Always with you.. หยุดรักไว้ที่เธอ

 
 
 
 
 
          
          "เฮ้ยแก้ว !!" เพื่อนสาวกลุ่มเดียวกันอย่างเฟย์ จินนี่ และขนมจีน ต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันในสภาพที่ไม่ใช่คนของแก้วในตอนนี้
 
          "หวัดดีพวก ฉันไหวอย่าห่วงเลย" แก้วพูดพร้อมยิ้มออกมาเล็กน้อยก่อนจะวางกระเป๋าและทำหน้าที่รองหัวหน้าห้องที่ทุกวันจะกลายเป็นหัวหน้าน้องไปเองซะแล้ว เพราะไอหัวหน้าห้องวันๆมันก็ไม่ทำอะไรมากสุดก็แค่บอกทำความเคารพเท่านั้นล่ะ
         
 
          'วันนี้วันจันทร์สินะ.. สาระเพิ่มเติม เฮ้ออออออ' ร่างบางคิดในใจพร้อมกับถอนหายใจยาวออกมา เธอทั้งเจ็บปวดทั้งสุขใจที่ได้เข้าเรียนชั่วโมงนี้    2 ชั่วโมงสำหรับการได้ทำความสุขให้กับตัวเอง ความสุขเล็กๆที่เธอได้รับอยู่ฝ่ายเดียว สองชั่วโมงที่เธอจะได้นั่งเฝ้ามองผู้ชายที่รักมานานถึง 4 ปี โดยที่บางทีความสุขของเธอก็ได้มาจากเขาเหมือนกัน แต่คงจะดีมากถ้า ..ความสุขนั้นเขาจะไม่ได้ทำเพื่อเป็นการให้ความหัวงน่ะนะ
 
 
          'โทโมะ' หนุ่มหล่อสุดฮอต รวย ฐานะดี มีแต่คนจับจ้อง ไม่ว่าจะเป็นเพศใดก็ตาม อย่าว่าแต่ผู้หญิงเลย ผู้ชาย(แอ็บ)ก็มี ก็เขาทั้งหล่อในแบบคุณชายและก็หล่อแบบหน้าหวานๆด้วยน่ะสิ เป็นใครได้เห็นรอยยิ้มก็เป็นต้องละลายไปเลย แต่ใครจะรู้ล่ะว่า ที่เธอรักเขามาก ไม่ใช่ที่หน้าตาหรือฐานะ แต่เป็นรอยยิ้มที่สดใสแสนจะน่ารักของเขาต่างหาก
 
          เธอรักเขาเข้าจังๆตั้งแต่เมื่อเขาเริ่มเจอกับเธอบ่อยขึ้นด้วยความบังเอิญ เขามักจะยิ้มให้เธอเสมอ มันทำให้เธอไม่เคยหยุดรักเขาได้เลย ถึงแม้ว่าบางทีเขาจะทำให้เธอเจ็บปวดมากก็ตาม..
 
 
 
 
KAEW PART
          
 
          อยากรู้มั้ยล่ะว่าเรื่องราวที่ผ่านมามันเป็นยังไง เริ่มต้นความรักของฉัน ฉันรักเขาตั้งแต่ตอนอยู่ที่โรงเรียนเก่า ตอนที่เราอยู่สมัยม.3 เขากับฉันเจอกันโดยบังเอิญทั้งๆที่ไม่เคยเจอมาก่อนเลย เขามักจะยิ้มให้ฉันตลอดเวลาที่เราเจอกัน และมันจะแฝงไปด้วยความเขินอายทุกๆครั้ง 
          
 
          จนวันหนึ่งที่ฉันได้บอกว่าฉันชอบเขา ทุกๆอย่างก็เหมือนจะลงตัว แต่เราทั้งสองฝ่ายมัวแต่เล่นตัวกันอยู่ได้ หรือจะเรียกง่ายๆว่าคบเหมือนไม่ได้คบ ไม่คบก็เหมือนจะคบ อะไรทำนองนั้น   ฉันนี่แหละเป็นฝ่ายดูแลเอาใจใส่เขาเสมอ แต่เราไม่ค่อยจะได้คุยกัน จนมันเริ่มจะห่างเหินกันมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อตอนที่เข้าม.4 อีกโรงเรียนหนึ่ง แน่ล่ะเราทั้งคู่และเพื่อนๆทุกคนได้อยู่โรงเรียนเดียวกันหมด แต่เขาน่ะได้อยู่ห้องพิเศษ ส่วนฉันน่ะเป็นห้องคิงธรรมดา 
 
          เราเริ่มห่างเหินกันมากขึ้นเรื่อยๆ จนมาถึงปัจจุบันนี้ เราอยู่ม.6 กันแล้ว ปีสุดท้ายแล้วที่จะได้อยู่ด้วยกัน และเรื่องราวต่างๆมันทำให้ฉันได้เข้าใกล้เขามากขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจ แต่ยิ่งใกล้ ฉันก็ยิ่งเจ็บปวด..
 
 
          "แก้ว แก้วๆๆๆ แกเหม่ออะไร" ยัยฟางเรียกสติฉันคืนมาหลังจากที่นั่งเหม่อมองเขาคนนั้นอยู่นานจนนึกไปถึงอดีต
 
          "ปะ ปล่าว ฉันแค่คิดว่าไอ้โจทย์ข้อนี้ทำไมมันถึงไม่ลงตัว" ฉันพูดปฏิเสธออกไปทั้งๆอย่างนั้น ทั้งที่ความเป็นจริงฉันทำเสร็จไปหมดแล้ว
 
          "นี่ยัยฟาง แกไม่รู้หรือกะจะแกล้งยัยแก้วกันแน่ ดูซิน่ะ คอหันไปซะขนาดนั้น มองแค่นี้ก็รู้ว่ามันไปเหม่อถึงใคร" ยัยเฟย์พูดขึ้นแล้วทำหน้าคิกคักกับยัยฟาง เฮ้อยัยสองคนนี้ก็นะ รู้ทันฉันไปซะหมด
          
 
 
 
          "โทโมะคะทำข้อนี้ได้มั้ยคะ ช่วยพิมหน่อยค่ะพิมคิดไม่ออก" เสียงนั้นไม่ใช่ใคร 'พิม' สาวหน้าแบ้วที่นั่งอยู่โต๊ะเดียวกับโทโมะ ห่างกับโต๊ะฉันเป็นเมตร กำลังอ้อนวอนโทโมะด้วยสายตาที่แบบ.. โอ้ยไม่รู้สิ ไม่ชอบเลย เมื่อไหร่ฉันชินซักทีนะ
 
          "เฮ้ยไอ้โมะไอ้ป็อป เดี๋ยวฉันมานะไปหาที่รักแปป" เสียงของ 'เขื่อน' แฟน(หรือแฝดติดกันเป็นตังเม) ของเฟย์พูดกับเพื่อนร่วมโต๊ะก่อนจะเดินมาที่โต๊ะของฉัน แล้วมานั่งลงข้างยัยเฟย์ 
 
          "มาทำไมเนี่ยกบ เดี๋ยวอาจารย์ชุเข้ามาก็วีนแตกกันพอดี" ยัยเฟย์หันไปดุเขื่อนที่นั่งน่าตาหวานเยิ้มทำตาปริบๆ
 
          "เค้าคิดถึงที่รักเค้านิ่ เดี๋ยวนี้ไม่ได้ไปเดทกับที่รักเลย เค้าเหง้าาเหงานะ" เฮ่อ อิจฉาจังคนมีคู่เนี่ย -^-
 
          "อ๊ะ อาจารย์ชุมาแล้ว" ยัยฟางพูดขึ้นก่อนที่นายเขื่อนจะรีบแจ้นไปนั่งที่ของตัวเองแทบไม่ทัน ฮ่าๆ ตลกจริง
 
          "เอาล่ะนักเรียน ก่อนที่จะหมดคาบนี้ ครูขอสั่งงานให้ไปทำกล้องสลับลายมาคนละอัน เป็นคะแนนพิเศษให้ 20 คะแนน ถัดจากนี้ชั่วโมงหน้าครูจะสอบแล้วปิดคลอสจะทำอะไรก็ทำ" อาจารย์ชุสั่งงาน แล้วก็มีเสียงเฮฮาดังขึ้นมา ทุกคนก็ดีใจทั้งนั้นแหละ เรียนกับอาจารย์คนนี้ ปวดหมองฮ่ะ
          
 
          แล้วทุกคนก็แยกย้ายกันไปเรียนวิชาอื่น ฉันกำลังเก็บของและเดินออกจากห้องพร้อมยัยฟางกับยัยเฟย์ แต่แล้วก็มีเสียงๆหนึ่งที่ทำให้ฉันต้องหยุดชะงักไปโดยอัติโนมัติ..
 
 

     โย้เย้ ฟิคเรื่องแรกของเค้า ขอโทษที่ตอนที่แล้วมันน้อยไปนิดและก็ไม่ค่อยน่าติดตามเท่าไหร่ ตอนนี้จัดมาให้แบบเต็มๆเลยนะจ้ะ
ฝากติดตามและให้กำลังใจด้วยน้า นี่เป็นเรื่องแรกเค้าตั้งใจแต่งมากเลย เดี๋ยวจะขยันมาอัพไวๆ 
ฝากเม้นฝากให้กำลังใจด้วยนะคะ รักที่สุดเลยยยยย จุ้บ -3-