Our secret รักนี้มีความลับ
เขียนโดย 
ทอแสงดาว
วันที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 21.55 น.
แก้ไขเมื่อ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2556 16.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) อาละวาดก่อเลิฟ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"แล้วคุณล่ะ..."
"ทำไมฉันต้องบอกนายด้วยฮะนายสิงหา"
"ทำไมลูกพูดอย่างนี้ฮะหัดมีมารยาทบ้างสิลูก!!!" ทิพย์ธารารีบพูดห้ามปรามลูกของตนไม่ให้พูด
อะไรต่อ
"เอ่อ หม่อมทิพย์ครับผมขอคุยกับเธอสองคนสักครู่ได้ไหมครับเดี๋ยวผมจะดัดนิสัยเขาให้ครับ..."
นายสิงหา เอ๊ย!หม่อมเจ้าสิงหาพูดขึ้นมาแบบใจเย็นและเก็บความรู้สึกมากกกก
"ค่ะ..." ทิพย์ธารารีบพูดแล้วเดินออกไปจากตรงนั้นทันที
"นายผีสิง!!!นี่นายมีสิทธิอะไรมาสั่งหม่อมแม่ฉันเนี่ย!!!" พอทิพย์ธาราออกไปรุ้งกัลยาก็รีบโพล่ง
ขึ้นมาทันที
"อะไรของเธอ...โอเค๊..ยอมรับว่าหน้าตาพอใช้ได้แต่มารยาทคุณนี่ทรามมากครับ!!!"
ทั้งสองถกเถียงกันไปมาโดยหน้าจ้องกันตลอดเวลาสายตาทั้งคู่เขียวปรื๋อแสดงอารมณ์เสียเว่อร์
"ไอ้บ้าเอ๊ย!!!ว่าแต่คนอื่นอยู่นั่นแล่ะนายนี่มารยาทดีมากเลยเนอะนายผีสิง!!!"
"อ๋อเหรอครับคุณรุ้งกัลยา"
"นี่นายผีสิงมันรู้ชื่อของฉันได้ไงเนี่ย!!!" รุ้งกัลยาบ่นพึมพำกับตนเองเบาๆแต่...สิงหายื่นหน้าของเขา
เข้ามาใกล้ๆหน้ารุ้งกัลยาจนแก้มเขาเกือบจะชิดกับแก้มเธออยู่แล้วแล้วเขาก็พูดขึ้นมาว่า
"ก็หม่อมแม่คุณบอกผมไงล่ะคร้าบบบคุณรุ้ง7สี..."
"หึย!!!เอาหน้านายออกไปจากหน้าของฉันเดี๋ยวนี้น้าาาาปากนายเนี่ยไม่ได้แปรงฟันมาพันชาติ
แล้วใช่ไหมเนี่ยมันถึงได้เหม็นเน่าขนาดนี้เนี่ย!!!" รุ้งกัลยาพูดพร้อมดันหน้าของสิงหาให้ออกไป
จากใบหน้าเรียวสวยของเธอแต่ดูท่าทางต่างฝ่ายก็ต่างไม่ยอมกันเพราะสิงหาก็ดึงแก้มของรุ้งกัลยา
ไปมา
"แชะ!!!" เสียงกดชัตเตอร์กล้องดังขึ้น
"เห้ย!!!ไอ้รุ้งแฟนแกหรอหล่อเหมือนกันนะเนี่ย!!!"
"เอ่อ...พี่ฝันคะนี่มัน...หม่อมเจ้าสิงหาค่ะ!!!!"
"ฮะ!!!ไอ้รุ้งนี่แกเล่นถึงหม่อมเจ้าเลยเหรอวะ!!!"
"ไอ้บ้าฝันนี่มันแขกหม่อมแม่ช้านนนนนน!!!" รุ้งกัลยารีบแก้ตัวแต่ทว่า...
"โถ่คุณ!!!เพื่อนคุณเขาจับได้ขนาดนี้แล้วเอ๊ย!!!ต้องเป็นที่รักสิงั้นที่รักคุยกับเพื่อนไปก่อนนะผมไป
แล้วนะGood bye!!!" สิงหาพูดแล้วบรรเลงจูบนิ้วตัวเองแล้วนำไปประทับลงที่แก้มของรุ้งกัลยา
แต่รุ้งกัลยาปัดมือเขาออกเสียก่อน...
"ไอ้บ้า!!!กลับมาให้ฉันเตะเดี๋ยวนี้นะ!!!ไอ้ผีสีงงงงงงง" รุ้งกัลยาลากเสียงยาวแต่ก็ต้องผงะเมื่อเธอ
หันมาเจอสายตาจับผิดของเพื่อนสาวทั้งสองของเธอ
"ไม่มีอะไรจริงจริ๊งงงงงแกอย่าเข้าใจผิดฉันนะ!!!"
"พวกฉันยังไม่ได้พูดอะไรเลยนะแก!!!" เหมือนฝันรีบโพล่งขึ้นแล้วชี้หน้าของรุ้งกัลยา
"นี่ลูก!!!ทำไมลูกไม่พูดดีๆกับหม่อมเจ้าสิงหาเขาล่ะลูกเห็นไหมเขากลับบ้านไปแล้วเนี่ย!!!"
เสียงของสาวมีอายุดังขึ้นจากข้างหลังรุ้งกัลยา
"แล้วหม่อมแม่ไม่คิดบ้างเหรอคะว่าเขานั่นแล่ะที่มากวนประสาทรุ้งก่อนน่ะ!!!"
น่ารักอ่ะ!!!!
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
