you are my angel
เขียนโดย 
Chapond
วันที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.11 น.
แก้ไขเมื่อ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 13.05 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
39) ถ้าเธอรักเขา ชั้นก็ขอดูแลเธอแล้วกัน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“ฟาง เดี๋ยวแม่ต้องกลับไปที่บ้านที่เยอรมันนะลูก ดูแลน้องด้วยล่ะ”แม่ฟางบอกขณะเก็บกระเป๋าใน
ห้อง
“แล้แม่จะไปนานเท่าไหร่คะ”ฟางถามขณะช่วยแม่เก็บของ
“ประมาณ3อาทิตย์น่ะลูก ต้องไปจัดการทั้งเรื่องบ้าน คุยกับลุงหมอเรื่องยาหนูอีก ดูแลน้องด้วย
นะ”แม่ฟางบอกก่อนจะเดินลงมาข้างล่างเห็นหวายคุยกับผู้ชายคนหนึ่ง
“ใครน่ะหวาย”ฟางถามทันทีเพราะเห็นผู้ชายคนนั้นโอบเอวหวายอยู่
“เพื่อนน่ะพี่ฟางไม่มีอะไรหรอก ไปส่งคุณแม่ใช่มั้ย เดินทางดีๆนะคะแม่หวายะไปทำรายงานบ้าน
เพื่อน หวายรักแม่นะคะ”หวายบอกก่อนจะเดินไปหอมแก้มแม่ แล้วฟางก็รอให้กวินมารับเธอกับแม่
แล้วไปส่งที่สนามบิน
“เดี๋ยวฟางอยากไปไหนต่อรึเปล่าอ่ะ”กวินถามฟางขณะขับรถกลับจากสนามบิน
“คงยังจะไม่ล่ะกวิน ฟางว่าจะรอหวายน่ะ วันนี้เห็นไปทำงานรายงานบ้านเพื่อนด้วย ไม่รู้จะได้ทา
นข้าวรึยัง”ฟางพูดแล้วเป็นห่วงหวาย
“ให้กวินอยุ่เป็นเพื่อนมั้ย”กวินถาม
“แล้วกวินไม่ไปเที่ยวกับพวกโทโมะหรอ”ฟางถาม
“เที่ยวทุกวันมันก็เบื่อนิ อยู่กับฟางบ้างดีกว่า”กวินพูดแล้วจะลูบหัวฟาง
“ฟางรักกวินนะ”ฟางพูดแล้วหันไปสบตา ดวงตาที่กลมโตของฟางที่มองกวินทำให้กวินนิ่งก็รู้สึกผิด
ถ้าวันนั้น เขาไม่เมาแล้วไม่มีอะไรกับหวาย วันที่ฟางเป็นเจ้าหญิงนิทรา เขาได้มีอะไรกับหวาย และมี
ตลอดมา ถ้าเขาไม่มีอะไรกับหวายเขาคงแต่งงานกับฟางไปแล้ว
“ครับ แวะท๊อปเถอะ เดี๋ยวเราจะได้ซื้อของมาทำอาหารที่บ้านกันเนาะ”กวินพูดก่อนจะเลี้ยวรถเข้า
ท๊อปสื ซุปเปอร์มาร์เก็ตข้างทาง
“เดี๋ยวฟางว่าฟางจะซื้อพวกผลไม้ด้วยดีกว่า ยัยหวายน่ะชอบไม่กินผลไม้ คราวนี้ต้องบังคับกินให้
ได้”ฟางพูดพลางเลื่อนรถเข็นไปด้านฝั่งผลไม้
“บังคับน้องตลอดๆ”กวินแซว
“ก็เพราะเป็นห่วงไง เลยต้องบังคับ”ฟางพูดแล้วยิ้มก่อนจะหันไปมองร่างสูงที่คุ้นตากำลังยืนเลือกนม
อยู่
ป๊อปปี้มองดูนมเปรี้ยวต่างแล้วคิดถึงฟางของเขา ที่เขาชอบซื้อมาไว้ในตู้เย็น ก็มักจะโดนยัยตัวเล็ก
ขโมยกินจนหมดเกลี้ยงตลอด
“มาคนเดียวหรอ”ฟางเดินมาจี้เอวป๊อปปี้สะดุ้ง ก่อนจะถาม
“อือ เบื่อๆน่ะ เลยว่ามาซื้อของเข้าห้อง”ป๊อปปี้พูดก่อนจะหันไปสบตากับกวินที่ถือรถเข็นให้ฟาง
กวินยิ้มให้ป๊อปปี้นิดนึง
“เออใช่ นมเปรี้ยวของฟางหมดรึยังอ่ะ ทำไมไม่ซื้อล่ะ”กวินพูดก่อนที่ฟางจะหันไปหยิบนมเปรี้ยวใส่
รถเข็น ป๊อปปี้เห็นก็หยิบใส่บ้าง
“วันนี้ไปไหนรึเปล่า”ฟางถามป๊อปปี้
“ทำไมหรอ”ป๊อปปี้ถาม
“ไปทานข้าวด้วยกันสิ ชั้นว่าจะทำกับข้าวรอยัยหวายที่บ้าน นายไปด้วยกันสิ จะได้รู้จักกับหวาย
ด้วย”ฟางชวน กวินชะงัก
“ป๊อปมันไม่ว่างหรอกมั้งฟาง”กวินพูด
“เอาสิ กำลังเบื่อๆพอดี”ป๊อปปี้ตอบก่อนจะหันไปยักคิ้วใส่กวิน
“งั้นเย็นนี้ทานข้าวบ้านฟางเนาะภานุ”ฟางพูดก่อนจะเดินไปซื้อของต่อ
“วันนี้หนังสนุกมากเลยทีเจ ขอบใจมากนะที่พาชั้นมาดูหนังน่ะ”แก้วเดินพูดกับทีเจหลังจากออกโรง
หนังมา
“อือ เห็นแก้วทำหน้าเซ็งๆ ทีหลังน่ะถ้าเบื่บอกนะ เดี๋ยวะพามาเที่ยว”ทีเจพูด
“นายนี่น่ารักตั้งแต่เด็กจนโตเลยนะ”แก้วพูด
“แล้วอยากรักมั้ยล่ะครับ”ทีเจพูดยิ้มๆ
“ไม่เอาน่าทีเจ เราเพื่อนกันนะ”แก้วพูด
“แหม ใจแข็งจริงๆ จ้าๆ เพื่อนก็เพื่อน”ทีพูดก่อนจะเดินกอดคอกับแก้วตามประสาเพื่อนกันที่คบกัน
มาตั้งแต่เด็กๆเดินห้างต่อ
“เป็นอะไรหรอแก้ว”ทีเจถามเมื่อเห็นแก้วเดินมาถึงลานจอดรถแล้วยืนนิ่ง
“ไปกันเถอะทีเจ”แก้วพูดก่อนที่ชายคนนั้นจะละสายตามาจากผู้หญิงที่จูบกับเขาเพื่อมองหน้าแก้ว
แก้วและโทโมะสบตากันนิ่ง ก่อนที่แก้วจะดึงทีเจขึ้นรถไปทันที
“โอเคนะแก้ว”ทีเจถามขณะขับรถออกมาจากห้อง แก้วนั่งเงียบตลอด
“ไม่เป็นไร แก้วไม่เป็นไร”แก้วตอบแต่สายตามองไปข้างๆทาง ภาพที่โทโมะกับผู้หญิงคนนั้นจูบกัน
ที่ลานจอดรถยังติดตาเธออยู่
“ไม่เป็นไรแล้วทำไมน้ำตาถึงไหลออกมาล่ะ”ทีเจพูดแก้วชะงัก เอานิ้วไปแตะก็พบว่าน้ำตามันไหล
ออกมา ตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ
“ฮึก”แก้วเริ่มกลั้นสะอื้นไว้
“อย่าร้องไห้นะแก้ว ไม่ป็นไรนะ”ทีเจจอดรถข้างทางแล้วกอดปลอบแก้วไว้
“ทำไมชั้นต้องร้องไห้ให้คนเลวๆอย่างหมอนั่นด้วยนะ ฮือๆ”แก้วเมื่อถูกเพื่อนชายปลอบก็ปล่อยโฮ
ออกมา
“เพราะทั้งหัวใจของแก้วมันยังมีแค่เค้าไงล่ะ แก้วถึงต้องเจ็บแบบนี้”ทีเบอก แก้วยิ่งร้องไห้หนักกว่า
เดิม ทำยังไงนะ เธอถึงจะลืมคนใจร้ายคนนี้ไปได้ซักที
“พี่ป๊อปนี่ตลกดีนะคะ ตอนแรกหวายก็นึกว่าพี่จะน่ะดุซะอีก”หวายพูดขณะนั่งทานข้าวกับป๊อปปี้ กวิน
และฟาง
“ใครๆก็ชอบบอกว่าพี่ดุงี้ทุกคนล่ะ ทีหลังมีอะไรก็ปรึกษาพี่ได้นะเรื่องเรียนน่ะ”ป๊อปปี้พูด หลังจาก
เห็นหนังสือที่หวายเรียนอยู่มันเหมือนกับที่เขาเคยเรียนเลย กวินไม่พูดนั่งดื่มไวน์ไปเงียบๆ
“เดี๋ยวทานข้าวเสร็จแล้ว หวายจะเอาอัลบั้มรูปตอนเด็กๆให้ดูนะ รับรอง พี่ต้องไม่เชื่แน่ๆว่าพี่ฟางน่ะ
สวยๆงี้นะเคยอ้วนมาก่อน”หวายพูดขณะช่วยฟางล้างจาน
“ไม่เอาน้า หวาย”ฟางร้อง แต่ไม่ทันแล้วหวายวิ่งขึ้นไปเอาอัลบั้มรุป ฟางรีบวิ่งตามไปทันที ป๊อปปี้ขำ
กับความน่ารักสองพี่น้องคู่นี้มาก
“นายจะจีบหวายหรอ”กวินถามขึ้นหลังจากดื่มไวน์จนหมด
“ทำไมหรอ”ป๊อปปี้หันไปมองกวิน
“เปล่า ก็แค่ถามเฉยๆ”กวินพูดแก้ตัวน้ำขุ่นๆ
“ถ้าไม่ติดนายเป็นแฟนฟางชั้นจะนึกว่านายหึงหวายซะอีก”ป๊อปปี้แกล้งพูด แล้วก็จริง ที่เห็นท่าทาง
กวินลุกลี้ลุกลน
“บ้า นั่นน้องแฟนชั้น ชั้นก็หวงเป็นธรรมดา”กวินตอบ ซักพักหวายก็วิ่งเอาอัลบั้มรูปมาให้ป๊อปปี้ แต่
ด้วยความไม่ระวังที่มัวแต่หนีฟาง เลยทำให้ตัวเองสะดุดขาตัวเองทันที ป๊อปปี้รีบคว้าตัวหวายไว้
ทำให้หวายล้มไปนั่งตักกวิน ฟางวิ่งตามาเห็นภาพก็ชะงัก ทำไมเจ็บที่แบบนี้นะ
“ขอบคุณค่ะพี่ป๊อป”หวายตอบก่อนจะนั่งลงข้างๆเอารูปให้ป๊อปปี้ดู แล้วคุยกันอย่างสนิทสนม กวิน
มองตาแทบขวางที่เห็นทั้งคู่สนิทสนมกัน
“ว้า ดึกแล้วหรอ”ฟางมองเวลาที่นาฬิกาพบว่าสี่ทุ่แล้ว
“งั้นเดี๋ยวชั้นกลับก่อนนะ เจอกันพรุ่งนี้”ป๊อปปี้บอก ฟางจึงลุกไปด้วย
“เดี๋ยวชั้นขอติดรถไปด้วยสิ ชั้นลืมไปซะสนิทเลย ว่าต้องไปเอาชุดที่ร้านหน้าปากซอย ไม่งั้นพรุ่งนี้
ไม่มีชุดใส่แน่ๆ”ฟางบอกก่อนจะเดินไปกับป๊อปปี้แล้วขึ้นรถไป
“งั้นจะให้จอดตรงไหนบอกละกันนะ”ป๊อปปี้พูดขณะขับรถ ฟางยิ้มฟังเลงไปเรื่อยๆในวิทยุ
“พรุ่งนี้ยังมีเหมือนเดิม พรุ่งนี้น้ำตาก็จางหาย เจ็บสักแค่ไหน เวลาจะช่วยเยียวยา” เสียงเพลงใน
วิทยุ ทำให้จู่ๆ ภาพที่ฟางร้องเพลงให้ป๊อปปี้ก็ผุดเข้ามาในหัว
“ฟาง เป็นอะไรรึเปล่า”ป๊อปปี้ชะงักก่อนเห็นฟางนั่งนิ่งแล้วเอามือกุมหัวไว้
“ไม่มีอะไรๆ ขอบคุณมากนะที่มาส่ง ขับรถกลับดีๆนะป๊อปปี้”ฟางพูดก่อนจะลงรถไป ป๊อปปี้งงแต่ก็
ขับรถออกไป
“ป๊อปปี้งั้นหรอ”ป๊อปปี้ชะงักเมื่อรู้สึกว่าเมื่อกี้ฟางไม่ได้เรียกตัวเองว่าภานุเหมือนทุกที แต่ก็ไม่ได้
ติดใจอะไร
“นี่จะมาโวยวายอะไรกับหวายอีกห้ะ ไหนเราตกลงกันแล้วว่าเราน่ะแค่สนุกกันเพื่อสนองความ
ต้องการของเรา2คน ไม่มีความรักมาเกี่ยวไง”หวายโวยวาย
“งั้นก็แปลว่าเธอก็ง่ายอย่างงี้กับทุกคนงั้นน่ะสิ”กวินว่า
“ทุเรศ เออ ใช่ แล้วจะทำไมชั้นมันง่ายกับทุกคนนั่นล่ะ”หวายว่าก่อนจะเดินหนีแต่ถูกกวินกระชากตัว
มาแนบชิด
“งั้นก็ง่ายกับพี่อีกซักทีจะเป็นไรไป”กวินพูดจบก็จูบหวายทันที หวายดิ้นก่อนจะเริ่มคล้อยตามแล้ว
เอามือโอบรอบคอกวินไว้
“แฮ่ก พอก่อน เดี๋ยวพี่ฟางกลับมาเห็นพอดี”หวายถอนจูบกวินออกมา
“ก็ได้ แต่จำไว้นะ ต่อหน้าพี่อย่าไปสนิทกับใครอีก พี่ไม่ชอบ”กวินพูดจบก็ก้มลงจูบหวายอีกครั้ง
โดยที่หวายก็จูบ โดยไม่รู้เลยว่าเหตุการณ์ทั้งหมดนั้น ฟางที่ยืนอยู่นอกหน้าต้างเห็นมันหมดแล้ว
เอ้าาาา จะเป็นไงต่อ อย่าลืมเม้นกับโหวตนะทุกคนนน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
