you are my angel

9.3

เขียนโดย Chapond

วันที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.11 น.

  60 ตอน
  663 วิจารณ์
  149.82K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 13.05 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

40) สิ่งที่รับรู้ ภาพทีได้เห็น

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

“พี่ฟางง เป็นอะไรรึเปล่าคะ”หวายพยายามเรียกฟางที่เอาแต่เดินเหม่อขณะเที่ยวห้างด้วยกัน

 

“อ่อ เปล่าจ้ะ สงสัยเมื่อคืนพี่นอนไม่หลับน่ะ”ฟางตอบยิ้มๆ

 

“เป็นอะไรคะ ทำไมนอนไม่หลับเนี่ยรึว่ามัวแต่คิดถึงพี่กวินคะ”หวายถามแบบแซวๆ

 

“เปล่าจ้ะ ไม่มีอะไร”ฟางสะอึกเมื่อได้ยินว่ากวิน ก่อนจะรีบหนีเข้าไปในห้องน้ำเพื่อร้องไห้ออกมา

อย่างเสียใจ ทำไมคนที่เธอรักถึงทำแบบนี้กับเธอได้

 

 

 

“อ้าว มาพอดีเลยดาร์ลิง วันนี้เราไปทานข้าวกันนะ เค้าจำได้ร้านนี้ดาร์ลิงชอบมากนิ”กวินพูดพลาง

พาฟางและหวายมาที่ร้านอาหารญี่ปุ่นที่ฟางชอบ แล้วสั่งอาหารมาเต็มโต๊ะ

 

“นี่ครับ”กวินคีบแซลมอนให้ฟาง ก่อนจะคีบให้หวาย ทั้งคู่ยิ้มให้กันยิ่งทำให้ฟางจุกทำตัวไม่ถูก

 

 

“พรุ่งนี้ฟางจะไปงานแต่งเฟย์น่ะกวินมารับด้วยนะคะ”ฟางพูด

 

 

“อื้อ เอาสิยังไม่ได้หาของขวัญให้เฟย์กับเขื่อนเลย เดี๋ยวทานเสร็จแล้วเราไปเลือกกันเนาะ”กวินพูด

ก่อนจะทานอาหารเสร็จแล้วเดินไปเลือกของขวัญวันแต่งงานให้เฟย์วันพรุ่งนี้

 

 

“ว้าว สวยจัง”หวายวิ่งมาดูสร้อยเพชรบนตู้กวินตามมาดู

 

 

“อ๊ะ โทรศัพท์”ฟางแกล้งเดินออกไปรับโทรศัพท์ด้านนอก แต่แอบมาดูท่าทางของคนทั้งคู่

 

 

“หวายว่าพี่ฟางต้องชอบแน่ๆถ้าพี่กวินซื้อให้นะ”หวายพูด

 

 

“นั่นน่ะสิ ฟางจะได้ใส่ไปงานพรุ่งนี้”กวินพูด ฟางแอบฟังคนทั้งคู่คุยกันก็แอบยิ้ม บางทีทั้งคู่อาจจะ

ไม่ได้ตั้งใจทำร้ายความรู้สึกเธอจริงๆสินะ ฟางทำทีว่าคุยโทรศัพท์เสร็จแล้วเดินเข้าไปคล้องแขน

กวินทันที หวายมองแวบนึงก่อนะยิ้มให้คนทั้งคู่แล้วเดินไปซื้อของด้วยกันต่อ

 

 

 

 

“หวายเร็ว กวินมารับแล้วนะ”ฟางเรียกหวายเมื่อเห็นรถกวินมารอด้านนอก ก่อนทั้ง3คนจะไปที่งาน

แต่งงานของเฟย์และเขื่อน ระหว่างบนรถฟางก็ลอบสังเกตพฤติกรรมคนทั้งคู่ ที่พูดอะไรก็เห็นด้วย

กันหมด

 

 

“ฟางเดี๋ยวสิครับ”กวินรั้งฟางไว้ก่อนจะใส่สร้อยให้ฟาง ฟางยิ้มเมื่อเห็นว่ามันเป็นสร้อยที่กวินพูดกับ

หวายเมื่อวานนี้ที่ร้านฟางยิ้มดีใจก่อนะเดินควงกวินเข้าไปในงาน

 

 

“ยินดีด้วยนะเฟย์ เขื่อน รักกันนานๆนะ”ฟางยิ้มและมอบของขวัญให้ แล้วเห็นแก้วและป๊อปปี้เป็น

เพื่อนเบ่าวเจ้าสาวให้เฟย์และเขื่อน

 

 

“งั้นงานต่อไปก็เป็นของฟางกับกวินน่ะสิ”เฟย์แซว ฟางหน้าเอนลงไป กวินและหวายหัวเราะพร้อม

กัน

 

 

“บอกละ ยังเก็บเงินค่าสินสอดไม่ครบเลย”กวินแก้ตัว

 

 

“งั้นเราเข้าไปข้างในเถอะค่ะ”ฟางบอกก่อนจะควงกวินไป หวายมองแล้วแอบซึมนิดนึงก่อนจะเดิน

ตามไป

 

 

“รอกวินก่อนนะฟาง”กวินบอกฟางแล้วโอบเอวเข้าไปในงาน ฟางยิ้มนิดนึง

 

 

“ไปเต้นรำกันเถอะ”กวินชวนฟางไปเต้นรำ ฟางเต้นรำข้างๆป๊อปปี้และแก้วที่เต้นคู่กัน ซักพักกวินเห็น

หวายนั่งซึมก็ฝากฟางไว้กับป๊อปปี้ ทำให้โทโมะได้โอกาสเสียบมาคู่กับแก้วแทน

 

 

“เต้นดีๆสิยะ”แก้วแบบบ่นที่โทโมะโอบเอวแก้วแต่ไม่ยอมเต้น แก้วจึงเหยียบเท้าให้ทีนึงแรงๆ

 

 

“เป็นอะไรรึเปล่า”ป๊อปปี้ถามขณะเต้นรำคู่กับฟาง

 

“เปล่านิ”ฟางยิ้มให้แต่ก้แอบมองกวินที่พาหวายไปเต้นรำ เห็นรอยยิ้มน้องสาวที่ยิ้มออกมาก็ซึมไป

ป๊อปปี้ลอบมองแววตาฟางก็สงสัย

 

 

 

 

“เอาล่ะค่า ต่อไปจะเป้นการโยนช่อดอกม้ากเจ้าสาวนะคะ เอ้า สาวโสดทั้งหลายมายืนด้านหน้าเวที

เลย”แก้วพูดจบก็รีบวิ่งไปยืนรอหน้าเวที

 

 

“เพื่อนเจ้าสาวรู้สึกว่าจะวิ่งไวกว่าเพื่อนนะครับ”ป๊อปปี้แซวแก้วออกไมค์ ก่อนจะยืนกับเขื่อนและโท

โมะ

 

 

 

“ถ้าแก้วได้ช่อดอกไม้ คนแถวนี้เค้าจะไปขอแก้วมั้ยน้ออ”เขื่อนพูดลอยๆ

 

 

“ยัยนั่นคงอยากให้ไอ้หนวดหน้าโหดนั่นขอมากกว่าชั้น”โทโมะพูดแล้วหนีไปดื่มไวน์ที่บริกรเอามา

เสิร์ฟ

 

 

 

“โถ พ่อเพลย์บอยน้อยใจซะละ”เขื่อนพูดก่อนป๊อปปี้จะเดินไปดูโทโมะ ก่อนที่เฟย์จะโยนช่อดอกไม้

มา แล้วคนที่รับช่อดอกไม้ได้คือหวายและฟางที่รับพร้อมกัน กวินและป๊อปปี้อึ้ง

 

 

 

“อ่ะพี่ฟาง”หวายยื่นช่อดอกไม้ให้ก่อนจะเดินออกมาจากวงแล้วนั่งดื่มเหล้า ป๊อปปี้มองตาม

 

 

“ฮั่นแน่ ฟางได้ช่อดอกไม้ แล้วกวินล่ะว่าไง”เฟย์แซวทุกคนโห่แซวกวินและฟาง กวินวิ่งไปที่โต๊ะ

แล้วเอาป้ายที่บนโต๊ะเขียนว่าจองแล้วยื่นให้ฟาง

 

