"Just break ห่างกันซักพัก"
เขียนโดย Sunshiney_PF
วันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 21.04 น.
แก้ไขเมื่อ 24 กันยายน พ.ศ. 2557 21.05 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
5) "ยังอยู่ที่เดิม Back Together"
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
สายตาคมมองร่างเล็กที่อยู่ในชุดเดรสสายเดี่ยวตัวสั้นสีดำที่ขับผิวขาวสวยด้วยสายตาแปลกๆ แต่ในแต่ไรมาเค้าไม่เคยวุ่นวายงี่เง่ากับการแต่งกายของเธอ เพราะยังไงเธอก็อยู่กับเค้า ไม่มีใครจะมาทำอะไรเธอได้แน่ๆ
แต่วันนี้...เค้าไม่ได้อยู่ข้างกายเธออีกต่อไป ถ้าเกิดใครมาทำอะไรเธอล่ะ???
สายตาหวานทอดมองร่างสูงที่อยู่ในชุดเสื้อกล้ามสีดำคลุมทับด้วยเสื้อมีฮู้ดสีดำเช่นเดียวกัน กางเกงขาเดฟทำให้รู้ว่าขาเจ้าตัวมีกล้ามเนื้อแข็งแกร่ง ส่วนสูงเกือบร้อยแปดสิบเซนติเมตรยิ่งเสริมให้ยิ่งน่าหลงใหล ร่างเล็กรู้ดี ว่าเค้ามีเสน่ห์แค่ไหน หล่อแค่ไหน อบอุ่นแค่ไหน...ใครที่ได้เป็นคนที่เค้ารัก คนที่ได้มีเค้าอยู่เคียงข้างตลอดไป คนนั้น...คงเป็นคนที่โชคดีที่สุดในโลก
"นั่งๆๆๆ"เขื่อนชวนทั้งหมดนั่งลง ป๊อปปี้นั่งลงที่ริมโซฟา เฟย์กับเขื่อนสบตากัน ก่อนที่เฟย์จะชนสะโพกสวยเข้ากับตัวพี่สาวตัวเองทันที
"โอ๊ย!"ร่างเล็กร้องเมื่อตัวเล็กๆของเธอถูกกระแทกกับโซฟาตัวใหญ่ข้างๆป๊อปปี้ โชคดีที่โซฟาเป็นโซฟาคุณภาพดีแถมยังนุ่มนิ่ม ทำให้เธอไม่เจ็บนัก ทั้งหมดมองตากันแว๊บก่อนจะพากันนั่งเบียดลงไปบนโซฟา ส่งผลให้ฟางตัวติดกับป๊อปปี้ไปโดยปริยาย
กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆแสนคุ้นเคยลอยเข้าจมูกโด่งๆของสองร่างที่ต้องนั่งเบียดกันและกัน ทั้งสองมองหน้ากันอย่างไม่รู้จะทำยังไง...
"วู้~"เพื่อนๆได้ทีเบียดเข้าไปใหญ่ จนร่างเล็กแทบจะนั่งตักแกร่งอยู่ร่อมร่อ ป๊อปปี้ได้แต่เป็นห่วงคนตัวเล็กทีดูๆแล้วถ้าโดนเบียดอยู่ต่อไป ไม่เธอมานั่งตักเค้า เธอก็ได้ตกลงไปแน่ๆ
"เล่นอะไรกันเนี่ย พอเลยๆ"เสียงเข้มเอ่ยนิ่งๆ ทั้งหมดรีบขยับตัวไปโซฟาอื่นบ้าง ใบหน้าหวานแอบนึกเสียใจ
'นายไม่อยากใกล้ฉันสินะ'
"ไปเต้นกันๆ"เขื่อนเฟย์ โทโมะแก้ว กอดคอกันไปที่ฟลอร์ เคนตะไปเข้าห้องน้ำ จึงเหลือเพียงสองร่างที่นั่งอยู่...
ถ้าเป็นเมื่อก่อน เธอกับเค้า...จะออกไปเต้นด้วยกัน ไม่ก็นั่งจู๋จี๋กันอยู่ตรงนี้ แต่ตอนนี้...คงต้องยอมรับกับความจริงที่ว่า เราไม่ได้เป็นเหมือนเดิมกันแล้ว
บรรยากาศอึมครึมยิ่งทวีคูณเพิ่มเมื่อต่างฝ่ายต่างนึกถึงเรื่องราวเก่าๆ ฟางลุกขึ้นเดินเพื่อออกไปเข้าห้องน้ำ ป๊อปปี้มองร่างเล็กที่เดินไปด้วยความรู้สึกแปลก
"มาคนเดียวหรอครับคนสวย"มือหนาของใครคนนึงวางบนไหล่บางอย่างถือวิสาสะ ฟางหันไปมองด้วยความตกใจ
"มากับเพื่อนค่ะ ขอตัวนะคะ"ร่างเล็กบิดตัวออก หากแต่หนุ่มไร้มารยาทยังคงคว้าแขนเธอไว้
"โธ่ รีบไปไหนล่ะครับ สวยๆแบบนี้มีแฟนรึยังเนี่ย"
"ไม่ใช่เรื่องของคุณ ปล่อยฉันนะ"ร่างเล็กพยายามดึงมือออก แต่มือปลาหมึกของชายหนุ่มยังจับแน่น
"โอ๋ๆ ไม่เอาๆ มาๆกอดที"ชายหนุ่มดึงร่างเล็กมาใกล้ ฟางเบ้หน้ากับกลิ่นเหล้า สงสัยจะเมา
"ขอโทษนะครับ"เสียงนุ่มทุ้มแสนคุ้นหูดังขึ้นพร้อมๆกับแขนเรียวของร่างสูงที่ดึงเธอไว้ในอ้อมกอดอย่างรวดเร็ว
"ผู้หญิงคนนี้ของผม"
"อะไรวะ มีแฟนแล้วก็ไม่บอก"ชายหนุ่มเอ่ยอย่างเซ็งๆ ก่อนจะเดินหายไป ฟางมองคนที่โอบเธออยู่อย่างซึ้งใจ
"ขอบคุณนะ ป๊อป"
"อื้อ ไปจากตรงนี้เถอะ"มือหนาจับจูงมือบางเดินไป ฟางมองมือใหญ่ๆที่กุมมือเธออยู่ด้วยรอยยิ้มบางๆ ป๊อปปี้แอบยิ้มเมื่อมือนุ่มที่เขาจับอยู่ไม่ได้ดึงมือเค้าออก...
ร่างเล็กมองร่างสูงที่นั่งอยู่บนโซฟาด้วยความประทับใจ เค้า...เป็นเค้าเสมอ ที่คอยอยู่ข้างเธอมาตลอด...
เท้าเล็กๆก้าวไปนั่งข้างๆป๊อปปี้ ก่อนจะค่อยๆเอนศรีษะสวยลงซบไหล่แกร่ง มุมปากบางแอบคลี่ยิ้มหวานที่เห็นว่าเค้าไม่ได้ปฏิเสธเธอ
มือนุ่มเล็กๆสอดเข้าไปจับมือเรียวใหญ่ที่วางอยู่บนตักของเจ้าตัวเองเบาๆ ก่อนจะกระชับมันเข้าประสานกับมือของอีกฝ่าย
"ห่างกันซักพักของป๊อป...แค่นี้พอมั้ย"
ร่างเล็กเริ่มใจเสีย เมื่อร่างสูงไม่ยอมตอบ ใบหน้าหวานเงยมองอีกฝ่ายที่ตีหน้านิ่งสนิทไม่สนใจสิ่งอื่นใดนอกจากวิวภายนอก น้ำตาคลอเต็มหน่วยตาทันที แต่ก็รีบเก็บอาการนั้นไว้
"ฟ...ฟางขอโทษ"มือบางจะเคลื่อนออก หากแต่มือเรียวกลับจับมันไว้แน่น นัยต์ตาหวานมองตาคมของอีกฝ่ายอย่างไม่เข้าใจ
"ป๊อปว่า... มันห่างไปด้วยซ้ำนะ"
ริมฝีปากเรียวคลี่รอยยิ้มทะเล้น ฟางร้องไห้ออกมาพร้อมทุบไปที่อกแกร่งอย่างเคืองๆ
"แกล้งกันได้ไง ฟางใจหายหมด"
"โอ๋ๆๆๆๆ ไม่ร้องๆ"มือหนาลูบผมนุ่มพร้อมโอบกอดเธอไว้ในอ้อมกอด ฟางยิ้มออกมาทั้งน้ำตา
"ไปเต้นกันดีกว่าไป"ป๊อปปี้กอดคอร่างเล็กออกไป
มือบางของฟางโอบรอบคอชายหนุ่มรูปหล่อ. มือเรียวของร่างสูงจับเอวบางไว้อย่างหวงแหน ใบหน้าทั้งสองที่อยู่ใกล้ๆกันมีแต่รอยยิ้มมีความสุข
มีความสุข...มึความสุขที่สุดเลย >///<
~It's you baby It's you It's you It's you...~ -Poppy Chira'g
#################################
มาอัพแล้วน้าาาาาา วันเสาร์อาทิตย์ติดงานแต่ง เลยมาอัพไม่ได้ แถมโทรศัพท์ก็พิพ์ไทยไม่ได้อีก
เศร้าาาาา ขอโทษนะคะ ขอบคุณทุกคนที่เม้น โหวต และติดตาม
ตอนนี้หวานๆกันไปก่อน แต่เศร้าน่ะมีแน่ๆ เตรียมใจได้เลย ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