you are my angel

9.3

เขียนโดย Chapond

วันที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.11 น.

  60 ตอน
  663 วิจารณ์
  149.81K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 13.05 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

20) ขอแค่เชื่อในตัวชั้น

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

“เป็นยังไงบ้างแก้ว”ฟางถามแก้วที่นั่งดูลายมือให้ป๊อปปี้ที่ห้องของเธอ

 

“ไม่เห็นมีแนวโน้มว่าชะตาขาดอะไรนี่”แก้วพูด

 

“แล้วทำไมป๊อปปี้ถึงเห็นนางฟ้าล่ะ ถ้าไม่ใช่คนใกล้ตายก็ไม่มีใครเห็นพวกผี เทวดา นางฟ้าหรอก

นะ”ฟางพูด

 

 

“นายมีสัมผัสที่6รึไง”แก้วถาม

 

“จะบ้าหรอ ถ้าชั้นมีชั้นไม่ปล่อยให้เธอเป็นหมอดูหรอก สู้เปิดสำนักแข่งกับเธอไม่ดี”ป๊อปปี้พูด

 

 

“ถ้าทั้งหมดคือเรื่องจริง งั้นพักเรื่องป๊อปปี้เห็นนางฟ้าไปก่อนแล้วเรามาช่วยกันคิดเร็วว่าจะเอายังไง

ต่อไปดี”โทโมะที่นั่งข้างๆแก้วก็พูดขึ้น

 

 

“สิ่งที่เหนือธรรมชาติมันเป็นอะไรที่เราหลีกหนีไม่ได้”แก้วพูดทำเอาป๊อปปี้และฟางเศร้าลงไป

 

“แต่เราก็ผ่อนได้นิ”เขื่อนที่นั่งฟังมานานพูดขึ้น

 

“ไอ้เขื่อน พูดอย่างกับมันผ่อนได้เหมือนผ่อนรถซะอย่างงั้น”โทโมะพูด

 

“บางทีถ้าเราทำให้ป๊อปปี้ทำแต่สิ่งดีๆ สะสมบุญเยอะๆ บางทีอาจะทำให้ป๊อปปี้มีพลังบุญพอที่จะรั้ง

ฟางได้นะ”เฟย์พูด

 

 

“ที่รัก พูดอย่างกับหนังไซไฟ”เขื่อนพูด เฟย์จึงกระทุ้งศอกใส่เขื่อนไปที

 

“เคยได้ยินป่ะ ที่ว่าทำบุญเยอะๆเร่งทำความดีแล้วจะได้ไปเกิดบนสวรรค์น่ะ”เฟย์พูด

 

“แต่เวลามันเหลือไม่มากนะ จะให้ไอ้ป๊อปมันเร่งทำความดีไปมันก็ไม่ทันแล้วล่ะ”โทโมะพูด

 

“แล้วจะเอายังไงล่ะ หรือเราจะต้องยอมให้ป๊อปปี้กับฟางพรากจากกันไปจริงๆ”แก้วพูดแล้วเศร้าลง

ไป

 

 

“งั้นชั้นจะใช้ช่วงเวลาที่เหลืออยู่ทั้งหมดอยู่กับฟางให้มากๆ บางทีสวรรค์อาจจะเห็นใจในความรัก

ของชั้นกับฟางก็ได้”ป๊อปปี้พูดแล้วจับมือฟางแน่น

 

 

 

บ้านริมทะเล

 

 

“ไม่ยักจะรู้ว่าคุณเพื่อนจะมีบ้านริมทะเลแบบนี้ด้วย”โทโมะพูดขณะเดินตามป๊อปปี้มาเปิดประตูบ้าน

ริมทะเล ที่ตกแต่งแบบเรียบง่ายสบายๆ มีโมบายเปลือกหอยประดับรอบๆตัวบ้าน

 

“บ้านยายกูเอง”ป๊อปปี้พูดแล้วโอบเอวฟางเข้ามาในบ้านเช่นเดียวกับแก้วที่ถูกโทโมะโอบเอวเข้ามา

ในบ้าน

 

 

“อ้าว ป๊อปจะมาทำไมไม่บอกยาย ดูซิยายไม่ได้เตรียมอะไรให้ป๊อปเลย”ยายป๊อปปี้กลับเข้ามาใน

บ้านก็ตกใจ

 

“ไม่เป็นไรครับยาย ป๊อปคิดถึงยายจัง”ป๊อปปี้เดินเข้าไปกอดหญิงสูงอายุที่ดูท่าทางใจดีนั้นไว้

 

“ไปๆ เอาของไปเก็บก่อนเร็ว เดี๋ยวยายจะทำอะไรให้กินนะ”ยายป๊อปปี้พูด

 

“ให้หนูช่วยนะคะคุณยาย”ฟางเดินลงมาจากชั้นบนก็มาช่วยยายป๊อปปี้ทำกับข้าว

 

 

“แม่หนูไม่ใช่คนธรรมดาๆใช่มั้ยลูก”ยายป๊อปปี้พูดทำเอาฟางชะงัก

 

“ทำไมคุณยายถึงรู้ล่ะคะ”ฟางถามอย่างตกใจ

 

“เพราะแสงสีทองรอบๆตัวหนูไง ไม่ต้องแปลกใจหรอก ยายน่ะทำบุญแล้วนั่งสมาธิทุกวัน เลยเห็น

อะไรแบบนี้มาเยอะละ รวมถึงตาเจ้าป๊อปมันด้วย”ยายพูดแล้วยิ้ม

 

“คุณยายคะ ฟางไม่อยากไปจากหลานคุณยายเลย”ฟางพูดเสียงเศร้า

 

 

“มีพบก็ต้องมีจาก มีเกิดก็ต้องมีดับ”ยายพูด

 

“แต่ทำไมต้องใจร้ายกับคนที่รักกันแบบนี้ด้วยล่ะคะ”ฟางเศร้า

 

“ทุกอย่างล้วนมีเหตุผลของยาย ยายเชื่อนะ ว่าการที่หนูได้มาเจอหลานยายมันต้องไม่ใช่เรื่องบัง

เอิญแน่ๆ”ยายป๊อปปี้พูดแล้วจับมือฟางไว้เพื่อให้กำลังใจ

 

 

“เชื่อสิลูก คนเราถ้าเป็นคู่กันแล้ว ต่อให้ต้องจากกันไกลเท่าไหร่ สวรรค์จะต้องเมตตาให้คนรักกัน

กลับมาเจอกันอีกแน่นอน”ยายพูด

 

 

“ก็สวรรค์เนี่ยล่ะค่ะที่จะแยกฟางกับป๊อปปี้”ฟางย่นจมูก ยายป๊อปปี้จึงลูบหัวฟางด้วยความเอ็นดู

 

“ยาย เดี๋ยวป๊อปไปซื้อของมาทำกับข้าวนะฮะ”ป๊อปปี้เดินมาหายาย

 

“เอาสิลูก พาหนูฟางไปด้วยสิ”ยายพูด ป๊อปปี้จึงพาฟางและคู่ของโทโมะมาที่ตลาด

 

“ฟางอยากกินอะไรเป็นพิเศษรึเปล่า”ป๊อปปี้ถาม

 

“ไม่รู้สิ แล้วแต่ป๊อปเลย”ฟางยิ้ม

 

“ไม่เอาสิ ไม่ทำหน้างอแบบนี้ ไปเดินซื้อของกับป๊อปดีกว่า ยายป๊อปอ่ะทำกับข้าวอร่อยอย่างงี้เลย

นะ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะยิ้มแล้วชวนฟางไปเลือกอาหารทะเล

 

 

 

“สงสารไอ้ป๊อปมันจัง”โทโมะพูดแล้วมองดูป๊อปปี้กับฟาง

 

“ทำไมหรอ”แก้วถาม

 

“ภายนอกต้องทำเป็นยิ้มว่าไม่มีอะไร แต่ในใจมันอ่ะร้องไห้อยู่นะ”โทโมะพูด แก้วจึงเอามือกุมมือ

โทโมะไว้

 

“แล้วถ้าเกิดวันนึงแก้วไปแบบนี้บ้างล่ะ”แก้วพูด

 

“ห้ะ อย่างแก้วเนี่ยนะจะเป็นนางฟ้า”โทโมะมองอย่างไม่ค่อยเชื่อ

 

“ทำไมห้ะ อย่างแก้วจะเป็นนางฟ้ามั่งไม่ได้รึไง มีปัญหาหรอ”แก้งถามดุๆ

 

“เปล่าครับๆ เอ่อ คงจะเป็นนางฟ้าที่ดุพอควรนะเนี่ย แหะๆ”โทโมะหัวเราะใส่แก้วแบบเกรงๆ

 

 

 

“เห้อ”ฟางถอนหายใจอีกครั้งแล้วนั่งลงที่เปลตรงชานบ้านแล้วมองพระจันทร์หลังจากทานข้าวเสร็จ

แล้ว

 

“มานั่งทำไมตรงนี้คนเดียวฟาง”ป๊อปปี้พูดแล้วนั่งลงข้างๆฟางก่อนจะโอบฟางมาไว้แนบลำตัว

 

“ท้องฟ้าสวยจังเลยเนาะป๊อปปี้”ฟางพูดก่อนจะซบลงที่ไหล่ป๊อปปี้

 

“ไม่รู้ว่าเราะอยู่ด้วยกันอีกนานแค่ไหน”ฟางพูด

 

“งั้นเราก็ใช้เวลาที่เหลืออยู่ให้ดีที่สุดสิ อย่าเสียใจในวันที่เราต้องไกลกันเลย อย่างน้อยฟ้าก็ทำให้

เรารักกันนะ”ป๊อปปี้พูดแล้วกระชับกอดฟางไว้ ฟางกอดป๊อปปี้แต่ต้องแปลกใจ ก่อนจะเงยหน้าแล้ว

พบว่าป๊อปปี้กำลังร้องไห้

 

 

“อย่าร้องแบบนี้สิ อย่าร้องไหนว่าป๊อปจะไม่เสียใจยังไงล่ะ ฮือ”ฟางที่เห็นคนรักร้องไห้ก็ร้องไห้ตาม

 

“ทำไมต้องเป็นแบบนี้ล่ะฟาง ทำไม”ป๊อปปี้ร้องไห้กอดฟางแน่น หลังจากที่พยายามร่าเริงมาตลอด

ทั้งวัน

 

“ฟางอยากให้ป๊อปจำไว้นะ ถึงแม้เราะไม่ได้อยู่ด้วยกัน ตัวของฟางเป็นของป๊อป หัวใจของฟางเป็น

ของป๊อปคนเดียวเท่านั้นตลอดไป”ฟางพูดก่อนจะเอานิ้วชี้ที่อกข้างซ้ายตัวเองแล้วไปชี้ที่อกข้างซ้าย

ป๊อปปี้

 

 

“อื้ออ”ฟางร้องเมื่อป๊อปปี้รวบตัวคนตัวเล็กไปจูบอย่างดูดดื่ม ทั้งคู่จูบกันเนิ่นนาน ก่อนป๊อปปี้จะผละ

ออกมา

 

 

“ตัวของป๊อปก็เป็นของฟาง หัวใจของป๊อปก็จะเป็นของฟางคนเดียวเหมือนกันและตลอดไป”ป๊อปปี้

พูดก่อนน้ำตาจะไหลออกมา จนฟางต้องเอามือปาดน้ำตาป๊อปปี้ทิ้ง

 

 

“อย่าร้องสิป๊อป เดี๋ยวไม่หล่อนะ”ฟางยิ้ม ป๊อปปี้จึงกอดฟางไว้แล้วนั่งมองพระจันทร์ด้วยกันตรงนั้น

 

 

 

“เอาล่ะ ถึงวัดแล้ว”ยายป๊อปปี้พูดก่นจะเดินนำป๊อปปี้ ฟาง แก้วและโทโมะเข้ามาในวัดแล้วถวายสังค

ทานให้หลวงพ่อ

 

“ทำบุญตั้งแต่อายุยังน้อยย่ะดีแล้วล่ะพ่อหนุ่ม”หลวงพ่อพูด

 

“ครับ ลองทำบุญซะบ้างเผื่อจะได้เจออะไรดีๆในชีวิตก็ได้ แหะๆ”ป๊อปปี้พูด

 

“นี่แม่หนูคนนั้นน่ะ”หลวงพ่อทักฟาง

 

“ฟางหรอคะ”ฟางพูด

 

“มาใกล้ๆนี่สิ”หลวงพ่อพูด ฟางจะคลานเข้าไปใกล้ๆ

 

 

“จะถึงเวลาที่เราต้องไปแล้วนะ อย่าฝืนเลย ชะตามันกำหนดไว้เป็นแบบนี้แล้ว”หลวงพ่อพูด

 

“ค่ะ แต่ว่า”ฟางพูดแล้วหันไปมองป๊อปปี้ที่นั่งข้างๆยายแล้วเศร้าๆ

 

“ถ้าเป็นคู่กันจริงๆ ยังไงก็ต้องได้เจอกันไม่ช้าก็เร็ว”หลวงพ่อพูดแล้วยิ้มให้กับฟางก่อนฟางจะลุกขึ้น

แล้วเดินออกมาจากวัดกับทุกคน

 

 

“หวังว่าคงสบายใจอย่างที่พูดไว้จริงๆนะไอ้ป๊อป”โทโมะพูด

 

“เอาน่า นานทีทำบุญ พอดีมีแฟนเป็นนางฟ้าน่ะครับเลยอยากจะเด็ดดอกฟ้าอยากเกิดเป็น

เทวดา”ป๊อปปี้พูดติดตลกก่อนจะเดินจูงมือฟางไป

 

 

 

เมื่อมาถึงที่บ้าน ป๊อปปี้ก็พาฟางออกมาเดินเล่นริมชายหาด

 

“ป๊อปดูนี่สิ”ฟางจูงกึ่งลากป๊อปปี้มาตรงกลาง ก่อนจะวิ่งไปเอาไม้มาเขียนกับพื้นทราย แล้ววาดเป็นรูป

หัวใจรอบๆป๊อปปี้ไว้

 

“นี่ไง สมมุติว่านี่คือหัวใจของฟาง แล้วในใจของฟางคือป๊อปปี้นะ ห้ามนอกใจเด็ดขาด”ฟางสั่งแกมดุ

ป๊อปปี้จนชายหนุ่มหัวเราะ

 

“จะนอกใจได้ไง แฟนป๊อปน่ารักขนาดนี้”ป๊อปปี้เอื้อมมือมาดึงฟางไปแล้วสวมกอดจากด้านหลังไว้

 

“แล้วอย่านอกใจป๊อปไปเหล่เทวดาหนุ่มล่ะ”ป๊อปปี้กระซิบบอกฟาง ฟางจึงตีไปทีนึง

 

“ป๊อปปี้อ่ะ”ฟางยิ้มก่อนจะถูกป๊อปปี้หอมแก้มฟางซ้ำๆกันหลายๆครั้งจนฟางหน้าแดง

 

“พอแล้วว แค่นี้ก็รักจะตายแล้วเนี่ย”ฟางหันมาพูด ก่อนจะต้องตกใจ เมื่อเห็นแสงสีทองสว่างวาบไป

ทั่วท้องฟ้า

 

แสงสีทองสว่างขึ้นบนฟ้า ถึงเวลาที่ฟางต้องไป เอ้า ขอเม้นกับโหวตหน่อยน้าา

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา