My toy รักใสใสของนายมาดขรึม

          เขากำลังทำอะไร ไม่สิ เขาทำอะไรลงไป เขาจูบเธอเหรอ ทำไมเขาถึงได้ช่างกล้าอะไรอย่างนี้ แต่เขาก็คงมีความสุขลึกๆอยู่ในใจ ทำไมน่ะเหรอ ก็เรียวปากนุ่มแสนหวานของเธอได้กลายเป็นของเขาไปซะแล้ว แต่...ถ้าเต้ยรู้เรื่องนี้เข้าอะไรจะเกิดขึ้นกับเขา 
          เ้ช้าวันต่อมา ทุกคนเตรียมตัวกลับ
          เธอต้องเจอเขาอีกแล้วเหรอ มันเป็นความบังเอิญหรือความซวยของเธอที่ต้องมาเจอผู้ชายคนนี้ เธอควรจะหลบหน้าหรือพูดกับเขาตรงไปเลย
          "ขึ้นรถสิ"เขาตะโกนออกมาบอกเธอ ที่กำลังยืนเหม่ออยู่
          เธอเดินขึ้นรถไปพลางก้มหน้า งุด งุด รอยยิ้มของเขามันช่างอยากทำให้เธอฆ่าตัวตายเสียจริง ฟึบ  เขาดึงมือของเธอให้ไปนั่งใกล้ๆกับเขา
          "เต้ยเพิ่งสร่างเมา มันเหม็น"เขาบอกหญิงสาว
          "ชิ"เธอพูดพลางกอดอกแล้วนั่งหันหน้าไปทางอื่น
          เธอคงยังไม่หายโกรธเขาเรื่องเมื่อวาน มันคงจะหายโกรธกันง่ายๆหรอกนะ เขาจึงต้องทนกับความเงียบบนรถไปจนถึงบริษัทเลยมั้ง
          บริษัท ที กรุ๊ป
          เธอไม่ยอมพูดตลอดทางเลย แต่เขาก็ไม่ได้โกรธเธอเพราะเขาทำผิดจริงๆ
          "ฉันขอโทษ"เขาลากเธอมาที่สวนหย่อมเล็กๆแห่งหนึ่งในบริษัท
          "ทำไมคะ"เธอทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น
          "เชอะ ทำเป็นลืม ฉันทบทวนให้ใด้นะ"เขาพูดพลางเดินเข้าไปใกล้เธอเรื่อยๆ เรื่อยๆ
          "ฉันจำได้แล้วค่ะ"พร้อมกับดันไหล่กว้างของเขาออกไป
          "งั้นเธอยกโทษให้ฉันได้รึเปล่า"เขารอฟังอย่างจดจ่อ
          เธอเมินหน้าไปทางอื่น โดยไม่สนใจเขาเลย
          "ไม่พูด แสดงว่าใช่"ชายหนุ่มยิ้มกวน
          "เปล่านะ"เธอสวนกลับมาทันควัน
          "ขอบใจนะ ฉันไปทำงานก่อน"เขาพูดยิ้มๆ ก่อนเดินออกไป
          "คนบ้า"เธอตะโกนไล่หลัง
          ห้องทำงานพนักงานฝ่ายครีเอทีฟ
          "ไหนว่าเงียบ"เธอบ่นพึมพำหลังจากได้รับข้อความ ขอโทษ ถี่จนไม่เป็นอันทำงาน ''ค่ะ"
เธอตอบกลับไปคำเดียวก็ไม่มีข้อความมากวนเธอเลย
          เธอก็พอได้ยินมาจากเพื่อนร่วมงานบ้าง ว่าท่านประธานน่ะ ทั้งดุ ทั้งเงียบ และไม่สนใจสิ่งรอบข้างนอกจากงาน และ เธอว่ามันไม่เป็นความจริง 'เอ เขาว่าจะมีเลขานุการคนใหม่ของท่านประธานนี่นาเธอเริ่มโล่งใจขึ้นมาบ้าง'
          แต่จะเป็นใครกันทำไมเธอถึงได้รู้สึกไม่ชอบเลขาคนใหม่ของท๊อปเลย
          แม้จะไม่เคยเห็นหน้าก็ตาม