รักบนเส้นขนาน

 

 

 

"นี่เธอจะทำอะไรน่ะเฟย์"เขื่อนกลับเข้ามาในห้องก็ตกใจเมื่อเห็นเฟย์พยายามหาข้าวของในห้องทำลายโซ่ที่ล่ามเอาไว้

 

 

"ชั้นก็ไปจากที่นี่ ไปให้พ้นจากนายไอ้มาเฟียสารเลวข่มขืนผู้หญิง"เฟย์โวยวายกลบไปและยังไม่หยุดทำลายโซ่

 

 

"จะไปไหน ชั้นไม่ให้ไป เป็นคนบอกให้ชั้นรับผิดชอบเองไม่ใช่รึไง เป็นเมียมันก็ต้องอยู่กับผัวน่ะถูกแล้ว และอีกอย่าง เมียดื้อด้านเลี้ยงไม่เชื่องก็ต้องถูก

ผัวทำโทษแบบนี้ล่ะ"เขื่อนตรงไปกระชากเฟย์ที่กำลังหยิบโคมไฟที่ข้างเตียงมาหมายจะทำให้แตกเพื่อมาทำลายโซ่ก็รีบว่า

 

 

 

ผลัวะ

 

 

 

เฟย์ไม่สนใจ เอาโคมไฟที่ถืออยู่ฟาดใส่เขื่อนจนล้มไปกองกับพื้นหันขวับมาแล้วทำให้เฟย์อึ้งเมื่อเห็นเขามีเลือดออก

 

 

 

"สมน้ำหน้า อยากจับตัวชั้นมาเองนิ"แม้จะรู้สึกผิดแต่เฟย์ก็ยังคงปากดีว่าเขื่อนไปทำให้เขาโกรธจัดมากกว่าเดิม

 

 

 

"ทำผัวตัวเองมีเลือดออกแบบนี้ยังไม่สำนึกอีก งั้นวันนี้ชั้นจะลงโทษเธอไม่ให้มีแรงคิดหนีไปจากชั้นอีก เฟย์"เขื่อนพูดจบก็จับร่างบางกดลงที่เตียงอีก

ครั้งโดยไม่สนใจว่าเขากำลังเจ็บตัวอยู่ก็ตาม

 

 

 

 

"กรี๊ดดดด ไม่น้าาา"เฟย์กรีดร้องสุดเสียงและสุดท้ายเธอก็ขัดขืนชายหนุ่มไม่ได้อยู่ดี 

 

 

 

 

 

 

 

ทางด้านฟางที่เก็บข้าวของบริเวณชั้นล่างจนเสร็จเรียบร้อยก็เห็นป๊อปปี้ประคองพิมที่ร้องโอดโอยลงมาฟางมองตามด้วย

ความช้ำใจที่เห็นสร้อยหยกที่เคยเป็นของตัวเอง แต่ตอนนี้ไปอยู่ที่คอพิมแทน แล้วภาพที่ป๊อปปี้ใส่

สร้อยเส้นนั้นให้พิมบนเตียงก็ผุดเข้ามาในหัวฟางพลางกำมือแน่น

 

 

 

 "ไม่ต้องร้องนะพิม เดี๋ยวป๊อปจะจัดการคนที่มันรังแกพิมเอง ป๊อปจะไม่ยอมให้มันมาทำร้ายพิมของป๊อปเหมือนที่มันทำกับป๊อปหรอก"ป๊อปปี้พาพิมไป

ที่รถแล้วพูดก่อนที่จะหันขวับไปมองฟางสายตาแข็งกร้าวแล้วขับรถออกไป เมื่อป๊อปปี้ออกไปแล้วฟางก็รีบเอามือปิดหน้าแล้วร้องไห้ออกมาทันที

 

 

 

 

“ว้าย ฟางทำไมเละแบบนี้”เกลร้องเมื่อเดินเข้ามาพร้อมพิชชี่เมื่อเห็นว่าป๊อปปี้ออกไปแล้วก็ตกใจเมื่อเห็นสภาพฟางที่เลอะไปด้วยซุปทั้งหัว

 

 

“ช่างเถอะมันเป็นอุบัติเหตุ แล้วป๊อปเค้าก็คงโกรธมากที่ฟางทำร้ายผู้หญิงคนใหม่ของเค้า”ฟางตอบปัดๆ

 

 

“บอสทำเกินไปแล้วนะแบบนี้ เอาผู้หญิงใหม่มาพลอดรักถึงที่นี่ นี่มาหยามเธอชัดๆ”พิชชี่โวยวายหงุดหงิดแทน

 

 

“อย่าเลยพิชชี่ ชั้นทนได้ ชั้นบอกแล้วไงว่าแค่นี้ยังน้อยไปกับสิ่งที่ชั้นทำกับเค้า”ฟางร้องขอ

 

 

“เดี๋ยวชั้นเอาผ้าชุบน้ำมาให้นะ”เกลพูดก่อนะรีบไปหาผ้าชุบน้ำให้ฟาง

 

 

 

“แล้วไง ต้องให้เธอตายคามือเค้าไปรึไง บอสถึงจะยอม”พิชชี่ที่รู้สึกว่ามันไม่แฟร์ก็พูดออกมาอย่างโมโห

 

 

 

“ช่างเถอะพิชชี่ ชั้นทนได้ ไม่เป็นไรเห็นมั้ยดูสิ”ฟางยิ้มแทนคำตอบให้พิชชี่ก่อนน้ำตาจะไหลออกมา

พิชชี่เห็นตกใจคว้าฟางมากอดปลอบใจทันที

 

 

 

 

 

“ฮือๆชั้นบอกแล้วไงว่าไม่เป็นอะไร”ฟางเมื่อถูกปลอบก็ปล่อยโฮออกมาอย่างอัดอั้น

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรนะ อยากร้องก็ร้องออกมาเลย”พิชชี่กอดปลอบฟางด้วยความสงสาร จังหวะนั้นเองป๊อปปี้

เดินกลับเข้ามาเห็นฟางกอดกับพิชชี่ก็โมโห

 

 

 

ผลัวะ

 

 

“ทำบ้าอะไรน่ะ”ฟางตกใจเมื่อป๊อปปี้ที่กลับเข้ามาแล้วดึงพิชชี่ไปต่อยหน้า ฟางรีบไปประคองพิชชี่ขึ้นมาทันที

 

 

“นี่คงจะสำออยออดอ้อนลูกน้องชั้นให้มาปลอบเธอล่สิท่า ทำไม น้ำตาจอมมารยาอย่างเธอมันใช้ไม่

ได้ผลกับชั้นนี่กะจะหาพรรคพวกจากการใช้มารยาของเธอล่ะสิท่า”ป๊อปปี้ว่าฟาง

 

 

 

“ชั้นไม่เคยคิดแบบนั้นนะ สมองคุณคิดได้แต่เรื่องแบบนี้หรอ ไม่คิดเลยนะว่ามันจะหลุดออกมาจาก

ปากคนที่ได้ชื่อว่าเป็นหัวหน้าแก๊งค์มังกรดำที่ยิ่งใหญ่”ฟางโมโหที่ป๊อปปี้ทำร้ายลูกน้องตัวเองก็เผลอ

ตวาดใส่ชายหนุ่มจนป๊อปปี้ง้างมือมาบีบปากฟางไว้แน่น

 

 

 

“บอสครับพอเถอะอย่าทำร้ายฟางเลย”พิชชี่มองฟางด้วยความสงสารป๊อปปี้ได้ยินเข้าก็ยิ่งเดือดจัดที่

พิชชี่เป็นห่วงฟาง

 

 

“ไม่ทำยัยนี่งั้นทำแกได้สินะ”ป๊อปปี้พูดจบก็ปล่อยฟางล้มลงกับพื้นก่อนจะหันไปเตะพิชชี่จนล้มแล้ว

ตรงไปกระทืบซ้ำอีกครั้ง

 

 

“นายคะ พอแล้วอย่าทำพิชชี่เลย”เกลตกใจรีบวิ่งเข้าไปรั้งป๊อปปี้ไม่ให้ทำร้ายพิชชี่ จนตัวเองถูกผลัก

ไปชนชอบโต๊ะหัวแตกเลือดอาบฟางหวีดร้องตกใจเมื่อเห็นเพื่อนสาวของเธอล้มลง

 

 

 

“เกล”พิชชี่ตกใจรีบประคองร่างตัวเองจะไปหาเกลที่ฟางประคองไว้อยู่แต่ป๊อปปี้กลับไม่หยุดชกหน้าพิชชี่จนล้มอีกครั้ง

 

 

 

ซ่า

 

 

“เลิกบ้าได้มั้ย นี่มันลูกน้องคุณนะทำแบบนี้ได้ยังไง นายท่านกับนายแม่เห็นเค้าคงจะเสียใจมากที่มี

ลูกชายเป็นพวกอัทธพาลแบบนี้ ทำตัวเหมือนพวกกนักเลงที่เคยทำร้ายนายไม่มีผิดนี่น่ะหรอ หัวหน้าใหญ่ของแก๊งค์มังกรดำ”ฟางทนไม่ไหวเอาน้ำใน

กะละมังมาสาดใส่ป๊อปปี้ทันทีก่อนจะระเบิดอารมณ์ด้วยความอัดอั้น

 

 

 

 

 

“แกทำอะไรป๊อป”พิมตกใจรีบวิ่งมาหาป๊อปปี้ก่อนจะตบหน้าฟางจนหัน ฟางโมโหตบหน้าพิมกลับเช่นกัน

 

 

 

 

“นี่สำหรับที่เธอตบชั้น หัดดูซะบ้างว่าอะไรผิดอะไรถูกไม่ใช่หลงผู้ชายจนหน้ามืดตามัวแบบนี้”ฟาง

โมโหตบหน้าพิมไปอีกครั้งนึง

 

 

 

 

“พอได้แล้ว”ป๊อปปี้ตะโกน ทุกคนหยุดการกระทำตัวเอง พิมวิ่งไปอ้อนป๊อปปี้ ส่วนฟางวิ่งกลับไปดูเกลที่

ถูกพิชชี่ประคองอยู่

 

 

“พิชชี่ พาเกลไปทำแผลเถอะ”ฟางบอกก่อนจะประคองเกลพร้อมกับพิชชี่แต่ถูกป๊อปปี้กระชากร่างบางไว้

 

 

 

“อย่านะอย่าทำอะไรพิชชี่อีกเพราะเค้าเป็นลูกน้องคุณถ้า ขืนยังทำอีกชั้นจะเอาเค้าไปอยู่กับพวกเสือ

ขาวเดี๋ยวนี้เลย”ฟางว่าป๊อปปี้ นั่นทำให้ป๊อปปี้ที่ได้ยินก็เดือดจัดกว่าเก่า

 

 

 

“กะแล้วว่านี่มันต้องเป็นแผนการเอาลูกน้องชั้นไปของเธอ งั้นมานี่”ป๊อปปี้เดือดจัดกระชากฟางออก

จากบ้านไปซึ่งตอนนี้ท้องฟ้าเริ่มครึ้มฟ้าครึ้มฝนไปทั่ว

 

 

 

 

 

 

“ห้ามให้ชั้นจัดการกับลูกน้องชั้น งั้นชั้นจะจัดการกับเธอ เธอจะยอมมั้ยล่ะ”ป๊อปปี้ว่า ฟางนิ่งคิด ขืน

ถ้าป๊อปปี้อารมณ์ร้ายแบบนี้แล้วไปทำร้ายลูกน้องตัวเองแบบนี้ ต่อไปลูกน้องคงไม่อยากทำงานกับ

เขาแล้วจะมีแต่เพิ่มศัตรูให้มังกรดำมากขึ้น ทั้งหมดที่เขาอารมณ์ร้ายแบบนี้มันก็เป็นเพราะเธอ

 

 

 

“ยอม ชั้นยอม”ฟางพูดก่อนจะหยุดขืนตัวหนีป๊อปปี้

 

 

“ดีงั้นมานี่”ป๊อปปี้พูดจบก็กระชากฟางมัดติดกับเสาสะพานข้ามสระน้ำเล็กๆไปทางสวนส้ม มัดฟางแช่

น้ำไว้ตรงนั้น

 

 

 

“ทำบ้าอะไรน่ะ ที่ขาชั้นมีแผลอยู่นะ”ฟางร้อง แต่ป๊อปปี้ไม่ฟังเมื่อมัดฟางเสร็จกเดินขึ้นมาจากน้ำ

แล้วกอดอกมองบนฝั่งดูฟางอย่างเย็นชา

 

 

“อ๋อ หรอช่วยไม่ได้อ่ะนะ นี่มันคือบทลงโทษของเธอที่ไปยุ่งกับลูกน้องชั้น พิชชี่มันฝ่าฝืนกฎไปยุ่ง

กับเธอทั้งๆที่สั่งไว้แล้วว่าห้ามให้ใครยื่นมือช่วยเหลือคนอย่างเธอ แต่มันไม่ฟัง แล้วเธอจะมารับผิด

แทนมันก็ช่วยไม่ได้”ป๊อปปี้พูดอย่างไม่รู้สึกอะไรแล้วยิ้มเยาะออกมา

 

 

“คุณกลายเป็นคนแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน”ฟางอึ้งก่อนจะพูดออกมา

 

 

“ตั้งแต่ที่ถูกเสือขาวทำร้าย มันทำให้ชั้นรู้ทันทีว่า การใจดีมันไม่ใช่สิ่งที่พึงมีของมาเฟีย เพราะการที่

มาเฟียมีหัวใจผลสุดท้ายคือเราเองที่ต้องพินาศ”ป๊อปปี้พูดต่อ

 

 

“ทั้งหมดมันเป็นเพราะชั้นสินะ”ฟางพูดอย่างเจ็บปวด

 

 

“ใช่มันเป็นเพราะเธอ แต่ก็ขอบคุณเธอมากนะที่ทำให้ชั้นรู้ว่าวงการมาเฟียนี้มันไม่มมีความจริงใจ

เลย”ป๊อปปี้พูด ก่อนจะเงยหน้ามองเม็ดฝนที่ตกลงมา

 

 

 

“ที่นี่อากาศมันเย็นนะ”ป๊อปปี้พูดอย่างอารมณ์ดี

 

 

 

“ตอนแรกชั้นดีใจ ที่รู้ว่าคนที่ทำแผลให้ชั้นคือคุณ แล้วคุณบอกให้เกลเอาผ้าห่มกับเสื้อกันหนาวมา

ให้ชั้น แค่นี้มันก็ทำให้ชั้นมีแรงที่อยู่ให้คุณเอาคืนชั้น”ฟางพูดออกมาจากใจ ซักพักน้ำตาตัวเองก็

ไหลออกมา ป๊อปปี้มองฟางด้วยแววตาอ่อนลง

 

 

 

“แต่พอคุณเอาสร้อยนั่นไปให้พิมใส่ แล้วทำอะไรบ้าๆไม่มีเหตุผลกับลูกน้องคุณมันทำให้ชั้นรู้สึกว่า

คุณน่ะมันไม่มีหัวใจแล้วจริงๆ ทำกับชั้น ชั้นทนได้ แต่นั่นคือลูกน้อง เค้าเป็นพวกเดียวกับคุณ คนที่

เค้าพร้อมจะเสียสละชีวิตให้คุณได้ แต่คุณกลับทำร้ายเค้าไม่มีเหตุผลแบบนี้น่ะหรอ”ฟางตวาดเสียง

สั่น ก่อนที่น้ำฝนจะตกลงมาทำให้ฟางเปียกลู่บวกกับอากาศที่หนาวทำให้ฟางปากเริ่มสั่น ด้วยความ

หนาวทำให้ฟางเริ่มพูดไม่ออก อากาศปวดที่แผลเริ่มกำเริบ มองคนตัวสูงที่ยังกอดอกมองอย่างไม่

สะทะสะท้าน นี่เขาคงไม่คิดจะมาช่วยเธอจริงๆสินะ เขาคงจะดีใจที่ปล่อยให้เธอตาย พวกเสือขาวจะ

ได้เป็นทุกข์สมใจอย่างที่เขาต้องการซักที

 

 

 

“หนาวล่ะสิ งั้นก็บอกชั้นสิ ขอร้องชั้น ให้ชั้นแก้มัดเธอ”ป๊อปปี้ยิ้มเยาะก่อนที่จะเอ่ยปากให้ฟางขอร้องตัวเอง

 

“คุณอยากให้ชั้นตายอยู่แล้วจะให้ชั้นขอร้องคุณทำไม”ฟางพูด ตอนนั้นเองฟ้าได้ร้องมาอย่างน่ากลัว

 

 

 

ครืนนน

 

 

“กรี๊ดด”ฟางตกใจกลัวตัวสั่น ป๊อปปี้เองก็ตกใจที่เห็นฟางกลัว

 

 

“เร็ว รีบขอร้องชั้นสิ”ป๊อปปี้รีบพูด

 

 

 

“ไม่ บางทีชั้นคิดว่าถ้าชั้นตายไปบางทีเสือขาวอาจจะเสียใจกับการตายของชั้น แล้วอาจจะมาจัดการกับคน

อย่างคุณ คนที่ไม่มีหัวใจทำร้ายแม้กระทั่งลูกน้องตัวเอง สุดท้ายพวกเค้าก็จะไม่มีวันมาช่วยคนอย่างคุณและเสือขาวก็จะขึ้นเป็นใหญ่แทนมังกรดำ”ฟาง

ที่นึกโกรธป๊อปปี้ก็รีบว่าหมายจะเอาชนะเขา แต่เธอคิดผิดเพราะนั่นทำให้ป๊อปปี้ยิ่งเดือดจัดกว่าเดิม

 

 

 

 

 

“อ๋อ อยากตายใช่มั้ย ได้งั้นมานี่”ป๊อปปี้พูดจบก็ลุยลงน้ำมาแล้วแกะเชือกที่มัดฟางออกก่อนจะ

กระชากฟางขึ้นจากน้ำแล้วลากฟางกลับไปที่กระท่อมของเธอ โดยที่ไม่สนว่าฟางจะล้มลุกคลุก

คลานจนหัวเข่าถลอกไปด้วยเลือดเท่าไหร่ก็ตาม

 

 

 

 

ตุบ

 

 

 

 

ป๊อปปี้โยนฟางลงบนเตียงฟางเริ่มถอยหนีแต่ไม่ไหนไม่ได้เพราะเจ็บแผลทำให้ฟางรูดกางเกงขึ้นมา

ดูแล้วพบว่าเลือดซึมออกมากแผลทำให้ฟางน้ำตาซึม

 

 

 

“ไหน อยากตายไม่ใช่หรอ เดี๋ยวชั้นจะสนองให้เธอเอง”ป๊อปปี้กระชากฟางมาแนบลำตัว

 

 

“อย่า ชั้นขอดูแผลก่อน”ฟางขอร้อง

 

 

 

 

“จะตายแล้วจะกลัวทำไมแค่แผลแค่นี้”ป๊อปปี้พูดก่อนจะกระชากกางเกงสะดอฟางออกมา เผยให้

เห็นแผลของฟางที่บวมแดงเพราะโดนน้ำทำให้อักเสบจนเลือดซึมออกมา ป๊อปปี้เอามือลูบขาจนไป

ถึงแผลนั่น ทำให้ฟางขนลุกซู่

 

 

 

“อย่าจับนะ”ฟางรีบดันมือป๊อปปี้ออกจากแผลทำให้ป๊อปปี้กระชากฟางมานั่งที่ตักได้แล้วล็อคตัวร่างบางเอาไว้

 

 

 

“งั้นจับที่อื่นแทนละกัน”ป๊อปปี้พูดจบก็ดันหน้าฟางขึ้นมาจูบทันที ฟางตกใจ ทั้งทุบทั้งดิ้นแต่ป๊อปปี้

ขึงมือฟางไว้ก่อนจะผลักฟางลงไปนอนที่เตียงก่อนจะกระชากเสื้อแขนยาวสีขาวของฟางขาดออกมา

คามือ

 

 

 

“อย่าทำแบบนี้”ฟางดันป๊อปปี้ออกไปแต่ป๊อปปี้ถอดเข็มขัดแล้วมัดมือฟางไว้ขึ้นเหนือหัวแล้วกระชา

กบราออกมาเผยให้เห็นอกสวยของฟาง

 

 

 

 

“อยากตายไม่ใช่หรอ ชั้นก็จะทำให้เธอตายไงล่ะ แต่ตายทั้งเป็นนะ”ป๊อปปี้พูดจบก็ก้มลงดูดเม้มอก

สวยจนฟางเสียวซ่านไปหมด ก่อนป๊อปปี้จะทำรอบตีตราไว้ทั่วตัวฟางแล้วจูบลูบลงมาถึงหน้าท้อง

ขาวๆก่อนจะกระชากกางเกงในตัวจิ๋วออกแล้วก้มลงฉกชิมร่องกลีบกุหลาบของฟางทันที

 

 

 

“ยะ อย่านะ อ๊า”ฟางร้องและพยายามควบคุมสติของตัวเอง

 

 

“อ๊า”ฟางร้องเมื่อป๊อปปี้ใช้ลิ้นรัวจนฟางกระตุกเกร็งแล้วปล่อยน้ำหวานออกมา แต่ชายหนุ่มก็ดูดน้ำ

หวานนั้นจนหมด ก่อนจะลุกขึ้นถอดเสื้อผ้าที่ปียกโชกของตัวเองออกจนหมดเหลือแต่ร่างเปลือย

เปล่า ฟางอึ้งแล้วเบือนหน้าหนี แต่ถูกป๊อปปี้บีบหน้ากลับมาสบตากัน

 

 

 

“มองหน้าชั้นจะหลบทำไม”ป๊อปปี้ตะคอกก่อนจะแยกขาฟางออกแล้วสอดใส่ปกนกลางตัวเองเข้าไป

อย่างรวดเร็วจนมิดด้าม ฟางกระตุกเกร็งด้วยความเจ็บเพราะไม่ได้ถูกเล้าโลมก่อน

 

 

 

“เจ็บนะ”ฟางร้องเมื่อป๊อปปี้ไม่ยอมหยุดแล้วกระแทกสะโพกเข้าไปอย่างแรงหลายครั้ง ฟางทั้งดิ้น

หนี แต่ไปไหนไม่รอดเพราะมือที่ถูกมัดก่อนจะร้องไห้ออกมาด้วยความเจ็บปวดไปทั้งตัวและใจ

 

 

 

“อื้อออ”ฟางร้องอู้อี้ในลำคอเมื่อป๊อปปี้บดจูบเพื่อปิดปากก่อนจะกระแทกสะโพกให้เร็วและแรงขึ้น

 

 

“แฮ่กๆ ปากบอกว่าไม่แต่ข้างในเธอนี่มันบีบรัดชั้นใหญ่เลยนะ”ป๊อปปี้ถอนจูบมาพูดข้างหูฟาง เล่น

เอาฟางหน้าแดงจัดแล้วเม้มปากไว้แน่น เขาพูดถูก ภายใต้ความเจ็บปวดแต่เธอก็รู้สึกแปลกๆกับร่

งกายตัวเองที่ตอบสนองสัมผัสของชายหนุ่มที่เข้ามาในตัว

 

 

 

“อ๊ะๆ”ป๊อปปี้ร้องครางข้างๆหูฟางทำเอาฟางหน้าแดงเม้มปากแน่นไม่ให้เสียงนั้นเล็ดลอดมาจากปาก

เล็กๆของตัวเอง ป๊อปปี้มองอย่างขัดใจที่เห็นฟางไม่ยอมร้องออกมา

 

 

“ร้องออกมาสิ”ป๊อปปี้กระซิบบอกแล้วครางข้างๆหูฟางขณะขยับสะโพกไปเรื่อยๆฟางหน้าแดงจัด

