Always with you.. หยุดรักไว้ที่เธอ

          'สวัสดีเช้าที่แสนสดใส อีกวันหนึ่งแล้วที่ต้องเผชิญหน้ากับความเหน็ดเหนื่อย..'

          หญิงสาวได้แต่พูดเพียงในใจกับตัวเอง ร่างบางที่มีรูปร่างและสัดส่วนสมเป็นผู้หญิงที่จัดได้ว่าสวยงามคนหนึ่ง ผิวพรรณขาวอมชมพูกับแววตาสีดำอมน้ำตาลทอดมองดูตัวเองในกระจกบานใหญ่

          "ต้องไปอีกแล้วสินะ ไปเผชิญหน้ากับมัน"  เธอได้แต่พูดกับตัวเองอยู่แบบนั้น

กริ้งงงงงง ! กริ้งงงงงงง !

          "ค่ะพ่อ ตื่นแล้วค่ะ กำลังไปขึ้นรถนักเรียนค่ะ สวัสดีค่ะ"  เธอวางสายจากผู้เป็นพ่อลงแล้วกลับไปดูนาฬิกาบอกเวลา 6.50 น. ยังเหลือเวลาอีก 10 นาทีที่รถนักเรียนจะมารับ เธอกลับไปที่กระจกบานใหญ่อีกครั้ง ดวงตาคู่สวยกำลังบวมเป่งเพราะนอนดึก หน้าตาซีดเซียว ร่างกายอ่อนล้าไม่มีเรี่ยวแรง แน่สิ.. ก็เธอมัวแต่ทำงานไม่ได้พักกินอะไรเลย

          ร่างบางเดินไปขึ้นรถนักเรียนอย่างอ่อนแรง พร้อมเข้าไปนั่งกับเพื่อนสาวคนสนิทของเธอ

          "เฮ้ยแก หน้าตาดูไม่ดีเลย ไหวมั้ยเนี่ยยัยแก้ว"  'ฟาง' เอ่ยถามเพื่อนสาวคนสนิทที่สุดอย่าง 'แก้ว' หญิงสาวร่างบางคนนี้ที่สภาพเหมือนจะไม่เป็นผู้เป็นคน

          แก้วไม่ได้พูดอะไรเพียงแต่ส่ายหน้าและนอนหลับตาพริ้ม ฟางพอจะเข้าใจดีว่าเพื่อนเธอเป็นอะไรจึงปล่อยให้เพื่อนสาวพักผ่อน เพราะรู้ดีว่าแก้วนั้นต้องทำงานที่ได้รับเยอะมากกว่าคนอื่น และก็ไหนจะเรื่องหัวใจ.. ที่เธออดทนมานานนับปี เมื่อถึงโรงเรียนร่างบางนั้นถูกปลุกโดยเพื่อนสาวคนสนิทก่อนจะเดินเซไปมาเป็นซอมบี้และขึ้นห้องเรียนไป