 

“จองไว้ก่อนคนนี้ สินสอดครบปุ๊บจะไปขอ”กวินพูดติดตลก ทุกคนหัวเราะกับมุกกวิน ฟางได้แค่ยิ้ม

เจื่อนๆ

 

 

 

“หวาย โอเคป่าวเนี่ย ดื่มเยอะงี้เดี๋ยวก็เมาหรอก”ป๊อปปี้มาดูหวายที่เอาแต่ดื่มเหล้าไม่หยุด

 

 

“ชั้นมันก็แค่คนในเวลาเหงา ชั้นมันมาทีหลัง ชั้นมันไม่ใช่ตัวจริง ฮืออ”หวายดื่มเหล้าด้วยความช้ำใจ

ป๊อปปี้มองแล้วก็สงสาร ก่อนจะดึงตัวหวายมากอดไว้

 

 “ไม่เป็นไรนะ เรื่องความรักมันไม่เข้าใครออกใครหรอก”ป๊อปปี้ปลอบใจหวาย แต่ก็ถูกแรงดึงออก

จากหวายอย่างแรง

 

 

ผลัก

 

 

“มึงลวนลามหวายหรอป๊อป”กวินต่อยป๊อปปี้แล้วว่า หวายตกใจรีบไปประคอง

 

“เราไม่ได้ทำอะไรกันนะพี่กวิน”หวายว่า

 

“ไม่ต้องไปแก้ตัวแทนมัน ชอบนักล่ะสิมีผู้ชายเข้าใกล้”กวินโมโหหึงก็ว่าหวาย ฟางเห็นท่าไม่ดีรีบ

เข้าไปหา

 

 

“อย่าดูถูกหวายดิวะกวิน”ปีอปปี้ลุกขึ้นมาช่วยหวายจากการที่ถูกกวินดึงไปจึงโดนต่อยล้มไปอีกที

 

“พี่กวินเลิกบ้าได้แล้ว”หวายร้องแต่กวินไม่ฟัง ป๊อปปี้ก็เช่นกันทั้ง2ซัดกันนัวจนป๊อปปี้เสียหลักล้ม

กวินจึงเข้ามาจะต่อยซ้ำ

 

 

ผลัวะ

 

 

“ฟาง/พี่ฟาง”หวาย กวิน ป๊อปปี้ร้องตกใจเมื่อฟางมาขวางจึงโดนหมัดของกวินแทน

 

“ดาร์ลิง กวินขอโทษเจ็บมากมั้ย”กวินรีบไปประคองฟางไว้เช่นเดียวกับหวายพยุงป๊อปปี้ลุกขึ้น

 

 

“ไม่เป็นไร แต่ฟางอยากกลับบ้าน”ฟางพูดเพราะกลั้นอารมณ์เศร้าตัวเองอยู่ เพราะเห็นท่าทางเดือด

จัดของกวินแล้วรู้ทันทีว่าชายหนุ่มแคร์หวายมากแค่ไหน

 

 

“ป๊อปกลับคอนโดมั้ยแก”แก้วและโทโมะประคองป๊อปปี้ ป๊อปปี้มองตามฟางด้วยความเป็นห่วง

 

 

 

 

“ฟางไม่เป็นไรแล้วล่ะขอบคุณมากนะ”ฟางบอกกวินหลังจากเปลี่ยนชุดแล้วเตรียมตัวเข้านอน

 

“ทานยานะ กวินขอโทษนะฟาง”กวินพูดจบก็ก้มลงจูบฟางก่อนจะปิดไฟแล้วเดินออกมาจากห้อง

นอนฟาง ฟางพยายามข่มตาหลับ ภาพที่กวินและหวายจูบกันก็ฉายในหัว ไหนจะวันนี้ที่กวินหวง

หวายกับป๊อปปี้อีกยิ่งทำให้ฟางข่มตาหลับไม่ลง

 

 

 

ออกไปหาน้ำดื่มสิ เผื่อจะได้นอนหลับ”เสียงของโฟร์กระซิบบอกฟาง ฟางลืมตาตื่นขึ้นมากลางดึก

มองไปรอบๆ ก่นจะเดินออกจากห้องไปหาน้ำดื่ม

 

 

 

 

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ มะ ไหวแล้ว”เสียงครางของหวายดังขึ้นทำให้ฟางที่ออกจากห้องมาก็ชะงัก เสียงของ

หวายนิ

 

 

“รออีกนิดนะคนดี พี่ก็ใกล้จะถึงแล้ว”เสียงของกวินดังขึ้นจากห้องหวายทำให้ฟางใจหล่นวูบ ขออย่า

ให้เป็นอย่างที่คิดเลย ฟางเดินไปที่ห้องหวาย แล้วเห็นแสงสอดมาจากด้านใน ประตูแง้มออกมา

ทำให้ฟางแอบมองเข้าไปด้านในได้

 

 

 

เสื้อผ้าที่คุ้นตา กระจัดกระจายเต็มพื้น เสื้อสูทสีเทาที่คุ้นตา มันคือของกวิน ฟางลอดเข้ามาในประตู

หยิบเสื้อสูทของกวินขึ้นมา

 

 

“อ๊า”ทั้งคู่ร้องออกมาเมื่อถึงฝั่งฝัน ฟางช๊อคสุดขีดเมื่อภาพที่เห็นคือกวินและหวายนอนกอดก่ายกัน

บนเตียง

 

 

“เดี๋ยวพี่ฟางก็ได้ยินหรอกครางดังขนาดนี้”หวายพูดขณะซบอกกวิน

 

 

“ยาที่ฟางกินก่อนนอนมันมีฤทธิ์ง่วงนอนไม่ต้องห่วงหรอก”กวินพูดก่อนจะก้มลงจูบกับหวายดูดดื่ม

 

 

 

ตุบ

 

 

 

เสื้อสูของกวินหล่นลงพื้น

 

 

“พี่ฟาง”หวายชีอคเมื่อเห็นคนที่ยืนห้าประตูคือพี่สาวสุดที่รัก

 

 

“ฟาง”กวินอึ้ง ก่นจะรีบคว้าผ้าเช้ดตัวใส่ ฟางร้องไห้รีบวิ่งหนีออกไปทันที

 

 

“ฟางเดี๋ยวก่อนฟาง”กวินรีบมาคว้าแขนฟางไว้

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

“อย่ามาจับตัวฟาง คนทรยศ”ฟางว่าให้กวินและหวายที่นุ่งผ้าเช็ดตัวออกมา

 

“กวิน ขอโทษ พวกเราไม่ได้ตั้งใจให้มันเกิดขึ้น”กวินพูด

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

“ไม่ได้ตั้งใจ นี่ขนาดยังไม่ได้ตั้งใจ ยังทำแบบนี้กับฟางได้ลงคอ เสียแรงที่ฟางอุตส่ารักและไว้ใจ

ทำไมถึงทำแบบนี้กับฟางตอบฟางมาสิ”ฟางร้องไห้แล้วทุบอกกวินด้วยความเสียใจ คนที่เธอรักที่สุด

ทำไมทำแบบนี้กับเธอ กวินพยายามกอดฟาง แต่ฟางสะบัดออกด้วยความรังเกียจ

 

 

 

“อย่ามายุ่งกับชั้น”ฟางพูดก่อนจะวิ่งออกไปนอนบ้าน ซึ่งตอนนั้นฝนก็ตกลงมา ฟางวิ่งออกมาอย่าง

ไม่รู้ทิศทาง ทำไมกัน ตลอดเวลาเกือบ5ปีทำไมเค้าถึงทำแบบนี้

 

 

 

“แล้วชั้นจะมีชีวิตอยู่ไปทำไม ถ้าลืมตามาแล้วต้องเอเรื่องแบบนี้”ฟางพูดลอยๆก่อนจะเดินไปที่แม่น้ำ

ทันที

 

 

ในที่สุดฟางก้เห็นทุกอย่างตำตา ตัวเอง

 

ขอโทษน้าาาา เราไปงานsportdayมา เลยไม่ได้อัพอ่ะ กว่าอัพก็ประมาณเวลานี้ เดี๋ยววัน

พรุ่งนี้เราอัพให้ต่อน้า ขอโทษๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา