"Just break ห่างกันซักพัก"
8.9
เขียนโดย Sunshiney_PF
วันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 21.04 น.
43 chapter
607 วิจารณ์
92.67K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 24 กันยายน พ.ศ. 2557 21.05 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
4) "เรื่องส่วนตัว My Mind"
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
'เธอคือเรื่องส่วนตัวของฉัน เป็นแค่เพียงเริ่องเดียวเท่านั้น
ที่ฉันต้องการเก็บอยู่ใกล้ๆใจ ไม่ว่าวันไหน เมื่อไม่ใกล้เธอ
ก่อนจะนอนหลับตาทุกครั้ง ในหัวใจที่มันอ้างว้าง
เธอไม่เคยห่างหาย ในนาทีที่เหงาเมื่อไร
ก็บอกตัวเองว่า...ฉันรักเธอ'
"อ่ะ จับมือ"เสียงครูสอนดังขี้น ป๊อปปี้กับฟางมองหน้ากันก่อนที่มือเรียวจะประสานเข้ากับมือนุ่ม ริมฝีปากบางแย้มขึ้นเบาๆพร้อมใบหน้าหวานที่เห่อแดง
ป๊อปปี้จับมือมือบางไว้แน่นขณะก้มตัวลงเคารพเก้าอี้เปล่าที่แสร้งว่ามีผู้ชม ใบหน้าหล่อเรียบเฉยปกติ ทั้งๆที่ก้อนเนื้อในอกข้างซ้ายเต้นระรัวจนแทบเก็บอาการไว้ไม่อยู่ ทั้งสุขและเจ็บปวดในเวลาเดียวกัน...
สุขใจ...ที่ได้ใกล้ชิดกับเธอดังเดิม
เสียใจ...ที่ความจริง...มันไม่เคยเป็นอย่างที่หวังไว้ซักนิด
อยากจะดึงคนตัวเล็กเข้ามากอด
อยากกักเก็บเธอไว้กับตัวเพียงผู้เดียว
อยากอยู่เคียงข้างเธอ
อยากมีเธออยู่ข้างกายเหมือนเดิม...
อยากก้าวไปข้างหน้าด้วยกัน
เค้าปฎิเสธไม่ได้จริงๆ ว่าสายตาของเค้ายังคงมองเพียงแต่ร่างเล็กน่ารักนั่น ไม่ว่าจะผ่านไปนานเท่าไหร่ อะไรจะเปลี่ยนไป แต่เค้าก็ยังรักเพียงแต่เธอ แค่เธอเท่านั้นจริงๆ
ฟางมองร่างสูงที่นอนพักผ่อนอยู่บนโซฟา มือบางเอื้อมไปหมายจะแตะผมนุ่ม แต่ก็ต้องชะงัก เมื่อนึงถึงความจริงบางอย่าง...ความจริงที่ว่า เค้ากับเธอไม่ได้เป็นเหมือนเดิมแล้ว
สายตาหวานเศร้าลง ก่อนจะไล่มองชายหนุ่ม
ใบหน้าหล่อคม ดวงตาสีนิลที่แสนลึกลับน่าค้นหาฉายแววนิ่งๆแต่กลับเข้มแข็งอย่างน่าหลงใหล เธอจำแววตาอบอุ่นของเค้าได้ดี มันทำให้เธอละสายตาไปจากเค้าไม่ได้เลยจริงๆ จมูกโด่งสวยรับกับคางบึกบึน ร่างกายแข็งแกร่งน่ากอด แถมยังมีซิกซ์แพคอีกด้วยนะ >////<
คิดแล้วก็แอบหวงในใจ ก็เล่นเฟอร์เฟกต์ซะขนาดนี้ไง สาวๆเลยจ้องกันแทบลูกตาจะทะลุออกมานอกเป้า ชิ คนเนี่ยะของเธอย่ะ นัยต์ตาหวานฉายแววหึงหวงนิดๆก่อนจะเศร้าลง เมื่อนึกได้ถึงปัจจุบัน... เค้าไม่ได้เป็นของเธออีกต่อไป
'เค้าไม่ใช่ของเราแล้ว ท่องไว้สิยัยฟาง'
ถึงจะเอ่ยเตือนตัวเองอยู่ทุกวัน แต่สายตาก็ยังไปแอบมองอยู่ตลอดเวลา หัวใจไม่รักดีก็ยังคงตื่นเต้นทุกครั้งเมื่อป๊อปปี้ส่งยิ้มให้ ทำไมนะทำไม เธอถึงหยุดตัวเองไม่ได้เสียที...
"ป๊อป ฟาง วันนี้ไปเที่ยวกัน"เสียงเขื่อนดังขึ้นพร้อมแขนเรียวที่กอดคอเพื่อนรัก ทั้งสองเผลอสบตากันโดยไม่ได้ตั้งใจ...
"ไปเถอะนะพี่ฟาง ไม่ได้ไปด้วยกันมานานแล้วนะ"
แต่การสบตาพลันต้องหยุดลง เมื่อสาวเปรี้ยวอย่างเฟย์เดินมากอดเอวร่างเล็กอย่างออดอ้อน
"นะ ไปด้วยกันนะพี่ฟาง แก้วคิดถึ้งคิดถึง"สาวห้าวอีกคนของวงเอ่ยก่อนจะเดินมากอดร่างเล็กอีกคน
"อื้อ ไปก็ไป"เสียงหวานตอบ
"ป๊อป แกไปเปล่า"เขื่อนถามร่างสูงบ้าง ฟางก้มหน้าลง แอบขอร้องในใจ ไปเถอะนะป๊อป
"ไปดิ นานๆทีจะได้เจอกัน"ป๊อปปี้ยิ้มให้เขื่อน เจ้าตัวยิ้มร่า
"ดีมากกกกก รักแกจัง มาจุ้บที"เขื่อนกระโดดกอดร่างสูง ยื่นหน้าตัวเองเข้าไปหมายจะหอมแก้มบอสใหญ่ของวง
"อะไรของมึง ปล่อยเลยนะ"ป๊อปปี้เบี่ยงตัวออกพร้อมปัดป้อง
"โธ่ อย่ามาเขินเลยน่า"เขื่อนยังไม่ยอมแพ้ ป๊อปปี้รีบแกะมือปลาหมึกของเพื่อนชายออก แล้วรีบวิ่งหนีออกจากห้องไป
"อะไรกัน รอเค้าด้วยสิที่รัก"เขื่อนรีบวิ่งตามไป ท่ามกลางรอยยิ้มของสองสาว
############################
มาอัพแล้วน้าาาาาา เม้นไม่เยอะเลยอ่า น้อยใจๆ คนอ่านหายไปไหนกันโม้ดดดดดด
ไถ่โทษที่เมื่อวานอัพน้อย วันนี้เลยมาอัพให้ ติดตามกันด้วยนะ
เสาร์ อาทิตย์ ถ้าไม่ติดอะไรก็อาจจะมาอัพให้ได้ทั้งสองวันเลยค่ะ
ขอบคุณทุกคนที่ติดตามนะคะ
รักทุกคนค่ะ ^^
'เธอคือเรื่องส่วนตัวของฉัน เป็นแค่เพียงเริ่องเดียวเท่านั้น
ที่ฉันต้องการเก็บอยู่ใกล้ๆใจ ไม่ว่าวันไหน เมื่อไม่ใกล้เธอ
ก่อนจะนอนหลับตาทุกครั้ง ในหัวใจที่มันอ้างว้าง
เธอไม่เคยห่างหาย ในนาทีที่เหงาเมื่อไร
ก็บอกตัวเองว่า...ฉันรักเธอ'
"อ่ะ จับมือ"เสียงครูสอนดังขี้น ป๊อปปี้กับฟางมองหน้ากันก่อนที่มือเรียวจะประสานเข้ากับมือนุ่ม ริมฝีปากบางแย้มขึ้นเบาๆพร้อมใบหน้าหวานที่เห่อแดง
ป๊อปปี้จับมือมือบางไว้แน่นขณะก้มตัวลงเคารพเก้าอี้เปล่าที่แสร้งว่ามีผู้ชม ใบหน้าหล่อเรียบเฉยปกติ ทั้งๆที่ก้อนเนื้อในอกข้างซ้ายเต้นระรัวจนแทบเก็บอาการไว้ไม่อยู่ ทั้งสุขและเจ็บปวดในเวลาเดียวกัน...
สุขใจ...ที่ได้ใกล้ชิดกับเธอดังเดิม
เสียใจ...ที่ความจริง...มันไม่เคยเป็นอย่างที่หวังไว้ซักนิด
อยากจะดึงคนตัวเล็กเข้ามากอด
อยากกักเก็บเธอไว้กับตัวเพียงผู้เดียว
อยากอยู่เคียงข้างเธอ
อยากมีเธออยู่ข้างกายเหมือนเดิม...
อยากก้าวไปข้างหน้าด้วยกัน
เค้าปฎิเสธไม่ได้จริงๆ ว่าสายตาของเค้ายังคงมองเพียงแต่ร่างเล็กน่ารักนั่น ไม่ว่าจะผ่านไปนานเท่าไหร่ อะไรจะเปลี่ยนไป แต่เค้าก็ยังรักเพียงแต่เธอ แค่เธอเท่านั้นจริงๆ
ฟางมองร่างสูงที่นอนพักผ่อนอยู่บนโซฟา มือบางเอื้อมไปหมายจะแตะผมนุ่ม แต่ก็ต้องชะงัก เมื่อนึงถึงความจริงบางอย่าง...ความจริงที่ว่า เค้ากับเธอไม่ได้เป็นเหมือนเดิมแล้ว
สายตาหวานเศร้าลง ก่อนจะไล่มองชายหนุ่ม
ใบหน้าหล่อคม ดวงตาสีนิลที่แสนลึกลับน่าค้นหาฉายแววนิ่งๆแต่กลับเข้มแข็งอย่างน่าหลงใหล เธอจำแววตาอบอุ่นของเค้าได้ดี มันทำให้เธอละสายตาไปจากเค้าไม่ได้เลยจริงๆ จมูกโด่งสวยรับกับคางบึกบึน ร่างกายแข็งแกร่งน่ากอด แถมยังมีซิกซ์แพคอีกด้วยนะ >////<
คิดแล้วก็แอบหวงในใจ ก็เล่นเฟอร์เฟกต์ซะขนาดนี้ไง สาวๆเลยจ้องกันแทบลูกตาจะทะลุออกมานอกเป้า ชิ คนเนี่ยะของเธอย่ะ นัยต์ตาหวานฉายแววหึงหวงนิดๆก่อนจะเศร้าลง เมื่อนึกได้ถึงปัจจุบัน... เค้าไม่ได้เป็นของเธออีกต่อไป
'เค้าไม่ใช่ของเราแล้ว ท่องไว้สิยัยฟาง'
ถึงจะเอ่ยเตือนตัวเองอยู่ทุกวัน แต่สายตาก็ยังไปแอบมองอยู่ตลอดเวลา หัวใจไม่รักดีก็ยังคงตื่นเต้นทุกครั้งเมื่อป๊อปปี้ส่งยิ้มให้ ทำไมนะทำไม เธอถึงหยุดตัวเองไม่ได้เสียที...
"ป๊อป ฟาง วันนี้ไปเที่ยวกัน"เสียงเขื่อนดังขึ้นพร้อมแขนเรียวที่กอดคอเพื่อนรัก ทั้งสองเผลอสบตากันโดยไม่ได้ตั้งใจ...
"ไปเถอะนะพี่ฟาง ไม่ได้ไปด้วยกันมานานแล้วนะ"
แต่การสบตาพลันต้องหยุดลง เมื่อสาวเปรี้ยวอย่างเฟย์เดินมากอดเอวร่างเล็กอย่างออดอ้อน
"นะ ไปด้วยกันนะพี่ฟาง แก้วคิดถึ้งคิดถึง"สาวห้าวอีกคนของวงเอ่ยก่อนจะเดินมากอดร่างเล็กอีกคน
"อื้อ ไปก็ไป"เสียงหวานตอบ
"ป๊อป แกไปเปล่า"เขื่อนถามร่างสูงบ้าง ฟางก้มหน้าลง แอบขอร้องในใจ ไปเถอะนะป๊อป
"ไปดิ นานๆทีจะได้เจอกัน"ป๊อปปี้ยิ้มให้เขื่อน เจ้าตัวยิ้มร่า
"ดีมากกกกก รักแกจัง มาจุ้บที"เขื่อนกระโดดกอดร่างสูง ยื่นหน้าตัวเองเข้าไปหมายจะหอมแก้มบอสใหญ่ของวง
"อะไรของมึง ปล่อยเลยนะ"ป๊อปปี้เบี่ยงตัวออกพร้อมปัดป้อง
"โธ่ อย่ามาเขินเลยน่า"เขื่อนยังไม่ยอมแพ้ ป๊อปปี้รีบแกะมือปลาหมึกของเพื่อนชายออก แล้วรีบวิ่งหนีออกจากห้องไป
"อะไรกัน รอเค้าด้วยสิที่รัก"เขื่อนรีบวิ่งตามไป ท่ามกลางรอยยิ้มของสองสาว
############################
มาอัพแล้วน้าาาาาา เม้นไม่เยอะเลยอ่า น้อยใจๆ คนอ่านหายไปไหนกันโม้ดดดดดด
ไถ่โทษที่เมื่อวานอัพน้อย วันนี้เลยมาอัพให้ ติดตามกันด้วยนะ
เสาร์ อาทิตย์ ถ้าไม่ติดอะไรก็อาจจะมาอัพให้ได้ทั้งสองวันเลยค่ะ
ขอบคุณทุกคนที่ติดตามนะคะ
รักทุกคนค่ะ ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