cry...ได้ยินฉันบ้างไหม?

ตี5 ของยามเช้า
ฉันถึงที่บ้านพีกหัวหินตั้งแต่5ทุ่มมีพวกป้าๆมาต้นรับถึงจะเกรงใจนิดหน่อยที่มาสะดึกขนาดนี้
เห้อ~นอนไม่หลับทำไมยังนอนไม่หลับสักที?ทำไมไม่หลับ?ต้องหลับสิต้องหลับ!!
เห้อ ถอนหายใจใครที่เท่าไหร่แล้วเราทำไมยังคิดถึงเขาอยู่คนที่ไม่คิดถึงเราเลย
'ฟางฉันชอบรอยยิ้มของเธอ'
'ฟางอย่าทำหน้าแบบนี้สิไม่สวยเลยนะ555'
'ฟางหว้าาแย่จังพีชกลับตอนนี้ยังไม่ได้ขอโทษนะอย่างอนเลยเด้กน้อย'
'ฟางดูนี้ จุีบ555แก้มฟางหอมที่สุดเลยยย'
'ฟางชอบถ่ายรูปเราชอบที่ถ่ายรูปฟาง'
'ฟางสวยสิสวยที่สุด'
'ฟางของพีทสวยจริงเลย'
'ฟางมาเล่นกัน'
'ฟางคือผู้หญิงที่พีทอยากจะเเต่งงานด้วยนะ"
'แหวนวงนี้เหมาะกับฟางคนเดียว'
'รักฟางนะ..'ไม่
'รักฟาง.'ไม่
'รักฟาง.'เงียบสักที่
'รักฟาง..'ไม่ไม่เงียบงียบหยุดได้แล้ววว!!!
''กรี๊ด!!'ฉันกรีดร้องไล่ความทรงจำออกไปความทรงจำเก่าๆออกไปให้หมดออกไปออกไป
 
เสียงความทรงจำยังจะตามหลอนฉันทำไม?ยังลืมผู้ชายคนบ้าๆไม่ได้สักที่?
'คุณพีทได้ข่าวคุณมีแฟนสาวนอกวงการใช่ไมครับ?'เสียงนักข่าวดังขึ้นจากทีวี
'ไม่มีแน่นอน2เดือนที่ผ่านมาผมคบแต่แนนนี่คนเดียว'ชายหนุ่มคนที่รู้จักดีหันไปยิ้มหญิงสาวแสนสวยที่ยื่นอยู่ข้างๆทั้ง2จับมือกัน
'เคว้ง'เสียงของล้นแตกกระจาย
ฉันปารีโมนต์ลงไปกับพื้น
ไม่เคยมีใครไม่เคยมีไม่เคยมีไม่เคยมี 
แล้วฉันอยู่ส่วนไหนของเธอ!!!
ฉันพยามสบงสติอารมณ์แล้วไปล้างหน้าที่ห้องน้ำมองสภาพตัวเองให้กระจก
หึ..ทำไมโทรมแบบนี้ดูไม่ได้จริงๆอยู่ดีๆน้ำใสๆไหลออกจากตาคู่สวยทั้ง2ข้าง
อะไร...ทำไมมันไหลออกมาทำไมมันหยุดไหลไม่ ฮึก..ทำไม ฮึกทำไม 
ฉันนั่งร้องไห้อยู่ในห้องน้ำ ฮึก..ทำไม ฮึก สัญญากับตัวเองว่าจะร้องไห้ครั้งสุดท้าย..ฮึก
ทำไม
'ฉันรักเธอนะฟาง..'เสียงเก่าๆมันไหลออกกมาจากความทรงจำของฉัน 
ไม่หยุด!พอพอแล้ว ฉันลุกออกมาจากห้องน้ำเช็ดคราบน้ำตาออกไปเดินเข้าไปในห้องนอนหาของที่คิดว่ามันจะหยุดความเครียดนี้ได้
ใช่...'ยาระงับประสาท' ฉันหยิบมา2เม็ดแล้วกินลงไปตามด้วยน้ำ 
เห้อ หยุดสักที่ฉันเดิินมาที่นอนของตัวเองแล้วหลับตาลง หยุดเครียด พอพอ
พระเจ้า..ขอให้ทั้งหมดเป็นฝันร้ายแล้วตื่นขึ้นมาทุกอย่างเป็นเหมือนเดิม.....
----------------------------------------------------------------------------------