Our secret รักนี้มีความลับ

8.7

เขียนโดย ทอแสงดาว

วันที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 21.55 น.

  6 ตอน
  5 วิจารณ์
  10.75K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2556 16.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) งานนี้มีเรื่อง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"แล้วหม่อมแม่ไม่คิดบ้างเหรอคะว่าเขานั่นแล่ะที่มากวนประสาทรุ้งก่อนน่ะ"
"ไม่คิดเพราะบังเอิญว่าหม่อมแม่ได้ยินที่รุ้งพูดกับหม่อมเจ้าสิงหาพอดีว่า'กลับมาให้ฉันเตะ
เดี๋ยวนี้นะ'จะว่าไงล่ะฮะแม่ตัวดี"
"เอ่อ...ถ้าอย่างนั้นฝันกับข้าวขอตัวกลับก่อนนะคะหม่อมแม่สวัสดีค่ะ..." เหมือนฝันพูด
พร้อมยกมือขึ้นมาไหว้ทิพย์ธาราแต่พอเธอกำลังจะเดินไป...
"ดะๆๆ...เดี๋ยวสิจ๊ะหนูฝันหนูข้าวเอ่อ...ช่วยอะไรหม่อมแม่สักอย่างได้ไหมจ๊ะ"
เสียงออดอ้อนของทิพย์ธาราก็ดังขึ้นมาเสียก่อนที่เธอทั้งสองกำลังจะเดินไป
"ค่ะ!!!" ทั้งเหมือนฝันและประกายฝันพูดพร้อมกันเหมือนกับรู้มาก่อนแล้วว่าทิพย์ธาราต้องมา
อ้อนวอนอะไรสักอย่างจากพวกเธอ(อีกแล้ว)
ณ My camera studio (สตูดิโอถ่ายภาพของสิงหา)
"สวัสดีครับ...เอ่อ...หม่อมราชวงศ์รุ้งกัลยา หม่อมราชวงศ์เหมือนฝัน และก็ หม่อมราชวงศ์ประกายฝัน
ใช่ไหมครับ" เสียงของพนักงานต้อนรับพูดขึ้นเมื่อเห็นหน้า3สาว
"จ่ะ..." ทั้งสามตอบพร้อมกัน
"เอ่อ...หม่อมราชวงศ์..." ยังไม่ทันที่พนักงานจะพูดจบรุ้งกัลยาก็แทรกขึ้นมาเสียก่อน
"เรียกคุณรุ้งก็ได้จ่ะ"
"อ่อครับ...คุณรุ้งครับทางหม่อมแม่ของคุณโทรศัพท์มาบอกพวกเราแล้วนะครับว่ารับงานนี้แล้วพวกเรา
My camera ก็ถือเป็นเกียรติอย่างยิ่งนะครับที่จะได้ร่วมงานกับนางแบบมืออาชีพอย่างคุณรุ้งและคุณข้าว
และเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้ร่วมงานกับช่างกล้องมืออาชีพอย่างคุณฝันน่ะครับ"
"เอ่อ...(นี่หม่อมแม่เราต้องการอะไรเนี่ย)ทางพวกเราก็ยินดีเหมือนกันจ่ะ" รุ้งกัลยาพูดและคิดในใจไปด้วย
"พอคุณสิงห์กับคุณสนได้ยินว่าได้ยินว่าพวกคุณจะมาร่วมงานกับทางเราคุณสิงห์กับคุณสนก็รีบบึ่งมาทันทีเลย
นะครับ..เอ่อนี่ก็น่าจะถึงแล้วนะครับ" พอพนักงานพูดจบ3สาวก็ได้ยินเสียงที่ทั้ง3คิดว่าเป็นเสียงที่พวกเขาเคย
ได้ยินมาก่อนแน่นอน
"สวัสดีครับคุณรุ้ง7สี คุณฝัน และก็..."
"ข้าวค่ะ...(หัวเราะแบบผู้ดี)คุณนี่ตลกจังเลยนะคะ" ประกายฝันโพล่งขึ้นแล้วหัวเราะต่อ
"ยัยข้าว!!ไปบอกชื่อไอ้บ้าพวกนี้ทำไม!!" เหมือนฝันกระซิบประกายฝันแต่หางตาของเธอยังเหล่ห์นพรัตน์
แบบเหยียดหยามอยู่
"หืมคุณ!!ทำอย่างนี้มาตบหน้าผมนี่ยังเจ็บน้อยกว่าเลยนะเนี่ย!!!" รู้สึกว่านพรัตน์จะหูดีได้ยินที่เหมือนฝัน
กระซิบกับประกายฝัน แต่เหมือนฝันกลับยิ้มแล้วโต้กลับไปว่า
"อุ๊ย!!ทำได้ด้วยเหรอเอาเลยแมะ!!" เหมือนฝันพูดพร้อมยกหมัดขึ้นมากำหนึ่งแต่ประกายฝันจับแขนของ
เหมือนฝันแล้วทำสายตาออดอ้อน
"อย่ามีเรื่องกันเลยนะคะพี่ฝัน"
"เออก็ได้ๆนี่ฉันเห็นแก่น้องฉันนะยะ!!!"
"แล้วตกลงเราจะเริ่มงานกันได้หรือยังครับคุณรุ้ง7สี" สิงหาพูดแล้วหันไปมองหน้าของรุ้งกัลยา
"ดีเลย!เริ่มเร็วก็จบเร็ว!!!"
"อู้หู...ทำอย่างกับผมอยากจะให้งานจบช้าอย่างนั้นแล่ะ!!"
"เอ่อ...สงบสงครามก่อนนะคะทำงานกันก่อนสิคะ"
"อืมคุณข้าวนี่มีสาระมากกว่าคุณรุ้ง..." ยังไม่ทันที่สิงหาจะพูดจบก็ถูกนพรัตน์โพล่งขึ้นมาเสียก่อน
"กับคุณฝันร้ายอีกนะครับเนี่ย"
"แชะๆๆ..." เสียงกดชัตเตอร์ดังขึ้นหลายช็อตด้วยฝีมือของสาวห้าวเหมือนฝัน...

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา