รักสุดท้ายของหัวใจ

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวก่อนฟาง อย่าพึ่งไป เดี๋ยวพี่ไปส่งเราเอง”โทโมะรีบวิ่งตามฟางมาแล้วพูด

 

 

“ไม่เป็นไรค่ะ ไม่เป็นไรริงๆฟางไปแปปเดียวเดี๋ยวก็มา”ฟางพูด

 

 

“แต่พี่ไม่ยอมให้ฟางอยู่คนเดียวแน่ๆ ฟางถ้าฟางเป็นอะไรขึ้นมาเดี๋ยวแม๊คจะเสียใจเอานะ เดี๋ยวพี่ไป

ส่งเอง”โทโมะพูด

 

 

 

“ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวชั้นไปกับเมียชั้นเอง”ป๊อปปี้เดินออกมาจากห้องแล้วพูด

 

 

“เมีย แล้วเมียคนไหนล่ะ”โทโมะพูดกวนๆ

 

“อย่ามาพูดกวนๆป่ะโทโมะ แกอย่าลืมสิ นั่นหวายก็เป็นเมียนายไม่ใช่หรอ”ป๊อปปี้เยาะ

 

“ก็แกแย่งหวายไปจากขั้นก่อนไม่แปลกที่ชั้นจะมาแก้แค้น”โทโมะพูดถึงอดีต

 

 

“แต่แกพรากหวายไปจากลูก ยอร์ชร้องไห้หาหวายตลอด แกมันเลว”ป๊อปปี้พูดเมื่อนึกถึงยอร์ชที่เขา

ต้องเอาไปเมืองนอกด้วยเพราะร้องไห้คิดถึงหวาย

 

 

“ก็แกเริ่มก่อนไง”โทโมะว่า

 

 

 

“พอได้แล้ว ถ้าจะมาทะเลาะก็ขอให้ข้างนอกเถอะค่ะ นี่มันโรงพยาบาลเค้างดใช้เสียงดัง”ฟางพูด

 

 

“ฟาง เดี๋ยวพี่ไปส่ง”โทโมะพูด

 

 

“ไม่ต้อง ชั้นไปกับเมียชั้นเองได้”ป๊อปปี้ไม่ยอม

 

 

“พอเถอะค่ะ พี่โทโมะไปส่งฟางที ส่วนคุณป๊อปไปดูแลลูกเถอะค่ะ ดูแล2คนนะคะ ไม่ใช่เลือกดูแค่

คนเดียว”ฟางพูดก่อนจะเดินปึงปังออกไป

 

 

 

 

 

“เอาน่าฟาง ใจเย็นๆ”โทโมะพูดขณะเอารถของฟ้ามาขับ

 

 

“แล้วจะให้ฟางทำไงคะ ยิ้ม ยอมเห็นสามีตัวเองอยู่เมียเก่ามีความสุขไม่ดูแลลูกตัวเองเลยหรอ

คะ”ฟางโวยวาย

 

 

“แต่ป๊อปมันก็ห่วงแม๊คเหมือนกันะ”โทโมะพูด

 

“ห่วง แต่ตัวติดหวายกับยอร์ชตลอดไม่มีเวลามาดูฟางกับแม๊คน่ะหรอคะ”ฟางน้อยใจ

 

“ฟาง หึงมากไปมันก็ไม่ดีนะ ระวังไอ้ป๊อปมันจะเหนื่อยง้อเอา”โทโมะพูด

 

 

“เหนื่อยก็เหนื่อยไปสิคะ ถ้าไม่ชอบฟางแบบนี้แล้วจะหย่าก็หย่าเลย ฟางเลี้ยงคนเดียวคนเดียวเอง

ก็ได้”ฟางพูด

 

 

 

“นี่ทำตัวเป็นsingle momไม่ดีมั้ง”โทโมะพูด

 

 

“ไม่เป็นไรค่ะ 8ปีที่เค้าไม่รู้ฟางก็ดูมีคมาตลอด จะทนต่อไปไม่เห็นจะยาก”ฟางพูด

 

 

“มันจะยากตรงที่ฟางรักป๊อปมันแล้วไง”โทโมะพูด ทำเอาฟางพูดไม่ออก

 

 

 

“แล้วจะให้ฟางทำไงคะพี่โทโมะ ไม่รักก็มาพยายามทำให้ฟางรัก พอรัก เค้าก็ไปหาคนอื่นแบบนี้น่ะ

หรอ”ฟางพูด

 

 

 

“อย่าคิดมากนะฟาง หวายคืออดีต มองที่นิ้วนางข้างซ้ายฟางสิ ฟางคือภรรยาคนปัจจุบันของป๊อปมัน

นะ ฟางมีสิทธิมากกว่าหวาย การที่ฟางหนีออกมาแบบนี้น่ะ ฟางยอมหรอ ทำไมไม่เอาของๆเรากลับ

มาล่ะ”โทโมะพูด

 

 

“แต่ของๆเรา เค้าไม่ดูดำดูดีเลย เมื่อเจอคนเก่า”ฟางพูดก่อนจะลงากรถไปเช็คเอ้าท์แล้วช่วยกันเก็บ

กระเป๋าออกมาจากโรงแรม

 

 

 

 

“งั้น2-3วันที่รอดูอาการน้องแม๊คกับน้องยอร์ช ให้ทุกคนมาอยู่บ้านฟ้ากับโซ่ก็ได้ค่ะ”ฟ้าพูดเมื่อนัด

กับเขื่อนมาช่วยขนของของครอบครัวฟางที่โรงแรม

 

 

“ขอบคุณนะฟ้า รบกวนด้วยจริงๆ”ฟางพูดแล้วยิ้มให้ฟ้า

 

“ถือว่า ให้ฟ้าได้ช่วยดูแลทุกคนแทนที่ตัวเองดูน้องๆไม่ได้นะคะ”ฟ้าพูด

 

 

“ไม่เอาน่า เดี๋ยวเอาของไปเก็บที่บ้านฟ้าแล้วเราไปเยี่ยมกับยอร์ชกัน แม๊คน่ะถามหาฟ้าใหญ่เลย

นะ”ฟางพูดแล้วยิ้มกับฟ้า

 

 

“ค่ะ งั้นฟ้าเอาช้อคโกแลตไปฝากน้องๆด้วยนะคะ”ฟ้าพูดอย่างดีใจ

 

 

“ตอนนี้ก็เที่ยงแล้วนะครับ เดี๋ยวเราแวะทานอะไรกันก่อนดีมั้ย”โซ่พูดแล้วขับรถแทนโทโมะเพราะรู้

เส้นทางดีกว่า

 

 

 

“เอาสิคะ เอ่อ เดี๋ยวฟางโทรบอกพวกคุณท่านก่อนนะคะว่าเก็ยกระเป๋ารอไว้เลย เดี๋ยวไปรับมาพักที่

ที่พัก”ฟางพูด ก่นที่ทุกคนจะแวะไปทานข้าวกัน

 

 

 

 

“ฮือๆ หม่าม๊า”เสียงเด็กผู้หญิงคนหนึ่งร้องไห้ตรงทางเดินไปร้านอาหาร

 

 

“ร้องไห้ทำไมครับสาวน้อย”โทโมะเดินเข้าไปถามสาวน้อยคนนั้น

 

“หม่าม๊า หาหม่าม๊า แง้ๆ”เด็กน้อยคนนั้นร้องไห้จ้า

 

 

“เอาไงดีเนี่ย ไม่เอาไม่ร้องนะ นี่ๆ น้าสุดหล่อมีอมยิ้ม เอาให้เลยอ่ะ”โทโมะควักเอาจูปาจุ๊ปที่กระเป๋า

เสื้อของแก้วให้เด็กน้อยคนนั้น เด็กคนนั้นรับมามาแล้วอมมันทันทีไม่ร้องไห้อีก

 

 

 

“โอ้โห หนุ่มฮอตทำให้เด็กน้อยเงียบได้ด้วย นี่สุดยอดจริงๆ”ฟางแซวโทโมะ

 

“เดี๋ยวก่อนนะครับ นี่มันจดหมายนิ”โซ่สังเกตเห็นจดหมายรีบเอามันมาอ่านทันที

 

 

“ม๊าขอโทษนะฮานะ ที่ม๊าดูเราไม่ไหว ถึงคนที่เจอน้องฮานะ ชั้นขอยกลูกให้พวกคุณ เพราะชั้นเลี้ยง

แกไม่ไหวแล้วจริงๆ ขอโทษและขอความกรุณาด้วยค่ะ”ฟ้าอ่านจดหมายแล้วมองฮานะอย่าน่าสงสาร

 

 

“ทำไมเป็นแม่คนถึงทิ้งลูกได้แบบนี้เกินไปแล้วนะ พี่โทโมะเราต้องตามหาแม่เด็กคนนี้ให้เจอนะคะ

ฟางว่าเค้าอาจจะไปไหนได้ไม่ไกล”ฟางพูดอย่างร้อนรน

 

 

“เอ่อ งั้นเอาอย่างนี้มั้ยคะ เดี๋ยวฟ้ากับโซ่จะไปรับพวกคุณย่าใหญ่เอากระเป๋ามาเก็บและพักที่นี่ แล้ว

พวกพี่โทโมะก็ตามหาแม่เด็กคนนี้ ถ้าไม่เจอก็เอาไปฝากไว้ที่ตำรวจเอานะคะ”ฟ้าพูดก่อนทุกคนจะ

ตกลงกันเรียบร้อยแล้วแล้วแยกย้ายกันไปทันที

 

 

 

 

 

“พี่ฟ้าคนสวย”แม๊คพูดอย่างดีใจเมื่อคนที่เปิดห้องเข้ามาเป็นฟ้ากับโซ่แล้วเอาช้อคโกแลตมาให้แม๊ค

กับยอร์ช

 

 

“อันนี้แม๊ค อันนี้ของยอร์ชครับผม”ฟ้าแบ่งช้อคโกแลตให้น้องทั้ง2คน

 

“แล้วนี่ฟางไปไหน ฟ้าเห็นฟางบ้างมั้ย”ป๊อปปี้ถาม

 

“พอดีมีเรื่องนิดน่ะค่ะฟางกับพี่โทโมะเค้าเลยยังไม่มา”ฟ้าพูด

 

“อะไรนะ นี่ฟางไปกับโทโมะงั้นหรอ”หวายถามอย่างตกใจ

 

 

“ทำไมคะ พี่หวายหึงพี่โทโมะหรอคะ”แก้วถามขึ้น

 

 

“ไม่ได้หึงค่ะ น้องแก้วจะพูดให้ทำร้ายตัวเองทำไมล่ะคะ เพราะเรื่องของเรามันเป็นอดีตไป

แล้ว”หวายพูดก่อนจะหันไปป้อนข้าวยอร์ช

 

 

“อดีต ก็ขอให้มันเป็นอดีตทั้งหมดนะคะ ไม่ใช่แค่เรื่องของพี่โทโมะคนเดียว”แก้วพูดแล้วมองป๊อปปี้

กับหวายที่ช่วยกันดูแลยอร์ชส่วนแม๊คนั่งกับเขื่อนและเฟย์

 

 

“ถ้าจะตัดแม่ตัดลูกคงตัดไม่ขาดหรอกนะแก้ว เพราะยังไง หวายก็คือแม่ของยอร์ช”ป๊อปปี้พูด

 

“งั้นพี่ป๊อปก็อย่าลืมนะคะ ว่าพี่ป๊อปไม่ได้มีลูกคนเดียว แม๊คเป็นลูกพี่ป๊อปเหมือนกัน”แก้วมองป๊อปปี้

ก่อนจะเดินไปนั่งเล่นกับแม๊ค

 

 

 

“เมื่อไหร่แม่ฟางจะมาครับอาเขื่อน น้าแก้ว”แม๊คถาม

 

 

 

“แม่ไปทำธุระกับลุงโทโมะนะครับ เดี๋ยวก็มาเล่นกับพวกพี่อนละกัน”แก้วพูดก่อนจะเล่นกับแม๊คและ

ป้อนข้าวแม๊ค ป๊อปปี้มองทั้งแม๊คและยอร์ชสลับกับแล้วถอนหายใจ

 

 

 

เห้ออออ ถอนหายใจแทนป๊อปปี้กับฟางแปป

 

 

อย่าลืมเม้นกับโหวตนะ โทษทีวันนี้อัพช้าไปหน่อย