"Just break ห่างกันซักพัก"

8.9

เขียนโดย Sunshiney_PF

วันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 21.04 น.

  43 chapter
  607 วิจารณ์
  92.11K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 กันยายน พ.ศ. 2557 21.05 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) "ห่างกันซักพัก Break"

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

'ห่างกันซักพัก ห่างกันซักพักมันคงจะดีซะกว่า

ไม่ได้ถือสา ไม่ได้ถือสากับคำที่เธอนั้นบอก

ก็ฉันไม่ค่อยจะรู้หรอก...ก็ฉันไม่ค่อยจะรู้หรอก

ที่เธอบอกอย่างนั้น ที่เธอบอกอย่างนี้...

ที่จริงมันแปลว่าไง???'

หลังจากทั้งสองได้ ห่างกันซักพักไป ในช่วงแรก ทั้งสองก็ห่างกัน จนเพื่อนๆจับสังเกตได้ แต่ก็ไม่ได้ข้อมูลใดๆจากปากทั้งสอง

แต่ถึงทั้งสองจะห่างกันซักแค่ไหน ทั้งสอวก็ปฎิเสธไม่ได้จริงๆ ว่ายังคงห่วงหาคนอีกคนอยู่ตลอดเวลา

"ฮู่ว์ หนาวจัง"เสียงหวานเอ่ยพร้อมเอามือลูบแขนบางไปมากับความเย็นของเครื่องปรับอากาศในห้องซ้อม

โดยที่ไม่รู้ตัวเลนว่า ทุกการกระทำของเธอถูกจับตามองโดยสายตาคมของร่างสูงมาพักใหญ่ๆ ไม่สิ ตลอดเวลาเลยต่างหาก

"อ่ะ"เสียงทุ้มเอ่ยพร้อมเสื้อกันหนาวสีดำในมือที่ถูกยื่นมาตรงหน้าเธอ

"ขอบคุณค่ะ"เสียงฟางตอบเบาๆ มือบางสวมมันเข้ากับร่างเล็ก ริมฝีปากสวยคลี่ยิ้มบางๆ

'อย่างน้อยวันนี้ก็ได้คุยกัน'

"โอ๊ะ!"เสียงร่างสูงอุทานขึ้นเมื่อร่างกายไม่ได้ถูกฝึกซ้อมมานาน ทำให้เกิดตะคริวกินขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

"ป๊อป!"เสียงหวานเอ่ยพร้อมเจ้าของร่างที่รีบวิ่งเข้ามาประคองด้วยความเป็นห่วง

"เป็นยังไงบ้าง ลุกไหวมั้ย"

"ช่วยพยุงหน่อยล่ะกัน"ป๊อปปี้เอ่ยพร้อมค่อยๆลุกขึ้น แขนเรียวโอบร่างเล็กไว้พยุงตัว มือบางสอดเข้าที่เอวหนา รับนิำหนักร่างสูงไว้พาไปนั่งที่โซฟา

"ขอบคุณมากนะ"ป๊อปปี้ยิ้มบางๆ

"ไม่เป็นไร"

"ฟางไปซ้อมเหอะ ป๊อปพักแปปเดียว เดี๋ยวก็หาย"

"แต่..."

"นั้น แก้วกับเฟย์รออยู่นะ"ป๊อปปี้เอ่ยเมื่อเห็นสองร่างเพรียวยืนอยู่ด้านนอก ก็เธอแอบเดินมาดูเค้าซ้อม พอเห็นเค้าล้ม เธอก็รีบวิ่งมาทันที

"งั้น ฟางไปก่อนนะ ดูแลตัวเองด้วยล่ะ"

"อือ"ป๊อปปี้มองร่างเล็กที่เดินจากไปด้วยหัวใจที่แสนสั่นไหว กลิ่นกายหอมอ่อรๆของเธอยังคงคิดจมูกอนู่ไม่เสื่อมคลาย

'แบบนี้แหละไอป๊อป แบบนี้ดีแล้ว'

สายตาหวานมองร่างสูงที่ยืนอยู่เคียงข้าง ใกล้เพียงแค่เอื้อมมือ แค่เธอยื่นมือไป เธอก็จะสามารถแตะตัวเค้า...อน่างที่เคยมาตลอด

แต่ตอนรี้เธอรู้ดี ว่าเธอ ไม่มีสิทธ์นั้นอีกแล้ว

"ฟาง เขยิบมา"เสียงนุ่มเอ่ยพร้อมมือเรียวที่กสักมือเรียก ฟางมองแล้วนึกโหวงในใจ

ถ้าเป็นปกติ ป๊อปปี้จะจับมือเธอไปด้วยกัน

ถึงคนอื่นๆจะมองว่าเธอกับเค้ายังสนิทกันเหมือนเดิมแค่ไหน แต่เธอยังรู้สึกได้ รู้สักได้ถึงเส้นบางๆ ที่กั้นกลางระหว่างเค้ากับเธอ

เส้นที่เธอ...เป็นคนขีดมันขึ้นมาเองกับมือ ด้วยพฤติกรรมของเธอเอง!

'ห่างกันซักพักของป๊อป เราต้องห่างกันแค่ไหนหรอ ถึงจะพอดี'

######################

มาอัพแล้วร้าาาาาา อาจจะสั้นๆไปหน่อย

แต่เนื้อหาเข้มข้นนะคะ ตอนนี้อาจจะไม่สนุกมาก แต่ตอรหร้าไม่ผิดหวังแน่นอนค่ั

เพราะตอนนี้มันเป็นบทนำของตอนต่อไปค่ะ

ฟินกับเม้นมากๆๆๆๆๆๆ ขอบคุณทุกคนมากๆๆๆนะคะ

ขอแบบครั้งทีแล้วนะคะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา