cry...ได้ยินฉันบ้างไหม?

10.0

เขียนโดย Pure123

วันที่ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 10.53 น.

7 ตอน

7 วิจารณ์

13.94K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2556 13.32 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

4) เหนื่อยเกินไปหรือเปล่า??

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

'รักฟาง'เสียงในความฝันดังขึ้นทำให้ฉัน สะดุ้งตื้น
''ฮึก"ฝันร้ายฝันร้าย ฉันบอกกับตัวเองตอนนี้เหงื่อเต็มตัวฉันฉันมองรอบๆห้องก็พบว่ามันเป็นห้องฉันเอง
"ตื่นแล้วหรอ"เสียงป๊อปปี๊ถามเขาเดินมาพร้อมกับยาและน้ำ
"อื้ม"ฉันตอบกลับไป
"คิดอะไรอยู่ทำไมเธอถึงเดินไปทะเลนั้น"
"...."
"อย่าทำอะไรบ้าๆนะเพราะสิ่งเธอทำไปมันไม่มีค่าให้คนไร้หัวใจกลับมาได้หรอก"ป๊อปปี๊พูด
คำพูดคำนั้นเหมือนมีดกรีดมาที่หัวใจของฉัน
"แล้วนายยุ่งไรด้วย"ฉันถามเขาด้วยน้ำเสียงไม่พอใจเล็กน้อย
"ไม่ได้อย่ายุ่งหรอแค่จะบอกว่าคนที่ทิ้งเธอไปมันไม่ค่าที่จะทำให้เธอคิดโง่ๆเดินลงทะเลนะ"
"....."
"เธออกหักถึงคิดสั้นเลยหรอห๊ะ"ป๊อปปี๊ถามพล่างมองหน้าฉัน
"ถามรู้ได้ไงว่าฉันอกหัก"ฉันถามไป
"ในห้องมียาระงับประสาท"
".."
"ตาเธอบวม"
"..."
"ใบหน้าเหมือนกันร้องไห้ตลอดเวลา"
".."
"ทำลายข้าวของ"
".."
"เก็บตัว"
..
"วันๆเอาแต่นั่งร้องไห้ไม่ก็เหม่อลอย"
"คิดสั้นจะฆ่าตัวตาย"
"อากาสแบบนี้อกหักชัดๆ"ป๊อปพูด
"เห้อ"โง่จริงเลยฉันเกือบฆ่าตัวเอง
"นี้ฟาง"ฉันหันไปมองหน้าเค้า
"เหนื่อยเกินไปหรือเปล่าพักสักบ้างนะ เพราะเธอ...ยังมีคนรักเธออยู่อีกมากมายอย่าคิดสั้นเลย"ป๊อปปี๊พูดด้วยสีหน้าจริงจังสุดๆ
ทำไมล่ะ?
ฉันมีค่าขนาดนั้นเลย?
ไร้สาระมันแค่คำโกหกเท่านั้น!
ฉันหันหน้าไปทางอื่นไม่สนใจเขา
"เห้อ ช่างมันเถอะนอนสะพักผ่อนแล้วอย่าไปคิดมากนะฉันอยู่ข้างบ้านจะมาหาบ่อยๆ"ป๊อปปี๊พูด
"อืม"
ป๊อปปี๊เดินมาขยี้หัวฉัน ฉันมองเขาด้วยความสงสัย
คิดว่าทำแบบนี้มันจะดีหรอ?.
"อ่ะให้กินสะจะได้ไม่เครียด"ปีอปปี๊ยื่นอมยิ้มให้
ฉันมองหน้าเขาเขายิ้มให้ฉันฉันเลยหยิบมันมาใส่กระเป๋าเสื้อ
"ขอบคุณ"ฉันกล่าวไปตามมารยาทหลังจากนั้นฉันล้มตัวนอน
หลังจากแน่ใจแล้วว่าเขาออกไปแล้ว
ฉันลุกขึ้นหยิบมือถือเครื่องนี้หลังจากฉันไม่สนใจมัน2วัน
'087-686944444ไม่รับสาย 80สาย'
ฉันมองหมาบเลขนั้นแล้วจำได้ขึ้นใจว่ามันเป็นเบอร์เค้า ใช่...เบอร์พีช
'087-686944444ได้ส่งข้อความมา10ข้อความเปิดอ่าน'
ฉันจึงกดเข้าไปอ่านว่าเขาส่งไรมา
'ฟางokไม'
'ฟางทำไมไม่รับมือถือ!'
'ฟางโทรกลับมาด่วน'
'ฟางเธออยู่ไหน'
'ฟางติดต่อกลับมาหน่อย'
'ฟางฉันเป็นห่วงเธอ'
'ฟางเธออยู่ไหน'
'ฟางรับหน่อยสิ'
'ฟางฉันเป็นห่วงเธอจริงๆ"
'ฟางผมขอโทษ'
ฉันอ่านข้อนั้นอยู่ดีๆน้ำใส่ๆก็ไหลออกมา
ฮึก พีช ขอโทษงั้นหรอ ฮึก มันไม่ทันแล้ว ฮึก
ฉันนั่งกอดเข่าร้องไห้อีกครั้ง
ไหนสัญญาว่าจะไม่ร้องไห้อีกแล้ว?
ไม่ฉันทำไม่ได้เลย.
ทำไมกัน?
ทำไมพระเจ้าใจร้ายจังเลย........
----------------------------------------------------------------------------------
เม้นหน่อยนะ^^ให้คะแนนด้วยถือว่าเป็นกำลังใจให้ไอซ์สู้ต่อไปนะจุ๊บๆๆ
เขาไม่ได้ทำร้ายพีัชนะ แต่นึกไม่ออกว่าเอาใครดีเลยเอาพีช/หลบรองเท้า
ไม่รู้ว่าแต่งสนุกไมยังไงจะติชมได้นะ ขอบคุณที่อ่านนะ ร้องไห้T^T
รูปไอซ์เองนะ ไปดูเอาใครเห็นไอซ์แล้วไอซ์ยังอัพนิยายไปตบมันได้เลยค่ะ -3-
จุ๊บๆๆขอคุณที่อ่านนะจ๊ะ

ตอน 3

สารบัญ

ตอน 5