เงาร้าย พ่ายรัก

อือ!!         "kaew : แสงแดดที่ลอดผ่านผ้าม่านผืนบางตรงหน้าต่าง สาดส่องเข้าตาในเช้าวันใหม่ทำให้ชั้นต้องกระพริบเปลือกตาถี่ๆ เพื่อที่จะปรับมันให้เข้ากับแสง พร้อมกับรู้ตัวว่าลำแขนหนาอันหนักอึ้งหลายกิโลใต้ผ้าห่มกำลังกอดรอบเอวของชั้นไว้จากด้านหลังตั้งแต่เมื่อคืนจนตอนนี้ก็ยังไม่ยอมปล่อยไปไหนสักที "

 

 

 

หึ! ไม่เมื่อยบ้างรึไงคนบ้า          "kaew : ชั้นหันไปมองเจ้าของแขนนั้นก็พบว่านอนหลับหน้าระรื่น สบายใจอยู่ไม่น้อย "

 

 

 

อือ!!          "Tomo : วินาทีที่เปลือกตาเปิดขึ้น ก็สร้างรอยยิ้มให้ผมได้ไม่น้อยเมื่อปรากฎหน้าคนรักที่กำลังมองผมอยู่ ไม่มีอะไรที่จะมีความสุขไปกว่าที่ตื่นมาแล้วได้เจอหน้าเธอ อีกแล้วล่ะ" 

 

 

 

ตะ ตื่นแล้วหรอกค่ะ เอาแขนคุณออกไปก่อน หนัก!! 

 

 

 

พูดไม่เพราะ ไม่เอาออก

 

   

 

แล้วจะให้พูดยังไงอ่ะ  

 

  

 

ก็แบบ.....เมื่อคืนอ่ะที่รัก  ∼ฟอด∼    

 

 

 

อืม....พี่โมะค่ะ ปล่อยแก้วนะคะ แก้วอยากอาบน้ำแล้วค่ะ        "kaew : ชั้นพูดออกแนวยั่วนิดๆ" 

 

 

 

อย่างงี้สิที่รัก แล้วพูดให้มันตลอดนะคำเนี่ยไม่งั้นจะโดน!! 

 

 

 

โอเคค่ะ คุณสามี แบร่ๆ       "kaew : พอพ้นออกจากอ้อมแขนเขาได้ชั้นก็รีบคว้างเสื้อคลุมวิ่งเข้าห้องน้ำทันที ก่อนที่จะโดนหนักกว่านี้ เฮ้ยยยย คิดเรื่องเมื่อคืนแล้วยังหน้าแดงไม่หายเลย^^ "

 

 

 

แก้ว เป็นอะไรรึเปล่าดูหน้าซีดๆนะเนี่ย        "Tomo : พอแก้วออกจากห้องน้ำก็มีท่าทางแปลกๆ จนผมสังเกตได้ "

 

 

 

แก้วรู้สึกมึนๆ เหมือนจะเวียนหัวยังไงก็ไม่รู้น่ะค่ะ          "kaew : เมื่อกี้พอเข้าไปในห้องน้ำได้ไม่นาน ก็รู้สึกเหมือนทุกอย่างรอบกายมันหมุนไปหมด แต่ชั้นก็พยายามมองจนแทบจะล้มคาห้องน้ำไปรอบนึงแล้วดีนะที่มือไวเกาะกับราวในห้องน้ำได้ทันก่อน" 

 

 

 

เมื่อกี้ยังดีๆอยู่เลย ไม่สบายรึเปล่า 

 

 

 

แก้วไม่เป็นอะไรมากหรอกค่ะ พี่ไปอาบน้ำเถอะเดี๋ยวแก้วเตรียมชุดให้ 

 

 

 

ไม่ต้องๆ ไปนั่งพักก่อนเดี๋ยวพี่จัดการเอง 

 

 

 

ก็ได้ค่ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ลงมากันซะสายเลยนะตาโมะ เมื่อคืนนอนดึกกันเหรอลูก

 

 

 

มาถึงข้างล่างก็โดนคุณแม่แซวขึ้น ทำเอาแก้วหน้าแดงขึ้นสีไปเลย

 

 

 

แหม ยิ้มๆ กันใหญ่เลยนะแม่ไม่พูดละ มาทานข้าวกันดีกว่าก่อนที่ลูกสะใภ้แม่จะหน้าแดงไปมากกว่านี้

 

 

 

อะ แก้วทานเยอะๆนะจะได้หายเร็วๆ 

 

 

 

หนูแก้วเป็นอะไรเหรอตาโมะ

 

 

 

คือแก้วไม่ค่อยสบายน่ะครับ 

 

 

 

แล้วเป็นอะไรมากมั้ยเนี่ย ไปหาหมอมั้ยลูก

 

 

 

ไม่เป็นไรค่ะคุณแม่ แก้วแค่มึนๆ แล้วก็เวียนหัวนิดหน่อยอะค่ะ 

 

 

 

พอทานข้าวกันได้ซักพัก ผมก็มองแก้วจึงเห็นว่าแก้วไม่ได้ทานข้าว แล้วค่อยแต่เอามือปิดจมูกเหมือนกับเหม็นอะไรซักอย่าง 

 

 

 

แก้วเป็นอะไรรึเปล่า 

 

 

 

เออ....แก้วว่าวันนี้อาหารมันมีกลิ่นแปลกๆนะคะ         'kaew : พอกลิ่นอาหารเข้าจมูกชั้นก็แทบจะอ้วก ทำไมวันนี้กับข้าวมันเหม็นไปหมดซะทุกอย่างเลย "

 

 

 

ก็ไม่เห็นมีกลิ่นแปลกแบบที่ว่าเลยนะแก้วก็เหมือนทุกวันนี่         "Tomo : ผมลองดมอาหารก็ไม่เห็นมีอะไรน่าแปลกเลยซักอย่าง "

 

 

 

ไม่ค่ะ แก้วว่ามันเหม็นจริงๆ นะค่ะ 

 

 

 

แม่ว่าหนูอาการหนักแล้วนะ ไปหาหมอมั้ยลูก 

 

 

 

ไ่ม่เป็นไรจริงๆค่ะ เดี๋ยวแก้วไปพักนิดหน่อยก็หายแล้วล่ะค่ะ

 

 

 

ถ้ามันหนักจริงๆก็บอกนะลูก เดี๋ยวล้มพับขึ้นมาจะแย่เอาน่ะ

 

 

 

ค่ะคุณแม่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

หลังจากที่ทานข้าวกันเสร็จก็ให้ป้าอิ่มพาแก้วขึ้นไปพักในห้อง ผมเองก็เตรียมตัวไปเครียงานที่บริษัท 

 

 

 

คุณแม่ยิ้มอะไรเหรอครับ 

 

 

 

แม่ว่าเร็วๆนี้ แม่กับคุณหญิงมลคงได้ข่าวดีแล้วล่ะตาโมะ    

 

 

 

ข่าวดีอะไรกันครับ  

 

 

 

แม่ก็ยังไม่แน่ใจไว้อีกสักพัก ก็รู้เองแหละ

 

 

 

คุณแม่ทำให้ผมอยากรู้ซะแล้วสิครับ

 

 

 

เอาน่า ไปทำงานเถอะ เดี๋ยวแม่จะไปดูลูกสะใภ้แม่ก่อน

 

 

 

ผมฝากด้วยนะครับคุณแม่

 

 

 

จ๊ะๆ ไม่ต้องห่วง

 

 

 

 

 

 

 

 

∼ก๊อกๆๆ∼

 

 

 

เข้ามาเลยค่ะ  

 

 

 

เป็นไงบ้างลูกยังเวียนหัวอยู่รึเปล่า         "kaew : แล้วก็เป็นคุณแม่พี่โมะนี่เอง"

 

 

 

นิดหน่อยค่ะ 

 

 

 

แล้วมีอาการอื่นอีกมั้ยลูก 

 

 

 

ก็ไม่มีนะค่ะ 

 

 

 

มันคงเริ่งต้น เดี๋ยวดูไปอีกหลายๆวันก็รู้เองล่ะ 

 

 

 

คุณแม่รู้เหรอค่ะว่าแก้วเป็นอะไร       "kaew : ดูท่าทางคุณแม่ถามชั้นเหมือนกับจะว่ารู้ชั้นเป็นอะไร" 

 

 

 

แม่สงสัยว่าหนูกำลังจะมีหลานให้แม่น่ะ 

 

 

 

คุณแม่หมายความว่าแก้วเหมือนจะ ท้อง!! อย่างนั่นเหรอค่ะ        "kaew : คุณแม่พูดทำเอาซะชั้นอึ้งไปกับคำว่า กำลังมีหลานให้ โอ้ยยยยยย มันจะจริงมั้ยเนี่ย "

 

 

 

ก็ประมาณนั่นแหละลูก อาการมันบ่งบอก

 

 

 

ไม่มั้งค่ะอาจจะเป็นโรคอย่างอื่นจะก็ได้นี่ค่ะ        "kaew : ชั้นพยายามบ่ายเบี่ยงไปทางอื่น เพราะชั้นคิดว่ามันคงไม่จริงหรอก ชั้นไม่ได้ท้องอย่างที่คุณแม่คิดซะหน่อย"

 

 

 

ไม่ต้องเถียงหรอกแม่ก็เคยเป็นนะ ตอนที่แม่ท้องพี่โทโมะแม่ก็มีอาการเหมือนกับที่หนูเป็นนี้แหละ

 

 

 

จริงเหรอค่ะคุณแม่

 

 

 

จ้ะ เรื่องนี้แม่ไม่พูดเล่นหรอก นี่ถ้านานกว่านี้นะแม่คิดว่าหนูหรือไม่ก็โทโมะเป็นหมันไปแล้วนะแต่งงานกันเกือบจะปีแล้วยังไม่มีลูกกันเลย 

 

 

 

ชั้นไม้ได้พูดอะไรเพียงแต่ยิ้นเจิ่นๆให้คุณแม่ ไม่นะ!! ชั้นยังไม่พร้อมเลยเพิ่งจะอายุ 25 มามาดๆจะมีลูกแล้วงั้นเหรอ ไม่ใช่อ่ะ ชั้นมีลูกก่อนเพื่อนคนอื่นๆในกลุ่มเลยนะ ชั้นต้องแกกว่าคนอื่น  ต้องไม่สวยกว่าคนอื่น ต้องอ้วนเทอะทะเป็นหมู โดนเพื่อนล้อแน่ๆเลยอ่ะ  ฮึกๆๆฮือๆๆ ไม่เอา ไม่เอาาาาาาา   ชั้น ยัง ไม่ ท้องงงงงงงง!!! 

 

 

 

แม่ไปล่ะนะ พักผ่อนเยอะๆนะลูก 

 

 

 

ค่ะคุณแม่          "kaew : ชั้นมองตามคุณแม่ที่เดินออกจากห้องไปจนประตูห้องปิดสนิท แล้วก็มีความเงียบมาแทนที่จนทำให้หัวชั้นต้องวกกลับมาคิดกับเรื่องเดิมเมื่อกี้ แต่พอคิดไปคิดมาตั้งแต่ที่ชั้น....มีอะไรกับคุณโทโมะ>.< ก็ไม่เคยคุมอะไรเลย ไม่ใช่สิ!! ชั้นลืมคิดถึงเรื่องนั้นไปเลยต่างหาก เฮ้ยยย!! ลืมไปได้ไงเนี่ย แต่ลองนับๆดูประจำเดือนก็ไม่มาตั้งสามเดือนแล้วนี่ ไม่นะชั้นจะไม่เชื่อจนกว่าคุณหมอจะยืนยันได้ว่าชั้นท้องจริงๆ"

 

 

 

                                                                                  phung_TK_kaewjai

 

---

 

อัพแล้วน้าาาาา

แอบหนีไปเที่ยวมาาาาา หลายวัน

กลับมาก็รีบอัพเลยน้าาาาา

เม้นๆโหวตๆ กันหน่อยน้อออออ