มีนเอาพี่
ตายแน่เลย”เขื่อนถึงกับกุมขมับตัวเอง เมื่อคืนเขาทำอะไรไปเนี่ย
 
 
 
“พี่เป็นคนมาส่งเฟย์เองนะ เฟย์เปล่าอ่อยพี่ซะหน่อย แล้วอีกอย่างนะพี่เองดูดีๆสิว่าห้องนี้เป็นห้อง
ของพี่เปล่าเป็นห้องของเฟย์”เฟย์เยาะ เขื่อนมองรอบๆแล้วแอบตกใจนี่ห้องของเขาเอง
 
 
“เอ่อ ไปอาบน้ำแปะเดี๋ยวพี่ไปส่งเราที่บ้าน”เขื่อนพูด
 
 
 
“พี่ พี่ห้ามทิ้งเฟย์นะ พี่ได้เฟย์แล้วอ่ะ”เฟย์รีบอ้อนเขื่อน เขื่อนหน้าแดงเมื่อแขนของเขาโดนที่หน้า
อกของเฟย์อยู่
 
 
“เอ่อ เดี๋ยวค่อยพูดกันอีกที ไปอาบน้ำเถอะ”เขื่อนพูดเฟย์ยิ้มก่อนจะเดินขากะเผลกๆไปเข้าห้องน้ำ
เขื่อนหันมามองที่เตียงแล้วเห็นรอบเลือดก็กุมขมับ
 
 
 
“ตายล่ะๆๆๆ ทำอะไรลงไปเนี่ยยย”เขื่อนกุมขมับตัวเองทันที
 
 
 
 
 
“ออกไป”แก้วที่นอนหันหลังให้โทโมะก็ออกปากไล่โทโมะที่ตื่นแล้ว
 
 
 
“ตื่นมาก็ไล่ชั้นไปไกลๆ ทั้งๆที่เมื่อคืนน่ะบอก โทโมะแรงอีกๆ น่ะหรอ”โทโมะพลิกตัวไปกอดแก้ว
แล้วพูด
 
 
“ออกไปเลยนะไม่ต้องมาจับ”แก้วสะบัดตัวหนี
 
“นี่ ชั้นจะนอนกอดเมียไม่ได้รึไงห้ะ”โทโมะหงุดหงิด
 
 
“ไม่ได้เพราะชั้นไม่ใช่เมียนาย พอเก็บเงินครบชั้นก็จะไป ไม่ต้องมีความผูกพันอะไรทั้งนั้น”แก้วว่า
แล้วขมับตัวออกห่าง
 
 
“ไม่อยากอยู่กับชั้นรึไง อยู่นี่ก็สุขสบายจะตาย”โทโมะดึงรั้งแก้วไว้
 
 
“ชั้นอยู่ที่นี่แล้วชั้นต้องเป็นผู้หญิงรองรับที่ระบายอารมณ์ของนายเหมือนกับพิมกับแบมหรอ เหอะ
ไม่มีวัน”แก้วว่า
 
 
“แต่ตอนนี้ชั้นก็เป็นฝ่ายเสียเปรียบเธอมากกว่านะ อยากนอนกับชั้นก็เรียกชั้นมา แถมเอาตังชั้นไป
อีก”โทโมะย่นหน้าน้อยใจ
 
 
 
“ไม่ต้องมาทำหน้าอย่างงั้น อย่าคิดว่าชั้นไม่รู้ว่านายเองก็ชอบแบบนี้ ไม่รู้ล่ะ ชั้นบอกแล้วไง ถ้าเงิน
ครบเมื่อไหร่ชั้นจะไปจากนาย แล้วนายก็มีความสุขกับบรรดาผู้หญิงของนายที่เหลือไปซะ”แก้วพูด
ก่อนจะคว้าผ้าเช็ดตัวเดินเข้าไปในห้องน้ำทันที
 
 
 
 
 
“หึ เล่นแบนี้เองนะ งั้นต่อไปนี้ไม่จำเป็นต้องใช้มันแล้วล่ะ”โทโมะใส่ผ้าเช็ดตัวก่อนจะลุกขึ้นไปเอา
กล่องถุงยางอนามัยทิ้งขยะให้หมดแล้วเดินไปเอาซองยาคุมในกระเป๋าแก้วออกไปทิ้งเช่นกัน
 
 
 
 
“ชั้นไม่มีวันจะอยู่กับคนอย่างนายหรอก ไม่มีวัน”แก้วที่หนีมาเข้าห้องน้ำก็เปิดฝักบัวล้างคราบและ
สัมผัสของโทโมะออกไปทันทีด้วยความรังเกียจก่อนจะพูดออกมา ต่อให้ต้องยอมโทโมะอีกเท่า
ไหร่เพื่ออิสรภาพของเธอ เธอก็ยอม
 
 
 
 
 
 
“อืมมม”ฟางที่พลิกตัวมานอนกอดป๊อปปี้ที่หลับอยู่ก็ชะงักเมื่อรู้สึกว่าตัวเองนอนกอดบางอย่างที่
เหมือนกับคน
 
 
“คะ คุณป๊อป”ฟางตกใจลืมตาตื่นก่อนจะลุกขึ้นอย่างรวดเร็วก่อนะลงไปนอนคดตามเดิมเพราะเจ็บที่ท้องน้อย
 
 
“ตื่นแล้วหรอ”ป๊อปปี้ลืมตาตื่นมาเห็นฟางนั่มองตัวเอง
 
 
“เมื่อคืนคุณปล้ำฟาง”ฟางมองอย่างอึ้งก่อนน้ำตาจะซึมออกมา
 
 
 
