cry...ได้ยินฉันบ้างไหม?

ตี5 ของยามเช้า

ฉันถึงที่บ้านพีกหัวหินตั้งแต่5ทุ่มมีพวกป้าๆมาต้นรับถึงจะเกรงใจนิดหน่อยที่มาสะดึกขนาดนี้

เห้อ~นอนไม่หลับทำไมยังนอนไม่หลับสักที?ทำไมไม่หลับ?ต้องหลับสิต้องหลับ!!

เห้อ ถอนหายใจใครที่เท่าไหร่แล้วเราทำไมยังคิดถึงเขาอยู่คนที่ไม่คิดถึงเราเลย

'ฟางฉันชอบรอยยิ้มของเธอ'

'ฟางอย่าทำหน้าแบบนี้สิไม่สวยเลยนะ555'

'ฟางหว้าาแย่จังพีชกลับตอนนี้ยังไม่ได้ขอโทษนะอย่างอนเลยเด้กน้อย'

'ฟางดูนี้ จุีบ555แก้มฟางหอมที่สุดเลยยย'

'ฟางชอบถ่ายรูปเราชอบที่ถ่ายรูปฟาง'

'ฟางสวยสิสวยที่สุด'

'ฟางของพีทสวยจริงเลย'

'ฟางมาเล่นกัน'

'ฟางคือผู้หญิงที่พีทอยากจะเเต่งงานด้วยนะ"

'แหวนวงนี้เหมาะกับฟางคนเดียว'

'รักฟางนะ..'ไม่

'รักฟาง.'ไม่

'รักฟาง.'เงียบสักที่

'รักฟาง..'ไม่ไม่เงียบงียบหยุดได้แล้ววว!!!

''กรี๊ด!!'ฉันกรีดร้องไล่ความทรงจำออกไปความทรงจำเก่าๆออกไปให้หมดออกไปออกไป

เสียงความทรงจำยังจะตามหลอนฉันทำไม?ยังลืมผู้ชายคนบ้าๆไม่ได้สักที่?

'คุณพีทได้ข่าวคุณมีแฟนสาวนอกวงการใช่ไมครับ?'เสียงนักข่าวดังขึ้นจากทีวี

'ไม่มีแน่นอน2เดือนที่ผ่านมาผมคบแต่แนนนี่คนเดียว'ชายหนุ่มคนที่รู้จักดีหันไปยิ้มหญิงสาวแสนสวยที่ยื่นอยู่ข้างๆทั้ง2จับมือกัน

'เคว้ง'เสียงของล้นแตกกระจาย

ฉันปารีโมนต์ลงไปกับพื้น

ไม่เคยมีใครไม่เคยมีไม่เคยมีไม่เคยมี 

แล้วฉันอยู่ส่วนไหนของเธอ!!!

ฉันพยามสบงสติอารมณ์แล้วไปล้างหน้าที่ห้องน้ำมองสภาพตัวเองให้กระจก

หึ..ทำไมโทรมแบบนี้ดูไม่ได้จริงๆอยู่ดีๆน้ำใสๆไหลออกจากตาคู่สวยทั้ง2ข้าง

อะไร...ทำไมมันไหลออกมาทำไมมันหยุดไหลไม่ ฮึก..ทำไม ฮึกทำไม 

ฉันนั่งร้องไห้อยู่ในห้องน้ำ ฮึก..ทำไม ฮึก สัญญากับตัวเองว่าจะร้องไห้ครั้งสุดท้าย..ฮึก

ทำไม

'ฉันรักเธอนะฟาง..'เสียงเก่าๆมันไหลออกกมาจากความทรงจำของฉัน 

ไม่หยุด!พอพอแล้ว ฉันลุกออกมาจากห้องน้ำเช็ดคราบน้ำตาออกไปเดินเข้าไปในห้องนอนหาของที่คิดว่ามันจะหยุดความเครียดนี้ได้

ใช่...'ยาระงับประสาท' ฉันหยิบมา2เม็ดแล้วกินลงไปตามด้วยน้ำ 

เห้อ หยุดสักที่ฉันเดิินมาที่นอนของตัวเองแล้วหลับตาลง หยุดเครียด พอพอ

พระเจ้า..ขอให้ทั้งหมดเป็นฝันร้ายแล้วตื่นขึ้นมาทุกอย่างเป็นเหมือนเดิม.....

----------------------------------------------------------------------------------