พันธนาการหัวใจ

 

 

“อ้าว ป๊อปปี้มานานแล้วหรอลูก เข้ามาก่อนๆ”แม่ฟางทักทายป๊อปปี้ที่เดินเข้ามาหน้าบ้านก่อนเชิญ

เข้ามาในบ้าน

 

“สวัสดีครับแม่ วันนี้ผมมาขออนุญาตพาน้องฟางไปงานเลี้ยงเพื่อนที่ระยองได้มั้ยครับ”ป๊อปปี้ขอ

อนุญาตแม่ฟางและพ่อฟางเดินเข้ามาพอดี

 

“แล้วกลับเมื่อไหร่”พ่อฟางถาม

 

“ไปคืนนึงครับ ไม่ต้องห่วงนะครับ เพื่อนของผมเป็นผู้หญิงมีที่พักให้น้อง ปลอดภัยหายห่วง”ป๊อปปี้

พูด

 

“งั้นพ่อฟางดูแลน้องด้วยละกันนะ”พ่อป๊อปปี้อนุญาต และขณะรอฟางไปดูหนังกันพ่อแม่ของฟางก็

ไปทำธุระโทรศัพท์ป๊อปปี้ก็ดังขึ้น

 

“เรียบร้อย เป็นอย่างที่คิดไว้ ไม่ต้องห่วงเพราะเกมส์นี้ใกล้จะจบลงแล้ว”ป๊อปปี้พูดกับคนในโทรศัพท์

ก่อนจะวางสายเพราะฟางเดินลงมาก่อนจะเก็บมือถือแล้วควงฟางออกไปด้วยกัน

 

 

 

ที่ระยอง

 

 

“อ้าวป๊อปปี้ น้องฟาง แต้งกิ้วน้าที่มาน่ะ มาๆเข้ามาข้างใน”หวายเพื่นของป๊อปปี้เดินเข้ามาหาฟาง

และป๊อปปี้ที่ถือของขวัญมาให้ ก่อนจะพาทั้งคู่ไปในงาน

 

“น้องฟางไม่ดื่มเหล้าหรอครับ”เคนตะ เพื่อนของป๊อปปี้ถามขึ้น

 

“ไม่ค่ะ ฟางดื่มไม่เป็น”ฟางส่ายหน้าปฎิเสธ

 

“โห ป๊อป ดูแฟนด้วยนะ ฟางพี่ว่าความจริงเราก็ลองดื่มๆไปก็ได้นะ เพราะถึงเมามาก็มีแค่พวกพี่เนี่ย

ไม่ต้องกลัว พวกพี่ดูแลได้”หวายพูด ฟางลังเลใจนิดนึง ก่อนจะหันหน้าไปสบตาป๊อปปี้ที่ชนแก้วกิน

กับเพื่อนอยู่ ไม่เป็นไรหรอกมั้ง

 

 

“อึกๆ”ฟางตัดสินใจดื่มจนหมดแก้ว ทุกคนอึ้ง

 

“ยัยตัวเล็กหน้าแดงหมดแล้ว”ป๊อปปี้ลูบหัวฟางที่เริ่มมึน ก่อนจะลุกไปเทไวน์ให้กับฟาง

 

“ฟางน่าจะเหมาะกับไวน์มากกว่านะคะ”ป๊อปปี้พูด ฟางรับมาแล้วดื่มหมดแก้ว แต่แล้วซักพักฟางก็

รู้สึกร้อนไปทั้งตัว

 

“พี่ป๊อปปี้ ทำไมฟางร้อนแบบนี้คะ”ฟางพูดพลางเอามืดพัดไล่ความร้อนออกจากตัวเอง

 

“ขึ้นไปข้างบนแล้วนอนพักดีกว่ามั้ย พี่ว่าไม่ต้องกินละ พวกนี้เมากันหมดแล้วเนี่ย”ป๊อปปี้บอกก่อนจะ

พยุงฟางเข้ามาในห้องนอนที่หวายจัดไว้ให้

 

 

ปัง

 

 

ทันทีที่ถึงห้อง ฟางก็ถอดเสื้อคลุมของตัวเองออกทันทีแล้วปาดเหงื่อ

 

“ทำไมมันร้อนแบบนี้”ฟางทั้งถอดรองเท้าออก และเริ่มปลดกระดุมชุดเดรส เผยให้เห็นอกอิ่มที่ซ่อน

อยู่ใต้บรา ป๊อปปี้มองการกระทำของฟางอย่างใจเย็นโดยไม่ทุกข์ร้อนอะไร

 

“พี่เร่งแอร์ให้แล้วนะฟาง มีไข้รึเปล่าเนี่ย”ป๊อปปี้ทำทีเป็นเร่งแอร์ ฟางก็คว้าตัวป๊อปปี้เข้ามา

 

“พี่ป๊อป ฟางมะ ไม่ไหวแล้ว”ฟางที่เริ่มบิดไปมาหน้าแดง ป๊อปปี้มอง

 

“ฟางเป็นอะไรหรอคะ อยากได้อะไรหรอ”ป๊อปปี้พูดอย่างใจเย็นซึ่งต่างจากคนตัวเล็กที่เริ่มบิดเสื้อ

เชิ้ตขอชายหนุ่มนยับยู่ยี่

 

 

“ฟะ ฟางต้องการพี่ ฟางอยากเป็นของพี่ อุ๊ป”ฟางพูดออกมายังไม่ทันจบป๊อปปี้ก็รวบตัวฟางไปจูบ

ทันที ก่อนจะดันตัวฟางให้นอนราบกับเตียงก่อนจะซุกไซร้ไปตามซอกคอขาวๆเพื่อกระตุ้นอารมณ์คน

ทั้ง2ฟาง ใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ยอมให้ป๊อปปี้ล่วงเกินเธออย่างง่ายๆแบบนี้

 

“แฮ่กๆ พี่ป๊อปฟางไม่ไหวแล้ว”ฟางที่ถูกป๊อปปี้ถอดเสื้อผ้าชุดเหลือแต่ชุดชั้นในก็พูดขึ้น ป๊อปปี้ยิ้ม

นิดนึง

 

“ใจเย็นๆสิครับคนดี ยังไงคืนนี้ก็เป็นของเราอยู่ดี”พูดจบป๊อปปี้ก็ปลดตะขอบราออกเผยให้เห็นอกที่ชู

ชัน ป๊อปปี้ไม่รอช้าก้มลงไปขบเม้มและหยอกล้อกับอกสวยคู่นั้น ฟางถึงกับครางออกมา ป๊อปปี้ค่อยๆ

ถอดเสื้อของตัวเองออกจนหมดรวมจนตอนนี้ร่ากายของเขาและฟางไม่เหลือเสื้อผ้าซักชิ้น

 

“เป็นของพี่นะฟาง”ป๊อปปี้พูด ฟางพยักหน้า ป๊อปปี้จึงสอดแกนกลางเข้าไปในร่างกายคนตัวเล็ก

 

“อ๊ะ เจ็บ”ฟางโผเข้ากอดป๊อปปี้แน่น

 

 

“อดทนหน่อยนะคนดี เดี๋ยวก็หายแล้ว”ป๊อปปี้พูดจบก่อนจะค่อยๆสอดแกนกลางเข้าไปจนสุด ฟางถึง

กับจิกเกร็งไปตามแผ่นหลังชายหนุ่มเพื่อระบายความเจ็บปวด และซักพักความรู้สึกแปลกใหม่ก็เข้า

มาแทนความเจ็บปวด ป๊อปปี้ค่อยๆขยับสะโพกไปมาช้าๆ

 

“อ๊ะๆ พี่ป๊อป แรงอีก”ฟางเริ่มครางไม่เป็นจังหวะ ป๊อปปี้เห็นเช่นนั้นก็เริ่มขยับสะโพกเร็วและแรงขึ้น

ไปตามเสียงครางที่ร้องขอชายหนุ่ม จนร่างกายของคนทั้ง2แทบจะเป็นเนื้อเดียวกัน

 

 

“ฟะ ฟาง อ๊า”ป๊อปปี้ขยับตัวครั้งสุดท้ายก่อนจะปล่อยสายธารสีขาวพุ่งเข้าเต็มช่องรัก ก่อนจะหยุดพัก

แล้วปล่อยให้คนตัวเล็กนอนพักในอ้อมกอดเขา ป๊อปปี้มองฟางที่หลับไปซักพักก่อนจะยิ้มออกมา

อย่างสะใจ

 

 

 

 

 

 

“อืมม พี่ป๊อปคะ”ฟางที่บิดตัวลุกขึ้นมาในเช้าวันต่อมาควานหาคนที่กอดตัวเองทั้งคืนแต่ต้องพบกับ

ความว่างเปล่า พี่ป๊อปปี้ไปไหนนะ ฟางคิด แล้วลุกไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า

 

 

ก๊อกๆ

 

 

“อ้าว พี่เคนตะ พี่หวาย เห็นพี่ป๊อปปี้มั้ยคะ”ฟางเปิดประตูห้องมาแล้วเจอเคนตะกับหวายก็ถามขึ้น

ทันที

 

“เอ่อ ป๊อปปี้มีธุระด่วนต้องเข้ากรุงเทพ เลยให้พี่2คนไปส่งเราที่บ้านแทนน่ะ ป่ะไปกันเถอะ”เคนตะ

พูด ฟางเหวอ อะไรกัน มีธุระก็บอกเธอก็ได้นิจะได้กลับไปพร้อมกัน

 

 

 

 

“ขอบคุณค่ะพี่เคนตะพี่หวาย”ฟางบอกลาพี่2คนแล้วเดินเข้าบ้านมาก็เจอเฟย์ที่ทำหน้าตาไม่ค่อยดี

เท่าไหร่

 

“อ้าวเฟย์ คุณพ่อคุณแม่ล่ะ”ฟางถามเฟย์รีบไปจับมือพี่สาว

 

“พี่ฟาง เอ่อคือว่า”เฟย์อึกอักแล้วเหมือนจะพูดอะไรบางอย่าง

 

“มีอะไรรึเปล่าเฟย์”ฟางไม่ทันจะถามพ่อของฟางก็เดินออกมาหาฟางจัดการลากฟางเข้าบ้านไป

 

 

เพี้ยะ

 

 

“ฮึก คะ คุณพ่อตบฟางทำไมคะ”ฟางอึ้งที่จู่ๆพ่อของเธอก็เดินเข้ามาตบหน้า พอหันไปหาแม่แม่ก็ยืน

ร้องไห้เสียใจโดยมีเฟย์ปลอบแม่อยู่

 

“งามหน้า ทำอะไรไว้ล่ะฮึ เมื่อคืน ทำไมไม่รักดีแบบนี้”พ่อฟางด่าฟางฟางอึ้งก่อนจะร้องไห้ออกมา

ด้วยความกลัว

 

“คุณพ่อพูดเรื่องอะไรคะ”ฟางถาม

 

“งั้นมาดูนี่”พ่อฟางล่างมาหยุดที่ตรงโน้ตบุค ภาพในจอเป็นภาพที่เธอกับป๊อปปี้มีอะไรกันเมื่อคืนนี้

ฟางอึ้งจนตัวชา

 

“แกจะทำให้ครอบครัวเราขายหน้าไปถึงไหนห้ะ ทำไมแกไม่รักดีแบบนี้”พ่อฟางว่าฟาง ฟางอึ้ง ไม่

จริง ทำไมพี่ป๊อปปี้ทำแบบนี้ ฟางตัดสินใจวิ่งออกไปด้านนอกแล้วโบกแท็กซี่ จุดมุ่งหมายคือ คอนโด

ของแฟนเธอเอง

 

 

 

ก๊อกๆ

 

 

“พี่ป๊อปปี้คะ”ฟางเรียกแฟนหนุ่ม แต่แล้วไม่มีเสียงตอบรับก่อนลองบิดลูกบิดประตูพบว่ามันไม่ล๊อค

ฟางจึงถือวิสาสะเข้าไปข้างใน

 

 

 

“อือ ป๊อป แรงอีก”เสียงครางของผู้หญิงดังขึ้นมาจากห้องนอนทำให้ฟางเอะใจ เริ่มใจไม่ดี ค่อยๆ

เดินเข้าไปในห้องนอนแล้วต้องช๊อคกับภาพที่เห็น ป๊อปปี้แฟนของเธอกำลังมีอะไรกับ คนอื่นอยู่

 

 “จินนี่ ป๊อปไม่ไหวแล้ว อ๊า”ป๊อปปี้กระตุกร่างนิดนึงก่อนจะพลิกตัวไปนอนคลอเคลียกับผู้หญิงคนนั้น

 

“ทำไมพี่ป๊อปทำแบบนี้”ฟางถามขึ้น ทำให้คน2คนบนเตียงหันไปมองฟางที่ประตุห้องนอนก่อนจะ

ทำเหมือนไม่ได้ทำอะไรผิดร้ายแรง

 

“เดี๋ยวคืนนี้จินนี่โทรหานะคะที่รัก”จินนี่บอกป๊อปปี้ก่อนจะจูบชายหนุ่มแล้วลุกขึ้นไปใส่เสื้อผ้าหน้าตา

เฉย ฟางอึ้งตัวชาไปหมด

 

“ทำไมพี่ทำแบบนี้พี่ทำแบบนี้กับฟางได้ไง”ฟางปรี่เข้าไปทุบตีแฟนหนุ่มแล้วร้องไห้ออกมา

 

“โอ๊ย วุ่นวายน่ารำคาญ”ป๊อปปี้ผลักฟางล้มไปชนจินนี่ที่ใส่เสื้อผ้าเสร็จแล้ว จินนี้ผลักฟางกลับไปกอง

ที่เตียง

 

 

เพี้ยะ

 

 

“เลิกบ้าซักทีได้แล้ว แล้วก็แหกตาดูซะว่าป๊อปเค้าไม่ได้รักแกนังเด็กโง่”จินนี่ตบหน้าฟางว่าว่า ฟาง

อึ้งพลางเอามือกุมแก้มก่อนจะจับที่ปาก เลือด

 

“จินนี่ ออกไปก่อนเดี๋ยวผมโทรหาคืนนี้”ป๊อปปี้พูด

 

“ค่ะ อย่าลืมบอกความจริงให้เด็กนี่นะคะ จะได้ตาสว่างหายโง่ออกมาจากโลกเพ้อฝันซักที”จินนี่พูด

ทิ้งท้ายก่อนจะเดินออกไป ฟางอึ้ง

 

“หมายความว่ายังไงคะพี่ป๊อปปี้ พี่ทำแบบนี้กับฟางได้ยังไงกัน”ฟางหันไปถามชายหนุ่มที่ตอนนี้ใส่

ผ้าหนูผืนเดียว พลางเดินไปทุบอกป๊อปปี้รัว

 

“โอ๊ย เลิกบ้าซักทีได้มั้ย รำคาญ”ป๊อปปี้ผลักฟางไปกองกับเตียง

 

“พี่ทำแบบนี้กับฟางทำไม”ฟางร้องไห้ออกมาก่อนจะถามชายหนุ่มทั้งน้ำตา

 

“ร้องไห้แบบนี้คงเห็นคลิปแล้วล่ะสิ แหม ปล่อยแค่ชั่วโมงเดียวว่อนเนตไปเร็วเหมือนกันนะ

เนี่ย”ป๊อปปี้เยาะ

 

“พี่หมายความว่าไง”ฟางอึ้ง

 

“อย่าทำเป็นไขสือหน่อยสาวน้อยทีเมื่อคืนยังครางเป็นฝ่ายขอให้ชั้นทำให้เธอเลย”ป๊อปปี้เยาะ ฟาง

จึงตบหน้าป๊อปปี้ไปเต็มแรง ป๊อปปี้หันกระมากระชากร่างบางมาปะทะกับแผงอกตัวเองเต็มแรง

 

“พี่ทำแบบนี้กับฟางทำไม ฮือ พี่ไม่รักฟางแล้วหรอ”ฟางถามทั้งน้ำตา

 

“หึ อย่าใช้คำว่าไม่รักแล้วสิ เพราะชั้นไม่เคยรักเธอเลยจำไว้”ป๊อปปี้พูดออกมาก่อนจะผลักฟางไป

กองกับพื้น

 

“แล้วพี่มาหลอกฟางทำไมกัน มาหลอกคบฟางเป็นแฟนทำไม”ฟางร้องไห้แล้วถามป๊อปปี้

 

 

“เห้อ ไหนๆก็ไม่ต้องทนเล่นละครแล้วนะ นี่จะบอกให้เอาบุญ ที่ชั้นมาคบกับเธอน่ะ ก็เพราะชั้นอยาก

จะเห็นพวกนีระสิงห์ต้องเจ็บปวด เหมือนกับที่มันทำไว้กับครอบครัวชั้นไงล่ะ แล้วต่อไปมันก็จะ

มากกว่านี้ พวกเธอจะต้องเจ็บและไม่เหลืออะไรเลย”ป๊อปปี้ตะคอกใส่ฟาง ฟางทนฟังไม่ได้ตบหน้า

ป๊อปปี้เต็มแรง

 

“เลว เลวที่สุด”ฟางว่า

 

“แต่มันก็น้อยกว่าพวกเธอละกันที่ฆ่าคนบริสุทธิ์ให้ตายไปอย่างเลือดเย็น”ป๊อปปี้ว่าฟางจึงตบหน้า

ป๊อปปี้ไปอีกทีก่อนจะหนีแต่ป๊อปปี้คว้าตัวร่างบางไว้แล้วผลักลงไปที่เตียง

 

“มาถึงก็ตบชั้นแบบนี้คิดว่าเธอเป็นใครห้ะ ดี ในเมื่อเด็กใจง่ายอย่างเธอมาถึงที่นี่แล้วอย่าคิดนะว่ามา

โวยวายคนอื่นแล้วจะออกไปง่ายๆ”ป๊อปปี้ย่างสามขุมเข้ามา ฟางถึงกับถอยจนชิดหัวเตียงด้วยความ

กลัว

 

“พี่ป๊อปะทำอะไรฟางน่ะ”ฟางถาม

 

“เห้อ ไหนๆเมื่อคืนที่เธอสนองชั้นน่ะ มันก็แค่ฤทธิ์ยาที่ใส่ไปแล้วนะคงจะไม่รู้สึกอะไร งั้นเรามาสนุ

กกันตอนนี้ดีกว่า ไม่ต้องเสียเวลามอม เพราะเคยๆกันแล้วนิ”ป๊อปปี้พูดยั่วฟาง ฟางจึงตบหน้าป๊อปปี้

อีกที

 

 

“เลวที่สุด งั้นตอนแรกที่เราเจอกันอย่าบอกว่าเป็นแผนของพี่น่ะ”ฟางพูด

 

“ใช่ ลงตัวเจ็บตัวนิดๆหน่อยๆแต่แลกอะไรที่มันสะใจเนี่ย เกมส์นี้มันถือว่าคุ้ม”ป๊อปปี้พูดเหยียดๆฟาง

ฟางจึงตบชายหนุ่มอีกครั้ง

 

 

“ตบชั้นอีกนานมั้ยห้ะ ต่อไปนี้ชั้นก็ไม่ต้องทนเป็นชายในฝันเธออีกต่อไปแล้วก็ดี ไม่ต้องเสแสร้ง งั้น

ต่อไปนี้เธอก็เจอความจริงจากชั้นเลยละกัน”ป๊อปปี้พูดจบก็ก้มลงจูบฟางอย่างรุนแรง ทำให้ฟาง

สัมผัสถึงคาวเลือดที่ตบชายหนุ่มไปเมื่อกี้นี้

 

 

แควกก

 

 

เสียงของผ้าที่ชาดออกจากกัน ป๊อปปี้จัดการฉีดชุดเดรสสวยของฟางออกก่อนจะซุกไซร้ตัวเองลงไป

กับออกสวย

 

“กรี๊ดดดดดดด”ฟางร้องออกมาด้วยความกลัวและเสียใจ แต่สุดท้ายเธอก็สู้แรงผู้ชายไม่ได้อยู่ดี

ไม่มีอีกแล้วสินะพี่ป๊อปปี้ผู้ชายที่แสนดีของเธอ

 

 

 บอกเลยเรื่องนี้ป๊อปปี้ร้ายสุดๆ อย่าลืมเม้นกับโหวตเรื่องนี้เยอะๆนะจ้ะ