“ปล้ำบ้าอะไร ชั้นน่ะต้องเป็นฝ่ายพูดคำนี้ออกมามากกว่านะ”ป๊อปปี้รีบลุกขึ้นนั่งพูดกับฟาง
 
 
“ไม่นะ ฟางเป็นฝ่ายเสียหายนะคะ”ฟางพูดเสียงสั่น
 
 
 
“นี่เธอจำอะไรไม่ได้เลยรึไง ว่าเมื่อคืนน่ะ เธอน่ะยั่วชั้น แล้วเป็นคนเริ่มทุกอย่างก่อนเอง”ป๊อปปี้พูด
ฟางชะงักก่อนจะพยายามคิดถึงเรื่องราวเมื่อคืน ภาพที่เธอจูบป๊อปปี้ก่อนเข้ามาในหัว
 
 
“ชั้นเนี่ยเป็นคนห้ามเธอแล้วนะ แต่เธอก็มายั่วชั้นเอง ไม่รู้ว่าเก็บกดมากไหนรึเปล่า”ป๊อปปี้ยังว่าฟาง
ไม่หยุดก่อนจะชะงักเมื่อเห็นฟางกำผ้าห่มแน่น ก้มหน้าไม่ตอบเขา
 
 
 
“นี่เธอ”ป๊อปปี้เอื้อมมือไปไหล่แต่ฟางปัดทิ้ง ป๊อปปี้มองอย่างขัดใจ
 
 
 
“ฮึก ฮืออ”ฟางร้องไห้ออกมา ป๊อปปี้ตกใจ
 
 
 
“นี่จะร้องไห้ออกมาทำไมเล่า เธอน่ะปล้ำชั้นนะ”ป๊อปปี้โวยวาย
 
“ฟางเจ็บใจตัวเอง ฟางไม่น่าเมาเลยเมื่อคืน”ฟางร้องไห้หนัก
 
 
 
“เป็นไงล่ะ บอกแล้วว่าอย่าดื่มๆ ผลเป็นแบบนี้ไง ดีนะที่นอนกับชั้นที่ได้ชื่อเป็นสามีไม่ได้นอนกับไอ้บ้าที่ผับคนอื่น”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
“ชั้นเจ็บนะ ตบชั้นทำไมเนี่ย”ป๊อปปี้โวยวายเมื่อถูกฟางตบไปทีนึงอย่างแรง
 
“นี่คุณยังมีหน้ามาพูดว่ามันดีหรอคะ ชั้นเสียตัวไปแล้วนะ”ฟางร้องไห้หนัก
 
“ก็เธอเองนั่นล่ะที่ทำตัวเธอเอง อยากเมาไม่รู้สติดีนักนิ ชั้นบอกแล้วไงว่าชั้นไม่ได้เริ่ม เธอเริ่มทุก
อย่างเองนะ”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
“คุณพูดเหมือนกับเรื่องนอนกับผู้หญิงเป็นเรื่องปกติที่ใครๆก็ทำ ฮือๆ”ฟางร้องไห้หนัก
 
 
 
“เอ้า ก็สมัยนี้ผู้หญิงผู้ชายนอนด้วยกันเพราะถูกใจกันไม่เห็นแปลก ไม่จำเป็นต้องแต่งงานกันเลย
ด้วยซ้ำ”ป๊อปปี้พูดอย่างไม่แคร์
 
 
 
“แต่ผู้หญิงพวกนั้นไม่ใช่ฟาง ฮือๆ”ฟางร้องไห้หนัก
 
 
 
“นี่จะร้องอีกนานมั้ยห้ะ ร้องไห้ความซิงของเธอมันก็ไม่กลับคืนมาหรอก เรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้น
เพราะเธอทำตัวเองทั้งนั้นนะ”ป๊อปปี้ว่าฟางให้หยุดร้อง
 
 
“คุณก็เป็นผู้ชายคุณก็พูดได้นิ คุณมันไม่ใช่ผู้หญิง”ฟางร้องไห้ไม่หยุด
 
 
 
“อ๋อ ร้องไห้แบบนี้คงจะอยากได้เงินน่ะสินะ ไม่จำเป็นต้องแอคติ้งให้ดูน่าสงสารหน่อยเลย”ป๊อปปี้
พูดก่อนจะเดินมาควักเงินให้ฟาง
 
 
 
“เอาเงินของคุณออกไปเลย ฮือๆ ชั้นไม่ต้องการ”ฟางปัดเงินทิ้งก่อนจะใส่ผ้าขนหนูแล้วเดินเข้าไป
ในห้องน้ำทันที
 
 
 
 
“ฮือๆ ชั้นทำอะไรของชั้นไป ฮือๆ”ฟางทรุดลงนั่งร้องไห้ในห้องน้ำทันที
 
 
 
 
“โธ่ เว้ย เธอน่ะยั่วชั้นก่อนเองนะยัยบ้า”ป๊อปปี้ที่มองฟางเข้าห้องน้ำไปก็พูดอย่างหัวเสีย เพราะคนที่
เสียเปรียบยังไงก็เป็นผู้หญิงอยู่ดีจริงๆ
 
 
 
“แล้วจะเอาไงต่อไปดีวะเนี่ย”ป๊อปปี้หันไปมองคราบเลือดบนเตียงแล้วคิดหนัก
 
 
 
 
บอกเลยเรื่องนี้เขื่อนกับป๊อปปี้เคลียร์ยาววววววววววววววววว
 
 
 
อย่าลืมเม้นกับโหวตนะจ้ะ
 
 

 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา