"Just break ห่างกันซักพัก"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"เดี๋ยวนี้เพลียมาตลอดเลยนะ"

ป๊อปปี้เอ่ยเมื่อฟางเดินขึ้นมานั่งบนรถ ที่นั่งข้างคนขับอย่างหมดสภาพหลังจากซ้อมเต้นซ้อมร้องเสร็จ ถือเป็นโชคดีที่เค้าว่างด้วย ไม่งั้นเธอคงได้ไปนั่งเบียดบนรถแก้วใจแน่ๆ

"อือ~"

เสียงหวานครางตอบเบาๆ นัยต์ตาหวานหลับพริ้มด้วยความเหนื่อยล้า ป๊อปปี้เห็นดังนั้นจึงเอี้ยวตัวไปปรับเบาะลงเอน ให้ร่างเล็กได้นอนพักสบายๆ ก่อนจะขโมยหอมแก้มนุ่มนิ่มไปฟอดใหญ่ มือเรียวไล้เช็ดเหงื่อบนใบหน้าหวานและเส้นผมที่สวยที่คลอเคลียรอบใบหน้าหวานออกอย่างเบามือ ฟางยิ้มออกมาบางๆ ป๊อปปี้กลับไปนั่งดีๆแล้วขับรถออกไป...

~เมื่อไหร่ก็ใช่เธอ ตอบทุกคำถามของใจ~

เสียงริงโทนหวานๆดังขึ้นรบกวนการนอนหลับของร่างเล็ก นัตย์ตาหวานเปิดขึ้นช้าๆ ก่อนจะกวาดสายามองไปรอบห้อง คิ้วสวยขมวดเข้าหากันเมื่อรู้ว่าเสียงมาจากไอโฟนของป๊อปปี้ที่วางอยู่บนโต๊ะหัวเตียงของเธอ นี่มันก็ห้องของเธอ ป๊อปปี้คงพาเธฮมาส่งถึงห้อง หากแต่เจ้าตัวล่ะอยู่ไหน??? หรือว่าค้าจะกลับไปแล้ว แล้วไอโฟนนี่ล่ะ จะบอกว่าเค้าลืมไว้ก็เป็นไปไม่ได้

'Alice'

ชื่อที่แสดงอยู่บนหน้าจอทำให้รู้ว่าใครโทรมา ฟางอดที่จะสงสัยไม่ได้ว่าคนที่ชื่ออลิสนั้นเป็นใคร แต่ก็ต้องเก็บอาการไว้ เมื่อนึกขึ้นมาได้ว่าเธอไม่ควรไปก้าวก่ายป๊อปปี้อย่างนั้น แถม เธอก็ไว้ใจเค้ามากด้วย

"อ้าวฟาง ตื่นแล้วหรอ"

ร่างสูงเดินออกมาจากห้องน้ำ ฟางรีบฉีกยิ้มกว้างให้ ทำทีเป็นไม่สนใจโทรศัพท์ที่ตอนนี้แน่นิ่งไปแล้ว

"ป๊อปยังไม่กลับหรอ"

"พูดแบบนี้ไล่ป๊อปป้ะเนี่ย" สายตาคมตวัดมองร่างเล็กอย่างงอนๆ

"ใครไล่ เค้าแค่ถามน่าาา ไม่งอนนะๆๆๆๆ"

"คร้าบบบบบ"ป๊อปปี้รับคำ "ป๊อปเพิ่งเจอฟางแค่แป๊ปเดียวเองนะ จะให้ป๊อปกลับได้ไง"

"คิดถึงเค้าล่ะซี้~"

ฟางยิ้มทะเล้น ป๊อปปี้เห็นแล้วก็อดที่จะก้มลงไปหอมแก้มเนียนอีกรอบอย่างอดใจไม่ได้ มือเรียวถูกส่งบีบจมูกโด่งอย่างหมันเขี้ยว

"คิดถึงสิ รู้มั้ย คิดถึงๆๆๆๆ"

"อือ พอแล้ว รู้แล้วน่า"

ฟางดันหน้าป๊อปปี้ที่คลอเคลียกับเธอไม่เลิกออกไป หากแต่เจ้าตัวกับพลิกตัวมาคร่องร่างเธอไว้ พร้อมโน้มใบหน้าหล่อคมเข้ามาใกล้

"คิดถึงป๊อปบ้างมั้ยฟาง"

"ค..คิดถึงสิ"

ฟางตอบเขินๆ ใบหน้าหวานแดงระเรือด้วยความเขินอาย ป๊อปปี้มองภาพนั้นอย่างหลงใหล ใบหน้าหล่อเคลื่อนไปใกล้คนใต้ร่าง ริมฝีปากเรียวจวนเจียนจะสัมผัสกับริมฝีปากนุ่มที่เจ้าของมันก็หลับตาพริ้มเตรียมรับ....

~เมื่อไหร่ก็ใช่เธอ ตอบทุกคำถามของใจ~

เสียงจากไอโฟนสีดำดังขึ้นขัดจังหวะเข้าด้ายเข้าเข็ม?!?!? ป๊อปปี้สบถเบาๆอย่างขัดใจ หากแต่ก็ยันตัวขึ้นไปดูโทรศัพท์ เมื่อเห็นว่าใครโทรมาก็เอ่ยกับฟางเบาๆ

"เดี๋ยวป๊อปมานะฟาง"

ร่างสูงผละออกไป ฟางมองตามด้วยดวงตากลมโตที่สั่นระริก ฉายให้เห็นแววกลัวบางสิ่งบางอย่างชัดเจน กลัว.... กลัวจะเสียเค้าไป

'Alice'

"ป๊อปลงไปซื้อของแป๊ปนึงนะ ฟางเอาอะไรมั้ย"

"ไม่อ่ะ รีบไปเหอะ"

"เดี๋ยวป๊อปมา"

ป๊อปปี้เอ่ยกับฟางก่อนจะเดินออกจากห้องไป ตอนนี้เธออยู่ที่ห้องของป๊อปปี้ เดี๋ยวนี้ ไม่ใช่เค้าแล้วที่มาหาเธอที่ห้อง ที่โทรหาเธอ ที่ติดเธอมากเหมือนเมื่อก่อน แต่กลับเป็นเธอนี่ล่ะ ที่มาหาเค้า ที่ติดเค้าแทน ฟางหลับตาลง ใครก็ได้ช่วยบอกเธฮที ว่านี้ไม่ใช่อาการของคนที่... เปลี่ยนไป

หากแต่เธอปฎิเสธไม่ได้จริงๆ ว่าเค้ากำลังเปลี่ยนไป...

~ตรึ้ง~

เสียงไลน์ดังขึ้นจากไอโฟนเครื่องหรูของป๊อปปี้ที่เจ้าตัวไม่ได้เอาลงไป ฟางลืมตาขึ้น มองไอโฟนเครื่องนั้นอย่างชั่งใจ...

ถ้าสิ่งที่เธอจะได้เห็น จะได้รับรู้ มันไม่ใช่สิ่งที่เธอต้องการ เป็นสิ่งที่ทำให้เธอเจ็บปวดล่ะ เธอจะทำยังไง???

"ขอโทษนะป๊อป"

มือบางหยิบไอโฟนของอีกฝ่ายขึ้นมาเปิดทันที กลั้นใจกดดูประวัติการโทรเข้าโทรออกของร่างสูง

'Alice'

อลิส??? ผู้หญิงคนนี้อีกแล้วงั้นหรอ นิ้วเรียวกดดูเพิ่มอีก ทำให้เธอได้รู้ว่าสองคนนี้โทรคุยกันเกือบทุกวัน โดยทางผู้หญิงเป็นคนโทรมา

'รุ่นน้องที่บริษัทน่ฟาง ไม่มีอะไรหรอก'

คำพูดของป๊อปปี้ดังขึ้นมาในหัวอีกครั้ง ฟางพยายามคิดว่าเค้าคุยกันเรื่องงานจริงๆ หากแต่การแจ้งเตือนของไลน์อีกครั้งทำให้ฟางอดกดดูไม่ได้..

สายตาหวานไล่อ่านข้อความที่ร่างสูงคุยกับอลิสอย่างรวดเร็ว ก่อนที่ไม่นาน หัวใจดวงน้อยจะกระตุกวูบไปทั้งดวง

'อลิสรักพี่ป๊อปจริงๆนะ รักมานานแล้ว ถึงพี่ป๊อปจะมีพี่ฟางอยู่แล้ว แต่อลิสก็รักพี่ป๊อปนะ'

############################################################

งานเข้าแล้วพ่อหมี เอายังไงต่อล่ะทีนี้ คิกคิก

#มาอัพแล้วน้า จะพยายามอัพบ่อยๆ อย่าเพิ่งทิ้งกันนะคะ