เงาร้าย พ่ายรัก

9.3

เขียนโดย phung_TK_kaewjai

วันที่ 4 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 22.11 น.

  32 chapter
  252 วิจารณ์
  53.77K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2556 14.11 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

29) อาการแบบนี้เหมือน.....

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
อือ!!         "kaew : แสงแดดที่ลอดผ่านผ้าม่านผืนบางตรงหน้าต่าง สาดส่องเข้าตาในเช้าวันใหม่ทำให้ชั้นต้องกระพริบเปลือกตาถี่ๆ เพื่อที่จะปรับมันให้เข้ากับแสง พร้อมกับรู้ตัวว่าลำแขนหนาอันหนักอึ้งหลายกิโลใต้ผ้าห่มกำลังกอดรอบเอวของชั้นไว้จากด้านหลังตั้งแต่เมื่อคืนจนตอนนี้ก็ยังไม่ยอมปล่อยไปไหนสักที "
 
 
 
หึ! ไม่เมื่อยบ้างรึไงคนบ้า          "kaew : ชั้นหันไปมองเจ้าของแขนนั้นก็พบว่านอนหลับหน้าระรื่น สบายใจอยู่ไม่น้อย "
 
 
 
อือ!!          "Tomo : วินาทีที่เปลือกตาเปิดขึ้น ก็สร้างรอยยิ้มให้ผมได้ไม่น้อยเมื่อปรากฎหน้าคนรักที่กำลังมองผมอยู่ ไม่มีอะไรที่จะมีความสุขไปกว่าที่ตื่นมาแล้วได้เจอหน้าเธอ อีกแล้วล่ะ" 
 
 
 
ตะ ตื่นแล้วหรอกค่ะ เอาแขนคุณออกไปก่อน หนัก!! 
 
 
 
พูดไม่เพราะ ไม่เอาออก
 
   
 
แล้วจะให้พูดยังไงอ่ะ  
 
  
 
ก็แบบ.....เมื่อคืนอ่ะที่รัก  ∼ฟอด∼    
 
 
 
อืม....พี่โมะค่ะ ปล่อยแก้วนะคะ แก้วอยากอาบน้ำแล้วค่ะ        "kaew : ชั้นพูดออกแนวยั่วนิดๆ" 
 
 
 
อย่างงี้สิที่รัก แล้วพูดให้มันตลอดนะคำเนี่ยไม่งั้นจะโดน!! 
 
 
 
โอเคค่ะ คุณสามี แบร่ๆ       "kaew : พอพ้นออกจากอ้อมแขนเขาได้ชั้นก็รีบคว้างเสื้อคลุมวิ่งเข้าห้องน้ำทันที ก่อนที่จะโดนหนักกว่านี้ เฮ้ยยยย คิดเรื่องเมื่อคืนแล้วยังหน้าแดงไม่หายเลย^^ "
 
 
 
แก้ว เป็นอะไรรึเปล่าดูหน้าซีดๆนะเนี่ย        "Tomo : พอแก้วออกจากห้องน้ำก็มีท่าทางแปลกๆ จนผมสังเกตได้ "
 
 
 
แก้วรู้สึกมึนๆ เหมือนจะเวียนหัวยังไงก็ไม่รู้น่ะค่ะ          "kaew : เมื่อกี้พอเข้าไปในห้องน้ำได้ไม่นาน ก็รู้สึกเหมือนทุกอย่างรอบกายมันหมุนไปหมด แต่ชั้นก็พยายามมองจนแทบจะล้มคาห้องน้ำไปรอบนึงแล้วดีนะที่มือไวเกาะกับราวในห้องน้ำได้ทันก่อน" 
 
 
 
เมื่อกี้ยังดีๆอยู่เลย ไม่สบายรึเปล่า 
 
 
 
แก้วไม่เป็นอะไรมากหรอกค่ะ พี่ไปอาบน้ำเถอะเดี๋ยวแก้วเตรียมชุดให้ 
 
 
 
ไม่ต้องๆ ไปนั่งพักก่อนเดี๋ยวพี่จัดการเอง 
 
 
 
ก็ได้ค่ะ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ลงมากันซะสายเลยนะตาโมะ เมื่อคืนนอนดึกกันเหรอลูก
 
 
 
มาถึงข้างล่างก็โดนคุณแม่แซวขึ้น ทำเอาแก้วหน้าแดงขึ้นสีไปเลย
 
 
 
แหม ยิ้มๆ กันใหญ่เลยนะแม่ไม่พูดละ มาทานข้าวกันดีกว่าก่อนที่ลูกสะใภ้แม่จะหน้าแดงไปมากกว่านี้
 
 
 
อะ แก้วทานเยอะๆนะจะได้หายเร็วๆ 
 
 
 
หนูแก้วเป็นอะไรเหรอตาโมะ
 
 
 
คือแก้วไม่ค่อยสบายน่ะครับ 
 
 
 
แล้วเป็นอะไรมากมั้ยเนี่ย ไปหาหมอมั้ยลูก
 
 
 
ไม่เป็นไรค่ะคุณแม่ แก้วแค่มึนๆ แล้วก็เวียนหัวนิดหน่อยอะค่ะ 
 
 
 
พอทานข้าวกันได้ซักพัก ผมก็มองแก้วจึงเห็นว่าแก้วไม่ได้ทานข้าว แล้วค่อยแต่เอามือปิดจมูกเหมือนกับเหม็นอะไรซักอย่าง 
 
 
 
แก้วเป็นอะไรรึเปล่า 
 
 
 
เออ....แก้วว่าวันนี้อาหารมันมีกลิ่นแปลกๆนะคะ         'kaew : พอกลิ่นอาหารเข้าจมูกชั้นก็แทบจะอ้วก ทำไมวันนี้กับข้าวมันเหม็นไปหมดซะทุกอย่างเลย "
 
 
 
ก็ไม่เห็นมีกลิ่นแปลกแบบที่ว่าเลยนะแก้วก็เหมือนทุกวันนี่         "Tomo : ผมลองดมอาหารก็ไม่เห็นมีอะไรน่าแปลกเลยซักอย่าง "
 
 
 
ไม่ค่ะ แก้วว่ามันเหม็นจริงๆ นะค่ะ 
 
 
 
แม่ว่าหนูอาการหนักแล้วนะ ไปหาหมอมั้ยลูก 
 
 
 
ไ่ม่เป็นไรจริงๆค่ะ เดี๋ยวแก้วไปพักนิดหน่อยก็หายแล้วล่ะค่ะ
 
 
 
ถ้ามันหนักจริงๆก็บอกนะลูก เดี๋ยวล้มพับขึ้นมาจะแย่เอาน่ะ
 
 
 
ค่ะคุณแม่
 
 
 
 
 
 
 
 
 
หลังจากที่ทานข้าวกันเสร็จก็ให้ป้าอิ่มพาแก้วขึ้นไปพักในห้อง ผมเองก็เตรียมตัวไปเครียงานที่บริษัท 
 
 
 
คุณแม่ยิ้มอะไรเหรอครับ 
 
 
 
แม่ว่าเร็วๆนี้ แม่กับคุณหญิงมลคงได้ข่าวดีแล้วล่ะตาโมะ    
 
 
 
ข่าวดีอะไรกันครับ  
 
 
 
แม่ก็ยังไม่แน่ใจไว้อีกสักพัก ก็รู้เองแหละ
 
 
 
คุณแม่ทำให้ผมอยากรู้ซะแล้วสิครับ
 
 
 
เอาน่า ไปทำงานเถอะ เดี๋ยวแม่จะไปดูลูกสะใภ้แม่ก่อน
 
 
 
ผมฝากด้วยนะครับคุณแม่
 
 
 
จ๊ะๆ ไม่ต้องห่วง
 
 
 
 
 
 
 
 
∼ก๊อกๆๆ∼
 
 
 
เข้ามาเลยค่ะ  
 
 
 
เป็นไงบ้างลูกยังเวียนหัวอยู่รึเปล่า         "kaew : แล้วก็เป็นคุณแม่พี่โมะนี่เอง"
 
 
 
นิดหน่อยค่ะ 
 
 
 
แล้วมีอาการอื่นอีกมั้ยลูก 
 
 
 
ก็ไม่มีนะค่ะ 
 
 
 
มันคงเริ่งต้น เดี๋ยวดูไปอีกหลายๆวันก็รู้เองล่ะ 
 
 
 
คุณแม่รู้เหรอค่ะว่าแก้วเป็นอะไร       "kaew : ดูท่าทางคุณแม่ถามชั้นเหมือนกับจะว่ารู้ชั้นเป็นอะไร" 
 
 
 
แม่สงสัยว่าหนูกำลังจะมีหลานให้แม่น่ะ 
 
 
 
คุณแม่หมายความว่าแก้วเหมือนจะ ท้อง!! อย่างนั่นเหรอค่ะ        "kaew : คุณแม่พูดทำเอาซะชั้นอึ้งไปกับคำว่า กำลังมีหลานให้ โอ้ยยยยยย มันจะจริงมั้ยเนี่ย "
 
 
 
ก็ประมาณนั่นแหละลูก อาการมันบ่งบอก
 
 
 
ไม่มั้งค่ะอาจจะเป็นโรคอย่างอื่นจะก็ได้นี่ค่ะ        "kaew : ชั้นพยายามบ่ายเบี่ยงไปทางอื่น เพราะชั้นคิดว่ามันคงไม่จริงหรอก ชั้นไม่ได้ท้องอย่างที่คุณแม่คิดซะหน่อย"
 
 
 
ไม่ต้องเถียงหรอกแม่ก็เคยเป็นนะ ตอนที่แม่ท้องพี่โทโมะแม่ก็มีอาการเหมือนกับที่หนูเป็นนี้แหละ
 
 
 
จริงเหรอค่ะคุณแม่
 
 
 
จ้ะ เรื่องนี้แม่ไม่พูดเล่นหรอก นี่ถ้านานกว่านี้นะแม่คิดว่าหนูหรือไม่ก็โทโมะเป็นหมันไปแล้วนะแต่งงานกันเกือบจะปีแล้วยังไม่มีลูกกันเลย 
 
 
 
ชั้นไม้ได้พูดอะไรเพียงแต่ยิ้นเจิ่นๆให้คุณแม่ ไม่นะ!! ชั้นยังไม่พร้อมเลยเพิ่งจะอายุ 25 มามาดๆจะมีลูกแล้วงั้นเหรอ ไม่ใช่อ่ะ ชั้นมีลูกก่อนเพื่อนคนอื่นๆในกลุ่มเลยนะ ชั้นต้องแกกว่าคนอื่น  ต้องไม่สวยกว่าคนอื่น ต้องอ้วนเทอะทะเป็นหมู โดนเพื่อนล้อแน่ๆเลยอ่ะ  ฮึกๆๆฮือๆๆ ไม่เอา ไม่เอาาาาาาา   ชั้น ยัง ไม่ ท้องงงงงงงง!!! 
 
 
 
แม่ไปล่ะนะ พักผ่อนเยอะๆนะลูก 
 
 
 
ค่ะคุณแม่          "kaew : ชั้นมองตามคุณแม่ที่เดินออกจากห้องไปจนประตูห้องปิดสนิท แล้วก็มีความเงียบมาแทนที่จนทำให้หัวชั้นต้องวกกลับมาคิดกับเรื่องเดิมเมื่อกี้ แต่พอคิดไปคิดมาตั้งแต่ที่ชั้น....มีอะไรกับคุณโทโมะ>.< ก็ไม่เคยคุมอะไรเลย ไม่ใช่สิ!! ชั้นลืมคิดถึงเรื่องนั้นไปเลยต่างหาก เฮ้ยยย!! ลืมไปได้ไงเนี่ย แต่ลองนับๆดูประจำเดือนก็ไม่มาตั้งสามเดือนแล้วนี่ ไม่นะชั้นจะไม่เชื่อจนกว่าคุณหมอจะยืนยันได้ว่าชั้นท้องจริงๆ"
 
 
 
                                                                                  phung_TK_kaewjai
 

 
อัพแล้วน้าาาาา
แอบหนีไปเที่ยวมาาาาา หลายวัน
กลับมาก็รีบอัพเลยน้าาาาา
เม้นๆโหวตๆ กันหน่อยน้อออออ
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา