รักสุดท้ายของหัวใจ

 

 

 

 

 

 

“สุดท้ายเราก็หาแม่เด็กไม่เจอจริงๆสินะพี่โทโมะ”ฟางพูดขณะเดินไปกับโทโมะที่อุ้มฮานะอยู่

 

“นั่นน่ะสิ เอ้า เมื่อกี้ยังร้องไห้อยู่เลย หลับไปแล้วหรอเนี่ย”โทโมะที่อุ้มฮานะพูดขึ้นแล้วนั่งลงที่ม้านั่ง

มองดูเด็กตัวเล็กหลับปุ๋ยแล้ว

 

 

“ที่ยิ้มแบบนี้เพราะอยากมีลูกรึเปล่าคะ”ฟางแซว

 

 

“หาแม่ยังไม่ได้ละจะมีลูกได้ไง”โทโมะพูด

 

“เอ้า ก็แก้วไง เอาไปไว้ไหน”ฟางพูด

 

 

 

“บ้าหรอ พี่ดุหยั่งกะร็อตไวเลอร์แบบนั้นกว่าจะได้แต่งพี่คงถือไม้เท้าไปขอแก้วพอดี”โทโมะพูดเล่น

เอาฟางหลุดขำกับโทโมะที่เปรียบเทียบป๊อปปี้ไว้

 

 

“จะว่าไปแล้วน้องเค้าก็น่ารักดีนะคะพี่โทโมะ ทำไมนะแม่ถึงเอามาทิ้งแบบนี้ น่าสงสารจัง”ฟางพูด

พลางลูบผมฮานะที่หลับอยู่อย่าเอ็นดู

 

 

“อยากให้แม๊คมีน้องหรอ”โทโมะพูดแซวฟาง

 

 

“จริงสิ ตายล่ะ เย็นป่านนี้แล้ว แม๊คจะเป็นยังบ้างนะ พี่โทโมะโทรหาฟ้ากับโซ่เร็วค่ะ”ฟางนึกถึงลูกที่

โรงพยาบาลแล้วก็ห่วงว่าจะงอแงรึเปล่า

 

 

“ฟาง พี่ขอโทษ แบตหมดน่ะ”โทโมะชูมือถือขึ้นว่าแบตหมดจริงๆ

 

 

“แล้วเราจะเอายังไงดีคะ ฟางมีแบตนะแต่ไม่มีเบอร์”ฟางพูด

 

 

“มีเบอร์แก้วมั้ยอ่ะๆ โทรหาแก้ว”โทโมะบอกก่อนจะให้ฟางโทรหาแก้ว

 

 

 

ตรู้ด

 

 

 

เสียงมือถือของแก้วดังเข้ามาใกล้ๆ

 

 

 

“เห็นปิดเครื่องก็ตกใจหมดนึกว่าเป็นอะไรไปซะอีก”แก้วพูดแล้วกดตัดสายก่อนจะเดินมาหาโทโมะ

และฟาง

 

 

 

“แล้วคนอื่นล่ะแก้วไปไหนหมด”โทโมะถาม

 

 

“ฟ้ากับโซ่พาย่าใหญ่ไปพักผ่อนกับพวกเฟย์เขื่อนไปที่บ้านแล้วค่ะ แต่แก้วขอให้โซ่มาส่ง แล้วนี่จะ

เอายังไงกับเด็กคนนี้ดีคะ แจ้งตำรวจเลยมั้ย”แก้วถาม

 

 

 

“ถ้าแจ้งไปแล้วพ่อแม่เด็กไม่มา เด็กคนนี้ต้องไปอยู่ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าสินะ”ฟางพูด

 

 

“คงจะเป็นแบบนั้นล่ะฟาง น่ารักจังเลย”แก้วพูดก่อนจะดูหน้าฮานะชัดๆ

 

 

“ถ้าแม่เด็กเค้าไม่ต้องการลูกเค้าจริงๆ เราอย่าเอาส่งตำรวจเลยนะ”โทโมะพูดขึ้น

 

 

 

“ทำไมล่ะคะ”แก้วถาม

 

 

 

“พี่ถูกชะตากับน้องคนนี้อ่ะแก้ว พี่ว่าพี่จะรับเลี้ยงน้องเค้าเป็นลูก”โทโมะพูดขึ้นทำเอาสองสาวอึ้ง

 

 

“ไม่คิดเลยนะคะว่าเพลย์บอยตัวพ่ออย่างพี่น่ะ อยากจะเลี้ยงเด็ก”แก้วทึ่ง

 

 

 

“บางที การที่เราเจอคนที่ใช่แล้วอยากหยุดไว้ที่เค้า มันก็อาจจะทำให้เราคิดอยากจะเปลี่ยนแปลงตัว

เองก็ได้นะ”โทโมะพูดแล้วสบตากับแก้ว ทำเอาแก้วหน้าแดงทันที

 

 

 

“โอย หวานเกินไปละนะๆ เอ ถ้าพี่โทโมะเป็นพ่อ คุณแก้วก็ต้องเป็นแม่สิ”ฟางแซว

 

“จะบ้าหรอฟาง ชั้นยังไม่ได้แต่งงานซะหน่อย จะมาเป็นแม่ได้ไงล่ะ”แก้วพูดด้วยความเขิน

 

 

“งั้นแต่งเลยมั้ยล่ะ เดี๋ยวพี่ไปขอ”โทโมะพูด

 

 

“นี่พี่พูดจริงพูดเล่นเนี่ย”แก้วอึ้ง

 

 

“เรื่องแต่งงานใครเค้าเอามาล้อเล่นล่ะ”โทโมะพูดแล้วยิ้ม

 

 

“งั้น ก็ไปขอกับย่าของแก้วเลย ไปเร็ว”แก้วพูดแล้วพาโทโมะกับฮานะไปที่รถ

 

 

“งั้นถ้าจะไปขอกัน แล้วแวะมาส่งฟางที่โรงพยาบาลได้มั้ยคะ ฟางจะไปหาลูก”ฟางพูด

 

 

“เอาสิ งั้นฟางไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนมั้ย แล้วจะได้ไปนอนเฝ้าลูกเลย”โทโมะและแก้วบอกก่อนะพา

ฟางไปอาบน้ำที่บ้าน ทันทีที่ย่าใหญ่เห็นฮานะก็ตกใจ โทโมะเลยเล่าทุกอย่างให้ฟังก่อนจะทำการ

ขอแก้วที่ย่าใหญ่ต่อทันที

 

 

 

แอ้ด

 

 

 

ฟางเปิดประตูห้องไปก็แปลกใจที่ไม่เห็นใคร

 

 

 

“แม๊ค ยอร์ช ไปไหนกันหมดน่ะ”ฟางเดินเข้ามาในห้องที่บนเตียงไม่มีใครก็แปลกใจ ก่อนจะเดินไป

ถามนางพยาบาล ทันทีที่รู้ว่าทุกคนอยู่ที่ดาดฟ้าฟางก็รีบไปหาทันที

 

 

 

“ฮิ ฮิ สวยจังเลยฮะ”เสียงของแม๊คหัวเราะทำให้ฟางชะงัก ค่อยๆเปิดประตูไป แล้วเห็น ป๊อปปี้ หวาย

แม๊ค และยอร์ชเล่นไฟเย็นกันอย่างสนุกสนาน

 

 

 

“ของแม๊คหมดแล้วเล่นอีกมั้ย”หวายชูถุงไฟเย็น แม๊ครีบรับมาเล่นกับยอร์ช ภาพที่หวายต่อไฟเย็นที่

ป๊อปปี้แล้วหัวเราะกันอย่างสนุกสนานทำให้ฟางรู้สึกจุกอก พูดอะไรไม่ออก นี่น่ะหรอครอบครัว

สุขสันต์

 

 

 

 

“แม่หวาย พ่อป๊อป เราปล่อยโคมกันเถอะน้า”ยอร์ชวิ่งไปหยิบโคมมา ป๊อปปี้เลยจุดโคมแล้วลอยไป

ด้วยกัน

 

 

 

“อ๊ะ”แม๊คสะดุดล้ม ยอร์ชรีบมาดู

 

 

 

“เดี๋ยวเราลงไปกันมั้ยป๊อป ลูกจะได้นานด้วย”หวายพูดก่อนจะเดินข้างป๊อปปี้แต่แล้วจังหวะนั้นเอง

โคมลอยที่ไม่ได้จุดอีกอันลอยไป

 

 

 

“อ๊า โคมอันนั้นแม๊คจะเอาไว้ลอยกับแม่ฟาง”แม๊ครีบวิ่งไปจับโคมลอยใกล้ๆระเบียงดาดฟ้า

 

 

 

“แม๊ค อย่าไปนะ ระวัง เหวออ”ยอร์ชวิ่งเข้าไปหาน้อง แต่เสียหลักล้มลงทำให้ชนกับแม๊คตกระเบียง

ดาดฟ้าทันที

 

 

 

“แม๊ค”ฟางตกใจรีบวิ่งขึ้นไปหาลูกๆทันที

 

 

 

 

“แม่ฟาง/แม่เป็ดน้อยช่วยด้วย”ยอร์ชที่เหยียบเครื่งของแอร์อยู่แล้วจับแม๊คไว้ร้องให้ช่วย ฟางรีบ

เอื้อมมือไปจับ เช่นเดียวกับป๊อปปี้และหวายที่เอื้อมมือไปช่วยจับ

 

 

 

“ยอร์ชจับแม่ไว้นะลูก”หวายพูด

 

 

“แม๊คจับแม่นะครับ อย่ามองด้านล่าง”ฟางพูด โดยมีป๊อปปี้ช่วยดึงฟางและหวาย

 

 

 

ตุบ

 

 

 

เมื่อช่วยมาได้ฟางกอดลูกแน่นเช่นเดียวกับหวายที่กอดยอร์ชแน่น

 

 

 

“พ่อป๊อป ยอร์ชกลัว”ยอร์ชโผเข้ากอดป๊อปปี้แน่น หวายเข้าไปกอดลูก กลายเป็นภาพ3คนพ่อแม่ลูก

 

 

“ทีหลังอย่าทำแบบนี้นะ ถ้าเราเป็นอะไรไป พ่กับแม่ต้องอยู่ไม่ได้แน่ๆนะยอร์ช”ป๊อปปี้พูดแล้วกอด

ยอร์ชแน่น ทำให้ฟางถึงกับน้ำตาไหล เขาไม่หันมามองเธอกับลูกเลย ทั้งๆที่เธอคือเมียที่ถูกต้อง

ตามกฎหมายเค้าแล้วตอนนี้

 

 

 

 

“ไปข้างล่างกันนะครับแม๊ค”ฟางพูดก่อนจะอุ้มแม๊คลงไปไม่หันกลับไปมองป๊อปปี้อีกเลย

 

 

“แม่ฟาง ไม่รอพ่อป๊อปหรอครับ”แม๊คถามเมื่อฟางอุ้มแม๊คลงมาไม่รอป๊อปปี้

 

 

“พ่อป๊อปเค้าดูแลพี่ยอร์ชอยู่ไงครับ ไม่เป็นไรนะ แม๊คมีแม่ดูอยู่นี่ไง”ฟางพูดแล้วปาดน้ำตาทิ้ง

 

 

“แต่แม๊คอยากให้พ่อกอดแม๊คบ้างนี่ฮะ”แม๊คพูด ฟางถึงกับปล่อยโฮออกมา

 

 

“แม๊ค ฮือๆ ต่อไปนี้แม่จะดูแลเราเองนะครับ แม่จะดูแลเราเองคนเดียว หนูไม่ต้องไปเรียกหาเค้าอีก

นะ เค้าไม่เห็นค่า ไม่สนใจพวกเรา2แม่ลูกเลย”ฟางร้องไห้ด้วยความเสียใจ

 

 

“แม่ฟางไม่เอาอย่าร้องไห้นะครับ”แม๊คพูดก่อนน้ำตาจะไหลออกมา ฟางทรุดลงนั่งตรงบันไดหนีไฟ

แล้วกอดลูกแน่น

 

 

“แม๊ค ฮือๆ”ฟางร้องไห้กับลูกสักพักก่อนจะลุกขึ้นอุ้มพาแม๊คกลับไปที่ห้องทันที

 

 

 

 

กลับมาอัพละจ้าาาา ขออัดดราม่าก่อนนะ ละจะใส่หวานๆให้

 

 

อย่าลืมเม้นกับโหวตเหมือนเดิมน้า