เบือนหน้าหนีแล้วกัดปากแน่นจนแทบจะห้อเลือด ป๊อปปี้มองฟางอย่างขัดใจก่อนจะก้มลงดูดเม้มอก

สวยจนฟางเสียวแล้วเอานิ้วเขี่ยที่จุดเสียงของฟาง ทำให้ฟางบิดลำตัวไปมาด้วยความเสียว ก่อน

ป๊อปปี้จะถอนแกนกลางออกมาแล้วใส่กลับมันไปสุดลำ

 

 

 

“อ๊ะ”ฟางร้องออกมาทันที ป๊อปปี้ยิ้มสะใจก่อนจะขยับสะโพกแรงขึ้นๆ

 

 

 

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ”ฟางร้องครางออกมาไม่เป็นจังหวะทำให้กระตุ้นให้ป๊อปปี้กระแทกสะโพกไปสุดแรง ทั้ง

เร็วและแรงจนถึงฝั่งฝันแล้วป๊อปปี้ก็ฉีดธารสีขาวเข้าไปในตัวของฟางจนหญิงสาวกระตุกเกร็งทันที

 

 

 

“อื้ออ”ฟางร้องครางเมื่อถูกป๊อปปี้ก้มลงจูบจนหญิงสาวแทบเคลิ้ม ก่อนจะตกใจเพราะชายหนุ่มกัด

ปากอย่างแรงจนเลือดออก

 

 

“โทษสำหรับเธอขัดใจชั้น”ป๊อปี้พูดทำเอาฟางมองคนตัวสูงแล้วน้ำตาไหลออกมาไม่หยุด

 

 

“อย่ามาบีบน้ำตา เพราะน้ำตาของเธอมันไม่ช่วยอะไรได้หรอก คนอย่างเธอมันจอมมารยา”ป๊อปปี้

พูดก่อนจะก้มลงซุกไซร้ตามซอกคอขาวของฟางต่อ

 

 

“ยะ อย่า พอแล้ว”ฟางร้องขอและขัดขืน แล้วพยายามบิดมือที่ถูกเข็มขัดรัดอยู่จนมันบาดข้อมือฟาง

 

 

 

“ทำไม ทำอย่างกับไม่เคย อีแค่แตะเนื้อต้องตัวแค่นี้ มันไม่ทำให้เธอสึกหรอไปกว่านี้หรอก”ป๊อปปี้เงยหน้ามาพูด ฟางเมื่อมองที่คอป๊อปปี้ที่ใส่สร้อย

หยกรูปมังกรไว้ก็ยิ่งร้องไห้เพราะนึกถึงตอนที่ป๊อปปี้ใส่สร้อยที่เคยเป็นของเธอให้กับพิม

 

 

 

 

“ถ้าอยากมากคุณก็ไปทำกับผู้หญิงของคุณสิ คนที่คุณให้สร้อยหยกรูปมังกรไปน่ะ”ฟางพูดอย่าช้ำใจ

ป๊อปปี้มองฟางที่ร้องไห้อยู่ก็รู้ทันทีว่าฟางหมายถึงพิมก่อนจะยิ้มอย่างสะใจ

 

 

 

“ชั้นทำแน่ไม่ต้องมาไล่ แต่ที่ชั้นทำกับเธอมันคือการลงโทษ ลงโทษให้เธอตายทั้งเป็นยังไง

ล่ะ”ป๊อปปี้ตะคอกก่อนจะก้มลงปลุกปล้ำฟางอีกครั้ง

 

 

 

“อย่า ฮืออ”ฟางร้องไห้ออกมาด้วยความเจ็บช้ำที่ทำอะไรหรือขัดขืนป๊อปปี้ไม่ได้เลย

 

 

 ถ้าคิดว่าแค่นี้เลวแล้ว บอกเลยป๊อปปี้เลวกว่านี้อีก 55555 ช่วงนี้ไรเตอร์อยากแกล้งฟาง

 

เดี๋ยวะจัดให้หวานๆน้าาา ถ้าอยากได้ก็เม้นกับโหวตเยอะๆนะ