พันธนาการหัวใจ

 
 
 
3ปีต่อมา
 
 
“อะไรนะคะ ค่ะๆฟางจะรีบกลับไปเดี๋ยวนี้ค่ะ”ฟางรับโทรศัพท์ทางไดกลทีโทรมาจากเมืองไทยก่อน
จะวางสายไปอย่างร้อนรน
 
“เกิดอะไรขึ้นหรอฟาง”โทโมะแฟนของฟางเดินเข้ามาถามฟางด้วยน้ำเสียงร้อนรน
 
“ฮือ โทโมะ คุณแม่จับได้ว่าคุณพ่อมีเมียน้อย ตอนนี้ช๊อคเข้าโรงพยาบาล”ฟางโผเข้ากอดแฟนหนุ่ม
อย่างหาที่พึ่ง
 
“ฟาง ใจเย็นๆนะ เดี๋ยวเรากลับไปดูอาการคุณแม่ที่เมืองไทยด้วยกัน”โทโมะบอกแฟนสาว
 
“แต่งานของโทโมะละค่ะ”ฟางถามโทโมะ
 
“ไม่ต้องเป็นห่วง ถือซะว่าผมกลับไปเยี่ยมครอบครัวด้วยละกัน ป่ะ เราไปเก็บกระเป๋ากันเถอะ”โท
โมะบอกฟางก่อนจะพาฟางไปเก็บกระเป๋าเสื้อผ้า
 
 
 
 
“พี่ฟางง”เฟย์โบกมือเรียกฟางที่ออกมาจากช่องผู้โดยสารขาออกมากับโทโมะ
 
“เฟย์พี่คิดถึงเฟย์จังเลยแล้วคุณแม่เป็นยังไงบ้าง อยู่ที่ไหน”ฟางถามยาวเหยียด
 
“พี่ฟางใจเย็นๆนะคะ เดี๋ยวเฟย์จะพาไปหาเองไม่ต้องห่วง”เฟย์บอกพี่สาวก่อนจะเดินพาพี่สาวไปที่
รถเพื่อไปหาแม่ที่โรงพยาบาล
 
 
ที่โรงพยาบาล
 
“คุณแม่ ฮือ”ฟางวิ่งไปกอดแม่ที่นอนไม่ได้สติอยู่ที่ห้องผู้ป่วยพิเศษ โทโมะเห็นแฟนสาวร้องไห้ก็ลูบ
หัวอย่างอ่อนโยน
 
“เฟย์พี่อยากคุยด้วยหน่อย”ฟางบอกหลังจากออกมานอกระเบียงห้อง
 
“พี่ฟางไม่ต้องห่วงนะ ตอนนี้พ่อคงยังไม่หย่ากับแม่หรอก”เฟย์ปลอบใจฟาง
 
“ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครเฟย์ทำไมแม่ถึงเป็นแบบนี้”ฟางถามแล้วพยายามกลั้นน้ำตาตัวเองเอาไว้
 
“ผู้หญิงคนนั้นชื่อแคท เป็นเลาขาที่บริษัทของพ่อ เมื่อวานพ่อพายัยนั่นเข้ามาในบ้านมาประกาศว่า
จะแต่งงานใหม่แล้วขอหย่ากับแม่ พ่อแม่ทะเลาะกันยกใหญ่ ก่อนที่แม่จะช๊อคไป”เฟย์พูด ฟาง
ร้องไห้ออกมาเพราะสงสารแม่เฟย์จึงปลอบใจพี่สาว
 
“ถ้าแม่อาการค่อยยังชั่วแล้ว เราจะย้ายแม่ไปอยู่ที่บ้านสวนนะ อย่างน้อยที่นั่นก็มีป้าทิพย์คอยดูแล
แม่ได้ ส่วนพี่ พี่จะเข้าไปอยู่บ้านนั้นเอง เพื่อจัดการกับผู้หญิงคนนั้น”ฟางตัดสินพูดขึ้น
 
“แล้วงานพี่ล่ะ ที่ญี่ปุ่นไม่ว่าหรอ”เฟย์ถาม
 
“เดี๋ยวพี่จะย้ายสาขามาทำที่ไทยก็ได้ไม่ต้องห่วง”ฟางพูด
 
“ละเรื่องนั้นเมื่อ3ปีก่อนล่ะ พี่ทนได้หรอ”เฟย์พูดถึงเรื่องคลิปเมื่อ3ปีก่อน
 
“ช่างมันเถอะ พี่หนีมามากพอแล้ว ถึงเวลาพี่ต้องสู้กับโลกความจริงแล้ว ละอีกอย่างพ่อเป็นคนสั่งลบ
คลิปนั้นตั้งแต่3ปีก่อนแล้วนิ ช่างมันเถอะ”ฟางหันไปพูดกับเฟย์แล้วยิ้ม เฟย์กอดพี่สาวแน่น พี่ฟาง
เข้มแข็งขึ้นแล้วสินะ
 
 
 
 
 
“มันกลับมาจากญี่ปุ่นแล้วนะ”แคทพูดขึ้นขณะเดินเข้ามาในคอนโดน้องชาย
 
“หรอ พี่บอกผมทำไม”ป๊อปปี้ตอบอย่างไม่แคร์
 
“พี่ก็คิดว่าแกจะอาลัยอาวรณ์มัน เหมือนกับที่มันเคยรักแกมากไงล่ะป๊อป ไม่คิดเสียดายนังเด็กนั่น
บ้างหรอป๊อป”แคทถาม
 
“ผมไม่เคยรักยัยนั่น ทุกอย่างมันก็แค่เกมส์ล้างแค้นของเราไม่ใช่หรอพี่แคท ยัยนั่นจะเป็นจะตายยัง
ไง ทำไมผมต้องแคร์”ป๊อพูดจบก็กระดกเหล้าเข้าปากจนหมดแก้ว
 
“ดี พี่จะได้มั่นใจว่าต่อจากนี้แกเจอหน้ามันแกจะได้ไม่ใจอ่อนกับมันน่ะสิ หึ กลับมาก็ดี จะได้เชือด
ให้หมดครบทั้ง4คนเลย”แคทพูดอย่างสะใจ ป๊อปปี้มองพี่สาวซักพักก่อนจะดื่มเหล้าต่อไปเงียบๆ
 
 
 
 
“ขอบคุณค่ะ”ฟางบอกกับคนขับแท๊กซี่ที่ขนของลงมาให้เธอแล้วขับออกไป
 
“พี่ฟาง ความจริงให้พี่โทโมะมาส่งก็ได้นะ เสียดายตังค์อ่ะ”เฟย์พูดกับพี่สาว
 
“วันนี้โทโมะเค้าไปหาคุณแม่เค้าน่ะ พี่ไม่อยากรบกวนเค้า”ฟางบอก
 
“แหม แฟนกันนิดๆหน่อยๆไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวแต่งงานไปก็ต้องพึ่งอีกเยอะ ฮิฮิ”เฟย์แซวพี่สาว
 
“กลับมาแล้วหรอฟาง”พ่อฟางทักขึ้นทำเอาเฟย์และฟางยุติบทสนทนาหันกลับไปมองคนเป็นพ่อเดิน
เข้ามาทัก
 
“ค่ะ ฟางย้ายสาขามาทำงานที่ไทยด้วยเลย”ฟางตอบ
 
“ทำไม แกอยู่ที่นั่นก็ดีอยู่แล้วนิจะกลับมาทำไม”พ่อฟางพูด
 
“ทำไมคะ ลูกอย่างฟางมันนายอายมากสินะคะ ขนาดพ่อ พ่อยังไม่อยากให้ฟางกลับไทย เอะ หรือ
ว่ากลัวว่าฟางจะมาขวางความสุขของพ่อกับเมียน้อยพ่อ”ฟางว่า
 
 
เพี้ยะ
 
 
“หยุดพูด หนูแคทไม่ได้เป็นเมียน้อยใครทั้งนั้น หึ ถ้าแม่แกฟื้นเมื่อไหร่เราจะหย่ากันทันที”พ่อฟาง
ประกาศกร้าว
 
“เสียงดังอะไรกันหรอคะ อ้าวเฟย์ ฟางเข้ามาข้างในบ้านก่อนสิ”แคทเดินออกมาแล้วทักสองสาว
 
“ไม่ต้องออกปากชวนหรอกย่ะ เพราะนี่มันบ้านชั้น อย่าทำตัวเป็นเจ้าของบ้านไปหน่อยเลย”เฟย์ว่า
 
“ยัยเฟย์”พ่อดุเฟย์
 
“ช่างเถอะค่ะคุณ แคทรู้ตัวดีว่าแคทมาทีหลัง ความจริงไม่ต้องจัดงานแต่งงานก็ได้นะคะ แคทน่ะไม่
ดีพอที่จะจัดงานนี้หรอก”แคทพูดเสียงเศร้าสร้อย
 
“อะไรนะ นี่พ่อจัดการแต่งงานให้งั้นหรอ”ฟางและเฟย์โวยวาย
 
“ใช่ แคทเป็นเมียชั้น พรุ่งนี้เราจะแต่งงานกัน งานจะถูกจัดที่บ้าน พรุ่งนี้พวกแกก็ตื่นมาช่วยงานด้วย
ล่ะ”พ่อฟางสั่ง
 
“ไม่ ฟางจะไปเยี่ยมคุณแม่”ฟางเถียง
 
“แกต้องไปช่วย นี่เป็นคำสั่งชั้น ไม่งั้นแกก็ไม่ต้องอยู่บ้านนี้”พ่อฟางสั่งสองสาวเด็ดขาด เฟย์และฟาง
มองหน้ากันก่อนจะต้องทำใจยอมรับอย่างไม่มีหนทางจะเถียงอีก
 
 
 
วันต่อมา
 
 
“อะไรเนี่ย เย็นป่านนี้ละยังไม่มากันอีก”พ่อฟางโมโหที่ไม่เห็นเฟย์และฟางในงาน
 
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เดี๋ยวเฟย์กับฟางก็มา ไปกันเถอะค่ะพิธีกรเรียกแล้ว”แคทบอกก่อนจะควงพ่อ
ฟางขึ้นเวทีไป
 
 
ฮือ ฮา
 
 
“อะไรน่ะ”พ่อฟางต้องตกใจเมื่อเห็นฟางและเฟย์เดินใส่ชุดดำเข้ามาในงานพร้อมพวงหลีดช่อหนึ่ง
 
 
 
“นี่แกเป็นบ้าอะไรห้ะ ทำชั้นขายหน้าไปถึงไหนห้ะ ฟาง”พ่อฟางพยายามข่มอารมณ์โกรธไว้
 
 
“สุขสันวันแต่งงานนะคะพ่อ ขอให้พ่อกับเมียใหม่พ่ออยู่ด้วยกันมีแต่ความล่มจม อยู่ได้ไม่นาน ชีวิต
แต่งงานร้อนเป็นไฟหาความสงบไม่ได้”ฟางพูดเสียงดังทำเอาแขกในงานฮือฮา
 
“ยัยฟาง แก”พ่อฟางโมโหจัดง้างมือจะตบแต่แคทดึงมือห้ามไว้
 
“อย่าค่ะ”แคทร้องห้าม
 
“อ้อ ไม่ต้องมาทำเป็นคนดีหน่อยเลยจ้ะ ชั้นก็มีของขวัญให้เธอเหมือนกัน”เฟย์พูดจบหันไปยิ้มกับ
ฟางก่อนจะหยิบคารามายออกมาจากกระเป๋าสาดใส่แคทจนชุดเจ้าสาวมีแต่คราบคารามาย
 
“กรี้ดดดดดดดดด”แคทร้องกรี้ดออกมาก่อนจะเป็นลมไปในอ้อมกอดพ่อฟาง เฟย์และฟางปาช่อพวง
หลีดลงกับพื้นหัวเราะอย่างสะใจ ก่อนที่จะเดินออกไปนอกงาน โดยที่ไม่รู้เลยว่าการกระทำ
ของ2สาวอยู่ในสายตาของใครคนหนึ่งที่มองอยู่ไม่ไกล
 
 
 
 
 
“แขกกลับไปกันหมดแล้วใช่มั้ยเฟย์”ฟางที่อาบน้ำแล้วเดินลงมาหาเฟย์ที่นั่งด้านล่าง
 
“ใช่ กว่ากลับนะ เล่นเอาเฟย์กับพวกแม่บ้านเหนื่อยแทบตายละคุณพ่อกับยัยแม่เลี้ยงเราล่ะ”เฟย์
ถามพี่สาว
 
“พ่อดูแลยัยนั่นบนห้อง เห้อ สงสัยทำไปก็แค่นั้นล่ะเฟย์สุดท้ายพ่อก็เข้าหอกับยัยนั่นอยู่ดี”ฟางพูด
 
 “เอาน่า แต่อย่างน้อยยัยนั่นก็คงอายแทบแทรกแผ่นดินหนีไปละกัน ฮิฮิ พี่ฟางเฟย์ไปอาบน้ำก่อน
นะ”เฟย์พูดจบก็ขึ้นบนบ้านไป ฟางหัวเราะก่อนจะเดินออกไปเดินเล่นสูดอากาศบริสุทธิ์ที่สวนหลัง
บ้าน
 
“ไม่เจอกันตั้งนาน เดี๋ยวนี้เข้มแข็งขึ้นดีนิ”ป๊อปปี้โผล่ขึ้นมาพูดขึ้นทำให้ฟางหันไปมองอย่างตกใจ
 
“คุณเข้ามาได้ยังไงกันน่ะ”ฟางตกใจกำลังจะหนี แต่ป๊อปปี้รวบตัวฟางไว้ก่อนจะลากฟางเข้าไปใน
ห้องรับรองทันที
 
 
เม้นกับโหวตเรื่องนี้เยอะๆหน่อยนะคะ สัญญาว่าจะให้ป๊อปปี้ร้ายน้อยๆนะคะ