รักสุดท้ายของหัวใจ

9.7

เขียนโดย Chapond

วันที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 21.53 น.

  66 ตอน
  858 วิจารณ์
  233.76K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 09.16 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

36) สะใภ้คนใหม่บ้านจิระคุณ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
 
 

“แน่ะ ยังจะทำหน้ามุ่ยอีกนะฟาง”โบว์พูดเมื่อเห็นฟางนั่งหน้ามุ่ยในชุดแต่งงานแบบไทยสีครีมหน้า
กระจก
 
 
“ไม่รู้สิทำตัวไม่ถูกยังไงไม่รู้”ฟางพูดแล้วมองตัวเองอีกครั้งในหระจก นี่เธอกำลังจะแต่งงานงั้นหรอ
 
 
“ทำแบบเดิมนี่ล่ะ อีกไม่กี่นาทีด้านหน้านี้เธอกะกลายเป็นพี่สะใภ้ชั้นเต็มตัวละนะ”แก้วเดินเข้ามาแล้ว
พูด
 
 
 
“เอ่อ คุณแก้วยอมรับฟางแล้วหรอคะ”ฟางถามแก้ว
 
 
“นี่ถ้าชั้นไม่รับเธอย่าใหญ่ กับพี่ป๊อปก็เฉ่งหัวชั้นสิ”แก้วพูดยิ้มๆก่อนจะเดินไปเสียบปิ่นปักผมให้ฟาง
 
 
“แม่ชั้นชอบชิ้นนี้มากเลยนะ ท่านคงดีใจที่ปิ่นอันนี้อยู่บนหัวของลูกสะใภ้คนนี้”แก้วพูด
 
“แล้วคุณหวายละคะ”ฟางถามย้อนถึงตอนป๊อปปี้และหวายแต่งงานกัน
 
 
“ตอนนั้นคุณปม่ยังอยู่ คุณแม่ไม่ได้เอามาใส่ให้นะ เพราะหวายไม่ชอบอะไรไทยๆแบบนี้”แก้วพูด
 
 
“เอาล่ะค่ะ ถึงเวลาแล้ว เจ้าสาวลงไปด้านล่างเลยค่ะ”เฟย์พูดก่อนที่ฟางและสาวๆจะลงบันไดไปชั้น
ล่างก็พบว่ามีย่าใหญ่นั่งอยู่บนโซฟาและมีป๊อปปี้นั่งรออยู่ ป๊อปปี้สบตามองฟางอึ้งๆที่ฟางมาในชุด
ไทยแต่งงานแบบสวยเรียบๆ
 
 
“สวยล่ะสิครั้บคุณป๊อป เจ้าสาวของคุณป๊อปน่ะ”กั้งพูดแซว
 
 
“เอาน่า ก็ น่ารักดี”ป๊อปปี้พูดก่อนจะหลบสายตาฟางแล้วแอบยิ้ม
 
 
“เอาล่ะ มานั่งนี่เร็วฟาง ได้ฤกษ์แล้ว”ย่าใหญ่พูดฟางจึงนั่งลงตรงข้ามป๊อปปี
 
“เอ่อ น่ารักดีนะวันนี้แปลกตาดี”ป๊อปปี้กระซิบบอกฟาง
 
 
“แหงล่ะค่ะ ใคระใส่ชุดไทยไปทำงานทุกวันเล่า”ฟางแกล้งกวนกลับเพื่อแก้เขิน
 
 
“เอาล่ ป๊อปสวมแหวนให้น้องหน่อยสิ”ย่าใหญ่บอกป๊อปปี้
 
 
“เข้าได้แฮะ นึกว่าจะคับซะอีก”ป๊อปปี้แอบแซวฟางจึงย่นหน้าใส่ไปทีนึง
 
 
“ฟางสวมแหวนให้พี่หน่อยลูก”ย่าใหญ่พูดฟางจึงสวมแหวนให้ป๊อปปี้ ป๊อปปี้รีบจับมือฟางมือสวม
เสร็จแล้วก้มลงจูบที่มือทันที
 
 
“แหมๆ พี่ป๊อป หวานเกินไปละน้า”แก้วแซวพี่ชาย
 
 
“เอาล่ะๆ จดทะเบียนสมรสกันแล้วจะได้ไปทำพิธีรดน้ำสังข์กัน”ย่าใหญ่พูด
 
 
 
“ต่อไปนี้ก็จะเป็นคุณนายจิระคุณละนะ ชั้นไม่ยอมให้เธอไปไหนกับผู้ชายคนอื่นแน่นอน”ป๊อปปี้พูด
แล้วกระซิบข้างหูฟางเมื่อจดทะเบียนสมรสเสร็จ
 
 
“อย่าว่าแต่ฟางเลย ถ้าคุณหนีเที่ยวแล้วไม่ทำหน้าที่พ่อที่ดีให้น้องยอร์ชกับลูกแม๊คล่ะก็ เจอดี
แน่”ฟางขู่กลับอย่างไม่กลัว ก่อนที่ทุกคนจะทำพิธีรดน้ำสังข์เสร็จเป็นอันเสร็จพิธีตอนเช้า
 
 
 
“แม่ฟาง”แม๊ควิ่งมาหาฟางพร้อมๆกับยอร์ชที่สิ่งมาหาป๊อปปี้
 
 
“น่ารักจังเลยนะคะครอบครัวนี้”เฟย์เดินเข้ามาพูดเมื่อเห็นฟาง ป๊อปปี้ แม๊คและยอร์ชอยู่ด้วยกัน
 
“ยินดีด้วยนะเฮีย ยินดีด้วยนะฟาง”เขื่อนเดินเข้ามาแล้วพูด
 
 
“แล้วเมื่อไหร่แกจะแต่งซักทีล่ะห้ะๆ”ป๊อปปี้พูด
 
 
“อยากอยู่นะ แต่คนแถวนี้ชอบแกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ตลอดเวลาคนเค้าจีบน่ะ”เชื่อนพูดเล่นเอาเฟย์
แก้มแดงทันที
 
 
“คุณเขื่อน พูดมาก ไปแล้ว”เฟย์พูดก่อนจะเดินหนีเขื่อนไปทันที
 
 
“ทำไม เสียดายเฟย์หรอคะ”ฟางถามทันทีที่เห็นป๊อปปี้มองตามเฟย์ไป
 
 
“เมียอยู่นี่ทั้งคนแล้ว ชั้นไม่มีหน้าไปมองใครที่ไหนอีกแล้วล่ะ”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มก่อนจะเอามือโอบ
เอวฟางไว้
 
 
“พ่อ ลืมไปรึเปล่าว่ามีพวกเราอยู่ตรงนี้”ยอร์ชพูดก่อนะปิดตาให้แม๊คทันที
 
 
 
“จูบเลยๆ”แม๊คร้องดีใจ
 
 
 
“แม๊ค ไปๆ ไปทานข้าวกันดีกว่า”ฟางเขินก่อนจะจูงมือแม๊คไปทานข้าว
 
 
“พี่เป็ดน้อย ไม่ใช่สิ แม่เป็ด ยอร์ชไปด้วย”ยอร์ชพูดก่อนจะรีบวิ่งไปตามฟางและแม๊คทันที
 
 
 
“อดตอนนี้แต่คืนนี้ไม่รอดหรอก หึๆ”ป๊อปปี้หัวเราะเบาๆก่อนจะตามฟางและลูกๆไป
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ไปไม่ได้หรอ”โทโมะหน้าหงิกเมื่อโดนแก้วลากมาที่งานในช่วงเย็น
 
 
“ถ้าไม่ไปกับแก้ว แก้วจะไม่เจอหน้าพี่อีกเลยคอยดู”แก้วพูดขู่โทโมะจึงเดินตามแก้วเข้างานมา
 
 
"เดี๋ยวพี่แก้วก็ได้ไล่พี่กลับหรอก"โทโมะพูดเมื่อนึกเพื่อนรักอย่างป๊อปปี้
 
 
“ไม่หรอก ลองทำดูสิ แก้วะด่าเปิงเลย”แก้วพูดออกรับแทนโทโมะ
 
 
“แมนมากที่รัก”โทโมะพูดยิ้มๆ
 
“เดี๋ยวเหอะ ใครที่รักๆ”แก้วแอบยิ้มก่อนจะทำหน้าดุเมื่อถูกโทโมะโอบไหล่
 
 
 
“เห้ย ทำอะไรแก้วน่ะๆ”ป๊อปปี้เดินออกมาเจอโทโมะก็มาโวยวายทันที
 
 
“อะไร แก้วน่ะก็น้องชั้นเหมือนกันนะ จะกอดไม่ได้รึไง”โทโมะโวยวาย
 
 
“แต่ชั้นเป็นพี่แท้ๆของแก้ว ชั้ยมีสิทธิหวง แก้วแล้วนี่นึกยังไงใส่กระโปรงสั้นแล้วอยู่กับไอ้เสือผู้หญิง
แบบนี้ห้ะ”ป๊อปปี้โวยวายเมื่อเห็นแก้วในชุดที่สั้นกับโทโมะ
 
 
“เห้ย พูดดีๆนะเว่ย ชั้นไม่ใช่เสือผู้หญิงซักหน่อย”โทโมะโวยวายเมื่อถูกกล่าวหากป๊อปปี้
 
 
“รึว่าไม่จริง อย่าคิดว่าชั้นไม่รู้ว่าแกอยู่ไทยแล้วแกน่ะเปลี่ยนสาวๆเป็นว่าเล่นหลังจากหย่ากับพิม น้อง
ชั้นไม่ใช่ของเล่นของแกนะ”ป๊อปปี้โวยวาย
 
 
“ละใครว่าชั้นเห็นน้องแกเป็นแค่ของเล่นเล่า”โทโมะสวนกลับ
 
 
 
“พอๆ พอทั้งคู่นั่นล่ะ พี่โทโมะเข้างาน ฟางดูพี่ชั้นหน่อย”แก้วรีบพูดเพราะตัวเองหน้าแดงจัดก่อนจะ
ลากโทโมะเข้าไปในงานเช่นเดียวกับฟางที่ลากป๊อปปี้ไปในงานเพราะพิธีกรเรียกแล้ว
 
 
 
“แหมเฮีย แต่งงานรอบนี้หน้าตาดูเด็กขึ้นเพราะว่ามีเมียเด็กรึเปล่าเนี่ยๆ”เขื่อนแซวหลังจากป๊อปปี้
และฟางลงมาจากเวที
 
 
“ทะลึ่งละๆ คนเค้าดูแลตัวเองดีก็งี้ล่ะ”ป๊อปปี้พูด
 
 
“งั้นดูแลตัวเองแล้วอย่าลืมดูแลเมียด้วยนะเฮีย ดูสิ หนุ่มๆรุมล้อม”เขื่อนชี้ไปที่พิชชี่และเพื่อนสมัย
เรียนของฟางมารุมถ่ายรูปกับฟางใหญ่
 
 
 
“ป่ะฟาง ไปเต้นรำกัน”ป๊อปปี้ดึงฟางมาทันที
 
 
“อะไรได้ไงอ่ะ ฟางยังไม่ได้ถ่ายรูปกับพิชชี่เลยนะ”ฟางแย้ง
 
 
“ได้ แต่ถ่ายแล้วมีชั้นติดไปอีกคนะเอามั้ย”ป๊อปปี้รีบพูด
 
 
“ทีคุณป๊อปล่คะ ยืนข้างเฟย์ตลอดเลยอย่าคิดนะว่าฟางไม่เห็น”ฟางโวยบ้าง
 
 
“เฟย์น่ะของเขื่อน ตอนนั้นพวกชั้นแค่แกล้งเธอเล่นๆกันเฉยๆ อย่าเอาเรื่องเก่ามางอนสิ นี่วันแต่งงาน
ของเรานะ”ป๊อปปี้รีบพูดเมื่อพาฟางมาเต้นรำ
 
 
 
“ไม่รู้ล่ะ ฟางแต่งงานกับคุณแต่ใช่ว่าฟางจะยอมคุณนะ ขอบอก”ฟางแย้งขณะเต้นรำอยู่ด้วยกัน
 
 
“งั้นชั้นนี่ล่ะจะทำให้เธอรักชั้นเอง เชื่อสิว่าชั้นทำได้”ป๊อปปี้พูดก่อนจะก้มลงไปจูบฟางทันที
ท่ามกลางเสียงโห่แซวของแขกในงาน
 
 
 
 
 
 
“จะไปไหนคะ”แก้วเดินมาถามโทโมะที่เริ่มเมาได้ที่แล้ว
 
 
“ก็นัดกับเพื่อนไว้ว่าจะไปต่อ คืนนี้แก้วไม่ต้องไปกับพี่ก็ได้นะ งานแต่งพี่ชายทั้งที”โทโมะพูด
 
 
“พี่จะหนีไปหาสาวอื่นใช่มั้ย”แก้วรีบถามทันที โทโมะหัวเราะจึงเอามือโอบเอวแก้ว แต่ก็ถูกแก้วทุบ
แต่ชายหนุ่มก็ไม่คิดจะปล่อย
 
 
“แก้วอยากให้พี่ไปหาคนอื่นมั้ยล่ะ”โทโมะถามแล้วยิ้มให้กับแก้ว
 
“ถ้าเป็นเมื่อก่อนพี่จะไปไหนก็ไปเถอะ แต่ถ้าเป็นตอนนี้ แก้วคงไม่อยากให้พี่ไปไหน แต่พี่ก็ไปอยู่ดี
แก้วก็ไม่รู้ว่าจะรั้งพี่ด้วยวิธีไหน เอาเป็นว่าพี่ไปเถอะแก้วไม่รั้งพี่ละ”แก้วพูดแล้วจะเดินไป โทโมะรั้ง
ตัวแก้วไว้แล้วพาไปที่สวน
 
 
“แต่พี่รู้ว่าวิธีไหนจะรั้งพี่ได้”โทโมะพูดก่อนจะก้มลงจูบแก้วอย่างอ่อนโยน
 
 
“พะ พี่โทโมะ”แก้วหน้าแดงเมื่อถอนจูบออกมา
 
 
“รู้มั้ยแก้วเป็นคนแรกเลยนะที่พี่ไม่อยากจะทำอะไรเลย อยากจะถนอมเอาไว้ ในงานของเรา”โทโมะ
พูดแล้วยิ้ม
 
 
 
“ไปเลยย คนบ้าทำแก้วหน้าแดงแล้วนะ”แก้วเขินจัดทุบโทโมะไปทีนึงก่อนจะเดินไปส่งที่รถ
 
 
 
 
 
 
 
ตุบ
 
 
 
หมอนถูกโยนลงไปที่โซฟาหลังจากพิธีส่งตัวเข้าห้องหอเสร็จ
 
 
 
“อะไรเนี่ยฟาง นั่นมันเตียงชั้นนะ ชั้นก็ต้องนอนเตียงชั้นสิ”ป๊อปปี้ร้องเมื่อฟางโยนหมอนมาที่โซฟา
 
 
 
“ไม่รู้ล่ะ ตอนนี้ฟางอยู่ห้องนี้แล้ว ฟางจะนอนเตียง”ฟางพูดแล้วเดินงอนหายไปในห้องน้ำ ป๊อปปี้จึง
เดินตามไปแล้วพบว่าฟางเอื้อมมือถอดซิปชุดเจ้าสาวด้านหลังไม่ถนัดจึงเดินไปช่วยรูด
 
 
 
 
“รูดไม่ได้ทำไมไม่บอกล่ะ หืม”ป๊อปปี้พูดหลังจากรูดซิบลงให้ฟางเสร็จก่อนจะก้มลงจูบที่แผ่นหลัง
ขาวเนียนของฟาง
 
 
 
“คะ คุณป๊อป ฟางจะอาบน้ำนะ ปล่อยฟางค่ะ”ฟางเขินจัดรีบพูดขึ้น
 
 
 
 
“ไม่ปล่อย คืนนี้คืนแต่งงานของชั้นกับเธอ เธอต้องให้ชั้นนอนบนเตียงกับเธอสิ ไม่งั้น ชั้นก็จะไม่
ปล่อยเธอ ให้กอดแบบนี้ยันเช้าเลยก็ได้นะ”ป๊อปปี้พูดแล้วกอดฟางไม่ปล่อยแต่มือกลับลูบไล้ทั่ว
แผ่นหลังเนียนของฟาง
 
 
 
“พะ พอแล้ว อยากจะนอนก็นอนแต่ห้ามทำอะไรฟางนะ”ฟางพูดแล้วแก้มแดงไม่สบตาป๊อปปี้
 
 
 
“ไม่ทำบนเตียง แต่ตรงนี้ทำได้น่ะสิ”ป๊อปปี้พูดจบก็ก้มลงจูบฟางทันที
 
 
 
 
 
 ใครว่าชีวิตคู่ป๊อปฟางะหวาน ตราบใดที่ฟางยังไม่ยอมรับป๊อปปี้ เอ๊ะ รึว่ายอมแล้ว
 
อย่าลืมเม้นกับโหวตเยอะๆนะจ้ะ
 
 
 
 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา