Our secret รักนี้มีความลับ

8.7

เขียนโดย ทอแสงดาว

วันที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 21.55 น.

  6 ตอน
  5 วิจารณ์
  9,733 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2556 16.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) งานนี้มีเรื่อง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
"แล้วหม่อมแม่ไม่คิดบ้างเหรอคะว่าเขานั่นแล่ะที่มากวนประสาทรุ้งก่อนน่ะ""ไม่คิดเพราะบังเอิญว่าหม่อมแม่ได้ยินที่รุ้งพูดกับหม่อมเจ้าสิงหาพอดีว่า'กลับมาให้ฉันเตะเดี๋ยวนี้นะ'จะว่าไงล่ะฮะแม่ตัวดี""เอ่อ...ถ้าอย่างนั้นฝันกับข้าวขอตัวกลับก่อนนะคะหม่อมแม่สวัสดีค่ะ..." เหมือนฝันพูดพร้อมยกมือขึ้นมาไหว้ทิพย์ธาราแต่พอเธอกำลังจะเดินไป..."ดะๆๆ...เดี๋ยวสิจ๊ะหนูฝันหนูข้าวเอ่อ...ช่วยอะไรหม่อมแม่สักอย่างได้ไหมจ๊ะ"เสียงออดอ้อนของทิพย์ธาราก็ดังขึ้นมาเสียก่อนที่เธอทั้งสองกำลังจะเดินไป"ค่ะ!!!" ทั้งเหมือนฝันและประกายฝันพูดพร้อมกันเหมือนกับรู้มาก่อนแล้วว่าทิพย์ธาราต้องมาอ้อนวอนอะไรสักอย่างจากพวกเธอ(อีกแล้ว) ณ My camera studio (สตูดิโอถ่ายภาพของสิงหา)"สวัสดีครับ...เอ่อ...หม่อมราชวงศ์รุ้งกัลยา หม่อมราชวงศ์เหมือนฝัน และก็ หม่อมราชวงศ์ประกายฝันใช่ไหมครับ" เสียงของพนักงานต้อนรับพูดขึ้นเมื่อเห็นหน้า3สาว"จ่ะ..." ทั้งสามตอบพร้อมกัน"เอ่อ...หม่อมราชวงศ์..." ยังไม่ทันที่พนักงานจะพูดจบรุ้งกัลยาก็แทรกขึ้นมาเสียก่อน"เรียกคุณรุ้งก็ได้จ่ะ""อ่อครับ...คุณรุ้งครับทางหม่อมแม่ของคุณโทรศัพท์มาบอกพวกเราแล้วนะครับว่ารับงานนี้แล้วพวกเราMy camera ก็ถือเป็นเกียรติอย่างยิ่งนะครับที่จะได้ร่วมงานกับนางแบบมืออาชีพอย่างคุณรุ้งและคุณข้าวและเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้ร่วมงานกับช่างกล้องมืออาชีพอย่างคุณฝันน่ะครับ""เอ่อ...(นี่หม่อมแม่เราต้องการอะไรเนี่ย)ทางพวกเราก็ยินดีเหมือนกันจ่ะ" รุ้งกัลยาพูดและคิดในใจไปด้วย"พอคุณสิงห์กับคุณสนได้ยินว่าได้ยินว่าพวกคุณจะมาร่วมงานกับทางเราคุณสิงห์กับคุณสนก็รีบบึ่งมาทันทีเลยนะครับ..เอ่อนี่ก็น่าจะถึงแล้วนะครับ" พอพนักงานพูดจบ3สาวก็ได้ยินเสียงที่ทั้ง3คิดว่าเป็นเสียงที่พวกเขาเคยได้ยินมาก่อนแน่นอน"สวัสดีครับคุณรุ้ง7สี คุณฝัน และก็...""ข้าวค่ะ...(หัวเราะแบบผู้ดี)คุณนี่ตลกจังเลยนะคะ" ประกายฝันโพล่งขึ้นแล้วหัวเราะต่อ"ยัยข้าว!!ไปบอกชื่อไอ้บ้าพวกนี้ทำไม!!" เหมือนฝันกระซิบประกายฝันแต่หางตาของเธอยังเหล่ห์นพรัตน์แบบเหยียดหยามอยู่"หืมคุณ!!ทำอย่างนี้มาตบหน้าผมนี่ยังเจ็บน้อยกว่าเลยนะเนี่ย!!!" รู้สึกว่านพรัตน์จะหูดีได้ยินที่เหมือนฝันกระซิบกับประกายฝัน แต่เหมือนฝันกลับยิ้มแล้วโต้กลับไปว่า"อุ๊ย!!ทำได้ด้วยเหรอเอาเลยแมะ!!" เหมือนฝันพูดพร้อมยกหมัดขึ้นมากำหนึ่งแต่ประกายฝันจับแขนของเหมือนฝันแล้วทำสายตาออดอ้อน"อย่ามีเรื่องกันเลยนะคะพี่ฝัน""เออก็ได้ๆนี่ฉันเห็นแก่น้องฉันนะยะ!!!""แล้วตกลงเราจะเริ่มงานกันได้หรือยังครับคุณรุ้ง7สี" สิงหาพูดแล้วหันไปมองหน้าของรุ้งกัลยา"ดีเลย!เริ่มเร็วก็จบเร็ว!!!""อู้หู...ทำอย่างกับผมอยากจะให้งานจบช้าอย่างนั้นแล่ะ!!""เอ่อ...สงบสงครามก่อนนะคะทำงานกันก่อนสิคะ""อืมคุณข้าวนี่มีสาระมากกว่าคุณรุ้ง..." ยังไม่ทันที่สิงหาจะพูดจบก็ถูกนพรัตน์โพล่งขึ้นมาเสียก่อน"กับคุณฝันร้ายอีกนะครับเนี่ย""แชะๆๆ..." เสียงกดชัตเตอร์ดังขึ้นหลายช็อตด้วยฝีมือของสาวห้าวเหมือนฝัน...
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา